Die reacties van jullie, helemaal geweldig.

Ik zag het vannacht/vanochtend echt even helemaal niet meer zitten, ik was zó bang. Ik dacht echt dat ik voor altijd vast zat.
Grote paniek van mijn kant, mijn vader die telkens maar zei dat hij de schaar ging pakken terwijl mijn moeder maar zei dat dat absoluut geen oplossing was.
En dan ook nog eens de problemen dat ik thuis met een vastzittende laars zat terwijl ik eigenlijk op school moest zitten. 1 groot drama.

En dat slapen vannacht was nog erger, niet te geloven hoe warm je voeten dan worden.
In ieder geval zijn ze nu uit en voelen mijn voeten al heel wat beter.
Ik weet wel dat ik er nooit meer met mijn dikke sokken in ga totdat ik er héél zeker van ben dat ik er makkelijk uit kom.
Dat worden morgen dus hele dunne sokken of pantykousjes, als ik het uberhaupt nog aandurf.

Heel erg bedankt voor jullie steun, ik ben jullie eeuwig dankbaar.
Jullie zullen morgen nog van me horen.
