Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-04-15 09:23

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 14-04-15 09:23

Hij kent dus wel het principe 'mens'.
Ik vind dat hier een hoop nodeloos lange trajecten voorbij komen.

Ik kocht een aantal jaar geleden een ouder paard dat zeer weinig in handen was geweest en dus bij het bezichtigen ook geen halster aan had omdat de eigenaar het niet had kunnen vangen.
Poetsen vond ze raar, en hoeven optillen was een beuk voor je harses.
Binnen 8 weken was ze zonder bokje of wat dan ook zadelmak en binnen 4 maanden kon ik er alleen zonder stress mee naar buiten.

Als ze geen negatieve ervaringen hebben, dan is zo'n paard echt niet veel anders dan een jonkie uit een grote opfok aan de zeedijk bijvoorbeeld.
Hoe meer je twijfelt en dingen te langzaam doet, hoe meer je het paard de kans geeft om wantrouwig te worden.

**Geplaatst**: 14-04-15 09:26

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 14-04-15 09:26

Nee dat niet, maar ik heb er al een paar dagen gespendeerd en dat gaat nu wel steeds beter.

Ik snap je princiepe, maar ik wil juist niet direct te hard van stapel lopen.
Ik wil dat hij me vertrouwd met elke stap, ademhaling, en beweging die ik maak.

**Geplaatst**: 14-04-15 09:33

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 14-04-15 09:33

Vertrouwen komt pas echt als je samen 'spannende' dingen doet en hij merkt dat hij bij jou veilig is in zo'n situatie.

Als hij een halster om heeft kun al een beginnen met een voorzichtige poetsbeurt en dan vooral op de 'kriebel plekken' op de schouder en rond de heup.
Dan laat je al zien dat je nuttig bent voor hem. Voor gezelschap heeft hij al andere paarden. Jij moet meer zijn dan enkel gezelschap.

**Geplaatst**: 14-04-15 21:09

Geplaatst: 14-04-15 21:09

Nikki schreef:
Wauw wat een super tips weer allemaal!

Ik ga hier zeker mee aan de slag! Ik zal zodra hij bij mij is, zeker zo nu en dan updates plaatsen!
Ik wil graag leren, en helaas horen daar ook fouten bij. Maar ik doe zeker mijn best.

Het enige punt is, waar hij nu nog staat, tot hij bij mij komt, heeft hij al een halster om, (geen idee hoe ze die er ooit om hebben gekregen)... aanraking is geen probleem als je hem aan de hand hebt... punt is alleen zodra je hem los gooit, hem dan weer vangen.

Is het een optie om hem aan de longe te houden, en hem af en toe vragen dichterbij te komen... en dan weer laten gaan etc...?

Dat opnieuw vangen zou snel steeds makkelijker moeten worden. Anders moet je het zeker laten weten.
Ik heb enkele keren een paard gevangen met deze methode waarbij het paard na 3 keer op deze manier gevangen te zijn, waarbij het de eerste keer zo'n 3 kwartier kostte en daarna nog 2 keer een 5 tal minuten, meegemaakt dat het paard besloot dat de makkelijkste oplossing was om naar me toe te komen. Probeer zeker te vermijden het halster te grijpen de eerste keer dat je in de buurt komt of overmatig te knuffelen.
Het halster mag je aanlaten, maar vergeet niet om het paard zeker ook te leren gewend te raken aan het halster.
Aan de longe zou ik niet doen, omdat het paard daarmee nog niet echt leert hoe hij zich kan laten vangen. Aan een longe kan hij niet weg. Als hij weer vrij is kan zal hij dat dan ook doen. En sowieso vind ik het niet goed om te gaan longeren zolang het paard mensen echt probeert te vermijden.

Als je het eens geprobeerd heb, schrijf dan maar zeker op hoe het ging. Ook vragen blijven welkom.

**Geplaatst**: 10-06-15 14:47

Geplaatst: 10-06-15 14:47

Update:

Ik ben de eerste tijd gewoon in zijn stal gaan zitten (3x3 met 3x9 uitloop).. en heb hem geen aandacht gegeven..
hij kwam zelf richting mij, wat snuffelen, en ging dan weer weg...
Daarna wat voer er bij gepakt, en uit mijn hand laten eten... geen probleem..
via deze weg ook langzaam aan aan aanraking laten wennen...
en zo steeds verder op gaan bouwen...

inmiddels, laat hij zich zonder voer vangen. Halster op en af gaat met gemak.
Poetsen is allemaal prima...
Longeren geen probleem, buiten wandelen vind hij heerlijk.
Nieuwe dingen uitproberen vind hij sowieso wel interessant... over zijl lopen, door een tunnel ook.
Hij is echt heel nuchter!
Staat dagelijks op het land... en komt uit zichzelf naar me toe om er weer uit te komen.

Hoefsmid was wel even een probleem... ze heeft alleen voor met sedatie kunnen doen.
Mijn huiswerk is dus ook steeds lager gaan poetsen, en dat gaat ook steeds beter.
Zodra dat goed gaat leer ik hem voetjes geven, maar dit allemaal heel rustig aan.

Dierenarts is eergisteren voor de 2e keer geweest.
Vorige keer met de sedatie kreeg hij een spuit Dectomax, die kreeg hij nu weer samen met zijn enting. En gelijk een mestbal meegegeven.

Uitslag, 0 waarde! Hij is dus helemaal clean! Gelukkig!

Dierenarts zag heel veel verbetering, op positieve manier! Ben dus erg blij!

Hij vind mensen echt leuk en is super nieuwsgierig... hij snapt alleen gewoon niet helemaal wat we van hem willen.... maar hij accepteert alles, en zolang je hem beloond met een hapje voer, of kriebels op zijn rug, vind hij echt alles prima!

Foto's staan in mijn profiel!

Groetjes!

**Geplaatst**: 10-06-15 16:32

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 10-06-15 16:32

Als er iemand nog vragen of tips heeft, hoor ik het graag!

**Geplaatst**: 18-06-15 15:51

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 18-06-15 15:51

Mijn keuze is, zodra hij er klaar voor is, beginnen op hem te zitten met barebackpad.
hier kies is voor, omdat ik vorig jaar mijn rug heb gebroken, en nu dus altijd met airbagvast rijd.
Ik wil mij vast kunnen maken, maar ook niet gelijk vast kunnen zitten aan het zadel.

Zodra ik dit gedaan heb, wil ik toch z.s.m. lessen gaan volgen om hem direct goed in te rijden...

Of is het misschien handiger toch eerst met zadel, nadat het met de barebackpad lukt?

*voorlopig is het nog niet aan de orde

**Geplaatst**: 25-06-15 11:34

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 25-06-15 11:34

Heeft er iemand nog tips?

**Geplaatst**: 25-06-15 21:43

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 25-06-15 21:43

Fin was een half jaar oud toen ze hem uit het reservaat gevangen hadden.
Hij had weinig ervaring met mensen en degene die hij had, waren negatief.
We hebben hem toen op een redelijk snelle/kordate/lichtelijk brute manier (kont in de hoek en gedwongen ) een halster te dragen. Er was namelijk geen tijd om hem aan het halster te laten wennen gezien hij vervoert moest worden naar mijn weide.

Toen hij op de weide aangekomen was heb ik hem vijf dagen op de stal gezet.Ik heb ervoor gekozen om hem beter te leren kennen door hem even zijn 'vrijheid' te ontnemen en aan mij als mens te laten wennen. Ik ben daar een paar uur per dag geweest, gewoon bij hem gaan zitten, wortels gegeven, aanwezig geweest; en telkens een stapje dichter, tot hij het toeliet dat ik over zijn lichaam streelde.
Na vijf dagen kon ik hem zonder problemen aanraken, wandelde hij aan het halster mee, en toen kreeg hij dag en nacht de wei tot zijn beschikking.
In het begin nog schichtig, niet altijd even makkelijk te vangen, maar hij is gelukkig nieuwsgierig dus hij kwam altijd even kijken. Ik liet hem soms dagen met rust, zodat hij enkel zijn voer kreeg, en er waren dagen dat ik dagelijks hem borstelde of aanhaalde.

Ik was op dat moment zelf ook wel bang van paarden, ik had zelfs geen ervaring met veulens, laat staan wilde veulens. Dus als hij schrok, schrok ik ook waardoor hij weer meer paniek kreeg... Ik heb echt moeten leren mij over mijn angst te zetten. Pas op de moment dat ik vertrouwen kreeg in hem, kreeg hij vertrouwen in mij.
Maar Goh wat heb ik angst gehad toen ik hem moest leren voetjes geven, of de eerste keer buitenwandelen met hem. De eerste keer en de tweede keer de dierenarts, en de spuitjes, en...

Wat mij echt hielp was: Hij is een wild veulen, maar er zit geen kwaad in. Hij zal me nooit opzettelijk pijn doen, en als hij me toch bijt of stampt dan heb ik ergens een signaal gemist.
Zo kreeg ik vertrouwen in hem.
Zo kreeg hij vertrouwen in mij.
We hebben het dus rustig opgebouwd.
Nu is hij mijn beste vriend.
Inmiddels twee jaar, en hij loopt zonder meer de trailer op, gaat wandelen aan de hand, de veearts en hoefsmid zijn geen enkel problemen, we zijn langzaam begonnen met speels te wennen aan een zadel, druk op de rug, onderleggers erop en eraf, en hij geeft geen kick.
Als ik hem met rust, respect en liefde, zonder dwang, dingen aanleer, dan laat hij alles toe.

Dus het is zeker een uitdaging, één waarin je geduld zal moeten hebben en dingen wel dertig keer opnieuw moeten doen alvoor ze goed gaan. Maar het is zeker niet onmogelijk. Rust, geduld en vertrouwen zijn de sleutelwoorden.
Het schept een band, dat zeker wel

**Geplaatst**: 25-06-15 21:58

Geplaatst: 25-06-15 21:58

Barley Queen kwam bij mij toen ze bijna twee was en kwam uit Wales. Daar had ze ook vrij rond gelopen. Ik heb gekozen om haar de eerste periode op stal te houden met natuurlijk dagelijks weidegang. Ze ging met een groepje naar buiten en kwam makkelijk met een groepje naar binnen.

Ik had geen halster om maar had een halsband gekocht. Ze kon ik haar rustig laten wennen aan alles maar kon ze niet meteen weglopen. Ik wilde haar niet leren dat weglopen een oplossing was. Ze kon echt nog helemaal niets. Ook aanraken was haar onbekend.

Ik vond het een groot voordeel want ze had ook eigenlijk geen nare ervaringen opgedaan. Doordat ik iedere dag veel met haar bezig was is ze vrij snel aan aanrakingen en poetsen gewend. En met vrij snel bedoel ik ongeveer een half jaar. Toen kon ze eigenlijk alles wat een twee jarig paard zou moeten kunnen. Dus meelopen, poetsen, hoefsmid etc.

Wat mij heel erg opviel is hoe afgestompt onze paarden eigenlijk zijn. De veulens die bij ons geboren worden leren al snel dat mensen van alles doen maar dat dat eigenlijk niets betekend. Bij Barley moest ik leren dat echt alles iets betekende en dat ze daar op reageerde. Als ik met mijn handen over elkaar stond dan reageerde ze al op mijn hand. Als ik mijn vingers opende dan keek ze al. Zij moest leren dat mensen dingen doen die niets betekenen, en ik moest leren dat mijn houding, stem, gebaren etc allemaal invloed hadden op haar.

Verder heb ik uren bij de wei gezeten om te kijken hoe zij zich gedroeg in de 'kudde' zeker in het begin gedroeg zij zich nog als wild paard. Bijv iedereen stond gras te eten en dus stond zij met haar hoofd omhoog om op te letten. Maar als zij wilde grazen nam niemand de taak over om op te letten. Dat heeft enkele weken geduurd voordat ze rustig durfde te grazen.

Maar ook de positie in de kudde...

Ik heb zo veel geleerd van haar. Zo veel dingen die ik als vanzelfsprekend was gaan vinden waren helemaal niet zo vanzelfsprekend. Bijv het welbekende klopje op de schouder...helemaal fout...

**Geplaatst**: 25-06-15 22:21

Geplaatst: 25-06-15 22:21

Heike schreef:
Barley Queen kwam bij mij toen ze bijna twee was en kwam uit Wales. Daar had ze ook vrij rond gelopen. Ik heb gekozen om haar de eerste periode op stal te houden met natuurlijk dagelijks weidegang. Ze ging met een groepje naar buiten en kwam makkelijk met een groepje naar binnen.

Ik had geen halster om maar had een halsband gekocht. Ze kon ik haar rustig laten wennen aan alles maar kon ze niet meteen weglopen. Ik wilde haar niet leren dat weglopen een oplossing was. Ze kon echt nog helemaal niets. Ook aanraken was haar onbekend.

Ik vond het een groot voordeel want ze had ook eigenlijk geen nare ervaringen opgedaan. Doordat ik iedere dag veel met haar bezig was is ze vrij snel aan aanrakingen en poetsen gewend. En met vrij snel bedoel ik ongeveer een half jaar. Toen kon ze eigenlijk alles wat een twee jarig paard zou moeten kunnen. Dus meelopen, poetsen, hoefsmid etc.

Wat mij heel erg opviel is hoe afgestompt onze paarden eigenlijk zijn. De veulens die bij ons geboren worden leren al snel dat mensen van alles doen maar dat dat eigenlijk niets betekend. Bij Barley moest ik leren dat echt alles iets betekende en dat ze daar op reageerde. Als ik met mijn handen over elkaar stond dan reageerde ze al op mijn hand. Als ik mijn vingers opende dan keek ze al. Zij moest leren dat mensen dingen doen die niets betekenen, en ik moest leren dat mijn houding, stem, gebaren etc allemaal invloed hadden op haar.

Verder heb ik uren bij de wei gezeten om te kijken hoe zij zich gedroeg in de 'kudde' zeker in het begin gedroeg zij zich nog als wild paard. Bijv iedereen stond gras te eten en dus stond zij met haar hoofd omhoog om op te letten. Maar als zij wilde grazen nam niemand de taak over om op te letten. Dat heeft enkele weken geduurd voordat ze rustig durfde te grazen.

Maar ook de positie in de kudde...

Ik heb zo veel geleerd van haar. Zo veel dingen die ik als vanzelfsprekend was gaan vinden waren helemaal niet zo vanzelfsprekend. Bijv het welbekende klopje op de schouder...helemaal fout...

Mooi verhaal!

Ik herken het wel.
Ik heb bij Fin ook echt moeten leren bewust worden van mijn eigen gedragingen en welke invloed die eigenlijk op hem hebben

Want ik was gewend dat je bij paarden gewoon alle bewegingen kon doen die je wilde, maar hij reageerde daar helemaal anders op, niet gewend aan de menselijke bewegingen.

Op een of ander manier is hij ook heel erg gevoelig aan mijn energie, als ik nerveus ben, wordt hij dat ook. Als ik boos ben dan reageert hij zelfs niet. Ik kan hem niet met kracht ergens toe dwingen.
De paarden die ik vroeger op de manege reed, waren paarden die gewoon alles verdroegen, die niet reageerden op mij maar gewoon hun rondje deden. Die waren zo gewend aan verschillende mensen dat ze niet gevoelig meer reageerde op bepaalde handelingen.
Fin is daardoor voor mij ook echt een leerschool.
Soms maak ik fouten, en gelukkig is hij zo'n goedzak dat hij me daar niet voor afstraft, maar hij laat me dan wel duidelijk merken dat het niet de manier is want dan reageert hij gewoon echt niet.
Tot ik zelf weer helemaal rustig ben.

**Geplaatst**: 25-06-15 22:38

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 25-06-15 22:38

Ja ook energie voelen ze. Ook als je pijn hebt. Barley kon voelen waar de pijnlijke plek zat en haar neus daar tegenaan duwen. dat schijnt ook heel zinvol te zijn in een kudde. Heb eens gelezen hoe dat zit maar weet het fijne er niet meer van.

Gelukkig zijn paarden ( dieren in het algemeen) heel vergevingsgezind. Want natuurlijk maak je fouten. Dat is ook niet erg. De kunst is daarvan te leren. En wat heb ik geleerd....

**Geplaatst**: 26-06-15 08:45

Geplaatst: 26-06-15 08:45

Wauw wat een mooie, maar vooral herkenbare verhalen!
Ik ben blij te lezen dat jullie dit ook hebben meegemaakt...
Rust geduld en vertrouwen zijn inderdaad goede sleutelwoorden, die ik de afgelopen weken zeker nodig heb gehad.

Ik heb Rosco gisteren voor het eerst los gelongeerd, en ik moet zeggen dat dit vele malen beter ging dan met en touwtje er aan. Hij reageert op lichaamstaal en op mijn stem. Mooi om mee te maken!

Aankomende Zaterdag, gaat hij na wat weekjes alleen op het land te hebben gestaan (wel met paarden ernaast, alleen een lijntje er tussen), de kudde in. Ik ben ontzettend benieuwd hoe dit gaat!

Hebben jullie nog tips wat betreft het voetjes geven. Ik kan hem nu tot aan zijn knie aaien, maar als ik verder ga loopt hij achteruit weg.
Ik kriebel hem vaak op zijn schoft (dat vind hij heerlijk) en kriebel dan met mijn andere hand langzaam naar beneden over zijn been. In alle rust. Maar verder heb ik geen idee hoe ik dit aan kan pakken.

Het stukje over nieuwsgierigheid herken ik nog het meeste. Meneer is hartstikke nieuwsgierig, komt direct als ik fluit.. maar daardoor heb ik ook het vertrouwen! Hij zal mij nooit iets doet. Als hij schrikt, let hij zelfs op waar ik ben, zodat hij niet over mij heen komt. Heb hem in de afgelopen weken nog geen been zien strekken naar paard of mens, en iets wat maar op bijten gaat lijken. Hij is zo ontzettend vriendelijk.

Ik had ook nooit verwacht dat ik in zo'n korte tijd al zoveel met hem kon doen!

**Geplaatst**: 28-06-15 17:44

Geplaatst: 28-06-15 17:44

Oh, fin gaat wel eens gewoon lomp op mijn voet staan hoor, ook al weet hij goed genoeg dat die voet daar staat. Hij doet dat niet gemeen, maar hij doet het wel wanneer hij ergens erg van schrikt
Het mooiste moment vond ik toch dat hij een keer keihard schrok maar ik voor hem stond en hij zijn hoofd van de ene kant naar de andere kant wilde zwieren, maar omdat ik dus in de weg stond, hij zijn hoofd helemaal in de lucht gooide om me toch maar niet te raken

Zijn voeten, hij was toen een half jaar oud dus waarschijnlijk een stuk minder groot en sterk dan de jouwe maar ik deed het zo; Eerst leren dat aanraking aan de knie niet erg is, en dan opeens de voet optillen. Gewoon geen probleem van maken maar hup, die voet optillen. Hij werkte heel erg tegen, maar ik hield die voet gewoon vast tot hij ophield met vechten (dus rust/ontspanning) en dan dat been weer naar beneden. Zo een paar keer na elkaar, een paar dagen aan een stuk.
Misschien is dit volgens bokt niet paard verantwoord, maar een vriend van me zei dat ik er geen problemen van moest maken maar gewoon moest doen wat ik wilde doen zonder treuzelen en dan vasthouden tot hij toegaf en dan meteen weer loslaten.
Toen wij dat 'gevecht' van de eerste keer gehad hadden, had hij meteen door wat ik van hem wilde zonder al teveel problemen, en nu moet ik nog maar bukken en een vinger tegen de achterkant van zijn voet prikken en hij geeft zijn voetje vanzelf.

Soms maken we het moeilijker dan het is. Sommige dingen moet je gewoon doen zonder na te denken, dan gaat het meestal het vlotst. Als jij voeten aangeven wil aanleren maar je doet het met een bepaalde angst en voorzichtigheid gaat het paard denken dat je iets abnormaal vraagt, hij voelt dan jou spanning en ervaart het als iets spannend. Gewoon doen zei mijn vriend altijd, en zo heb ik hem ook bijna alles geleerd. Meteen de trailer op, meteen het halster aan. Niet treuzelen maar doen zonder geweld (hoewel het soms wel op geweld lijkt als je hem leert vastzetten en hij gaat op zijn kont zitten om zich los te trekken bv... als hij dan doorheeft dat dat geen zin heeft, er ontspanning komt en jij dus ook meteen loslaat, dan leert hij op de snelste manier wat je eigenlijk van hem vraagt

)

(maar dus dan moet er wel al een soort van band zijn, en die band ontstaat wel door geduld te hebben en zijn ruimte te respecteren, als hij je vertrouwt, dan is het helemaal niet zo erg om dingen "meteen" van hem te vragen, thans, dat was dus mijn ervaring met fin. Natuurlijk ben ik erg bang geweest, maar die angst hielp me niet, het maakte het alleen maar erger. Dus ook daar heb ik leren loslaten en doorbijten want mijn energie sprong over op hem)

**Geplaatst**: 28-06-15 18:02

Geplaatst: 28-06-15 18:02

Je paard rustig aan je laten wennen, geef hem tijd. Aai hem soms.

**Geplaatst**: 30-06-15 08:49

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 30-06-15 08:49

Bedankt Cooper... "Gewoon doen" is tot nu toe ook mijn ding... maar zo'n dikke tinker voet, die alle kanten op springt word nog wel lastig... maar langzaam aan zijn knie wennen en dan toch steeds verder ga ik zeker doen!

**Geplaatst**: 30-06-15 23:40

Geplaatst: 30-06-15 23:40

Oh ik lees even mee en ik heb vorig jaar een klein ponietje in handen geehad die het helemaal niet leuk vond als je al naar zijn benen keek, dan werd hij boos!

tot de knie aaien ging prima maar verder was dus een probleem.
daar heb ik de oude truuk met de stok toegepast.ik nam een vrij lange stok met daar om het einde een zachte lap gewikkeld.
eerst aai je het paard daar me zodat het er vertrouwd mee raakt.
daarna kun je die stok dus gebruiken om het tegen de benen te houden. Je gebruikt het als hand zeg maar

Je kunt net iets meer doorzetten zonder dat je een trap krijgt en je staat veiliger doordat je recht kunt blijven staan

kon na een aantal dagen er al mee tussen de benen onder de buik, heel fijne oplossing.
succes!!

**Geplaatst**: 01-07-15 08:50

Geplaatst: 01-07-15 08:50

ellepel schreef:
Oh ik lees even mee en ik heb vorig jaar een klein ponietje in handen geehad die het helemaal niet leuk vond als je al naar zijn benen keek, dan werd hij boos!

tot de knie aaien ging prima maar verder was dus een probleem.
daar heb ik de oude truuk met de stok toegepast.ik nam een vrij lange stok met daar om het einde een zachte lap gewikkeld.
eerst aai je het paard daar me zodat het er vertrouwd mee raakt.
daarna kun je die stok dus gebruiken om het tegen de benen te houden. Je gebruikt het als hand zeg maar
Je kunt net iets meer doorzetten zonder dat je een trap krijgt en je staat veiliger doordat je recht kunt blijven staan
kon na een aantal dagen er al mee tussen de benen onder de buik, heel fijne oplossing.
succes!!

Super! Ga ik proberen!

**Geplaatst**: 01-07-15 09:44

Geplaatst: 01-07-15 09:44

Je kunt het ook net een zweep doen, moest even een filmpje zoeken op youtube waarin je kunt zien hoe dat ongeveer gaat,
belangrijk is wel dat je er even de tijd voor neemt.
in dit filmpje kun je wel redelijk goed zien wat ik bedoel en hoe deze man doorgaat met aanraken tot het paard ontspannen is.
staan sowieso veel goede tips op youtube voor onzekere paarden
succes!
https://youtu.be/iZ1Ln9AS2IM

**Geplaatst**: 06-07-15 10:39

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 06-07-15 10:39

Ik heb mijn mini shet meisje nu ruim 1 maand. Ze is 24 juni 1 jaar geworden. Toen ik haar kreeg kon je haar niet benaderen in de wei, want als je ook maar dacht dat je naar haar toe wilde gaan lopen stond ze aan de andere kant. Toen ik haar op ging halen stond Ze op stal en is ze in de hoek gedreven om haar te pakken. Ze had een erg vervilte vacht en vond het heerlijk als ze in haar nek gekriebelt werd vanwege de jeuk die ze door de vilt had. Toen ze bij mij kwam heb ik haar eerst een poos gekriebelt voordat ik haar losliet in de weide. Halster heb ik aan gelaten zodat ik haar makkelijker kon pakken. De volgende dag ben ik rustig naar haar toe gelopen en ben weer rustig gaan kriebelen en liep daarna weg zonder haar te pakken of iets. Dit een dag of 5 zo gedaan en toen kwam de scheerder. Haar voor het eerst weer aan het touw gehad en meteen geschoren. Dit vond ze in het begin doodeng en is ook 2 x onderuit gegaan door trekken en hangen. Niet boos geworden op haar maar haar ook niet getroost Toen ze viel. Heb het gewoon genegeerd en zijn verder gegaan met scheren. Als ze braaf was ging ik in haar nek kriebelen en als ze dan weer met d'r hoofd naar boven sloeg hield ik op. Na 10 minuten had ze door dat er eigenlijk niks gebeurde en dat het allemaal wel prettig was. Ik was erg bang dat ik weer terug zou Zijn bij af, maar niets was minder waar Vanaf die dag komt Ze naar me toe gelopen in de wei en kan ik haar zo pakken. Soms moet je ze dus overrulen.

**Geplaatst**: 07-07-15 01:08

Geplaatst: 07-07-15 01:08

Barley had juist geen problemen. Want die had ze natuurlijk nog niet echt opgedaan.

Als jou shet al 1 jaar is dan is ze al gewend aan mensen en heeft ze daar ervaring mee opgedaan. Dat ze kan weglopen, dat ze niet leuk zijn of iets dergelijk. Zelfde met jou verhaal ellepel. Klinkt als een pony met een probleem. Niet als een pony die gewoon geen enkele ervaring heeft.

Het voordeel van Barley, die uit het wild kwam is echt heel anders. Heel puur. Echt niet te vergelijken met een paard die hier is geboren.

Barley vond het eerst ook heel raar als ik aan haar benen kwam. Dan trok ze meteen haar been weg. Dus meteen geoefend met been even vast houden. Heel even maar. Tot ze ontspande. En dan weer los. En als ze haar been liet staan was het ook goed. Daarna moest ze haar been optillen. Toen was het even vasthouden al geen probleem meer.

Alles geleidelijk aan. Maar ook alles heel normaal. Niet te moeilijk doen.

Eerste keer peesbeschermers was wel grappig. Ze dacht dat ze vast zat en verzette geen pas. Daarna heel voorzichtig één been heel rustig omhoog. Is natuurlijk ook heel praktisch in het wild als je in een struik staat ofzo.

**Geplaatst**: 07-07-15 01:17

Geplaatst: 07-07-15 01:17

Ik zou lekker een stoel pakken en in zijn wei gaan zitten. Als je tijd hebt natuurlijk

paarden zijn nieuwschierig en als jij geen hele onverwachte bewegingen maakt zal tie wel komen kijken. Komt ie rustig aan halen en telkens een stapje verder

**Geplaatst**: 07-07-15 01:17

Geplaatst: 07-07-15 01:17

Ik zou lekker een stoel pakken en in zijn wei gaan zitten. Als je tijd hebt natuurlijk

paarden zijn nieuwschierig en als jij geen hele onverwachte bewegingen maakt zal tie wel komen kijken. Komt ie rustig aan halen en telkens een stapje verder

**Geplaatst**: 07-07-15 11:58

Geplaatst: 07-07-15 11:58

Het gaat echt al steeds beter met hem.
Staat op stal zonder halster.
In de groep op het land, wel met halster om, dag en nacht, gaat perfect!
Afbeelding

Is enorm nieuwsgierig, en komt direct naar me toe zodra ik fluit...
Afbeelding

Voetjes geven gaat nog niet, ik kom tot aan zijn knieen met kriebelen..maar dat gaat langzaam maar steeds beter.
Zijn staart snapt hij nog niet als ik daar aan zit, en de achterkant van zijn billetjes ook nog niet.
Voor de rest kan ik hem overal poetsen en knuffelen.
Afbeelding

Hij is zo super braaf en je ziet hem echt met de dag opknappen!
Afbeelding

*gelijk een beetje een fotoupdate van de shoot die ik gisteren met hem heb gedaan!

**Geplaatst**: 07-07-15 12:10

Re: Hoe leer je een paard dat geen mensen kent wennen?

Geplaatst: 07-07-15 12:10

Prachtige foto's. Zo te horen gaat alles goed. Iedere dag een beetje meer. Gewoon zijn tempo aanhouden.