
Wij hebben er een paar die met de voetjes van de vloer gaan zodra je ze alleen laat op de wasplaats, redelijk irritant maar niet gevaarlijk dus ik laat t meestal maar gebeuren, totdat het echt teveel word, dan smijt ik een borstel die kant op

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Ayasha schreef:Hier staan ze los op de weide terwijl ik op zadel.ook de bijna 4-jarige al vanaf het begin.
Ayasha schreef:Da's prachtig als je ze van begin af aan hebt en het een gemiddeld paard betreft. Als je er krijgt die verpest zijn of extreem dominant werkt dat heel anders.Hier krijgen ze een schop (of een tik met de zweep, die heb ik in de eerste periode eigenlijk altijd bij me, bij de ene uit zelfbescherming, bij de andere om ze te laten merken dat een zweep hen niet gaat vermoorden.) als ze mij of zichzelf in gevaar brengen en ik op dat moment geen enkele andere "uitweg" zie om ze uit die "state of mind" te krijgen. Het gaat dan niet om een "foutje" maar om een paard dat dusdanig in zichzelf en zijn gedrag op dat moment zit dat geen enkele andere correctie meer door komt. Maar kanttekening is wel dat hier, op het veulen en mijn witte na, geen enkel paard zomaar terecht gekomen is. Die stonden stuk voor stuk al met twee benen bij de slacht.
En die witte heeft zelfs nooit een tik of een brul gehad laat staan een trap. Daar was een kordate, rustige "hou op" genoeg voor. Dat veulen is gewoon een hele aparte.
Manlief heeft ruim 18 jaar alleen maar paarden gecorrigeerd waar niemand anders meer aan begon en zelfs die zegt regelmatig "zo eentje heb ik nog niet veel gezien."
Heel lief ding, maar ook heel erg dominant en keihard.Al vanaf ze kon staan boeide haar de stroomdraad niet bv, als haar moeder haar corrigeerde trapte ze terug. Van niks onder de indruk dat ding.
Die vierjarige is net als die witte, ook toen hij als hengst ging puberen heeft hij nooit een schop of tik gehad. Hoogstens een "Rooie!" iets steviger dan normaal en een opstekend vingertje en het was klaar.![]()
Heb nog eentje op weide gehad die levensgevaarlijk was volgens de eigenaar. Ding heeft nooit een stap verkeerd gezet, ik kon met de beste wil van de wereld niet uitvinden wat er gevaarlijk aan dat ding was. Toch heeft hij haar alsnog verkocht omdat ze te gevaarlijk was. Die had blijkbaar gewoon "haar mensen". Vond ze je "leuk" was ze lief, besloot ze dat je niet welkom was, dan sloeg ze je de weide uit.En haar eigenaar viel helaas onder die tweede categorie. Die kon niet bij haar komen, zelfs niet met voer. Dan sloeg ze hem de hele weide over.
Mijn man kon wel gewoon bij haar komen net als mijn moeder en dan was ze poeslief, beetje eigenzinnig maar lief. Bij haar heb ik de zweep alleen gebruikt om haar te laten wennen aan aanrakingen aan haar benen omdat ze daar in eerste instantie wel op sloeg maar na een paar keer over haar benen gaan kon ik ze een half uur later alle vier op nemen zonder problemen. Dus de redenen waarom ik altijd een zweep bij me heb de eerste periode kan echt mijlenver uit elkaar liggen.
Ayasha schreef:Dat maak jij er van. Ik heb het niet over makkelijke paarden, ik heb het over gemiddelde paarden. Toegegeven, mijn definitie van "gemiddeld paard" is wellicht iets anders dan die van de meeste mensen. Met één merrie zoals jij beschrijft heb ik het ook zo kunnen oplossen. Daar ben ik idd razendsnel van geworden. Maar er zíjn gewoon gevallen waarbij één goed getimede (en vooral die goede timing) schop véél meer effect heeft dan eender welke snelheid.Dat is per geval uniek. Die kleinste thuis is een rotzak eersteklas. Maar die heeft nooit een schop gehad, daar is hij ook simpelweg veel te snel voor. Maar doen alsof af en toe een schop gebruiken betekent dat je geen kaas gegeten hebt van opvoeden is onzin.
Ik ga ook geen gevecht aan overigens. Maar bij sommige werkt een goed getimede schop gewoon als "wake up call". Van de vier die er nu nog staan heeft eentje ooit één schop gehad, eentje die ik als gemiddeld paard" zou beschrijven trouwens want in wezen is het een fantastisch lief dier. Die kreeg ie toen ie over me heen aan de muur op wilde klimmen (met mij er tussen dus) en toen heeft ie idd een schop gekregen waar ik 'm schoppen kon omdat mijn handen volop bezig waren met de afweer. Waarom die dat deed? Omdat ie geleerd had dat dat werkte. Eenmaal hij weer op vier benen stond ben ik rustig verder gegaan met opzadelen zoals ik bezig was. Hij wist niet wat hem overkwam (zo kwam ie er voor onder het opzadelen en dus het rijden uit.) en sinds heeft hij het nooit meer gedaan. Ik verdedig mezelf maar ik ga daarna niet vechten en brullen. Gevaar geweken ga ik "gewoon" door met wat ik bezig was en als ie zich gedraagt dan krijgt ie nog een aai over de bol ook. No hard feelings.
FancyMug schreef:Schoppen is volgens mij helemaal niet normaal meer.
Schop je een kind als hij iets doet wat niet mag ?? Nee
Schop je dan een paard dat iets doet wat niet mag ??
saddledancer schreef:Bijten is bij mij ook gewoon een flinke klap of een schop, terug bijten is mij te link (moet ik er met mijn gezicht bij enzo) ik vind het ook niet erg hygienisch en heb het idee dat mijn tanden echt niet veel indruk gaan maken op een paard
Ayasha schreef:FancyMug schreef:Schoppen is volgens mij helemaal niet normaal meer.
Schop je een kind als hij iets doet wat niet mag ?? Nee
Schop je dan een paard dat iets doet wat niet mag ??
Als je er geen boetes en gevangenisstraffen voor zou krijgen zou ik daar zo nu en dan weinig problemen mee hebben.
Ayasha schreef:FancyMug schreef:Schoppen is volgens mij helemaal niet normaal meer.
Schop je een kind als hij iets doet wat niet mag ?? Nee
Schop je dan een paard dat iets doet wat niet mag ??
Als je er geen boetes en gevangenisstraffen voor zou krijgen zou ik daar zo nu en dan weinig problemen mee hebben.
FancyMug schreef:Schoppen is volgens mij helemaal niet normaal meer.
Schop je een kind als hij iets doet wat niet mag ?? Nee
Schop je dan een paard dat iets doet wat niet mag ??