Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-03-15 09:10

Geplaatst: 23-03-15 09:10

@Ulfeino,
Ik begrijp je standpunt.
Toch heb ik soortgelijke problemen vaak gezien en opgelost door mensen zich er bewust van te laten worden dat ze vooral "vriendjes" met hun paard willen zijn.
Dat willen we allemaal, maar dat werkt bij paarden anders dan bij mensen.
Paarden hebben daarbij een vaststelling van rangorde nodig.
De ruiter moet "hengst" kunnen zijn, "merrie" en koppelgenoot.

**Geplaatst**: 23-03-15 09:23

Geplaatst: 23-03-15 09:23

Wat een vervelende situatie! Als eerste vraag ik me af of jullie wel een goede match zijn. Als je continu dingen van je paard verwacht waar zij niet aan kan voldoen, gaan jullie nooit een goede band krijgen. Ik denk dat je heel goed bij jezelf moet gaan stilstaan en bedenken (en voelen!) wat je nou wil van een paard en daarna nagaan of zij daar wel in past. Zo nee? Liever verkopen en zoeken naar een karaktertje wat beter bij je past. En daar is niks verkeerds aan! We kunnen als mens ook geen vrienden zijn met elk ander mens, iedereen heeft zo zn voorkeuren. Zo zal ik nooit een echte merrie willen hebben, dat ligt mij gewoon echt niet. Kan ik moeilijk over gaan doen, maar de omgang zal dan altijd een strijd blijven, continu op mezelf letten en mezelf aanpassen. Ik zoek liever een dier wat al bij me past, dan gaat alles veel soepeler, natuurlijker en prettiger.

Uiteraard kan je er ook voor kiezen om dit wel te laten werken. Dat er meerdere mensen wel lekker met haar kunnen werken, laat al wel zien dat het probleem niet bij haar zit. Maar dat geef je zelf ook al eerlijk toe, je zit niet lekker in je vel. Hoe kan je dan weer positief naar je paard kijken? Enige oplossing zit in jezelf, zorgen dat je je weer beter gaat voelen. Daarvoor moet je de oorzaak weten van je gevoel en dat kunnen wij je niet vertellen natuurlijk. Maar ik lees een beetje dat je graag wil dat het weer eens lekker soepeltjes loopt en daar positiviteit uit wil halen. Daarmee leg je de oorzaak wel een beetje buiten jezelf. Zou fijn zijn als dat lukt, maar imo moet dat niet de oplossing zijn want het ligt niet aan haar of haar gedrag. Elke irritatie die je voelt zegt iets over jezelf. Probeer het op die manier op te lossen, laat haar er eigenlijk buiten.

**Geplaatst**: 23-03-15 09:26

Geplaatst: 23-03-15 09:26

Nog even ter aanvulling.
Wanneer we als mensen op mensenmanier vriendjes willen zijn met ons paard dan nemen we binnen de instincten van het paard een zwakke rangorde positie in.
Een paard is gelukkig met een sterke vriend/koppelgenoot, dan voelt hij zich veilig.
Een die duidelijk is en altijd duidelijk de baas speelt, zijn prive ruimte afbakent, bepaalt en beperkt.

Voor zwakkeren werkt een paard niet, "bekijk het het even".

Ik begin bij sterke paarden altijd met veel dominantie, zo doen we het en punt uit.
Ik drijf en weerhoud als de leidhengst en de leidmerrie.
Wanneer het paard mij erkent dan zwak ik mijn dominantie steeds verder af in de zin dat ik toesta.
Ik nodig hem uit koppelgenoot te worden.
Dat doet hij graag, is veilig en gemakkelijk.
Dan kunnen we gaan toveren.

Vrijwel alle paarden hebben het nodig dat dit af en toe herbevestigd wordt, vooral merries.

**Geplaatst**: 23-03-15 09:34

Geplaatst: 23-03-15 09:34

Joolien schreef:
'Ik kan klikken wat ik wil maar uiteindelijk krijgt ze toch een zwieperd met het touw' of iets in die trant. Hieruit maak ik op dat je veeeeel te lief bent. Paard mag van mij al een zwieperd krijgen als ie er aan denkt om langzamer te gaan.

Eerlijk gezegd is dit ook mijn eerste gedachte..

Ik snap dat je lief en vriendelijk wil zijn, maar tegelijkertijd veel verwachten én 10 keer klikken voordat er een duidelijke grens gesteld wordt is natuurlijk erg lastig te begrijpen voor het (jonge) paard. Het signaal dat je dan afgeeft is 'het moet pas NU na 10 x klikken en vragen'. Durf assertief te zijn! Je paard gaat ook 'klieren' van onduidelijkheid, en dan krijg je idd machtsspelletjes. Een 'trainingssessie' kan ook maar vijf minuten zijn, als je maar duidelijk bent. En: duidelijk zijn is niet hetzelfde als 'niet lief' of 'gemeen' tegen je paard zijn.

Misschien helpt het om er een derde persoon bij te halen, een expert in grondwerk, die precies kan zien wat voor patronen jullie hebben, en deze proberen te doorbreken? Want als dit patroon zo doorgaat is het voor jullie beiden natuurlijk niet leuk. :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-15 09:42

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-15 09:42

Straks even goed doorlezen wat er allemaal gezegd is

Alvast bedankt.

Even het klikken, probleem is dat zodra je eenmaal begint te "slaan" je blijft slaan, Er is dan bij haar heel moeilijk weer terug te gaan naar een kleinere hulp.
En dan heeft het vooral met mn eigen te maken dat ik al wist dat ik boos was en dan niet in ongecontroleerde slaan wil vervallen. Dus had eigenlijk gewoon dat één keer moeten doen en dan moeten stoppen, zodat het geen vicieuze cirkel werd. foutje.

Jammer genoeg, heb ik juist bij dit paard zo weinig mogelijk "vriendjes" willen zijn, omdat zij er direct misbruik van zou maken, duidelijkheid in communicatie. Dus om het zo te zeggen compleet volgens het boekje te werk gegaan in omgang van paard.
Daarbij moet ik zeggen dat paard nogal vasthoudend kan zijn. Tot een jaar geleden zat ze constant onder de wonden door andere paarden. In haar voorhoofd zit een deuk van een hoef, enige wat ze daarvan geleerd heeft is je hoofd wegdraaien als paard narrig doet/Bij het hoofd van het paard gaan staan. Zij kreeg zelfs het meest pesterige paard helemaal gek, door geen reactie te vertonen.

Verder denk ik dus vooral om nu gewoon even afstand van haar te nemen, en dan verder kijken wat ik met haar ga doen.

**Geplaatst**: 23-03-15 09:50

Re: Hoe weer vrolijk worden van paard :/

Geplaatst: 23-03-15 09:50

Een beetje off topic, voor wie het interesseert, zomaar waarnemingen.
http://www.devijfjaargetijden.nl/hoe-mens-en-paard.html

**Geplaatst**: 23-03-15 09:55

Geplaatst: 23-03-15 09:55

Wat denk ik een hele belangrijke is voor jou persoonlijk, is om te leren om boos te DOEN, zonder boos te ZIJN.
Je mag gerust een keer boos DOEN tegen je paard, bijvoorbeeld als ze je klikken negeert, maar je moet net zo goed 5 seconden later alweer een complimentje kunnen maken als ze netjes doet wat je vraagt. Als je boos BENT, lukt dat niet, dan vergeet je complimentjes te maken en reageer je wel op elk klein foutje. Niet leuk voor jou, en niet leuk voor je paard.

Voor nu zou ik dus eens focussen op wat je paard wel goed doet, en haar geregeld de hemel in prijzen. Natuurlijk streng en consequent zijn als het nodig is! Maar vergeet niet de goeie dingen ook te zien, en te belonen. Sommige paarden hebben nu eenmaal wat meer 'Goedzoooo knap paaaard!' nodig dan anderen om gemotiveerd te blijven

Bovendien is het ook een stuk beter voor je eigen humeur

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 23-03-15 09:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-03-15 09:57

Re: Hoe weer vrolijk worden van paard :/

Geplaatst: 23-03-15 09:57

Ik heb het ook niet over nog harder slaan, maar beter overtuigen met lichaamstaal.

**Geplaatst**: 23-03-15 10:11

Re: Hoe weer vrolijk worden van paard :/

Geplaatst: 23-03-15 10:11

Als ik je probleem goed begrijp:
strenger zijn (bij 1 stiekem pasje naar voren als ze stil moet staan vol in de backup zetten, desnoods 3 keer achteruit de bak door, backup is corrigeren bij niet/traag stoppen) en sneller doorgaan naar de volgende (moeilijkere) oefening, is dat wat? Een slim paard moet je uitdagingen geven, en zeer consequent mee zijn..

**Geplaatst**: 23-03-15 10:19

Geplaatst: 23-03-15 10:19

Je zegt dat je geen nitwit bent en kennis in huis hebt. Dit geloof ik ook gelijk! Ik ben iemand die hele stapels boeken doorgelezen heeft, tijdschriften leest, kennis vergaart over dingen waar ik eerst mijn twijfels bij hebt enzo. Ik wil ook alle kennis vergaren op het gebied van paarden maar dat betekent niet dat ik alles weet. Ik combineer alles en maak mijn eigen methode maar als mijn paard aangeeft dat het niet helpt, dan helpt het niet. Dan is dat niet de juiste manier en zal ik toch wat anders moeten proberen of hulp in moeten schakelen.

Jou paard geeft dat nu ook eigenlijk aan. Dus zou je iets moeten veranderen. Maar waar? Daar kan alleen jij achter komen door echt objectief naar jezelf en je paard te kijken. Of een ander inschakelen om je te helpen.
Misschien verveelt ze zich wel. Je zegt dat je veel afwisselt. En misschien is elke keer dat je werk van haar vraagt niet hetzelfde, is het de ene keer longeren en de andere keer grondwerk. Maar als het grondwerk elke keer hetzelfde is en je begint met dezelfde commando's bevestigen dan is het nog saai voor je paard. Of wanneer longeren elke keer op ongeveer dezelfde manier gaat enzovoorts.

En daarnaast zit jij niet lekker in je vel. Ik denk dat dit ook mee weegt. Vaak als je niet lekker in je vel zit ben je toch ongelukkig/ontevreden over je leven en dus jezelf (ook al heb je dat misschien niet gelijk door). Hierdoor straal je dat automatisch uit op je paard waardoor je leiderschap niet zo groot zal zijn/overkomen dan wanneer je wel lekker in je vel zit.
En daarnaast je hoeft niet altijd wat met je paard te doen. Je mag haar even vakantie geven en dus jezelf vakantie geven en weer even opladen. En zoals iemand hiervoor al zei; vraag niet iets van haar als jij zelf niet goed genoeg voelt.

**Geplaatst**: 23-03-15 16:57

Geplaatst: 23-03-15 16:57

Simpelman schreef:
@Ulfeino,
Ik begrijp je standpunt.
Toch heb ik soortgelijke problemen vaak gezien en opgelost door mensen zich er bewust van te laten worden dat ze vooral "vriendjes" met hun paard willen zijn.
Dat willen we allemaal, maar dat werkt bij paarden anders dan bij mensen.
Paarden hebben daarbij een vaststelling van rangorde nodig.
De ruiter moet "hengst" kunnen zijn, "merrie" en koppelgenoot.

Denk dat je helemaal gelijk hebt, ik heb ook altijd gezegd dat het probleem waarschijnlijk bij mij ligt of de combinatie hij en ik.
Toch vind ik dat je de relatie/vriendschap met je paard wel een beetje kunt vergelijken met die met een mens, met ieder mens klikt het ook niet, met de ene voel je je gelijk vertrouwd met de ander niet, soms is er een vriendschap/relatie die na verloop van tijd toch niet zo goed past als je had gedacht en dan gaat een ieder weer zijn weg, soms kun je het niet afdwingen, het moet van beide kanten komen.

Vaak wordt het verkopen van je paard gezien als gemeen en afdanken, en dat gevoel had ik ook, maar ik wist ook dat ik met geen mogelijkheid hem meer de liefde en het vertrouwen kon geven wat ik zo graag wilde geven, als je tekens de deksel op je neus krijgt is het op een gegeven moment op en is afscheidt nemen voor beide partijen het beste.
Ik heb hem later op foto's gezien, hij zag er goed uit en deed het ook goed, tuurlijk stak me dat wel wat dat een ander het dus wel met hem kon en ik niet.

Gelukkig groeide mijn zelfvertrouwen weer toen ik het met een ander paard wel nog bleek te kunnen en dat sterkte me in mijn overtuiging de juiste beslissing te hebben genomen voor beide.

**Geplaatst**: 24-03-15 18:58

Geplaatst: 24-03-15 18:58

Tja, ik denk dat je je verwachtingen even moet bij gaan stellen en zelf maar eens humoristisch worden!

Longeren, tja als je een looplustig paard hebt en daar veel afwisseling in aanbrengt (balkjes, van hand veranderen, tempo wisselingen etc.) zal die dat best leuk vinden. Maar eigenlijk is longeren dodelijk saai voor een paard. En je zegt ook: 2x werk en 1x leuk. Maar waarom kan het werk niet leuk zijn?
Is je paard echt in een trage bui die dag, kun je wel op je strepen gaan staan en het paard flink door willen laten draven, maar leuker wordt het er niet van.
Maak je er een spelletje van: langzamer, langzamer, LANGZAMER (ja, je kan verstelt staan hoe langzaam een paard kan lopen) en pas als het paard zelf harder wilt: DRAFJE

Hooooo niet te lang, straks breek je de benen

En wat doe je voor grondwerk? Want ook daar, het kan super afwisselend en uitdagend zijn voor een paard. Maar zoals je zelf al zegt: je creativiteit raakt op. En dan kan het al snel dodelijk saai worden. En ga eens op een nieuwe locatie grondwerken, dat kan ook prima in het bos! Veel leuker ook, als je af en toe even een heuveltje mee kan pakken of in een plas water kan oefenen.

Ik denk dat dit paard zich al snel stierlijk verveeld en dan zelf maar wat verzint. Ik gok zo, dat jullie met je engelengeduld veel te lang bij een oefening blijven plakken en het herhalen. En dat de grenzen veeeeeel te lang uitgerekt worden. Als je een paard iets aanleert, prima om je fases van correctie op te bouwen. Maar als ze het kennen, geef je 1x een waarschuwing en dat is het. JUIST dan krijg je ze attent op je kleine hulpen.