Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-01-15 11:58

Geplaatst: 22-01-15 11:58

Het blijft een heel lastig probleem, ik heb er zelf ook veel last van met mijn pony. Toevallig lukte het me maandag om het stuk naar de manege te lopen zonder problemen, daar heb ik nog een topic over gemaakt: [VVDD] Eindelijk LUKT het een keer!
Misschien als extra ‘hart onder de riem’ dat je vooral niet moet opgeven. :-)

Ik ga met de anderen mee dat grondwerk heel belangrijk is. Voordat ik met die lessen begon probeerde ik haar gewoon mee te trekken en dat werkte alleen maar averechts. De lessen hebben me veel inzichten gegeven en daarna ging het steeds een stukje beter. Als ik ga stil staan dan doet zij het ook en blijft ze netjes uit mijn ruimte. Op de terugweg moet ik goed opletten dat ze uit mijn ruimte blijft en mijn tempo aanhoudt, zoals iemand anders ook al zei want het tempo ligt dan opeens een stuk hoger.

Belonen met voedsel (gras, snoepjes) kan bij het ene paard goed helpen en bij het andere niet. De mijne maakt er al snel misbruik van, maar met een commando eraan vast (voor het grazen) en de juiste timing (voor de snoepjes) kan het best heel goed werken in combinatie met de grondwerkoefeningen.

Wat ik nog wel een goede tip vindt van Nikass is om opgezadeld te gaan wandelen, dat ga ik ook maar eens proberen. En ook een hele goede van de andere bokkers is om op je ademhaling & mindset te letten. Ik merkte dat ik zelf ook gespannen werd zodra we gingen oefenen. Dat merkte mijn pony meteen en dan ging het ook voor geen meter.

Uiteindelijk moet je een lange adem hebben om dit op te lossen, maar ik ben er van overtuigd dat het moet kunnen.

**Geplaatst**: 22-01-15 12:28

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 22-01-15 12:28

Ik heb trouwens in mijn VVDD-topics ook wat uitleg gegeven over de hoe en wat van de training van Victor.

Omdraaien los ik trouwens op door hem direct een aantal passen achteruit te laten lopen (dus met zijn kont in de gewenste richting) en daarna terug te draaien.

Achteruit lopen los ik op door hem om te draaien dan een aantal passen achteruit te laten lopen (dus met zijn kont in de gewenste richting) en daarna terug te draaien.

Ik beloon iedere stap als hij het lastig vind. Ik heb hem ook het commando "ga eens kijken" of "kijk" geleerd en het commando "stapje". Bij "kijk" moet hij gaan snuffelen aan het enge voorwerp en bij stapje moet hij minimaal één pas in de goede richting zetten. Vanaf daar mag hij dan weer stil staan, na enige tijd weer "stapje" en na 2 of 3x een stapje gedaan te hebben durft hij vaak wel weer te lopen (of draait hij zich om, waarna hij direct achteruit gezet wordt).

Ik rij trouwens met kneveltrens zodat ik nooit het bit door de mond kan halen en daardoor altijd controle behoudt over het paard (en extra zijwaartse sturing heb). Op een bitring of bakstuk stuur je echt een stuk minder duidelijk.

[VVDD] Wandelen met Victor, shoppen bij de Lidl.

[RIJ-ITP] Rij mee met Victor door de stad

De topics, met tussen de regels door wat tips en in het tweede topic onderaan de openingspost ook het filmpje van het gedrag van Victor toen het nog niet behandeld was.

**Geplaatst**: 22-01-15 13:05

Geplaatst: 22-01-15 13:05

Ik zie de goede tip staan om gezadeld te gaan wandelen en daar zou ik nog een tip aan willen toevoegen.

Wandel ook eens naast de zadelplaats van de paard(zone 3) ipv het paard achter je of net met het hoofd naast je. Ook erachter lopen(lange lijnen e.d.) kan veel verschil maken voor het rijden.
Zorg wel dat dat netjes gaat, dus eerst oefenen op veilig terrein en niet in die positie blijven als er teveel onrust komt.

**Geplaatst**: 22-01-15 14:25

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 22-01-15 14:25

Erg fijn dat ik dit topic gevonden heb, zo handig al die tips! :-D

Mizora; ontzettend knap dat het je gelukt is en dat je nu buiten kunt rijden. Dat geeft hoop ;-)

. Dat laatste filmpje van je is erg herkenbaar, zo sta ik ook regelmatig op de weg. Altijd lekker met die auto's die er dan langs moeten en je paard wilt niet meewerken!

**Geplaatst**: 22-01-15 14:40

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 22-01-15 14:40

Mijn paard vond dit in het begin ook reuze moeilijk. Weigerde gewoonweg ook maar een stap te verzetten, wat je ook probeerde.
Ik heb toen ingezien dat ik, in mijn geval, te snel te veel wilde.
(Wandelen was overigens nooit een probleem)

Als ik buiten wilde rijden, wilde ik eigenlijk meteen een blokje om. Daar ging het op mis. Ik ben in veeeeeeel kleinere stukken gaan denken. Uiteindelijk gaat het er niet om dat we geen hele ronde kunnen rijden, maar dat mijn paard blijkbaar niet meer aan de hulpen staat zodra ik het erf af wil: hij reageert immers niet meer op 'gas'. Tadaa. Kern van het probleem. Dus heb ik me de eerste paar keer beperkt tot het gehoorzamen van mijn go-hulp: 1 stap vooruit. Ik vroeg letterlijk maar 1 stap vooruit en zodra hij dat deed hem met rust laten. Wel op die plek blijven staan; we gaan niet meteen weer terug. Ook niet tijdens die ene stap pushen om meerdere stappen te krijgen, dat werkt averechts.
Toen mijn paard geleerd had dat ik maar een enkele stap vroeg en daarna hem een tijdje met rust liet, kon ik na 4x oefenen al 20 stappen in 10 minuten, en dan waren we bijna het erf af. Een paar weken later konden we nog veel meer stappen en waren we al echt bijna bij de ingang van het bos. Op deze manier met zoveel geduld het uitgebouwd dat ik nu geen enkel probleem meer heb met op buitenrit gaan. Kan ook heerlijk alleen! Paard geniet er nu ook van en gaat graag mee.

Maar man, wat hebben mensen zich met mij bemoeid. 'Je moet m eens laten zien wie de baas is... sla hem van t erf af!' #zucht.

**Geplaatst**: 22-01-15 21:34

Geplaatst: 22-01-15 21:34

Kyno schreef:
Ik vroeg letterlijk maar 1 stap vooruit en zodra hij dat deed hem met rust laten. Wel op die plek blijven staan; we gaan niet meteen weer terug. Ook niet tijdens die ene stap pushen om meerdere stappen te krijgen, dat werkt averechts.

Hoe lang liet je je paard 'met rust' zeg maar? Eén stap vooruit en daarna weer terug naar stal? Of eerst een stap, 5 min. wachten (bij wijze van) en dan weer een stap? Ik wil ook te snel en teveel als ik erop zit en dan wordt het snel gevaarlijk bij de weg, maar jouw manier vind ik erg interessant en zou misschien bij ons ook goed kunnen werken!

Kyno schreef:
Maar man, wat hebben mensen zich met mij bemoeid. 'Je moet m eens laten zien wie de baas is... sla hem van t erf af!' #zucht.

Argh dat is ook erg herkenbaar. Zo moe word ik daar soms van.

**Geplaatst**: 22-01-15 21:42

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 22-01-15 21:42

Voor mij ook erg herkenbaar. Ondertussen is mijn filmpje toch bijna 2 jaar oud en staat er duidelijk update in de omschrijving, toch krijg ik nog steeds dergelijke tips. Of ik krijg te horen dat het paard me de baas is omdat ik niet wil asfalt happen (paard had nogal een heftig reactie op een ram van de zweep en die beweging gebeurde niet voren).

Ik wacht net zo lang totdat hij ontspannen om zich heen gaat kijken voordat ik een volgende stap vraag.

**Geplaatst**: 23-01-15 00:36

Geplaatst: 23-01-15 00:36

Esss: ik vraag een stap vooruit, daarbij kijk ik goed waar ik heen wil en geef ik energie met mn lichaam mee. Veel focus dus. Als ze niet reageert maak ik het staan blijven als het ware irritant door met mn stick ritmisch te tikken op haar schouder. Beetje been erbij, ook ritmisch. Dat vindt ze dan enigszins irritant dus weet ze dat ze wat moet proberen. De enige oplossing is voorwaarts, die ene stap dus. Al het andere wat ze probeert begrens ik. Achteruit is een no go, dan krijgt ze een ferme tik op de achterhand. Zodra ze de oplossing heeft gevonden en dus die ene stapt doet neem ik gelijk alle druk weg en stop dus ook met irritant doen. Ze moet dan wel rustig op de nieuwe plaats blijven staan. Als ze daar weer achterwaarts wil of omdraaien dan begrens je weer en begint het irritante gedoe weer. Zodra ze rustig op de plek staat geeft ze vaak wel signalen. Veel paarden gaan dan smakken of zuchten een keer. Gebeurt dat niet maar staakt je paard wel de pogingen tot omkeren of achterwaarts gaan, dan vraag je na bijv een halve minuut weer de volgende stap.

Ik hoop dat jullie er wat aan hebben! Ben momenteel aan de slag met mijn tweede paard, een zwaar mishandelde merrie die uberhaupt geen stap meer onder het zadel wilde doen. Gaat super goed met deze methode! Komt voornamelijk omdat het paard zich zeer eenvoudig aan de druk kan onttrekken (beloning) en hij daarna even met rust gelaten wordt. Ze voelen zich daardoor niet zo snel overvraagt.

Je hebt wel echt geduld nodig. Als je 10 minuten staat te soebbatten voor die ene stap is het verleidelijk om toch nog even been bij te geven voor een tweede. Zeker niet doen!

Stel het je voor dat jij niet durft te bungeejumpen en de begeleider heeft je zover dat je eindelijk bij t randje durft te kijken. Dan duwt hij je er snel af. Ga je hem ook niet in dank afnemen.

Liefs,
Josine

**Geplaatst**: 23-01-15 11:13

Geplaatst: 23-01-15 11:13

Dank je voor de handige tips Josine, ik ga het zeker op die manier proberen! Ik ben al blij als ik relaxt aan de hand naar de manege kan lopen met haar (1km), dan ben ik in ieder geval niet meer zo afhankelijk van mijn stalgenoten. En dan wil ik het daarna onder het zadel proberen. Mijn droom blijft om alleen een rondje bos te kunnen rijden en na 6 jaar wordt het ook wel eens tijd dat we alleen op pad kunnen gaan ;-)

.

Wat het in onze situatie lastig maakt is dat we op het fietspad moeten rijden en er een drukke (60km) weg naast loopt waar meestal veel te hard gereden wordt. Ik heb daarbij hetzelfde kernprobleem als jij, want ze reageert totaal niet meer op mijn been als we aan de weg staan. En als ze reageert dan gaat ze achterwaarts de weg op, dus mijn vooruit-hulp is opeens op mysterieuze wijze verdwenen ;-)

. Binnen no time heeft ze zich dan een kwartslag gedraaid met d'r kont en zet ze zichzelf zo achterwaarts voor een auto of vrachtwagen, want daar is ze niet bang voor. Het heeft me al heel wat hartkloppingen opgeleverd als ik weer zo'n vrachtwagen aan zag komen denderen en wij midden op de weg stonden te ruziën. ;-)

**Geplaatst**: 23-01-15 11:48

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 23-01-15 11:48

het verhaal van Ess is mijn verhaal!

Ik ben ook al blij als ik relaxt met haar aan de hand kan stappen naar de manege, en dan heb ik het over 150 meter dijk! Ohz daar waag ik me niet eens aan!

Ook hier raast veel verkeer, veel te hard op die smalle dijk (je mag daar ook 60), langs ons heen en ook mijn merrie zet zich gerust voor een auto/vrachtauto! Ook hier hartkloppingen door het verkeer....

We komen altijd wel bij de manege aan, maar we moeten dan met zijn tweeen zijn, 1 die haar mee neemt en de ander die er met de zweep achterloopt.

Het gekke is dat als we eenmaal over de helft zijn (75 meter dus) dan loopt ze wel door, dan is de manege dichterbij dan terug naar stal. Eenmaal bij de manege is er niks aan de hand, we wandelen een rondje door het bosje daar en dit gaat allemaal prima. Het is bij haar echt het weg gaan bij stal, als ze eenmaal een stuk weg is dan gaat het goed, heel lastig.
Hier ook van alles al geprobeerd, met heel veel geduld, maar het geklier blijft, ook al zijn we inmiddels al wel 100 x bij de manege geweest en hebben we dat stukje al wel 100 x gelopen!

**Geplaatst**: 23-01-15 11:54

Geplaatst: 23-01-15 11:54

Wat wij wel eens hebben gedaan is het volgende:
Met het paard in de trailer naar het eind van de straat gereden(wat mischien net 50m is) daar het paard uitgeladen en terug naar stal gelopen. Op het punt waar ze altijd weigerde verder te gaan omgedraait en terug naar de trailer gelopen. Zo steeds een beetje verder weg gegaan met de trailer. Na dat we dit een tijdje elke dag gedaan hadden paard op de trailer gezet en uitgeladen op het erf, daar waar ze nooit verder durfde. We hebben toen gewoon weg kunnen lopen alsof ze het al jaren deed. De dag daarna zonder trailer eropuit gegaan, ze ging toen voor het eerst gewoon aan de hand de poort uit

**Geplaatst**: 23-01-15 11:57

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 23-01-15 11:57

ik heb dit ook wel geprobeert: aan de hand lopen tot het moment waar ze niet meer wilde. Dan toch nog een paar stapjes laten maken en (als beloning) terug naar stal.
Ook dit heeft niet geholpen....

**Geplaatst**: 23-01-15 12:35

Geplaatst: 23-01-15 12:35

max66 schreef:
ik heb dit ook wel geprobeert: aan de hand lopen tot het moment waar ze niet meer wilde. Dan toch nog een paar stapjes laten maken en (als beloning) terug naar stal.
Ook dit heeft niet geholpen....

Het heeft dan ook meestal geen enkele zin als je niet wacht tot het dier ontspannen is, het verwerkt heeft. Dan pas leren ze er wat van.
Beter stop je net voordat het paard stopt, als je die tekenen ziet doe je net alsof het geheel jouw idee is om daar te stoppen. Daar werk je aan ontspanning en dan leert het paard er wat van, beter gezegd, wat anders dan dat het gevoel van onbehagen bevestigt wordt.

Het gaat namelijk niet om die afstand die je aflegt, het gaat om zelfvertrouwen van het paard, vertrouwen in jou en respect.
It's not about the ...... trail in dit geval, maar daar kan je bijna alles invullen.

Die mindset anders zetten, richten op ontspanning e.d. ipv het rondje dat afgelegd moet worden helpt vaak veel.

**Geplaatst**: 23-01-15 13:06

Geplaatst: 23-01-15 13:06

Met de trailer op pad is voor ons geen optie helaas, we hebben vrijwel nooit een trailer tot onze beschikking en ik heb sowieso geen BE-rijbewijs.

Haha we zijn lotgenoten Max66. ;-)

Jouw manier heb ik ook vaak geprobeerd, maar dat hielp bij ons uiteindelijk ook niet. De ene keer kwam ik dan heel ver en dan volgende dag kwam ik niet eens in de buurt van de weg.
Afgelopen maandag heb ik doorgezet op de momenten dat ze stil ging staan of omdraaide. Hup in z'n achteruit en uiteindelijk draaide ze zelf weer de goede kant op en kreeg ze beloning van mij. Verder oefeningen gedaan als hoofd laag, stap vooruit, stap achteruit enz. Om haar maar bij de les te houden.

Op de momenten dat ze weer wilde draaien (ze gaat dan al lopend naar links en naar rechts kijken), haar hoofd weer recht voor haar lichaam gehouden en weer door. Als ze zich schrap ging zetten en stil staan heb ik druk op het touwhalster gehouden tot het moment dat ze maar iets in beweging kwam of haar gewicht verplaatste in de juiste richting en dan meteen alle druk eraf. Soms liep ze heel stuk met me mee zonder problemen en op bepaalde stukken ging ze constant stil staan. Maar goed, ik kwam uiteindelijk wel waar ik wilde zijn: de manege!

Volgende stap is om het zonder stil staan voor elkaar te krijgen en daarna onder het zadel. Maar voordat we zover zijn dan zijn we wel weer even verder denk ik. ;-)

Ik heb er geen haast mee, maar het mag dit jaar toch wel een keer lukken vind ik. Nu ik weinig kan rijden in onze slechte bak heb ik mooi de tijd om veel te oefenen.

**Geplaatst**: 23-01-15 14:12

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 23-01-15 14:12

dat oefenen vind ik dus zo link op een drukke dijk! Mijn paard gaat gewoon overdwars op de dijk staan.

Ik probeer maling aan de auto's te hebben (dan wachten ze maar even, soms staat er een hele file door ons, haha), maar ik laat me er toch door opfokken.

Eigenlijk vind ik ook dat ze zich een beetje aanstelt. Ik bedoel, we oefenen (en lopen dat stuk) nu al meer dan een jaar, twee keer per week! Dan zou ze het onderhand moeten snappen en het vertrouwen moeten hebben dat er niks aan de hand is, toch?!

Het geklier is minder als we er met de zweep achter lopen, niet dat ze bang is voor een zweep, maar ze weet precies als we hem vergeten zijn, dan gaat ze lopen klieren!

**Geplaatst**: 23-01-15 14:25

Geplaatst: 23-01-15 14:25

max66 schreef:
dat oefenen vind ik dus zo link op een drukke dijk! Mijn paard gaat gewoon overdwars op de dijk staan.

Ik probeer maling aan de auto's te hebben (dan wachten ze maar even, soms staat er een hele file door ons, haha), maar ik laat me er toch door opfokken.

Eigenlijk vind ik ook dat ze zich een beetje aanstelt. Ik bedoel, we oefenen (en lopen dat stuk) nu al meer dan een jaar, twee keer per week! Dan zou ze het onderhand moeten snappen en het vertrouwen moeten hebben dat er niks aan de hand is, toch?!

Het geklier is minder als we er met de zweep achter lopen, niet dat ze bang is voor een zweep, maar ze weet precies als we hem vergeten zijn, dan gaat ze lopen klieren!

Waarschijnlijk is er gewoon een redden dat ze jou niet vertrouwd. Dus niet de schuld bij het paard zoeken, want paarden stellen zich niet aan maar kijken hoe jij jezelf kunt veranderen.

**Geplaatst**: 23-01-15 14:26

Geplaatst: 23-01-15 14:26

Het is ook heel link inderdaad en helaas heb ik nog iedere keer toe moeten geven en eraf moeten springen om geen ongeluk te krijgen.

Ik dacht eerst dat mijn pony vooral erg bang was, want dat vergt weer een andere tactiek dan als ze gewoon niet wil. Maar toen we vorig jaar zomer op ons dooie gemakje naar de manege konden lopen en ze overal grasjes mocht eten van mij toen was er opeens niks aan de hand. Er kwamen andere paarden langs, de grootste trekkers en vrachtwagens maar er was niks aan het handje. Ze keek even op en ging vervolgens weer gras staan eten, dus echt bang was ze niet. Eenmaal bij de manege aangekomen ook niet. Lekker ontspannen stonden we in het zonnetje en daarna weer rustig teruggelopen.

Als ik er op zit en iemand loopt of fietst naast ons dan kan ik ook rustig naar de manege rijden. Geen probleem en ze hoeft dan ook niet vastgehouden te worden. Rijden mijn stalgenoten 300 meter voor ons, dan is er nog niks aan de hand, zolang ze maar niet voorop hoeft. Door dat soort dingen schiet er ook wel eens 'aanstelleritits' door mijn hoofd al lees ik dat de wetenschap daar niet in geloofd dat paarden dat kunnen.

Ik denk ook wel dat het begonnen is met angst en dat het daarna een gewoonte is geworden, maar ja...zie die er maar eens uit te krijgen.

**Geplaatst**: 23-01-15 14:30

Geplaatst: 23-01-15 14:30

ze doet het niet alleen bij mij..... En als we over de helft zijn loopt ze wel gewoon (dus dan vertrouwd ze me wel?).
Ik ben de eerste die altijd zegt dat je eerst naar jezelf moet kijken, maar in dit geval zou ik het echt niet weten.

oh, trouwens ook vaak geoefend onder begeleiding van instructrice, hetzelfde verhaal en geen tips die geholpen hebben.

Het lijkt zo langzamerhand idd hier ook een gewoonte te worden...

**Geplaatst**: 23-01-15 15:30

Geplaatst: 23-01-15 15:30

Ik ben het met Joolien eens dat degene die ernaast staat wel veel invloed kan hebben of het paard uiteindelijk mee loopt of niet. Toen ik heel zenuwachtig mijn pony meenam onder het mom van 'ga je alsjeblieft mee maar ik vind het zelf ook spannend', kwamen we uiteraard niet ver. Ze had terecht weinig vertrouwen in me dat het goed zou komen.

Afgelopen maandag gingen we na een tijdje weer aan de wandel en had ik veel meer de focus en de vastberadenheid dan in het begin een paar jaar terug. En dan lukt het opeens wel.

Maar wat Max66 ook zegt; ze doet het niet alleen bij mij. Bijna al mijn stalgenoten hebben het al een keer geprobeerd over de jaren en dat zijn allerlei verschillende soorten mensen. Ik denk dat de angst onderhand al weggezakt is en dat het nu een gewoonte is geworden. Dat een bepaalde plek haar triggert om terug naar stal te willen. Al ligt dat ook aan onze humeurs en het moment an sich. Want zolang er maar gras gegeten mag worden is er opeens niks aan de hand.

**Geplaatst**: 23-01-15 16:07

Geplaatst: 23-01-15 16:07

Esss schreef:
Het is ook heel link inderdaad en helaas heb ik nog iedere keer toe moeten geven en eraf moeten springen om geen ongeluk te krijgen.

Eraf springen is geen toegeven. Het is een fabeltje dat daarmee je paard "wint".

Citaat:
Ik dacht eerst dat mijn pony vooral erg bang was, want dat vergt weer een andere tactiek dan als ze gewoon niet wil. Maar toen we vorig jaar zomer op ons dooie gemakje naar de manege konden lopen en ze overal grasjes mocht eten van mij toen was er opeens niks aan de hand. Er kwamen andere paarden langs, de grootste trekkers en vrachtwagens maar er was niks aan het handje. Ze keek even op en ging vervolgens weer gras staan eten, dus echt bang was ze niet. Eenmaal bij de manege aangekomen ook niet. Lekker ontspannen stonden we in het zonnetje en daarna weer rustig teruggelopen.

Als ik er op zit en iemand loopt of fietst naast ons dan kan ik ook rustig naar de manege rijden. Geen probleem en ze hoeft dan ook niet vastgehouden te worden. Rijden mijn stalgenoten 300 meter voor ons, dan is er nog niks aan de hand, zolang ze maar niet voorop hoeft. Door dat soort dingen schiet er ook wel eens 'aanstelleritits' door mijn hoofd al lees ik dat de wetenschap daar niet in geloofd dat paarden dat kunnen.

Ik denk ook wel dat het begonnen is met angst en dat het daarna een gewoonte is geworden, maar ja...zie die er maar eens uit te krijgen.

Valt het je niet op dat zodra je paard "alleen" is, dus jij erop, haar hoofd daar vooraan alleen, dat dan je problemen beginnen? Zelfde met andere paarden, als ze maar niet voorop hoeft te lopen.
Dat gaat dus wel degelijk om onzekerheid, zich ongemakkelijk voelen.

Dus geen aanstelleritus, gewoon geen comfort als ze het idee heeft daar "alleen" ervoor te staan.

**Geplaatst**: 23-01-15 16:46

Geplaatst: 23-01-15 16:46

Bowen schreef:
Eraf springen is geen toegeven. Het is een fabeltje dat daarmee je paard "wint".

Op zich niet, maar ik vind het in zekere zin 'zonde' om op dat moment te stoppen en terug te gaan. Ik laat haar liever midden op de weg staan, ontspannen, en om dan 1 pas in de juiste richting vragen. Als ze dat doet dan is het voor mij goed, maar die kans krijg je niet omdat je bijna omver gereden wordt. Haar gedrag moet niet automatisch betekenen dat we meteen teruggaan vind ik. Niet omdat ze dan haar zin krijgt, maar omdat ze niks heeft geleerd op dat moment.

Bowen schreef:
Valt het je niet op dat zodra je paard "alleen" is, dus jij erop, haar hoofd daar vooraan alleen, dat dan je problemen beginnen? Zelfde met andere paarden, als ze maar niet voorop hoeft te lopen.
Dat gaat dus wel degelijk om onzekerheid, zich ongemakkelijk voelen.

Dus geen aanstelleritus, gewoon geen comfort als ze het idee heeft daar "alleen" ervoor te staan.

Een paar jaar geleden had ik je daarin helemaal gelijk gegeven, maar nu gaat die vlieger niet helemaal meer op. Tuurlijk het zal nooit een pony worden die stoer als eerste op iets engs af zal gaan, maar haar gedrag rijmt niet altijd. Als ik er op zit en er fietst/loopt iemand naast (expres er niet voor) dan is er niks aan de hand. Lopen de andere paarden een heel stuk voor ons of zijn ze zelfs uit het zicht, dan is er ook niks aan de hand.
Ander voorbeeld; in de zomer deed ik eens een poging en mocht ze met mij erop af en toe wat grasjes uit de berm pikken. Oke we deden niet meteen een heel rondje bos, maar ze ging wel van stal af...en alleen... Dat maakt het lastig om de juiste tactiek te vinden om mee te werken.

Maar afgezien van dat alles, er is een reden waarom ik dit nu eerst aan de hand oefen en niet meteen in het zadel. Aan de hand moet het eerst 100% goed gaan en daarna gaan we weer verder. En veiligheid is zeker een issue.

**Geplaatst**: 23-01-15 19:57

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 23-01-15 19:57

veiligheid is het belangrijkste! Vooral op onze dijk met al dat verkeer, brr. Daar wil je echt geen gesodemieter met je paard, dat maakt het oefenen ook lastig.

Ik heb me er bij neergelegd dat 1 van ons met een zweepje naast/achter haar aan moet lopen, dan loopt ze wel gewoon (zweepje houden we alleen maar vast...). Ik blijf het wel jammer vinden dat ik niet bv alleen ontspannen een rondje met haar kan wandelen, vooral als er in de (buiten) bak, zoals nu met vorst, niet te rijden is...

**Geplaatst**: 23-01-15 21:55

Geplaatst: 23-01-15 21:55

max66 schreef:
Ik heb me er bij neergelegd dat 1 van ons met een zweepje naast/achter haar aan moet lopen, dan loopt ze wel gewoon (zweepje houden we alleen maar vast...). Ik blijf het wel jammer vinden dat ik niet bv alleen ontspannen een rondje met haar kan wandelen, vooral als er in de (buiten) bak, zoals nu met vorst, niet te rijden is...

Ik zit nog in de fase dat ik me er nog niet bij neer kan leggen.

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het moet kunnen om een stukje alleen op pad te kunnen. Niet binnen 2 weken maar....ooit...
Onze bak is nu ook drama dus daarom oefenen we wat vaker. Al hoop ik dat het morgen niet te glad wordt op de weg :brr:

**Geplaatst**: 23-01-15 22:21

Re: Paard wil niet van het terrein af, iemand tips?

Geplaatst: 23-01-15 22:21

@Esss: paarden voor haar geven een soort veilige haven, zelfs als ze ze niet meer kan zien. En met de fiets of lopend naast haar geeft een kudde. Eten veroorzaakt endorfines, dus geeft ook weer rust. Dus ik vind het wel begrijpelijk dat het dan wel lukt, en dan is dus alsnog geen aanstelleritus, maar eerder angst om alleen het onbekende aan te gaan. Steeds een tijdje mogen grazen betekent ook dat je steeds de onbekende omgeving bekend aan jezelf kan maken.

Maar vaker oefenen helpt ook absoluut. Ik maakte (per keer) de grootste vooruitgang toen ik het 5-6x per week oefende.

**Geplaatst**: 24-01-15 10:42

Geplaatst: 24-01-15 10:42

Esss schreef:
Bowen schreef:
Eraf springen is geen toegeven. Het is een fabeltje dat daarmee je paard "wint".

Op zich niet, maar ik vind het in zekere zin 'zonde' om op dat moment te stoppen en terug te gaan. Ik laat haar liever midden op de weg staan, ontspannen, en om dan 1 pas in de juiste richting vragen. Als ze dat doet dan is het voor mij goed, maar die kans krijg je niet omdat je bijna omver gereden wordt. Haar gedrag moet niet automatisch betekenen dat we meteen teruggaan vind ik. Niet omdat ze dan haar zin krijgt, maar omdat ze niks heeft geleerd op dat moment.

Maar als je eraf gaat kan je nogsteeds aan ontspanning werken, op een manier die veilig is voor jou op dat moment. En je eigen veiligheid is het allerbelangrijkste, dus blijf het aub doen dat eraf springen voordat het echt fout gaat, zie dat aub niet als falen, je faalt nooit als je jezelf veilig houdt.

Als je een touwhalster hebt kan je die onder je hoofdstel aanhouden, dan kan je een leadrope meenemen, of er al aanhangen en onder je riem schuiven tijdens het rijden. Heb je gelijk je grondwerktools bij je waardoor je op de grond niet onthand bent.
Als je dan dingen aan ziet komen kan je er gelijk vanaf en kan je het probleem vanaf een veilige plek aanpakken.

Citaat:
Bowen schreef:
Valt het je niet op dat zodra je paard "alleen" is, dus jij erop, haar hoofd daar vooraan alleen, dat dan je problemen beginnen? Zelfde met andere paarden, als ze maar niet voorop hoeft te lopen.
Dat gaat dus wel degelijk om onzekerheid, zich ongemakkelijk voelen.

Dus geen aanstelleritus, gewoon geen comfort als ze het idee heeft daar "alleen" ervoor te staan.

Een paar jaar geleden had ik je daarin helemaal gelijk gegeven, maar nu gaat die vlieger niet helemaal meer op. Tuurlijk het zal nooit een pony worden die stoer als eerste op iets engs af zal gaan, maar haar gedrag rijmt niet altijd. Als ik er op zit en er fietst/loopt iemand naast (expres er niet voor) dan is er niks aan de hand. Lopen de andere paarden een heel stuk voor ons of zijn ze zelfs uit het zicht, dan is er ook niks aan de hand.
Ander voorbeeld; in de zomer deed ik eens een poging en mocht ze met mij erop af en toe wat grasjes uit de berm pikken. Oke we deden niet meteen een heel rondje bos, maar ze ging wel van stal af...en alleen... Dat maakt het lastig om de juiste tactiek te vinden om mee te werken.

Maar afgezien van dat alles, er is een reden waarom ik dit nu eerst aan de hand oefen en niet meteen in het zadel. Aan de hand moet het eerst 100% goed gaan en daarna gaan we weer verder. En veiligheid is zeker een issue.

Toch zou ik het niet onder het kopje aanstelleritus zetten, al is het alleen maar om je eigen mindset goed te houden.

Vergeet niet dat ze iemand die naast zich fietst kan zien en jou op haar niet. Vergeet ook niet wat ze is, een paard, voor een paard is het van nature nogal een groot ding om van voor hun veilig terrein af te gaan. Zeker alleen.

Je kan ook werken aan haar dapperheid op veilig terrein, veel werken met "enge" dingen, haar leren dingen aan te raken, echt naar dingen te kijken. Dat zal niet gelijk betekenen dat ze buiten ok is, maar vooral dat je meer patronen hebt om op terug te vallen en beter leert zien waar de spanning begint ipv pas als het zover is dat ze echt zegt tot hier en niet verder, want dan ben je eigenlijk net te laat.