Even een update in dit bijter-item.

We zijn paar weken verder en een goede ruin verleerd zijne streken niet , maar de gegeven aanpak hierboven in dit draadje werkt erg goed bij hem.
Zoek em nog steeds iedere week op, zonder op te zadelen o.i.d. maar gewoon om "het er zijn".
(En rij dus daarnaast ook regelmatig in de les met hem)
Vandaag gaf ie me es echt het vertrouwen terug, mocht em oormassage geven en lekker op alle plekken op z'n hoofd kriebelen en meneer ontspande volledig.
Wat grommen, hoofd laag, ogen vielen half dicht, begon te likken en lippen te draaien, kortom een relaxed paard naast me en dat voor wat langere tijd, bijna onherkenbaar....
Hij leunde met zijn hoofd op mijn schouders en liet zich heel ontspannen aaien zuchte af en toe es en bleef echt hangen in de ontspanning.
Met staart uitpluizen b.v. keek ie heel rustig af en toe achterom en likte aan mijn handen en vondt het allemaal prima.
Je kan je beter niet "hechten" aan een managepaard (volgende week kan ie immers weg zijn) maar deze heeft me wel een bitje ingepakt niet alleen als leermeester in de les (leer erg veel van hem) maar dus ook in omgang.
Hem rechtzetten als ie al is uithaalt doe ik door em meteen met elleboog of hand weg te drukken op zijn schouder / voorhand en stug doorgaan wat ik aan het doen ben.
Stem is daarbij heel belangerijk, een relaxt "rustig" "goedzo" en de pittige "UH" pakt ie goed op.

Hopenlijk hebben hier TS of andere mensen die dit draadje volgen wat aan m'n ervaringen tot zover.