Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-07-22 14:05

Geplaatst: 04-07-22 14:05

Wat goed! Dat is voor mij echt nog een paar stappen te ver. Ik ben thuis lekker aan het prutsen met ups en downs. Het is best lastig soms als je elkaar versterkt. Nu schrik hij bijvoorbeeld bij de deur vaak, omdat hij daar wel eens echt geschrokken is van iets wordt ik strakker, en dat voelt hij haarfijn aan.

**Geplaatst**: 04-07-22 18:06

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 04-07-22 18:06

Nou hier weer over die gekke plotselinge angst heen! Heb nog wel spanning als zij zich iets verstapt maar verder durf ik weer alles behalve galopperen... Maar dat doe ik wel weer als moeders naast de rijbak staat om mij door mijn angst heen te praten.

**Geplaatst**: 04-07-22 18:44

Geplaatst: 04-07-22 18:44

Levita schreef:
enderdoggy schreef:
Vandaag weer geprobeerd om 2 balkjes te rijden, maar dit ging weer niet. Ik heb springen altijd al spannend gevonden, maar ik heb wel meters etc durven springen. Sinds ik mijn eigen paardje heb (super lief ding en springt eigenlijk heel makkelijk) durf ik het niet meer…

We hebben t afgelopen jaar met les veel geoefend met springen en hogee dan n kruisje van 40 cm kom in niet. Opzich prima, maar laatst zijn we samen gevallen met balkjes… Sindsdien durf ik niet eens meer over n grondbalk… Mijn paard durft het wel, maar omdat ik angst heb doet hij het niet… Het ligt dus echt aan mij wat extra frustrerend is. Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen want ik wil enorm graag, maar ik durf het gewoon niet. Ik neig er dis naar om een dressuurzadel aan te schaffen en me te focussen op dressuur, maar mijn paard vindt springen echt het allerleukste dus het voelt dan alsof ik hem tekort doe…

Heeft iemand tips/ ervaringen?
Dat is ook toevallig exact wat ik nu ga doen hahah. Ik ga waarschijnlijk een dressuurzadeltje kopen en dus volledig focussen op de dressuur. Met papa doet paard lief de balkjes wel makkelijk dus die blijft dat doen, soms longer ik hem met een balkje en waarschijnlijk gaat iemand hem af en toe springen. Uiteindelijk komt het goed en spring ik een b rondje. Al duurt het 10 jaar

Ik zou beginnen met vertrouwen weer op te bouwen in de dressuur. Kan je niet iemand anders je paard laten springen tot die tijd? Je paard blij en bij jou de druk eraf.

Ik ben zelf helemaal geen held met springen, maar ik vind dressuur super leuk dus dat scheelt. Is trouwens ook de reden dat ik mijn vorige merrie heb weg gedaan. Zij wilde alleen maar springen en crossen. Nu heb ik een dressuurpaard gekocht die het helemaal geweldig vind.

Afgelopen weekend uit mijn comfort zone gestapt en dressuur gestart. Gewoon een winstpunt gereden. Hij was super braaf.

**Geplaatst**: 04-07-22 23:24

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 04-07-22 23:24

Wat goed Enderdoggy! Je zult zien als je meer vertrouwen hebt dat je vanzelf de stap maakt om weer balkjes te draven en zelfs te springen. Scheelt als de druk er af is.

**Geplaatst**: 05-07-22 07:55

Geplaatst: 05-07-22 07:55

Enderdoggy ga op zoek naar iemand die gespecialiseerd is in ruiters met angst om jullie verder te helpen.

Ik ben er inmiddels wel achter dat het work in progress is, angst is iets wat nooit 100% weg gaat. Je kunt wel leren er beter mee om te gaan. Waardoor de hick ups die je hebt omdat het even niet wil steeds makkelijker worden om te overwinnen.

**Geplaatst**: 29-07-22 22:43

Geplaatst: 29-07-22 22:43

Ik heb zojuist voor het eerst een paar pasjes galop gedaan buiten. Paard was super braaf en ik leef nog. Was alleen zo bezig met blijven zitten en “god heb ik nog een rem” dat ik er niet echt van genoten heb. Volgende keer maar even proberen.

Was wel een positieve eerste ervaring gelukkig.

**Geplaatst**: 30-07-22 20:18

Geplaatst: 30-07-22 20:18

Britt_xxx schreef:
Ik heb zojuist voor het eerst een paar pasjes galop gedaan buiten. Paard was super braaf en ik leef nog. Was alleen zo bezig met blijven zitten en “god heb ik nog een rem” dat ik er niet echt van genoten heb. Volgende keer maar even proberen.

Was wel een positieve eerste ervaring gelukkig.

Oh super!!

Dat "god heb ik nog een rem" herken ik heel erg! Ik kan ook zeggen dat dat naarmate je meer goede ervaringen krijgt in galop, die gedachte minder en minder wordt! Mijn vorige paard was in galop altijd een formule 1 auto waardoor ik galop enorm eng vind. Mijn huidige paard is echt super lief en rustig in de galop dus dat gevoel wordt steeds minder. Vooral erop letten dat je niet klemt en duwt, en dat je veert in de enkels, dan heeft het paard ook niet de neiging om te gaan rennen

**Geplaatst**: 30-07-22 22:47

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 30-07-22 22:47

Kennen jullie paarden de one rein stop? Daar zonder zou ik galop namelijk ook dood eng vinden, nu maakt de gang me niks uit

**Geplaatst**: 03-09-22 09:42

Geplaatst: 03-09-22 09:42

Hoe gaat het met jullie?

Ik heb gisteren een enorme mijlpaal voor mezelf behaald. Ik was zo ontzettend bang dat ik niet eens meer durfde te gaan wandelen, laat staan op mn pony durfde te zitten. Ben 3 maanden bezig geweest met grondwerk, longeren en ja, stiekem naar het moment toe werken waar ik erop zou durven. 2 maanden terug kwam ik niet verder dan over hem heen hangen, de stap van mijn been over hem heen zwaaien was nog te groot.

Nu heb ik hem afgelopen maand geleerd om met dubbele lijnen te longeren, ook iets waarvan ik dacht dat ik dat nooit met hem zou kunnen aangezien hij zo in paniek raakte elke keer dat ik het had geprobeerd in het verleden. Nu deed hij dat zo braaf dat dat mij een boost zelfvertrouwen heeft gegeven.

ík had hem dat geleerd, daar was ik toch wel een beetje trots op.

dus toen durfde ik op te stappen. En hij was hartstikke braaf.
Afbeelding

**Geplaatst**: 03-09-22 09:50

Geplaatst: 03-09-22 09:50

$_/-\o_$ $*\o/*$

Je mag zo trots zijn op jezelf. Wat ontzettend goed! Jullie band zal zoveel sterker zijn nu.

Ik heb af toe toch weer wat de bibbers, dan doet vooral mijn binnenhand dingen die niet moeten en ga ik overal op letten, of er niet iets is waarvan hij zou kunnen schrikken. Waardoor hij natuurlijk juist wel schrikt dan. Gelukkig kan ik altijd wel goed afsluiten, maar ik baal dan soms zo van de start en dat ik mezelf zo in de weg kan zitten.

**Geplaatst**: 03-09-22 11:36

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 03-09-22 11:36

Wat goed Jelka! Enorme stap vooruit en je mag trots op jezelf zijn.

Wat een herkenbaar verhaal Susan, mijn paard schrikt overigens niet snel. Maar als ik hem echt aan het werk heb in de les, wil hij soms weleens een sprintje trekken. Het zijn maar 5 passen en komt gelijk terug, maar voor mijn gevoel is het 500 meter en ben ik er bijna van afgevallen. En dat is natuurlijk niet zo. Dus sommige dagen gaan nog beter dan anderen.

Waar ik ook zo van baal, binnenkort komt Jill Huijbregts een clinic geven bij een stal in de buurt. Maar ik durf daar dus niet heen met de trailer. Ik durf daar niet met hem te gaan rijden, terwijl hij die stal zelfs kent. Vind ik super stom van mezelf.

**Geplaatst**: 04-09-22 17:25

Geplaatst: 04-09-22 17:25

SusanH schreef:
$_/-\o_$ $*\o/*$

Je mag zo trots zijn op jezelf. Wat ontzettend goed! Jullie band zal zoveel sterker zijn nu.

Ik heb af toe toch weer wat de bibbers, dan doet vooral mijn binnenhand dingen die niet moeten en ga ik overal op letten, of er niet iets is waarvan hij zou kunnen schrikken. Waardoor hij natuurlijk juist wel schrikt dan. Gelukkig kan ik altijd wel goed afsluiten, maar ik baal dan soms zo van de start en dat ik mezelf zo in de weg kan zitten.

Dit is bij mij dus een reden waarom ik eigenlijk vaarwel heb gezegd tegen de paardenhobby.. maar zo af en toe nog eens een ritje op een braaf paard sla ik niet af

**Geplaatst**: 04-09-22 22:18

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 04-09-22 22:18

Dank jullie wel!

Inderdaad heel herkenbaar SusanH, dat heb ik ook altijd. Dat zorgt er vaak ook voor dat het dan niet goed gaat. Als het heel goed gaat ook, dan denk ik vaak: “het gaat nu tè goed, zometeen schrikt hij vast.” En ja hoor, dan gebeurt dat ook.

Vandaag heb ik er weer even op gezeten en 5 minuten rondgestapt.

**Geplaatst**: 16-10-22 19:21

Geplaatst: 16-10-22 19:21

Hoe is het met iedereen hier?

Wij zitten nu helaas in een dipje. Laatste tijd veel spanning en daardoor schrikt hij wat sneller en is erg gespannen. Baal er flink van want ging echt heel goed.

**Geplaatst**: 16-10-22 19:35

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 16-10-22 19:35

Ik meld me hier weer :')

Laats een val gehad en nu ben ik weer bang om op te stappen en te rijden....

Jammer van je dipje Levita!!

**Geplaatst**: 16-10-22 19:42

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 16-10-22 19:42

Ik heb ook helaas weer een flink dipje. Ik wil zo graag maar het lukt echt niet. Ik blokkeer helemaal als ik wil opstappen. Als ik zie hoe braaf hij is bij m’n bijrijder krijg ik hoop, maar ik kan het gewoon niet.

**Geplaatst**: 16-10-22 20:20

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 16-10-22 20:20

Zal er iets in de lucht hangen dat er zo veel zijn met een dipje?

Oh wat lastig Jelka! Als je er eenmaal opzit, durf je dan wat meer? Of kom je er niet op? Ik heb zelf al jaren spanning met opstappen. Ik sta dan echt met knikkende knieën op het opstapblok. Wat mij helpt is focussen op de ademhaling. Langzaam en diep ademen en ineens opstappen als je uitademt. Het helpt bij mij ook om er iemand naast te hebben die het paard vasthoud om te voorkomen dat het paard wegloopt.

**Geplaatst**: 16-10-22 22:47

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 16-10-22 22:47

Oh wat balen dat er meer mensen zijn met een dipje! Dat van dat blokkeren herken ik heel goed. Ik probeer echt goed door te ademen en relaxed te blijven maar mijn gedachten maken overuren.

**Geplaatst**: 17-10-22 00:09

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 17-10-22 00:09

Het wordt helaas niet minder als ik er eenmaal opzit. Ik zucht misschien even van verlichting, maar hij hoeft maar ergens naar te kijken en ik sta alweer op de grond.

ik kan niet stoppen met het bedenken van doemscenario’s, het is echt net alsof ik in een soort fight or flight modus ga. Soms denk ik dat ik er best ontspannen op zit, maar als ik eenmaal weer ben afgestapt valt er zo’n blok van mn schouders dat ik soms begin te huilen van opluchting, schaamte en teleurstelling. Ik denk niet dat er op dit moment iets is dat ik enger vind dan rijden op mijn eigen pony. $:\$ Ik weet echt niet meer hoe ik er vanaf moet komen, het is zo lastig!

**Geplaatst**: 17-10-22 09:56

Geplaatst: 17-10-22 09:56

Misschien een tip waar anderen ook wat aan hebben, wij hebben dit weekend een workshop ruiter pilates gehad. Je doet oefeningen waarvan je denkt, wat moet dit opleveren, maar het geeft zo'n diepe ontspanning. Daarna had mijn man zitles om die oefeningen in de praktijk te brengen.

Jeika, gewoon doen voor nu wat veilig voelt voor jou, en lief zijn voor jezelf.

Flubberboot herkenbaar. Wat ik wel merk, is dat ik sneller weer terug ben op het punt waar ik was.

**Geplaatst**: 17-10-22 14:25

Geplaatst: 17-10-22 14:25

@ Jeika, heeeeele dikke knuffel voor jou! Ik heb geen pasklare oplossing voor je maar vraag me af of je wel eens professionele hulp hebt gehad? En verder; wees niet boos op jezelf!! Accepteer dat die angst er is en onderdeel van je uitmaakt. Bij mij is die angst er altijd maar nu gewoon op de achtergrond, een terugval hoort er bij…
@ Flubberboot: wat rot dat je gevallen bent!! Ga je er überhaupt wel op nu?
@ Levita, denk je dat je paard jou spiegelt? Heb je uitgevonden wat een manier voor jou kan zijn om de spanning af te laten vloeien? Misschien even een rondje ernaast lopen? Bewust een figuur rijden? Ik maakte een tijdlang een overgang op elke letter. Ik moest vooral mezelf bezig houden want zodra ik op de omgeving ging letten (ojee daar rijdt de tractor, daar loopt iemand met hooibalen te gooien etc etc) raakte ik en dus mijn paard afgeleid… nog steeds merk ik dat als ik m aan het werk zet ik m het beste constant met een lichte binnenstelling moet rijden, dan behoudt ie de focus en rijd ik m overal zo langs.

Hier gaat t eigenlijk al een hele tijd heel goed, ik les ook weer regelmatig (dat heb ik jaren niet gedaan aangezien ik de lat zo hoog leg en daardoor spanning opbouw). Paardlief heeft alleen wat lichamelijke tegenslag gehad waardoor ik in de zomer een tijdje weinig heb kunnen rijden. Hij had een nare wond naast z’n voorbeen wat telkens open ging en nu is hij een beetje verkouden, dus doen we t ook maar even rustig aan

**Geplaatst**: 17-10-22 14:59

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 17-10-22 14:59

Op het moment stap ik nog niet op, maar dat komt omdat ze net een fascia behandeling heeft gehad en wat dagen vrij moet hebben. Ik heb het geluk dat moeders het braafste paard op aarde heeft en daar stap en draaf ik wel op rond. Dat vind ik wel spannend maar niet zo omdat ik weet dat Pedro er nooit iemand af zou gooien, hoe onzeker je ook bent en hoeveel fouten je ook maakt. Ook hebben we een bultje gevonden in de kussens van Tet haar zadel dus ik ben bang dat dat deels de trigger is geweest omdat ze haar rug niet wilde gebruiken die dag. Ik heb er wel weer even op gezeten na mijn val maar ik merk dat ik echt niks meer durf. Als ik been geef ben ik al bang dat ze ontploft...

Oh wat naar Jeika! Ook van mij een dikke knuffel! Ik ben daar helaas ook ooit geweest en met genoeg goede ervaringen komt het "vanzelf" weer goed! Gewoon doorzetten en ervoor zorgen dat je iemand hebt die jou daarbij helpt! Hier had ik mijn moeder die mij toen bij mijn oren weer terug op het paard had getrokken. Zodra ik zat gaf ze me kleine oefeningen om mij af te leiden van het enge.

**Geplaatst**: 17-10-22 15:59

Geplaatst: 17-10-22 15:59

Jeika schreef:
Het wordt helaas niet minder als ik er eenmaal opzit. Ik zucht misschien even van verlichting, maar hij hoeft maar ergens naar te kijken en ik sta alweer op de grond. ik kan niet stoppen met het bedenken van doemscenario’s, het is echt net alsof ik in een soort fight or flight modus ga. Soms denk ik dat ik er best ontspannen op zit, maar als ik eenmaal weer ben afgestapt valt er zo’n blok van mn schouders dat ik soms begin te huilen van opluchting, schaamte en teleurstelling. Ik denk niet dat er op dit moment iets is dat ik enger vind dan rijden op mijn eigen pony. Ik weet echt niet meer hoe ik er vanaf moet komen, het is zo lastig!

Wat balen voor je! Ik wou dat ik je kon helpen maar wil je vooral zeggen dat je echt minder streng voor jezelf moet zijn. En ik snap je heel goed. Dikke knuffel voor jou!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-22 14:52

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-22 14:52

Een hele tijd dit topic ontlopen, enerzijds omdat paard weer eens geblesseerd was en nu omdat ik een terugval heb en daar verschrikkelijk van baal.
Maar ik zie dat ik niet de enige ben, ik vrees dat dit altijd een puntje zal blijven op de een of andere manier.

Moet zeggen, dat als ik mezelf eenmaal zover heb om er op te stappen, ik wel sneller terug ben op het punt voor de blessures. Maar het gaat allemaal dus nog niet van harte en op de grond met haar werken zit er helemaal nog niet in.
Dus toch maar weer besloten om hulp te zoeken, nog geen idee wat het gaat worden, misschien weer EMDR o.i.d? Maar dit wil ik niet langer, ik wil kunnen genieten van het rijden en alle leuke dingen doen die ik in mijn hoofd had toen ik haar kocht.

**Geplaatst**: 19-11-22 17:46

Geplaatst: 19-11-22 17:46

knuffel voor jou.

En herkenning. Niet zo erg als bij jou maar hier soms toch ook een kleine terugval hoor. Het hoort er helaas ook bij en zeker als je dan een tijd niet hebt kunnen rijden snap ik dat de drempel om.weer N aan de gang te gaan groot is.