Bokt.nl

Vjestagirl schreef:

Dus ze heeft helemaal geen soortgenootjes om mee te spelen? Waarom niet?

Gini schreef:

tyleysmiley schreef:

Heb zelf ook met jonge paarden gewerkt en ik vind een kwartiertje op de was/poetsplaats voor een bijna tweejarige echt niet teveel,

Jij misschien niet, maar haar paard overduidelijk wel. Vandaar het gedrag.
Wat moet je dus doen? Opbouwen, iedere keer de grens wat verleggen en dan iedere keer flink belonen.
Maar je kan natuurlijk ook je eigen wil doordouwen, wachten tot het paard zich gaat vervelen en het slechte gedrag gaat vertonen en dan gaan straffen.
Dat is ieder zijn methode, maar ik verkies het eerste, voor de rust in mijn koppie en dat van het paard.

Kijk, ik zal even wat meer onderbouwen wat ik bedoel (gelieve dit dus ook eerst te lezen voordat je op mij ingaat):
te veel straffen bij jonge paarden werkt nefast. Natuurlijk ga ik wel uit van het basisprincipe stout gedrag is afstraffen, goed (of gewenst) gedrag is belonen. Soms is het echter niet zo zwart-wit, soms vertoont een paard gedrag wat als stout aangezien wordt, maar wat een specifieke oorzaak heeft (angst, onzekerheid, verveling,...). Dat soort gedrag hoort tot de grijze zone. Je kan dan zeggen: 'stout gedrag is stout gedrag no matter what' en gaan straffen. Zal het paard dan stoppen met zijn gedrag? Misschien. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer de oorzaak angst ed. is dat straffen helemaal niet helpt, integendeel. Bij verveling (zoals dus het schrapen) zal het misschien beginnen werken. Het probleem is dat als je in zo een geval wilt straffen gigantisch consequent moet zijn. Zelfs als je paard nog maar de gedachte heeft om zijn voetje op te lichten en te gaan schrapen zou je al gestraft moeten hebben. Straffen wanneer je paard volop aan het schrapen is zijn vijgen na Pasen. Een tweede moeilijkheid is dat je dit ook iedere keer moet doen. Iedere keer als je je paard "ziet" denken ik ga schrapen, moet je straffen. 1 keer te laat zijn, is nog geen ramp, maar 2 keer niet op tijd kunnen straffen zorgt al voor te veel onduidelijkheid en ruis bij het paard ('nu mag het wel en daarnet niet'). Spreekt vanzelf dat dit dus ook een langdurig proces wordt.
Daarnaast komt dat een paard naast de verveling, ook een gevoel van onbehagen zal ontwikkelen (altijd maar dat straffen). Het paard zal waarschijnlijk niet meteen een angst of trauma voor de wasplaats ontwikkelen, maar een onaangename plek, dat wordt het zeker. Komt er hier nog bij dat het de plek is waar mok behandeld wordt (pijn?) en de wasplaats zal al snel een supervervelende plek worden waar het paard zich echt niet goed voelt.

Vandaar mijn methode: het slechte gedrag voor zijn, belonen en zo rustig opbouwen. Misschien krijgt deze methode veel tegenkanting omdat de mens hier water bij de wijn moet doen en de dagelijkse bezigheden moet aanpassen aan het paard. Dat zijn de meeste mensen niet gewend.

Citaat:

Maar 20 minuten stilstaan is al heel lang voor een paardje wat nog 2 moet worden.
En elke dag? Je hoeft niet elke dag (uitgebreid) te poetsen hoor, doe wat je moet doen en laat haar verder lekker spelen in de weide.
Verdeel het anders over 2x daags, dan doe je 's morgens alleen de mokzalf en 's middags even een borstel erover als je dat nodig vind, 2x 5 minuten is voor een jong paard al beter te doen dan in één keer 15-20 minuten.