Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-02-14 14:57

Geplaatst: 27-02-14 14:57

saskiakefie schreef:
@pien_2010 Als je paard te hard gaat en je zet ze iedere keer op de volte schiet je ook niks op. Als je een hulp geeft, wil je op dát moment een reactie, niet pas een paar minuten later. Ik begrijp echt niet wat er mis is met het vergroten van je teugelhulp als je niet de gewenste reactie krijgt.

Dan lees je maar de helft van het verhaal. Verhaal in stukjes geknipt:
1. Als paard correct in de hand is gesteld dan is correctie niet nodig. Dat is het allerbelangrijkste;
2. Mocht je toch voelen paard versneld wat met risico op niet terugkomen, zet hem dan op de volte gelijk terug naar stap en ga terug naar de basis oefeningen. Ik heb hetn iet over paar minuten later. Dat maak jij ervan.

Let wel ik rijd altijd op zeer grote weilanden. Het gebeurd ook mij wel eens, bij ree die plotseling te voor schijn springt, bij tak die afbreekt met lawaai na harde wind enz. dat ik voel dat paardje spant en versneld. Reageer ik op door gelijk op de volte te zetten, voorwaarts neerwaarts te rijden, handje erbij om gerust te stellen en zodra spanning uit het lijf is, gelijk oefeningen weer op te pakken. Zo nodig maak ik overgang terug naar stap.
Geloof me een paard dat correct in de hand is gesteld heeft niet veel nodig in de bek. Zeker niet die sensibele van mij die daar juist heel druk van wordt en vlucht reactie krijgt. Ik trek echt nooit in de bek. Als paardje niet nageeft is meestal al genoeg bij de halve ophouding dat mijn hand ietwat stugger wordt en gelijk zacht zodra ze nageeft.

Ik begrijp best wat jij bedoelt hoor. Ik heb hier ook een dominante op het erf, ander paard dus, die soms uit het niets tijdens een buiten rit een huize hoge joepie bok maakt om als hij de kans krijgt flinke bok er achter aan te doen en er dan in ren galop vandoor te scheuren. Dat is een tank op dat moment.
Die joepiebok gebeurd bij mij bijna nooit (rara hoe zou dat nu komen), want meestal voel ik hem ruimschoots van te vore aankomen en dan zeg ik "uhuh braaf blijven hé", maar als hij wel komt dan staat hij een halve seconde later dwars desnoods tegen de boom of erin (dat interesseert me dan helemaal niets hoor). En dan kom ik ook stugger in en ben zeer snel met hem omgooien, want die dominantie eikel, dat is hij op dat moment, rent anders dwars door alle hulpen heen en je hebt helemaal het nakijken. Maar nogmaals de laatste keer was in NL en dat is dus drie jaar geleden. Bij mijn bij rijdster helaas nog vorige week en die had er niets meer over te zeggen. Maar zij rijdt dus niet consequent en geeft hem te veel de lengte op andere momenten tja en dan wordt hij de baas.
Gelukkig had het geen succes want de merrie en ik stonden te wachten en de bijrijdster reed hem dusna paar minuten terug en zette hem achter de merrie waarna we na een boze grauw van mijn kant richting mijnheer weer verder gingen. Maar die twinkelende ogen vertelden mij dat de berisping van mijn kant "de zonde waard was". Begrijp je een beetje wat ik je vertel?

**Geplaatst**: 27-02-14 15:03

Re: Corrigeren paard

Geplaatst: 27-02-14 15:03

Ja maar jij doet alles blijkbaar perfect, heel goed hoor, maar het kan niet altijd goed gaan.

Er kunnen altijd situaties ontstaan waardoor je eens anders moet handelen dan wat de bedoeling is. Niet alle paarden laten zich zomaar zonder al te veel druk op een volte zetten zoals jij het doet. Bij jou kan dat allemaal dan wel zo goed gaat, maar het is te idealistisch om te stellen dat het bij andere mensen ook zo moet en kan. Ben het hier helemaal mee eens dat je nooit onnodig in de mond moet trekken, dat verstoort het vertrouwen in de ruiterhand, echter ben ik het gewoon niet met een aantal van jullie theorieën eens. Maar dat is slechts menselijk

**Geplaatst**: 27-02-14 15:45

Geplaatst: 27-02-14 15:45

@pien_2010: Ja ik begrijp je. Ik snap je reactie van op de volte zetten ook als het paard onder je weg loopt, dan moet je idd niet in de mond gaan hangen. Maar ik bedoelde zelf eigenlijk als je een paard een hulp geeft om zachter te gaan (zonder dat het paard daarvoor te hard liep) Maar bijvoorbeeld van een middendraf naar een rustige draf of een overgang van draf naar stap. Als je dan een hulp geeft (eerst zithulp, is dat niet voldoende dan teugelhulp) en je paard dendert daardoorheen of reageert veel te traag dan vind ik dat je best je wat strenger in je hand mag zijn, om vervolgens als het paard daarop gehoorzaamd uiteraard weer je hand te ontspannen. Maar als jij wilt dat je paard direct op je hulpen reageert moet je gewoon consequent zijn. De volgende keer komt je paard eerder terug op je zithulp. En uiteraard is het andersom ook, als je paard sneller moet en je geeft een beenhulp, reageert ie daar niet op? Nog een keer duidelijker en anders een tikje. Beter dan dat je 3, de volgende keer 4, daarna 5 keer drijft voordat er een keer een reactie komt.

@Essie_blue dat is precies wat ik bedoel, ik vind het prima dat er bepaalde theoriën zijn zoals het eigenlijk zou moeten, maar paarden zijn geen apparaten die je kan afstellen, het blijven dieren met een karakter en gedrag en daarom kun je beter naar het individu kijken dan alleen te doen wat theoretisch misschien verantwoordelijk is. Theorie en praktijk zijn 2 verschillende dingen, alhoewel je uiteraard probeert die 2 zo dicht mogelijk naar elkaar toe te brengen, maar het geeft toch niks als het daar af en toe vanaf wijkt als het resultaat positief is ?

**Geplaatst**: 27-02-14 15:47

Geplaatst: 27-02-14 15:47

"saskia"
Je begrijpt er blijkbaar niets van.
Wat Simpelman en ook ik zeggen is enkel basis - basis - basis als dat niet helemaal juist zit is eigenlijk verder trainen bijna een onmogelijke opdracht.
Je zegt zelf : dat je moet kunnen samen werken met je paard, maar je vind ook dat het paard zelf best ook wel een initiatief mag nemen, .... En tegelijkertijd zeg je dat je dan soms problemen hebt om hem tegen te houden , dat hij gewoon op de loop gaat en geen aandacht voor jou heeft ??????
Er is dus duidelijk iets mis met de communicatie op zo'n moment, en zeker ook met de dominantie verhoudingen tussen jou en het paard.

saskiakefie schreef:
@pien_2010 Als je paard te hard gaat en je zet ze iedere keer op de volte schiet je ook niks op. Als je een hulp geeft, wil je op dát moment een reactie, niet pas een paar minuten later. Ik begrijp echt niet wat er mis is met het vergroten van je teugelhulp als je niet de gewenste reactie krijgt.

@Simpelman ik ben het vaak met je eens maar in deze weet ik het niet zo. Je wilt met je paard samen werken en niet een paard die steeds bezig is met iets te vermijden, als je echt zo dominant bent als een paard in de kudde dan werk je met angst, angst is stress en stress zorgt ervoor dat een dier niet goed kan leren en laat staan zich ontspannen en de ruiter vol te vertrouwen. Waarom zou je op het ene moment een drijvende hengst zijn en het andere moment de dominante van de koppelgenoot? Dat lijkt me juist erg onduidelijk, waarom niet samen werken maar dat jij degene bent die ten alle tijden de beslissingen maakt? Dus zeker wel de leiding hebben maar het paard niet zover onder je zetten. Een paard moet ook enig zelf initiatief tonen anders kan het ook niks leren.

@Essieblue: Ja inderdaad, als je met je paard bijv in het bos aan het galopperen bent en hij wil niet terug komen omdat ie het zo leuk vindt, kun je wachten totdat ie een keer moe wordt, maar dat heeft niks meer met luisteren te maken en als je dat gedrag niet wilt corrigeren dan kan dat zelfs gevaarlijk zijn. Ik heb er dan geen moeite mee om harder in te komen, hoe crue dat ook klinkt, maar als je eerst op een normale manier vraagt of ie terug wilt komen en de motivatie is groter om die hulp te negeren en door te galopperen zal ik toch ervoor moeten zorgen dat de motivatie groter is om te stoppen door een onaangename prikkel. En ik denk niet dat zin heeft je paard op zo'n moment een tik te geven Verder kun je nog veel trainen met stukje galop en weer terug komen, maar dat betekend niet dat je nooit een keer een correctie hoeft te geven met de teugels. Zeker als je met meerdere paarden een stukje gaat galopperen kunnen ze nog wel eens 'strijdlustig' zijn.

Ik denk dat we ons niet moeten blind staren op een bepaalde theorie, maar het is o zo belangrijk dat je in de praktijk juist kan inspelen op de situatie die er op dat moment is. En ja dan kan iets er soms niet perfect uit zien, een mens is niet heilig en maakt ook weleens fouten en foutjes die je daarna weer moet herstellen. Daarnaast verschilt elk paard weer qua karakter en daar stem je ook veel op af. Een paard dat heel gevoelig is behandel je uiteraard anders dan een lomp, flegmatiek paard. Een deel heeft zeker te maken met hoe het paard is opgevoed en gesocialiseerd maar een deel is gewoon karakter. Het ene paard zal altijd direct doen wat je vraagt terwijl het andere paard keer op keer kijkt hoe die zo min mogelijk energie kan verbruiken. Het belangrijkste is dat je kan reflecteren naar jezelf. Naar mijn idee is het niet slechter of erger als je een paard een keer een rukje in de mond geeft omdat ie niet reageert waarna hij weer doet wat je vraagt dan dat je onterecht een tik geeft.
Je paard dood maken in de mond door continue teugel'hulpen' te geven is naar mijn idee juist veel schadelijker dan een keer harder inwerken als correctie om vervolgens weer lichte en zachte hulpen te kunnen geven. Kijk wel altijd eerst of hetgene wat je vraagt reëel is, als een paard iets niet kán omdat ie bijv te scheef is kun je 'm niks kwalijk nemen en zal je het anders moeten aanpakken. Bedenk goed als iets vaker gebeurd wat de reden is dat een paard niet gehoorzaamd.

Zwart is niet goed, wit is niet goed, zoek de middenweg.

**Geplaatst**: 27-02-14 15:53

Geplaatst: 27-02-14 15:53

aeolusnr1 schreef:
"saskia"
Je begrijpt er blijkbaar niets van.
Wat Simpelman en ook ik zeggen is enkel basis - basis - basis als dat niet helemaal juist zit is eigenlijk verder trainen bijna een onmogelijke opdracht.
Je zegt zelf : dat je moet kunnen samen werken met je paard, maar je vind ook dat het paard zelf best ook wel een initiatief mag nemen, .... En tegelijkertijd zeg je dat je dan soms problemen hebt om hem tegen te houden , dat hij gewoon op de loop gaat en geen aandacht voor jou heeft ??????
Er is dus duidelijk iets mis met de communicatie op zo'n moment, en zeker ook met de dominantie verhoudingen tussen jou en het paard.

Vreemd verhaal. Ik heb helemaal nergens gezegd dat ik problemen heb om hem? tegen te houden, dat hij op de loop gaat, geen aandacht voor mij heeft? Ik betrek namelijk helemaal niks op mezelf, ik heb alleen wat voorbeelden genoemd, maar goed.
Initiatief tonen ja, als jij een paard iets wilt leren zal het paard toch gedrag moeten tonen waarop jij dat gedrag kan belonen. Als een paard alleen maar vermijdend gedrag toont (zoals de drijvende hengst naar de kudde toe) zal het paard niks of nauwelijks kunnen leren.
Daarnaast kan je basis prima zijn hoor, maar op sommige momenten kan een paard een andere wil hebben dan jij, daarvoor is het een levend wezen en geen afgesteld apparaat, het gaat erom wat je op dat moment doet. Natuurlijk moet de basis goed zijn, ben ik het mee eens, maar een goede basis betekend niet dat je alleen nog maar op wat knopjes hoeft te drukken en het altijd en overal perfect werkt.

En ik denk trouwens als een paard wel altijd zo perfect luistert, meteen stopt als je met een groep andere paarden galoppeert, dat volgens jouw theorie ruim 90% van de paarden in Nederland de basis niet goed zit, want dat soort paarden ken ik namelijk niet en heb toch heel wat paarden gezien en gereden in mijn leven.

**Geplaatst**: 27-02-14 16:07

Geplaatst: 27-02-14 16:07

ok dit is een wellens nietes verhaal aan het worden, en hier komen we zo dus toch niet uit.
Ik heb niet de bedoeling jou aan te vallen of jou af te breken, maar je gaat al dadelijk in de verdediging dat de voorbeelden niet jouw probleem waren maar gewoon als voorbeeld dienden.
Die voorbeelden zouden niet mogen bestaan, als er een goede band en goede samenwerking is, en dat kan echt met eigenlijk elk paard, ook met die moeilijkere paarden dus.
Een uitvlucht zoeken van mijn paard had even geen aandacht voor me en luisterde niet naar mijn hulpen , ......
Ik weet dit gebeurt bij velen elke dag , en steeds opnieuw,
Maar nogmaals , als die dominantie verhoudingen goed zijn, er wederzijds respect is, er voldoende training is geweest, het paard zacht aan de hulpen is, laterale flexie, achterhand verzetten en voorhand verzetten op zachte vraag, .... tjaaa dan komen de voorbeeld problemen gewoon niet meer voor.
niet uit angst, niet door de druk, gewoon samenwerken.
als een paard niet doet wat je van hem vraagt, zijn er maar 3 mogelijkheden
ofwel vraag je gewoon de verkeerde vraag
of je vraagt de juiste vraag , maar het paard heeft ze niet begrepen
of het paard kan het gewoonweg niet uitvoeren (door iets medisch of door te weinig conditie of te weinig training)
Andere mogelijkheden zijn er eigenlijk niet, en elk paard is in principe heel bereidwillig om mee te werken.
Als er dus even iets niet lukt, of je krijgt hem niet gestopt of eender welk ander probleem;
De fout zit eigenlijk altijd bij de ruiter, of zijn vraagstelling.
De fout zit dus nooit bij het paard.

saskiakefie schreef:
aeolusnr1 schreef:
"saskia"
Je begrijpt er blijkbaar niets van.
Wat Simpelman en ook ik zeggen is enkel basis - basis - basis als dat niet helemaal juist zit is eigenlijk verder trainen bijna een onmogelijke opdracht.
Je zegt zelf : dat je moet kunnen samen werken met je paard, maar je vind ook dat het paard zelf best ook wel een initiatief mag nemen, .... En tegelijkertijd zeg je dat je dan soms problemen hebt om hem tegen te houden , dat hij gewoon op de loop gaat en geen aandacht voor jou heeft ??????
Er is dus duidelijk iets mis met de communicatie op zo'n moment, en zeker ook met de dominantie verhoudingen tussen jou en het paard.

Vreemd verhaal. Ik heb helemaal nergens gezegd dat ik problemen heb om hem? tegen te houden, dat hij op de loop gaat, geen aandacht voor mij heeft? Ik betrek namelijk helemaal niks op mezelf, ik heb alleen wat voorbeelden genoemd, maar goed.
Initiatief tonen ja, als jij een paard iets wilt leren zal het paard toch gedrag moeten tonen waarop jij dat gedrag kan belonen. Als een paard alleen maar vermijdend gedrag toont (zoals de drijvende hengst naar de kudde toe) zal het paard niks of nauwelijks kunnen leren.
Daarnaast kan je basis prima zijn hoor, maar op sommige momenten kan een paard een andere wil hebben dan jij, daarvoor is het een levend wezen en geen afgesteld apparaat, het gaat erom wat je op dat moment doet. Natuurlijk moet de basis goed zijn, ben ik het mee eens, maar een goede basis betekend niet dat je alleen nog maar op wat knopjes hoeft te drukken en het altijd en overal perfect werkt.

**Geplaatst**: 27-02-14 16:19

Geplaatst: 27-02-14 16:19

saskiakefie schreef:
@Simpelman ik ben het vaak met je eens maar in deze weet ik het niet zo.
Je wilt met je paard samen werken en niet een paard die steeds bezig is met iets te vermijden, als je echt zo dominant bent als een paard in de kudde dan werk je met angst, angst is stress en stress zorgt ervoor dat een dier niet goed kan leren en laat staan zich ontspannen en de ruiter vol te vertrouwen.
Waarom zou je op het ene moment een drijvende hengst zijn en het andere moment de dominante van de koppelgenoot?
Dat lijkt me juist erg onduidelijk, waarom niet samen werken maar dat jij degene bent die ten alle tijden de beslissingen maakt?
Dus zeker wel de leiding hebben maar het paard niet zover onder je zetten.
Een paard moet ook enig zelf initiatief tonen anders kan het ook niks leren.

Een paard is geen mens, geen konijn en geen hond, het is paard én daarmee een kuddedier.
Al zijn instincten zijn hierin geëvolueerd.
Het volgt een totaal andere logica dan de mens.
Zou het die volgen dan konden we echt niet op rijden.
De sociale interactie en het innemen van een rangorde plaats in de kudde zijn automatismen bij het paard.
Gelijkheid bestaat niet, het is hoger of lager.
Als er twijfel is gaat een paard uitzoeken wat zijn of onze rangorde is.

Om effectief te communiceren moeten we gebruik van maken van zijn instincten.

Ik ga uit van het zoeken naar de zelfwerkzaamheid van het paard met behulp van uitnodigingen en werk niet met druk en niet met onderdrukking.
Ik werk met het kuddeinstinct: een paard volgt blindelings zijn kudde én respecteert zijn leidmerrie.
Die status van leidmerrie moet eerst geïnstalleerd worden.

Hierna sta ik het paard toe c.q. nodig het uit koppelgenoot met mij te worden.
Hiermee stijgt het paard in status, het koppelt met de leidmerrie en neemt daarmee de rangorde in van de nr twee in de kudde.
Het resultaat is fascinerend, dat garandeer ik.

**Geplaatst**: 27-02-14 16:21

Geplaatst: 27-02-14 16:21

Als ik er naast loop en ze doet wat krijgt ze wel een rukje aan de teugels, als het te ver gaat een stevige ruk. Heb geen enkel paard met angst voor het bit of dat achter de teugel kruipt.

**Geplaatst**: 27-02-14 16:24

Geplaatst: 27-02-14 16:24

saskiakefie schreef:
En ik denk trouwens als een paard wel altijd zo perfect luistert, meteen stopt als je met een groep andere paarden galoppeert, dat volgens jouw theorie ruim 90% van de paarden in Nederland de basis niet goed zit, want dat soort paarden ken ik namelijk niet en heb toch heel wat paarden gezien en gereden in mijn leven.

Ik denk dat de basis bij meer dan 90% niet goed zit maar het is heel goed mogelijk, tenminste mijn paarden houden halt op "ho" en stoppen wat ze willen ondernemen op "nee, nee".
Ze galopperen ook niet met andere paarden mee.....

**Geplaatst**: 27-02-14 16:29

Geplaatst: 27-02-14 16:29

Simpelman schreef:
Ze galopperen ook niet met andere paarden mee.....

Moest er nog bij komen ook, lekker goed opgevoed dan.

Ik merk dat veel mensen zeggen dat 'hun paard zo is' en gewoon mee rent, niet alleen op de weide kan etc. Dan heb ik het toch getroffen met alles wat ik toevallig onder mijn kont heb gehad en gewoon braaf doet wat ik vraag wat betreft van een kudde weglopen of bij een kudde aansluiten etc.

**Geplaatst**: 27-02-14 16:30

Geplaatst: 27-02-14 16:30

xSlvna schreef:
Als ik er naast loop en ze doet wat krijgt ze wel een rukje aan de teugels, als het te ver gaat een stevige ruk. Heb geen enkel paard met angst voor het bit of dat achter de teugel kruipt.

Een paard is niet kwalijk nemend, het kan veel ongenoegen incasseren.
Dat wil niet zeggen dat het zich daar prettig bij voelt....

Wat je wel krijgt is dat je het paard harder in de mond maakt, het leert omgaan met ruwe inwerking
Tevens ben je het onvoorwaardelijk vertrouwen aan het vernietigen.

**Geplaatst**: 27-02-14 16:32

Re: Corrigeren paard

Geplaatst: 27-02-14 16:32

Liever wat minder vertrouwen dan een respectloos paard. Ik weet ook niet alles, dus is het voor mij simpel; 'Straf voor alles wat fout gedaan word'. (Fout en hierdoor gevaarlijk)

**Geplaatst**: 27-02-14 16:40

Geplaatst: 27-02-14 16:40

Ik begrijp jouw uitspraak, en deels is dat nog waar ook.
Maar je interpreteert correctie - straffen en fout verkeerd.
Ook hier is de fout eigenlijk te zoeken in de basis, en die is hier dus maar voor 80% in orde, daar kan het paard niets aan doen, dat is dus jouw tekort aan basis training, die nog steeds geïnstalleerd moet worden.
Een teken dus voor jou om hier mee aan de slag te gaan.
Dus in feite straf je het paard nu omdat jij in je training met je paard een paar stappen bent overgeslagen, dus zou je jezelf eigenlijk moeten gaan straffen.

xSlvna schreef:
Liever wat minder vertrouwen dan een respectloos paard. Ik weet ook niet alles, dus is het voor mij simpel; 'Straf voor alles wat fout gedaan word'. (Fout en hierdoor gevaarlijk)

**Geplaatst**: 27-02-14 16:45

Geplaatst: 27-02-14 16:45

Ik heb niks verkeerd gedaan bij een paard wat ik, onopgevoed, in handen krijg en dus even 'back to earth' moet komen, eerst moet die snappen dat IK het voor het zeggen heb, niet hij met zijn 1,70 m hoog.

Zeker ligt het ook (grotendeels) aan mij, dat geef ik ook gewoon toe, maar ik weet niet hoe ik iedere situatie moet oplossen, en dat geef ik ook gewoon toe.

**Geplaatst**: 27-02-14 16:54

Geplaatst: 27-02-14 16:54

xSlvna schreef:
Liever wat minder vertrouwen dan een respectloos paard.
Ik weet ook niet alles, dus is het voor mij simpel; 'Straf voor alles wat fout gedaan word'. (Fout en hierdoor gevaarlijk)

Het interessante is dat wanneer we dat onvoorwaardelijk vertrouwen hebben geïnstalleerd ons paard ons ook onvoorwaardelijk gehoorzaamd.
Paarden die hun rangorde plaats aanvaard hebben hebben en respect hebben hebben geen straf nodig, ze doen namelijk nooit iets fout, ze doen wat ze doen moeten volgens hun instinct.
Dat wat wij dan "fout" gedrag noemen is slechts onze fout, meestal omdat we te laat hebben gereageerd, of omdat de basis opleiding van het paard niet door ons afgewerkt is.

**Geplaatst**: 27-02-14 17:00

Re: Corrigeren paard

Geplaatst: 27-02-14 17:00

Uiteraard, gelukkig heb ik hierdoor een merrie die geheel na haar kunnen gehoorzaamt. De enige momenten dat ze niet gehoorzaamt is wanneer ik overvraag, maar zelfs dan probeert ze toch iets.

Mij is overigens wel opgevallen dat ik ondanks mijn strenge manier van handelen nooit een paard heb dat angst heeft of mij niet begrijpt. Uiteindelijk heb ik de paarden precies zoals ik ze wil hebben, terwijl het een ander met veel rust en geduld nooit gelukt is.

Iedere manier zo zijn eigen voor en nadelen, niet waar. Ik ben pas 16 en heb jammer genoeg geen mensen in mijn omgeving die wél correct kunnen omgaan met paarden (geen enkel dier).

**Geplaatst**: 27-02-14 17:08

Geplaatst: 27-02-14 17:08

essie_blue schreef:
Ja maar jij doet alles blijkbaar perfect, heel goed hoor, maar het kan niet altijd goed gaan. Er kunnen altijd situaties ontstaan waardoor je eens anders moet handelen dan wat de bedoeling is. Niet alle paarden laten zich zomaar zonder al te veel druk op een volte zetten zoals jij het doet. Bij jou kan dat allemaal dan wel zo goed gaat, maar het is te idealistisch om te stellen dat het bij andere mensen ook zo moet en kan. Ben het hier helemaal mee eens dat je nooit onnodig in de mond moet trekken, dat verstoort het vertrouwen in de ruiterhand, echter ben ik het gewoon niet met een aantal van jullie theorieën eens. Maar dat is slechts menselijk

Nee Essie ik doe heus niet alles perfect. Het gaat om het verhaal van Simpelman van koppelgenoot zijn. Dan heb je al veel bereikt. Maar het gaat ook om de kleine signalen te leren kennen van je paard en daar op anticiperen. B.v zoals net haal ik de twee paarden van de wei en ik moet 800 meter met ze over straat. Als ik ze haal zie ik gelijk bij de merrie de gesp kapot en loshangen. Tevens dat ze erg sensibel en heet is, onzeker. Iets gebeurd? Dus als ik met ze loop merk ik dat ze erg spits is op alles om haar heen. Dus ik leg mijn hand waarmee ik het touw heb iedere keer tegen haar wang, vertel dat het een braaf paardje is, maak wat grapjes over al die spoken, kortom ik ben met haar bezig. Af en toe kijk ik naar de ruin die ik een aai over zijn neus geef met "wat ben je toch braaf". Eigenlijk al vrij snel ademt merrie uit, gaat koppie omlaag en loopt ze gewoon braaf mee en al vrij snel loopt ze weer trots naast me.
Dus "nee, ik ben zeker niet perfect", maar ja ik LUISTER heel goed naar wat mijn paarden mij vertellen. De merrie zit in haar "ik ben bang modus"dus stel gerust en al vrij snel loopt ze weer mooi en met koppie fier omhoog mee. De ruin geef ik ook aandacht en vertel hem hoe goed hij mee loopt, want ik weet dat hij ook graag aandacht wil en dat gezellig vindt.

Had ik het niet gevoeld, gezien of genegeerd, dan is de kans groot dat ze op me springt, voorbij komt, gaat trekken waardoor ik moet ingrijpen en wel moet corrigeren. Nu was dat helemaal niet nodig.

En dat is dus ook met rijden zo. LUISTER naar je paard, zorg dat je koppelgenoten bent, rijd correct je dressuur ipv geen gelul in de krul want de paarden worden doodsbenauwd van je, gaan op kop en lopen dus letterlijk door alle hulpen heen. En als je paard vlucht, niet goed gaat, neem goed les. Want bij mij ging het ook met de merrie niet goed, ik wist me geen raad met haar sensibele gedrag, het vluchten en dwars door alle hulpen heen denderen en heb de oorzaak bij mij gezocht en ben met succes andere instructie gaan zoeken (klassiek) waarbij zacht, zachter, zachts het moto was. Wat knapte mijn merrie daar van op. Mijn instructrice voorspelde dat ik binnen een jaar mijn merrie niet meer zou terug kennen zo trots zou ze worden, zo mooi van uiterlijk, zo op haar gemak. En zo was het ook. Maar wel pas nadat ik onderkende dat ik slecht bezig was en het roer om moest (dus ik ben verre van perfect), maar durfde het wel onder ogen te zien. En nu is rijden zo gaaf geworden, zo subtiel en nee ik kom NOOIT meer hard in met welke hulp dan ook want het hoeft echt helemaal niet.

**Geplaatst**: 27-02-14 17:27

Geplaatst: 27-02-14 17:27

Maar vergeten we dan niet Simpelman en aeolusnr1 dat we ook al zouden we met paarden omgaan volgens jullie dominantieprincipe , we nooit of te nooit écht kunnen reageren zoals paarden in een kudde op elkaar kunnen reageren, gewoon omdat wij ten eerste mens zijn en zij paard en ten tweede het in een kudde nooit voorkomt dat een ander paard een ander paard berijd?

Ik bedoel, wat wij met paarden doen (erop rijden, dingen van hen verlangen-) heeft totaal niets te maken met hoe zij onderling met elkaar omgaan, ik vind het dan ook enorm vreemd om de ene moment een leidmerrie, de andere moment een hengst en nog een ander moment de koppelgenoot te zijn.

Misschien heb ik er allemaal geen kaas van gegeten, maar ik heb wérkelijk géén idee (en begrijp het Nooit) wat jullie nu werkelijk bedoelen met die soorten dominatie, en ik vraag me echt af hoe dat werkelijk effectief kan zijn gezien wij dus mensen zijn en hoe dan ook op een andere manier communiceren en ook andere dingen van deze dieren verwachten dan zij onderling van elkaar verwachten.

Ik probeer zo respectvol mogelijk met deze mooie dieren om te gaan, zo duidelijk mogelijk en zo eerlijk mogelijk, maar het feit blijft dat ik dingen van hen verlang die totaal tegen hun natuur in gaat.

Ik weet dat ik een heleboel dingen aan een paard vraag , en dat probeer ik altijd zo vriendelijk mogelijk te doen, maar wanneer het paard in een situatie gevaarlijk word (bv door angst wegspringen en daardoor op straat belanden, ik zeg maar wat) dan is het beste idee wat in me opkomt: Been eraan, duidelijk mijn hand aan het bit om hem te sturen naar de andere kant van de weg om te voorkomen dat we onder een auto terechtkomen.

Ik heb géééééén flauw idee hoe je in zo'n situatie die over seconden gaat jullie dominantietheorieën moet gaan toepassen (en om te zeggen dat dit jullie niet zou overkomen omdat jullie leider zijn, geloof ik niet, een paard blijft een vluchtdier en wanneer daar opeens Iets (wat dan ook) tevoorschijn komt waarvan je paard schrikt , dan bestaat de kans Altijd dat het dier even wegspringt. Als je van mening bent dat dit je niet kan overkomen dan ben je in mijn ogen niet meer realistisch , en dat is gevaarlijker en enger dan even snel been eraan en een korte maar kordate teugelhulp geven)

echt eerlijk, ik begrijp weinig van die dominantietheorieën, en toch heb ik een veulen van negen maanden dat overal met me mee naartoe wandelt en respect voor me heeft ....

**Geplaatst**: 27-02-14 18:07

Geplaatst: 27-02-14 18:07

cooper schreef:
Maar vergeten we dan niet Simpelman en aeolusnr1 dat we ook al zouden we met paarden omgaan volgens jullie dominantieprincipe , we nooit of te nooit écht kunnen reageren zoals paarden in een kudde op elkaar kunnen reageren, gewoon omdat wij ten eerste mens zijn en zij paard en ten tweede het in een kudde nooit voorkomt dat een ander paard een ander paard berijd?

Ik bedoel, wat wij met paarden doen (erop rijden, dingen van hen verlangen-) heeft totaal niets te maken met hoe zij onderling met elkaar omgaan, ik vind het dan ook enorm vreemd om de ene moment een leidmerrie, de andere moment een hengst en nog een ander moment de koppelgenoot te zijn.

Misschien heb ik er allemaal geen kaas van gegeten, maar ik heb wérkelijk géén idee (en begrijp het Nooit) wat jullie nu werkelijk bedoelen met die soorten dominatie, en ik vraag me echt af hoe dat werkelijk effectief kan zijn gezien wij dus mensen zijn en hoe dan ook op een andere manier communiceren en ook andere dingen van deze dieren verwachten dan zij onderling van elkaar verwachten.

Ik probeer zo respectvol mogelijk met deze mooie dieren om te gaan, zo duidelijk mogelijk en zo eerlijk mogelijk, maar het feit blijft dat ik dingen van hen verlang die totaal tegen hun natuur in gaat.

Ik weet dat ik een heleboel dingen aan een paard vraag , en dat probeer ik altijd zo vriendelijk mogelijk te doen, maar wanneer het paard in een situatie gevaarlijk word (bv door angst wegspringen en daardoor op straat belanden, ik zeg maar wat) dan is het beste idee wat in me opkomt: Been eraan, duidelijk mijn hand aan het bit om hem te sturen naar de andere kant van de weg om te voorkomen dat we onder een auto terechtkomen.

Ik heb géééééén flauw idee hoe je in zo'n situatie die over seconden gaat jullie dominantietheorieën moet gaan toepassen (en om te zeggen dat dit jullie niet zou overkomen omdat jullie leider zijn, geloof ik niet, een paard blijft een vluchtdier en wanneer daar opeens Iets (wat dan ook) tevoorschijn komt waarvan je paard schrikt , dan bestaat de kans Altijd dat het dier even wegspringt. Als je van mening bent dat dit je niet kan overkomen dan ben je in mijn ogen niet meer realistisch , en dat is gevaarlijker en enger dan even snel been eraan en een korte maar kordate teugelhulp geven)

echt eerlijk, ik begrijp weinig van die dominantietheorieën, en toch heb ik een veulen van negen maanden dat overal met me mee naartoe wandelt en respect voor me heeft ....

Het gaat er om dat we in de beleving van het paard hoger in rangorde staan.
Dit hoeven we niet telkens opnieuw te bevestigen, één maal goed installeren en verder onderhouden met een houding van zelfverzekerdheid, duidelijkheid.

De positie van leidhengst is helemaal niet interessant voor ons.
Dit is een tijdelijke positie die voortdurend onder druk staat.
Hij heerst alleen maar met druk en heeft geen volgelingen.
Het is wél de positie die heel veel ruiter innemen....

De positie van leidmerrie is interessant, zij is het centrum van de kudde, alle paarden willen bij haar blijven, zij is veiligheid, ervaring, duidelijkheid, orde.
Vergeet je menselijke interpretatie.

Leidmerrie zijn én je paard uitnodigen koppelgenoot te zijn, dat is waar het om gaat.
Dicht bij de leidmerrie mogen zijn.
Hoe lager in rangorde hoe meer een paard naar de periferie van de kudde gedrongen wordt.
Een paard is een volgdier, het volgt zonder nadenken, kijk maar naar een kudde, ze gaan allemaal dezelfde kant op, ze volgen de minieme aanwijzingen van elkaar.
Op die manier volgt een paard ons wanneer wij die centrumpositie innemen.
Op die manier kunnen we het rijden, het volgt onze aanwijzingen.
Op die manier kunnen we het iets leren, het is geïnteresseerd in wat we aanbieden.

Noodsituaties vragen improvisatie.
Een paard kan schrikken, maar een paard dat zijn "leider" vertrouwt gaat niet op de vlucht, het volgt hem, het doet één twee passen opzij en voelt dan dat zijn leider niet bang is.
Het is voor ons bijna onvoorstelbaar wat een paard allemaal ziet, voelt en ruikt van ons, het weet heel veel meer dan we denken.

We beheersen het paard niet met dominantie theorieën, we nemen slechts een hogere rangorde plaats in, we zijn sterker, wijzer.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 27-02-14 18:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-02-14 18:18

Geplaatst: 27-02-14 18:18

Simpelman schreef:
Het gaat er om dat we in de beleving van het paard hoger in rangorde staan.
Dit hoeven we niet telkens opnieuw te bevestigen, één maal goed installeren en verder onderhouden met een houding van zelfverzekerdheid, duidelijkheid.

De positie van leidhengst is helemaal niet interessant voor ons.
Dit is een tijdelijke positie die voortdurend onder druk staat.
Hij heerst alleen maar met druk en heeft geen volgelingen,.

De positie van leidmerrie is interessant, zij is het centrum van de kudde, alle paarden willen bij haar blijven, zij is veiligheid, ervaring, duidelijkheid, orde.
Vergeet je menselijke interpretatie.

Leidmerrie zijn én je paard uitnodigen koppelgenoot te zijn, dat is waar het om gaat.
Dicht bij de leidmerrie mogen zijn.
Hoe lager in rangorde hoe meer een paard naar de periferie van de kudde gedrongen wordt.
Een paard is een volgdier, het volgt zonder nadenken, kijk maar naar een kudde, ze gaan allemaal dezelfde kant op, ze volgen de minieme aanwijzingen van elkaar.
Op die manier volgt een paard ons wanneer wij die centrumpositie innemen.
Op die manier kunnen we het rijden, het volgt onze aanwijzingen.
Op die manier kunnen we het iets leren, het is geïnteresseerd in wat we aanbieden.

Noodsituaties vragen improvisatie.
Een paard kan schrikken, maar een paard dat zijn "leider" vertrouwt gaat niet op de vlucht, het volgt hem, het doet één twee passen opzij en voelt dan dat zijn leider niet bang is.
Het is voor ons bijna onvoorstelbaar wat een paard allemaal ziet, voelt en ruikt van ons, het weet heel veel meer dan we denken.

We beheersen het paard niet met dominantie theorieën, we nemen slechts een hogere rangorde plaats in, we zijn sterker, wijzer.

Hoe installeer je dat dan eenmaal goed?
Door duidelijk te zijn, door het paard vertrouwen te geven dat het allemaal goed is en dat je de leiding neemt , de verantwoordelijkheid neemt en aangeeft dat het veilig is?
HOE doe je dat dan? Want ik vind dat allemaal wel knap uitgelegd, maar ik mis in zulke theorieën altijd de concrete voorbeelden waardoor het allemaal nogal wazig overkomt, onduidelijk...

En kan het zijn dat een mens deze dingen doet, maar daar niet persé de theoretische termen voor moet kennen?

Ik heb namelijk vaak het gevoel dat hetgeen jullie trachten te vertellen vaak door mij wel op die manier gedaan word maar ik het simpeler zie. Ik heb het gevoel dat de dingen die jullie vertellen vaak onbereikbaar/moeilijker lijken dan ze zijn, gewoon omdat de theorie moeilijk lijkt ( en er geen concrete voorbeelden gegeven wordt alleen hoe het theoretisch werkt) , maar ik het in praktijk zo wel tracht uit te voeren op diezelfde manier. Maar dan simplistischer...

**Geplaatst**: 27-02-14 18:19

Geplaatst: 27-02-14 18:19

Inderdaad, er wordt veel besproken wat 'moet veranderen' en in welke volgorde, maar hoe? Joost mag het weten.

**Geplaatst**: 27-02-14 18:30

Geplaatst: 27-02-14 18:30

cooper schreef:
En kan het zijn dat een mens deze dingen doet, maar daar niet persé de theoretische termen voor moet kennen?

Ik heb namelijk vaak het gevoel dat hetgeen jullie trachten te vertellen vaak door mij wel op die manier gedaan word maar ik het simpeler zie. Ik heb het gevoel dat de dingen die jullie vertellen vaak onbereikbaar/moeilijker lijken dan ze zijn, gewoon omdat de theorie moeilijk lijkt ( en er geen concrete voorbeelden gegeven wordt alleen hoe het theoretisch werkt) , maar ik het in praktijk zo wel tracht uit te voeren op diezelfde manier. Maar dan simplistischer...

De theorie is toch niet zo moeilijk?
Het is een kwestie van één keer over nadenken.

Het gaat er om dat wanneer je met paarden wilt werken je de simpele principes in je voordeel kunt gebruiken, ze maken alles veel gemakkelijker.

Als je je er bewust van bent dat je hoger in rangorde moet zijn dan je paard omdat je anders lager in rangorde bent, vermijd je al heel wat problemen.
Veel mensen proberen op voet van gelijkheid met hun paard om te gaan, als goede vrienden.
Dat werkt niet.

Als je een kudde observeert zul je de leidmerrie herkennen, ze is het "centrum" van de kudde.
Wordt in de ogen van je paard leidmerrie en hij zal ontzag voor je hebben, geen angst, dat heeft hij voor de hengst.
Ook de leidmerrie vormt koppel, vorm die met je paard en je hebt bewust alle instrumenten geïnstalleerd om efficiënt te kunnen gaan werken.

**Geplaatst**: 27-02-14 18:43

Geplaatst: 27-02-14 18:43

En wat doe exact om de leidmerrie te zijn en wat doe je exact om een koppel te vormen?
Kan je daar Voorbeelden van geven? Hoe plaats je jezelf hoger in rangorde, wat doe je daarvoor?

Wat doe je als je paard je bijt?
Wat doe je als je paard je omver loopt?
Wat doe je als je paard weigert mee te lopen over een gracht met water?
Wat doe je als je je paard uit de kudde wilt halen voor de eerste maal?
Wat doe je exact om die leidmerrie te worden?

**Geplaatst**: 27-02-14 18:46

Geplaatst: 27-02-14 18:46

cooper schreef:
En wat doe exact om de leidmerrie te zijn en wat doe je exact om een koppel te vormen?
Kan je daar Voorbeelden van geven? Hoe plaats je jezelf hoger in rangorde, wat doe je daarvoor?

Wat doe je als je paard je bijt?
Wat doe je als je paard je omver loopt?
Wat doe je als je paard weigert mee te lopen over een gracht met water?
Wat doe je als je je paard uit de kudde wilt halen voor de eerste maal?
Wat doe je exact om die leidmerrie te worden?

Ik doe het volgende:

Ik geef hem een tik tegen zijn snoet met een duidelijke NEE, waardoor hij weet dat bijten uit den boze is.
Ik geef hem een duw tegen zijn borstkast en zet hem een stuk achteruit om aan te tonen dat ik er niet van gediend ben omver gelopen te worden.
Ik ga zelf over de gracht met water, ik houd het koord gespannen tot hij een (al is het klein) stapje vooruit zet, laat de druk wegvallen als beloning en spoor hem aan mee te komen, net zolang tot hij vanzelf over de gracht gaat, zonder boos te worden.
Ik reageer ongeveer hetzelfde als bovenstaande.

Ben ik dan een leidmerrie of niet?

**Geplaatst**: 27-02-14 18:50

Geplaatst: 27-02-14 18:50

Ik copy paste wat tekstjes die ik eerder op Bokt schreef.

De leidmerrie drijft niet, ze gaat voor, ze houdt eerder terug, eerst zij, ze geeft het voorbeeld, jonge dieren kunnen haar volgen of niet, zoals zij willen.
Ze dwingt niet om te doen, maar het tegendeel, ze weerhoudt anderen te grazen waar zij graast, te drinken waar zij drinkt, om voor te gaan. Anderen wijken.
Het niet volgen van de leidmerrie is in de belevenis van een paard echter levensgevaarlijk, het is daarmee aan zichzelf overgeleverd en dit is het laatste waar het voor kiest.

Op stal, in de wei, aan het halster installeren we de dominantie van de leidmerrie.
Dat wil zeggen wijk voor mij en wel direct, blijf af van wat ik bezit, wil hebben, wil eten, waar ik sta.
Houdt afstand van mij!

In het algemeen is het een spel van bluf.
Het is een beetje een open deur intrappen, de meeste paardenmensen kennen de trucjes.

Elementair is de uitstraling van onze zekerheid waarmee we het paard op zijn plaats zetten, rustig en kalm maar bereid tot het uiterste.
Ik ben de hogere in rangorde, punt uit.
Je nooit in situaties begeven waarin je kunt verliezen.

Het begin:
We kennen het allemaal, dit is mijn ruimte en daar blijf jij uit.
Als je je verplaatst kies je expres een lijn dwars op het paard door zijn hals heen, het paard moet wijken wanneer je passeert, direct, brutaal.
Neem een emmer brokken mee en zet hem neer, afblijven!
Het paard wegsturen van de plaats waar het staat, opzij.
Bij ongewenst gedrag het paard uit de omgeving sturen van de stalgenoten.
Het paard dient ontzag te tonen géén angst, dan ben je veel te brutaal.

Hiermee hebben we al flink wat van de basis op gezet.
Dit is voor het paard puur instinctief gedrag, voor ons aangepast en afgewogen naar de omstandigheden.
Het gaat om het woord ontzag.
Angst hoort er niet bij, ons assertieve gedrag is, aan ieder individueel paard aangepast, zodanig dat we ontzag inboezemen maar net voor de angst blijven.
Het paard snapt het direct, het is net als een puzzelstukje dat op zijn plaats valt.
Ze zijn er "blij" mee, ze hebben hun plaats gevonden, "een zorg minder".

Belangrijk:
Om leidmerrie te worden doe je precies het tegenovergestelde van dat wat je uiteindelijk wilt bereiken .....
Je stuurt je paard wég van je.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 27-02-14 19:14, in het totaal 1 keer bewerkt