Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-04-10 12:29

Geplaatst: 22-04-10 12:29

Miryamk schreef:
Hiphopje ik wou net typen dat ik je verhaal zo herken

Lang leve de brave knollen!

Goh, ik zie net in je profiel dat je ook western rijd.
Heerlijke paarden hè, die cowboyknollen.
Was je vorige paard ook een westernpaard of niet?

**Geplaatst**: 22-04-10 12:30

Geplaatst: 22-04-10 12:30

Nee, een halve haflinger _O-

Jup, ik vind die amerikanen toch ook een stuk relaxter

**Geplaatst**: 22-04-10 12:33

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 22-04-10 12:33

Ik heb een Fries waar ik graag western mee rijdt, we zijn nog hard aan het oefenen natuurlijk (nou ja ik dan meestal niet) maar moet een nieuw westernzadel hebben, voel me daar toch wel een stuk zekerder in eigenlijk.

Heb weer even niet erop gezeten, want ik heb een probleem met mijn pols, dus kan me niet echt optrekken aan het zadel.

**Geplaatst**: 22-04-10 12:33

Geplaatst: 22-04-10 12:33

Miryamk schreef:
Nee, een halve haflinger

Jup, ik vind die amerikanen toch ook een stuk relaxter

dat meen je niet, hahahaha wat een toeval. Wij hadden een hele haflinger.
Op zich een braaf beestje hoor, maar voor mij toch niet iets te eigenwijs

Ja, geef mij dan maar die coole quarter of paint

(hoewel daar ook wel uitzonderingen in zijn hoor, maar over het algemeen zijn ze lekker cool)

**Geplaatst**: 22-04-10 12:36

Geplaatst: 22-04-10 12:36

Ik ben overgestapt op het westernrijden omdat er zo'n handige knop aan het zadel zit

Die Hafjes kunnen de grootste draken zijn, leuke beesten maar niet voor mij

**Geplaatst**: 22-04-10 12:41

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 22-04-10 12:41

ik ben over gestapt op western omdat ik het een vele leukere manier van paardrijden vind. 1,5 jaar geleden totaal besmet geraakt na één proeflesje, hahahaha. Mijn dochter is ook helemaal om, die vind het westernrijden ook veel leuker. Ze had al nooit iets met dressuur, springen vond ze dan wel weer leuk.
Reining vind ze het leukste, maar zover zijn we nog lang niet met ons knolletje.

Ik heb gister echt de hele dag met een big smile rondgelopen, omdat ik gewoon zo blij ben met mijn paard!!!

**Geplaatst**: 22-04-10 16:54

Geplaatst: 22-04-10 16:54

Margje schreef:
Xena, ik denk dat het inderdaad verstandig is om een goede instructeur te vinden, of in ieder geval iemand die je een tijdje wil helpen. Wordt je pony nu ook gereden? Dan kun je misschien beginnen met uitstappen enz, gewoon langzaam opbouwen.

Nee mijn pony word op dit moment niet gereden. Maar misschien dat iemand haar eerst voor mij wil rijden, zodat ik daarna er op kan zodat ze wat rustiger is. Ik zal eens even kijken. Gelukkig word het weer nu weer wat beter, grondwerk doen we nog wel steeds zoals longeren enzovoort.

**Geplaatst**: 22-04-10 16:56

Geplaatst: 22-04-10 16:56

hiphopje schreef:
ik ben over gestapt op western omdat ik het een vele leukere manier van paardrijden vind. 1,5 jaar geleden totaal besmet geraakt na één proeflesje, hahahaha. Mijn dochter is ook helemaal om, die vind het westernrijden ook veel leuker. Ze had al nooit iets met dressuur, springen vond ze dan wel weer leuk.
Reining vind ze het leukste, maar zover zijn we nog lang niet met ons knolletje.

Ik heb gister echt de hele dag met een big smile rondgelopen, omdat ik gewoon zo blij ben met mijn paard!!!

Wat leuk!

Ik zelf heb nog nooit western gereden, haha.

**Geplaatst**: 22-04-10 17:36

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 22-04-10 17:36

ik wil niet anders meer.
Maar goed, even terug on topic.
IK BEN ZO BLIJ MET MIJN BRAVE PAARDJE
Helemaal van de angst afkomen zal ik wel nooit, maar zoals het nu gaat ben ik echt superblij mee.
Nieuwe stap is het rijden in de buitenbak, dat heb ik nog niet gedaan sinds ik hem heb. Dan ziet ie de andere pony's in de wei, en als die gaan rennen................ zou ie dan mee rennen? zou ie dan gaan bokken? zou ie dan niet meer op mij letten? zou ie dan dit, zou ie dan dat? (om gek van te worden he?) Maar ik ga het wel doen hoor!! Eerst met iemand samen, en als dat goed gaat durf ik denk ik ook wel een keer alleen.
Mijn dochter is gelukkig niet zo'n miep, was ik ook nog maar 13!!

**Geplaatst**: 22-04-10 17:51

Geplaatst: 22-04-10 17:51

Ook herkenbaar, in de bak vind ik nog enger als buiten

Maar nu ga ik er toch steeds vaker in rijden, en paard heeft nog nooit 1 stap verkeerd gezet

Dat geeft toch wel vertrouwen. En ik leer nu eindelijk rijden, als ik foto's zie van een jaar geleden schaam ik me rot

Was altijd zo druk bezig met zitten blijven dat ik nergens anders tijd voor had.
Ik denk dat ik wanneer we een jaar verder zijn ik mijn angst toch wel helemaal kwijt ben, ik merk nu al dat ik steeds nieuwe grenzen opzoek

**Geplaatst**: 01-05-10 20:50

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 01-05-10 20:50

Hier blijkt alles met iedereen goed te gaan!

Ik ben vorig weekend weer op wedstrijd geweest, voor de eerste proef zoveel zenuwen gehad dat ik maar tien min kon inrijden (was door alle stress mijn laarzen op stal vergeten) die proef ging heel erg goed, ik had 2wps! Tweede proef was ik niet meer zenuwachtig, paard was moe dus geen wp maar gehaald. Maar ik was gewoon al blij dat ik rustig op mijn paard kon gaan zitten zonder eerst 20 rondjes te stappen. Thuis neem ik ook gen druppels meer, rijden gaat alweer goed zonder, soms neem ik er ééntje, maar dat is meer voor het idee dan dat ze werken...Heb weer helemaal zin in het komende wedstrijdseizoen

**Geplaatst**: 01-05-10 23:38

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 01-05-10 23:38

Ik ga morgen op shirerit, ben heel erg benieuwd of ik het uberhaubt aandurf. Zal wel een enorme stap zijn, maar misschien helpt het me ook in het rijden op mijn eigen paard.

**Geplaatst**: 02-05-10 23:46

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 02-05-10 23:46

Nou ik ben bij de shires geweest, ik ben niet mee naar buiten gegaan maar uiteindelijk ben ik er wel opgeklommen (met een hele hoge opstap, want dat paard was 2,04 hoog)
Heb ook nog even in de bak erop gehobbelt, poging gedaan tot draven maar daar had ie bar weinig zin in geloof ik, of waarschijnlijk had hij eerder door dat ik het toch wel erg spannend vond en dat hij dus gewoon supervoorzichtig met me deed, echt een schat van een paard. Dus ondanks dat ik niet naar buiten ben geweest ben ik wel erg blij met wat ik vandaag bereikt heb.

**Geplaatst**: 03-05-10 11:55

Geplaatst: 03-05-10 11:55

Super

Daar gaat het om, dat jij weer een stap overwonnen hebt en er een goed gevoel over hebt. En dat op zo'n gigantisch paard :oo

Ik heb ook weer een enervende week gehad met veel overwinningen. Omdat het vorige week om onverklaarbare redenen ineens zo gigantisch mis ging buiten heb ik toch maar weer wat druppeltjes gehaald en ze doen weer goed hun werk.

Dinsdag:
Naar buiten voorop met de beginners. De instructrice had voor een keer het paard van een zwangere pensionner meegenomen en hoewel het een hardstikke braaf beestje is, maakte die toch wat rare sprongen.

De eerste hindernis was op een bepaald punt rechtsaf ipv linksaf. Het paard van de instructrice weigerde dienst

. Op dat punt durfde ik nog wel door de drukken. Maar toen we even later de weg overstaken en datzelfde paard weigerde langs de boerderij aan de andere kant van de weg te gaan kneep ik hem wat meer. De paarden lopen altijd te kloten op dat punt en meteen daarna komt een prachtig lang pad midden door de weilanden en akkers. En ondertussen stond de halve groep nog op de weg

Op een gegeven moment de druk toch voldoende op weten te voeren dat wij verder liepen en de rest volgde.

En toen kwam dat prachtige lange pad. In galop. Een heerlijk pad om te galoperen, maar ook doodeng. Er is zoveel te zien en altijd wel een paard die ergens voor wegspringt en met links en rechts een sloot(je) tussen het pad en de akker. En toen sprong het paard van de instructrice idd weg voor een pallet. Hij schoot achter mij door dus had ik gelukkig vrij baan en kon mooi de rest van de groep controleren.

Voor de tweede galop bewust een blokje om gereden zodat we van stal af konden galoperen. Die pipo die de vorige keer "jihaa" met mij mee was gegaan reed nu achter mij dus van te voren even geroepen dat mocht ik gaan hij moest proberen zijn paard bij te houden. Maar dat was niet nodig. Het ging hardstikke goed.

Woensdag:
Het ging goed dus we zetten de trend gewoon door. Weer mee voorop. Ik had er zin in. In de galop voelde ik een paar keer die kont inzakken om te versnellen maar kon dat snel opvangen. Een paar keer de bocht om en na de laatste bocht werd aan mij gevraagd of ik durfde te versnellen. Ik antwoorde meteen nee, maar gaf wel stukje bij beetje wat meer ruimte. Tot ik vrij kwam van de groep en rust onder mij voelde. Toen heb ik haar helemaal laten gaan tot het eind van het pad. Wat een heerlijk gevoel

Het terugnemen was nog een beetje lastig. Ik was al tempo terug aan het nemen voor de rest dus kwam terug dichter naar de groep (en de spanning nam toe). En in die bocht naar links moest ik ook nog een pad naar links nemen. Dat werd dus een haakse bocht naar links terwijl we ook nog terug aan het rijden waren en de kudde achter mij weer dichterop kwam. Het stuiterde even, maar ging super.

Donderdag:
Het relaxe buitenritje van de week. Ik hoef namelijk niet voorop. Maar paardlief dacht er anders over. Net voor we gingen aangaloperen viel er een gat tussen mij en de ruiters voor mij. We springen aan in galop, paard neemt een spurt en wurmt zich tusen de twee kopruiters door naar voren. Even dacht ik *poedersuiker* maar ik had haar weer vlug onder controle. Ik wilde eigenlijk weer terug naar mijn plek, maar er werd al geroepen "Gaat goed! Blijf maar voorop" en zo heb ik weer een heel stuk voorop gegalopeerd.

De tweede galop kwam nogal onverwacht. Er werd "galop" geroepen en we zaten al in galop. Zowel paard als ik waren dusdanig verrast dat we geen tijd hadden om na te denken over het aangaloperen en braaf achter de kopruiters bleven.

En er kwam nog een derde galop. We waren verkeerd gereden dus moesten het tempo omhoog gooien om op tijd terug te zijn. Deze ging huiswaarts. Even wilde ze zich nog tussen de koppruiters door naar voren wurmen, maar het pad was te snel en ik was iets beter voorbereid dus we gingen goed.

**Geplaatst**: 03-05-10 12:08

Geplaatst: 03-05-10 12:08

Ik heb mijn paard over de weg vervoerd,eerst nog een grote knoop in mijn maag maar de avond voor de reis was hij al rustig.Hij laat zich niet laden dus dat moet ik laten doen en dat kost 175 euro, das 30 euro per kilometer.Ik vind dat zonde van het geld dus met mijn verzorgster heb ik hem naar de wei gebracht.Ik ben geen held, dus ik ben echt trots op mezelf.Ik moet zo ie zo meer vertrouwen hebben in de omgang met mijn grrote vriendelijke reus.Volgende week ga ik vanuit de wei een ritje maken,en ik zie geen spoken op de weg.Dus het gaat de goede kant op,behalve als hij buiten een wave board ziet dan flipt hij en dan ben ik 1 bonk zenuwen omdat ik vanwege een blesure bang ben dat ik hem niet kan houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-10 13:08

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-10 13:08

Wat goed Falona, je doet het toch maar weer.
Hier na een tijdje ook weer eens een update.
Het ging de laatste weken eigenlijk best goed. Behalve vorige week maandag, dan. Toen hebben we de 2e buitenrit gemaakt, deze keer met galop. Het eerste rondje moest ik achter P. blijven. Dat vind ik eigenlijk ook best eng, omdat ikzelf en mijn paard (denk ik dan) niet zien waar we lopen. Maar het ging goed.
Toen het 2e rondje galop. Het was hetzelfde rondje, dus had hij al een keer gezien. We zaten net in galop, ik dacht ach ga gezellig naast P. rijden. En zodra ik naast hem zat, neemt mijn paard toch een spurt. Hij trok er voluit tussenuit. Gelukkig bleef hij linksom het pad volgen, als we bij de splitsing rechtsom waren gegaan, hadden we een grote snelweg tegengekomen. Eindelijk (volgens mij waren het wel 5 minuten) kreeg ik hem stil. Ik had onderweg mijn zweep weggegooid. Toen we die later gingen ophalen, moest ik afstappen en ik ben gewoon, zonder erbij na te denken, weer opgestapt. Enkele weken geleden had ik gezegd, het is goed met jou, ik loop dat hele stuk wel naar huis. Dat viel me achteraf eigenlijk pas in. En toen viel er eigenlijk ook pas dat kwartje dat ik niet zoveel na moet denken. Oke, zei P., we weten nu wat niet kan. We gaan het bruggetje nu even sluiten en dan langzaam weer openen. We zijn nu toch maar met een bit aan de slag gegaan, want de combi jong paard die nog niet helemaal onderdanig is zonder bit, is toch een beetje teveel voor mij. Bitloos komen de hulpen toch wat later door. Ik heb gemerkt in de laatste lessen, dat het voor mij veel relaxter rijden is. En de problemen van het begin toen ik nog met bit reed, kom ik nu niet meer tegen. Hij neemt het veel beter aan, kantelt nog maar een enkele keer, duikt niet meer, is rustig met zijn mond. Tja, hoe dat kan? Ik zou het niet weten. Ik ben misschien zelf rustiger. Of heb nu pas het juiste bit gevonden. Wordt vervolgd.

**Geplaatst**: 03-05-10 13:50

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 03-05-10 13:50

Top!

Fijn te lezen dat het met jou ook zo goed gaat. Fijn he als zo'n buitenrit ondanks een klein voorvalletje toch goed gaat en jouw juist sterkt in je vertrouwen. Je hebt nu een grote sprong vooruit gemaakt, het is goed dat je even een stapje terug neemt om op adem te komen en alles te verwerken. Maar jij hebt de perfecte begeleider dus dat gaat helemaal goed komen.

En ik denk dat jou gewonnen rust 90% is van het nu wel accepteren van het bit

Ik realiseer met dat ik al wat stappen voor ben op menig ander in dit topic en heb wel eens getwijfeld of ik mijn verhaal en overwinninkjes hier wel moest neerzetten, maar er word gevraagd om succesverhalen dus ik doe het gewoon

**Geplaatst**: 03-05-10 16:19

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 03-05-10 16:19

Ha, je bent indd wat stappen voor aangezien ik morgen mijn 1e pas ga zetten. Privéles, aan de longe, en hopen dat ik niet van mn stok ga.

Zeker meer dan 2 jaar niet gereden, en toen ging dat ook niet zo goed. Dus heb er nu al de bibbers voor, maar heb er ook wel erg veel zin in. Tís zo dubbel.....

**Geplaatst**: 03-05-10 16:45

Geplaatst: 03-05-10 16:45

Het is zeker dubbel, je voert een strijd tussen angst, wil en doorzettingsvermogen. Dat je het nu weer gaat proberen geeft aan dat je wil en doorzettingsvermogen het winnen van je angst en met voldoende doorzettingsvermogen komt er voor jou ook een dag dat je met de wind door je haren in volle galop door de bossen gaat crossen.

Dat ik dat nu afgelopen week heb gedaan wil niet zeggen dat ik dat blijf durven. Er kan altijd weer wat gebeuren waardoor ik weer een terugslag krijg. Of niks. De allereerste keer in de bossen dit seizoen gaf geen enkele reden tot angst. Zelfs de eerste galop voorop was appeltje-eitje, en toch ging die tweede (een kleine 20 minuten later) grandioos de mist in.

Gisteren heb ik het ook maar 20 minuutjes op de rug van mijn paard volgehouden. Die gele monsters die ineens voorbij kwamen over het achtererf toen ik achter in de bak bij de openstaande schuifdeuren kwam hadden een kleine spurt tot gevolg, maar nog voor het einde van die deuren (een 4 meter?) was het al weer klaar. Maar die vlieglessen die in de bak gegeven werden (jonge vogeltjes) waren toch wel een beetje spannend. Met name dat ene vogeltjes die alles vanaf C aan het bezien was, maar opvloog zodra ik voorbij kwam. Ik heb heerlijk ontspannen gegalopeerd en zelf een hele tijd lekker ontspannen doorgezeten dus ik vond het wel goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-10 17:10

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-10 17:10

Falona,

Dat je een paar stappen voor bent is alleen maar goed voor anderen om te lezen. Dat houdt de moed erin. Niet op te geven, maar door te gaan. Mensen zoals jij en ik hebben daar gewoon behoefte aan. Daarom heet het ook succesverhalen. We willen niet de missers lezen (al is het moeilijk om ze niet te plaatsen, omdat je anders ook niet kan lezen wat je overwonnen hebt), maar zien dat je het kan omdraaien naar iets positiefs.

**Geplaatst**: 03-05-10 17:43

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 03-05-10 17:43

Ik vind het heeel herkenbaar.
Bij mijn vorige paard was ik ook doodsbang. Ik heb hier nooit de kans voor gekregen om hieroverheen te komen.
Nu heb ik een 3 jarige, maar o wat is ze lief.
Mijn vertrouwen begint terug te komen, we gaan lessen nemen en ik zal het nooit helemaal kwijt raken, maar we kunnen het wel proberen!

**Geplaatst**: 03-05-10 20:15

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 03-05-10 20:15

Ik lees al een hele poos mee in dit topic maar wil nu toch eens wat plaatsen.
T is een beetje lang verhaal, hoop dat jullie het snappen.

Ik zal bij het begin beginnen.

december 2007 ben ik van het paard gevallen, dat was de 1e x in 7 jaar dat ik reed. Ben gevallen bewusteloos geraakt, rug gebroken en hersenschudding. Naja flink geschrokken maar week erna gewoon eigenwijs opgestapt en gaan rijden.Dit ging 2 weken goed, tot heel de les er vandoor schoot, mijn paard echter maakte een klein huppeltje, ik ben helemaal in paniek geraakt en overstuur afgestapt. Dit was het begin van een rampzalige tijd.

Zodra er maar iets was wat eng zou kunnen zijn verkrampte ik, maar rijden ging nog wel. Na een jaar ben ik op die manege gestopt omdat de angst steeds groter werd. In maart 2009 ben ik op een andere manege opnieuw begonnen, Dit ging redelijk zolang ik leuke paardjes reed. Echter ging het na 4 maanden van de 1 op de andere dag mis, kreeg weer angst na de les helemaal in tranen. Toen heb ik een half jaar of langer op de zelfde pony gereden, Een draakje, viel alles aan wat in de buurt kwam, nam af en toe een sprintje, en bokken was die ook erg goed in. Nu wou ik 2 weken geleden toch weer een stapje verder en gevraagd of ik op een ander paard mag. Les erna ging weer mis, stap ging nog wel, maar in de draf klapte ik dicht, heb met tranen in mn ogen de les uitgereden. Nu vorige week op een ander leuk paard, en dat ging daarin tegen super, had wel wat angst, maar durfde er wel gewoon aan te rijden.

Echter heb ik sinds januari 2009 een bijrijdpaard, daar ben ik 2 afgevallen, maar daar ben ik dus absoluut niet bang voor. wel wat onzeker, en rijden met zweep durf ik niet omdat ze daar fel op reageert. T zijn bij mij echt de manege paarden.

Nu las ik wat over druppels, Welke hebben jullie? En waar zijn ze te krijgen?
Ik heb nu pillen gehaald maar daaar merk ik weinig verschil bij.

Heel langzaam kom ik er wel, maar krijg steeds zo ontzettende terugval

**Geplaatst**: 03-05-10 22:50

Geplaatst: 03-05-10 22:50

Ik gebruik rescue remedy van bach. Te verkrijgen bij de meesten drogisterijen (hoewel ik het bij de Kruidvat hier niet kon vinden). Je kan kiezen tussen druppels en spray. Ik heb de druppels, maar je moet maar even kijken wat voor jou het prettigste werkt.
Het leuke aan dat spul is dat je het ook aan je paard zou kunnen geven

Het geeft mij veel rust op spannende momenten.

**Geplaatst**: 06-05-10 00:03

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 06-05-10 00:03

Dit klinkt misschien raar, maar de opmerking; je voert een strijd tussen je angst en je doorzettingsvermogen (van Falona) heeft me over de mentale streep getrokken. Elke keer als ik wou afzeggen... neee.. doorzetten! HOP HOP D'r OP!

Dus werkelijk na jaren angst aan de longe gestapt, gedraafd.. tís echt net fietsen haha, verleer je niet weer. klein succesje, hoera!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 08:54

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 08:54

Als je echt bang bent, is elk succes groot, hoor.