Kletstopic voor angstige ruiters

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
maitestar23

Berichten: 722
Geregistreerd: 23-10-16
Woonplaats: Meppel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-22 10:23

Ik kom hier heel even heel blij en trots zijn :+ Afgelopen zondag voor het eerst in al onze jaren samen zo heerlijk solo kunnen rijden <3 <3 Ik had dus geen les en dat is best een dingetje, maar het ging echt super 8-) Zelfs dressuurmatig wat kunnen trainen *\o/*
De lessen gaan inmiddels ook super en komen we steeds meer aan echt rijden toe, gister zelfs 2 balkjes gedraafd :+ :')
Alleen galop nog niet gedaan, dat is nog even een klein drempeltje maar dat ga ik donderdag maar eens doen.

Levita

Berichten: 1506
Geregistreerd: 21-10-01
Woonplaats: arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-04-22 15:29

maitestar23 schreef:
Ik kom hier heel even heel blij en trots zijn :+ Afgelopen zondag voor het eerst in al onze jaren samen zo heerlijk solo kunnen rijden <3 <3 Ik had dus geen les en dat is best een dingetje, maar het ging echt super 8-) Zelfs dressuurmatig wat kunnen trainen *\o/*
De lessen gaan inmiddels ook super en komen we steeds meer aan echt rijden toe, gister zelfs 2 balkjes gedraafd :+ :')
Alleen galop nog niet gedaan, dat is nog even een klein drempeltje maar dat ga ik donderdag maar eens doen.

Wat super zeg!

Jeika
Berichten: 2985
Geregistreerd: 20-01-15
Woonplaats: De achterhoek

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-04-22 19:30

Wat goed maitestar! :D

Ik heb vandaag voor het eerst in twee maanden weer eens echt gereden. Ik had weer les, merk absoluut dat ik me dan veel veiliger voel. Tussendoor één keer zelf geprobeerd (met iemand anders erbij) te rijden, maar verder dan een stukje stappen kwamen we toen niet. Het ging heel goed vandaag! We hebben geoefend met been geven en aanrakingen achter het zadel in het algemeen. Kasper vindt dat ontzettend eng als je erop zit. Been geven betekent wegschieten en een aanraking op z’n kont bekende tot vandaag al trillend wegvluchten. Het was sowieso al beter dan een aantal maanden terug, maar aan het einde van de les liep hij super relaxed terwijl ik met mn benen aan het zwaaien was, hem over zn billen aaide en hem om de hals vloog. :D we doen nog niet meer dan stap en draf aan de longe, maar er zit iig vooruitgang in. :)
Afbeelding hij doet zo goed zijn best. <3

Flubberboot

Berichten: 3689
Geregistreerd: 14-09-21

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-04-22 20:10

Hier weer minder nieuws. Paard heeft een tumor op haar eierstok en wordt volgende week geopereerd... Dus helaas even wat minder rijden voor mij. Al zou ik nog op de lusitano van mijn moeder kunnen maar die heeft net een wondje bij de singel zitten...

Super maitestar23!!!

Super dat er ook bij jou vooruitgang is Jeika!!

SusanH
Lid Bezwaarcommissie

Berichten: 36896
Geregistreerd: 27-06-07
Woonplaats: In het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-22 05:56

maitestar heel goed van jullie!

Jelka, ook super!

Flubberboot is dat wel goed te opereren? Toch spannend hoor je paard onder het mes.

Hier gaat het weer goed, na mijn val toch een deuk in het vertrouwen weer, icm de nieuwe plek was dat geen ideale start. Maar nu zijn we weer lekker aan het rijden.

Flubberboot

Berichten: 3689
Geregistreerd: 14-09-21

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-22 09:40

Gelukkig wel. Is ook gewoon een staande operatie dus dat scheelt ook weel. Spannend is het zeker! Ook al is de prognose super goed, het is en blijft een operatie en er kan altijd wat mis gaan...

Fijn dat het goed gaat bij jou!!

Nynkex01
Berichten: 1156
Geregistreerd: 05-07-21

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-05-22 23:04

Ik meld me hier ook maar eens. Als kind nooit bang geweest. Nu heb ik ook niet veel spanning met rijden maar ben vooral een enorme piekeraar en doemdenker. Dit is ook ontstaan na trauma niet paard gerelateerd overigens. Heb nu een vierjarige fries en ze kijkt nergens na. Gelukkig een stoere bijrijder zo dat ik kan zien dat ze echt wel braaf is. Rijd ook nog een paard voor iemand anders maar haar fysieke gezondheid vertrouw ik niet. M’n osteopaat heeft me ook al gewaarschuwd dat ik niet met haar moet verongelukken omdat ze pijn heeft. Ze is nu behandeld door fysio en natuurgeneeskundige, dierenarts kon niks vinden. de eigenaar zegt dat ze ooit bij haar vorige eigenaar wel eens op de foto is geweest inclusief hals en rug. Ik doe nu alleen grondwerk met haar want ze is super gespannen. Als ze weer ontspannen is en de natuurgeneeskundige groen licht geeft wil ik wel weer voorzichtig voelen hoe ze onder het zadel is, maar als het niet goed voelt gaan we het niet meer doen voordat er weer foto’s zijn gemaakt

Levita

Berichten: 1506
Geregistreerd: 21-10-01
Woonplaats: arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-22 11:07

Hoe is het hier met iedereen? Inmiddels is mijn merrie verkocht en heb ik een paard kunnen kopen van een bekende. Een braaf dressuurpaard van 13 jaar. Zijn geschiedenis is bij mij bekend. Gisteren is hij gebracht en nu ben ik “bang” het te verknallen want mijn zelfvertrouwen is echt 0 na die vorige merrie. Iemand tips hoe je start met een nieuw paard?

Nynkex01
Berichten: 1156
Geregistreerd: 05-07-21

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-22 13:20

Wat leuk een nieuw paard Levita! Waarom zou je het verknallen? Ik zou vooral goed les nemen in het begin meerdere keren per week, als je dan iets verkeerd doet of hem onzeker maakt kan je instructrice daar gelijk op reageren en eventueel ook even rijden om het paard weer vertrouwen te geven.
Ik heb vanochtend zo fijn gereden op mijn jonge paard! We hebben rijtechnisch nog wel veel te leren maar ze is echt heel braaf

Levita

Berichten: 1506
Geregistreerd: 21-10-01
Woonplaats: arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-22 13:35

Nynkex01 schreef:
Wat leuk een nieuw paard Levita! Waarom zou je het verknallen? Ik zou vooral goed les nemen in het begin meerdere keren per week, als je dan iets verkeerd doet of hem onzeker maakt kan je instructrice daar gelijk op reageren en eventueel ook even rijden om het paard weer vertrouwen te geven.
Ik heb vanochtend zo fijn gereden op mijn jonge paard! We hebben rijtechnisch nog wel veel te leren maar ze is echt heel braaf

Oh wat fijn Nynke!
Ik ben bang dat mijn onzekerheid hem verpest. Ik heb al meer dan 30 jaar rijervaring en het is zo’n gaaf paard. Hij voelde met proefrijden zo lekker vertrouwd. En ik ken hem niet anders dan braaf en relaxed. Helaas kon mijn instructrice donderdagochtend pas. Dus heb gelijk voor dan een les ingepland. Ik ga vanavond met hem aan de hand stappen in de bak. Kan hij alles even lekker bekijken.

Nynkex01
Berichten: 1156
Geregistreerd: 05-07-21

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-22 13:55

Wel heel leuk, braaf en talent, op de een of andere manier gaat die combi vaak niet samen :) die van mij is pas vier dus nog even kijken hoeveel talent erin zit, maar ze loopt wel mooi en is ook braaf. Omdat hij al wat ouder is is hij misschien vrij onverstoorbaar en neemt jouw onzekerheid niet zo snel over, en als dat wel zo is zoek je toch net als ik een zelfverzekerde bijrijder?

Pallatin

Berichten: 2945
Geregistreerd: 30-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-05-22 20:17

Levita schreef:
Nynkex01 schreef:
Wat leuk een nieuw paard Levita! Waarom zou je het verknallen? Ik zou vooral goed les nemen in het begin meerdere keren per week, als je dan iets verkeerd doet of hem onzeker maakt kan je instructrice daar gelijk op reageren en eventueel ook even rijden om het paard weer vertrouwen te geven.
Ik heb vanochtend zo fijn gereden op mijn jonge paard! We hebben rijtechnisch nog wel veel te leren maar ze is echt heel braaf

Oh wat fijn Nynke!
Ik ben bang dat mijn onzekerheid hem verpest. Ik heb al meer dan 30 jaar rijervaring en het is zo’n gaaf paard. Hij voelde met proefrijden zo lekker vertrouwd. En ik ken hem niet anders dan braaf en relaxed. Helaas kon mijn instructrice donderdagochtend pas. Dus heb gelijk voor dan een les ingepland. Ik ga vanavond met hem aan de hand stappen in de bak. Kan hij alles even lekker bekijken.

Gefeliciteerd Levita met je nieuwe paard!! Je verpest m heus niet hoor, je kan namelijk gewoon rijden en het is geen 3 jarig jonkie… leg de lat niet te hoog voor jezelf en neem kleine stapjes. Hij is er pas net dus ook hij moet even wennen. Fijn dat je donderdag kunt lessen en bekijk het gewoon per dag. Ik vond het destijds fijn om samen met stalgenoten te gaan rijden die ik goed kende en waar ik lekker even mee kon babbelen tijdens het instappen bijvoorbeeld.

Levita

Berichten: 1506
Geregistreerd: 21-10-01
Woonplaats: arnhem

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-22 08:13

Bedankt iedereen voor de peptalks! Hij was gisteren super braaf. Heb hem aan de hand gestapt in de bak. Mijn zadel is helaas niet helemaal passend voor hem. Ik mag zijn zadel van de vorige eigenaresse lenen, dat scheelt. Dus als ik dat zadel heb opgehaald kunnen we rustig aan beginnen met rijden. Ondertussen laat ik hem goed acclimatiseren op stal

SusanH
Lid Bezwaarcommissie

Berichten: 36896
Geregistreerd: 27-06-07
Woonplaats: In het midden van het land

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-22 08:26

Levita wat leuk een nieuw paard. Heel veel fijn en vertrouwde kilometers gewenst samen.

Bij ons gaat het top. Sinds we op onze nieuwe plek staan (staan er vanaf januari dit jaar) les van de vorige instructrice van onze dochter, heb duo les met dochter samen. Dat bevalt heel goed, en sluit mooi aan bij wat Hocus en ik nodig hebben. Hij knapt ook zo erg op van nu hele dagen in de wei. Er is veel meer rust gekomen.

xLeticia
Berichten: 85
Geregistreerd: 05-02-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-22 13:58

Niet omdat ik hier naar opzoek was, maar omdat ik het topoc toevallig tegen kwam. Misschien kan ik anderen helpen met het delen van mijn ervaring.
Ik was nooit een waaghals in het paardrijden. Het heeft mij destijds op de manege enrom lang gekost om in galop te durven, om los te durven, om mijn zadel niet vast te houden. Ik ben van nature een bang aangelegde ruiter. We kochten zonder verstand een pony die een beetje koekoek was en leuke fratsen uithaalde. Uiteraard maakte mij dit doodsbang en terecht. Na de verkoop van deze pony kwam de ernst van mijn angst pas echt aan het licht, toen ik op de meest brave paarden ook huilend zat.
Ik kan een heel lang verhaal nog typen over de voortgang. Maar kort gezegd de stappen die ik kon nemen en heb genomen waren:
-1 vast braaf paard(of pony) rijden die je kan leren vertrouwen.
-Heel veel instructiefilmpjes kijken van het rijden (voornamelijk probleemcasussen)
-Bij heel veel live privé lessen kijken
-Heel veel met verschillende paarden aan de hand werken. En dan bedoel ik niet perse grondwerk maar gewoon door op een stal te helpen met paarden binnen en buiten zetten of longeren.

Hoe beter je een paardenreactie op het oog kan inschatten en hoe beter je fouten van anderen kan herkennen/verklaren. Hoe beter je zelf een situatie kan managen.

Des te meer kennis des te minder angst.
Nog een side-note: zorg dat je zelf zo fit mogelijk bent. Niks is verschrikkelijker dan in een angstige situatie zitten en ook nog half doodgaan van verzuring of ademgebrek door een slechte conditie. Angst zelf doet namelijk al wat met je ademhaling en spierspanning dus je maakt het jezelf nog veel zwaarder als je in slechte conditie bent. Dat zorgt dan ook weer voor een onmachts gevoel/gebrek aan controle.
En als je echt goed bezig wil zijn: zorg dat je een goede core stability hebt. En soepel in heup/bekken,schouders rug. Het zorgt ervoor dat je veel beter in balans op het paard zit. Je zal het paard minder snel verkeerde of storende signalen geven omdat je je lichaam veel beter onder controle hebt. Vooral bij gevoelige paarden is onafhankelijk en soepel zitten heel belangrijk.

Durf ik nu zelf zomaar op elk paard te stappen? Nee zeker niet en dat zal ook nooit komen. Maar ik weet wel heel goed in te schatten met mijn oog óf ik er veilig op zou kunnen. En dat vertrouwen op je eigen kennis neemt 75% van je angst weg.
Ik stap daarom nooit op een paard die ik niet eerst met een bijzet aan de longe of onder het zadel gezien heb.

Levita

Berichten: 1506
Geregistreerd: 21-10-01
Woonplaats: arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-22 21:03

xLeticia schreef:
Niet omdat ik hier naar opzoek was, maar omdat ik het topoc toevallig tegen kwam. Misschien kan ik anderen helpen met het delen van mijn ervaring.
Ik was nooit een waaghals in het paardrijden. Het heeft mij destijds op de manege enrom lang gekost om in galop te durven, om los te durven, om mijn zadel niet vast te houden. Ik ben van nature een bang aangelegde ruiter. We kochten zonder verstand een pony die een beetje koekoek was en leuke fratsen uithaalde. Uiteraard maakte mij dit doodsbang en terecht. Na de verkoop van deze pony kwam de ernst van mijn angst pas echt aan het licht, toen ik op de meest brave paarden ook huilend zat.
Ik kan een heel lang verhaal nog typen over de voortgang. Maar kort gezegd de stappen die ik kon nemen en heb genomen waren:
-1 vast braaf paard(of pony) rijden die je kan leren vertrouwen.
-Heel veel instructiefilmpjes kijken van het rijden (voornamelijk probleemcasussen)
-Bij heel veel live privé lessen kijken
-Heel veel met verschillende paarden aan de hand werken. En dan bedoel ik niet perse grondwerk maar gewoon door op een stal te helpen met paarden binnen en buiten zetten of longeren.

Hoe beter je een paardenreactie op het oog kan inschatten en hoe beter je fouten van anderen kan herkennen/verklaren. Hoe beter je zelf een situatie kan managen.

Des te meer kennis des te minder angst.
Nog een side-note: zorg dat je zelf zo fit mogelijk bent. Niks is verschrikkelijker dan in een angstige situatie zitten en ook nog half doodgaan van verzuring of ademgebrek door een slechte conditie. Angst zelf doet namelijk al wat met je ademhaling en spierspanning dus je maakt het jezelf nog veel zwaarder als je in slechte conditie bent. Dat zorgt dan ook weer voor een onmachts gevoel/gebrek aan controle.
En als je echt goed bezig wil zijn: zorg dat je een goede core stability hebt. En soepel in heup/bekken,schouders rug. Het zorgt ervoor dat je veel beter in balans op het paard zit. Je zal het paard minder snel verkeerde of storende signalen geven omdat je je lichaam veel beter onder controle hebt. Vooral bij gevoelige paarden is onafhankelijk en soepel zitten heel belangrijk.

Durf ik nu zelf zomaar op elk paard te stappen? Nee zeker niet en dat zal ook nooit komen. Maar ik weet wel heel goed in te schatten met mijn oog óf ik er veilig op zou kunnen. En dat vertrouwen op je eigen kennis neemt 75% van je angst weg.
Ik stap daarom nooit op een paard die ik niet eerst met een bijzet aan de longe of onder het zadel gezien heb.


Ik herken veel in jouw verhaal, ik ben nooit een waaghals geweest. Maar ik stapte vroeger wel makkelijker op allerlei paarden en pony’s. En sinds ik kinderen heb ben ik daar dus mee gestopt. Mijn 2e merrie was een paard die zo gigantisch braaf was dat als die een beetje kijkerig was dat ik dat totaal geen probleem vond. Maar als een ander met name onbekend paard kijkerig is verstijf ik helemaal. Echt zwaar irritant. Dus ik doe nu ook altijd eerst longeren bij een onbekend paard. Even kijken hoe de stemming is. En ik loop altijd even een extra rondje door de bak voordat ik opstap.

Heb je zelf nu een eigen paard of rij je op een manege?

@SusanH wat fijn voor je dat het zo goed gaat!

Pallatin

Berichten: 2945
Geregistreerd: 30-05-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-22 23:27

xLeticia schreef:
Niet omdat ik hier naar opzoek was, maar omdat ik het topoc toevallig tegen kwam. Misschien kan ik anderen helpen met het delen van mijn ervaring.
Ik was nooit een waaghals in het paardrijden. Het heeft mij destijds op de manege enrom lang gekost om in galop te durven, om los te durven, om mijn zadel niet vast te houden. Ik ben van nature een bang aangelegde ruiter. We kochten zonder verstand een pony die een beetje koekoek was en leuke fratsen uithaalde. Uiteraard maakte mij dit doodsbang en terecht. Na de verkoop van deze pony kwam de ernst van mijn angst pas echt aan het licht, toen ik op de meest brave paarden ook huilend zat.
Ik kan een heel lang verhaal nog typen over de ..knip

Hoe beter je een paardenreactie op het oog kan inschatten en hoe beter je fouten van anderen kan herkennen/verklaren. Hoe beter je zelf een situatie kan managen.

Des te meer kennis des te minder angst.


Durf ik nu zelf zomaar op elk paard te stappen? Nee zeker niet en dat zal ook nooit komen. Maar ik weet wel heel goed in te schatten met mijn oog óf ik er veilig op zou kunnen. En dat vertrouwen op je eigen kennis neemt 75% van je angst weg.
Ik stap daarom nooit op een paard die ik niet eerst met een bijzet aan de longe of onder het zadel gezien heb.

Tja….superfijn dat je een manier hebt gevonden om met je angst om te gaan maar ik lees wat dingen die mij opvallen….het gaat mijn inziens niet om een paarden reactie (leren)inschatten; een paard schat namelijk de ‘mens’ in en reageert daarop. Een paard spiegelt…een angstig gestresst mens maakt het meest zekere paard onzeker, het is imo dus precies andersom. Fouten van anderen herkennen? Wat bedoel je daarmee? En angst is een oer reactie/ instinct, met alle kennis en ratio van de wereld neem je dat niet weg. Een vriendin van mij heeft een diepgewortelde angst voor haaien en ook al weet ze heel goed dat die niet in een Hollands zoetwatermeer voorkomen en kan ik banketstaaf als brugman: ze gaat echt t water niet in…. :D
Je stapt niet zonder een paard aan de longe (met bijzet?!) of bij iemand anders ohz te hebben gezien, prima dat is je goed recht maar jij maakt dus een risico afweging en schat in of je het aandurft om erop te gaan. Die angst is aanwezig en dat is logisch want druk je niet zomaar de kop in, alleen: het ligt niet aan het paard….het ligt aan de ruiter; actie- reactie van het paard….’kennis’/ ratio overrulen angst niet….helaas niet :')

xLeticia
Berichten: 85
Geregistreerd: 05-02-20

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-05-22 03:54

Pallatin schreef:
het gaat mijn inziens niet om een paarden reactie (leren)inschatten; een paard schat namelijk de ‘mens’ in en reageert daarop. Een paard spiegelt…een angstig gestresst mens maakt het meest zekere paard onzeker, het is imo dus precies andersom.

Deels eens. Een paard spiegelt de mens maar een mens kan ook het paard spiegelen. Het is altijd een beetje een kip en het ei verhaald. Maar dat het een bij de ander iets oproept klopt inderdaad. Soms kan dat positief uitvallen en soms ook negatief zoals het voorbeeld dat jij noemt. Ik heb gelukkig een pony kunnen kopen destijds die ondanks mijn gigantische angst er echt niet anders om werd. Zij spiegelde mij dus niet. Ook een angstig paard zal niet per definitie direct spiegelen en vertrouwen hebben in een zelfverzekerde ruiter. Daarom is het dan toch wel handig als je als ruiter kan inschatten hoe ernstig de angst reactie zal zijn en of je dan wel in staat bent om dat te managen.

Daarnaast hebben paarden, evenals mensen, ook gewoon bepaalde karaktereigenschappen en een natuurlijke of aangeleerde reactie. Als je in staat bent een paard te lezen en daarmee kan inschatten wat de reactie van een paard zal zijn in bepaalde omstandigheden, dan kan je daar zelf ook naar handelen en dus bij voorkeur voorkomen. Hetzij door het aan te gaan, hetzij door het niet aan te gaan. Velen zullen je een angstige ruiter noemen als je het dan niet aan gaat. Ik noem het een verstandige ruiter. Weten wat je wel of niet kan.

Citaat:
angst is een oer reactie/ instinct, met alle kennis en ratio van de wereld neem je dat niet weg. Een vriendin van mij heeft een diepgewortelde angst voor haaien en ook al weet ze heel goed dat die niet in een Hollands zoetwatermeer voorkomen en kan ik banketstaaf als brugman: ze gaat echt t water niet in…. :D

Angst is een breed begrip voor andere onderliggende oorzaken. In het voorbeeld wat jij noemt zal gebrek aan kennis inderdaad geen onderliggende oorzaak zijn. Ik heb door de jaren heen zowel voor mijzelf als bij heel veel anderen, kunnen ervaren en zien dat een gebrek aan kennis bij veel paardenmensen wel een onderliggende oorzaak van angst is. Want wat kan gebrek aan kennis tot gevolgen hebben; een hoop gevaarlijke situaties. Maar hoe kan je inschatten of een situatie wel of niet gevaarlijk is? Door kennis te hebben..

Citaat:
Je stapt niet zonder een paard aan de longe (met bijzet?!)

Dat is lijkt mij een discussie voor een ander topic. Maargoed, mijn onderbouwing: Paard kan nog zo braaf ongestoord zn rondjes lopen maar ik wil ook zien hoe die het bit aanneemt. Geen zin om samen achterover te vallen om zo’n reden. Zielig voor mij en zielig voor het paard. Die situatie wil ik dus voorkomen.
Maareh, er staat óf met bijzet óf onder het zadel. Keuze is dan aan de ander he, niet aan mij. Sowieso gaat mijn voorkeur gaat uit naar ohz. om het beste beeld te krijgen.

Citaat:
maar jij maakt dus een risico afweging en schat in of je het aandurft om erop te gaan.

Als je het zo wil bewoorden dan ja. Anders gezegd: Ik ben door het op doen van heel veel kennis en ervaring goed in staat om het paardenlichaam af te lezen. Dat wil zeggen lichaamstaal maar ook spierblokkades etc. De inschatting die ik dus maak voordat ik opstap is:
1. Kan het paard mentaal en fysiek(!) aan wat van hem gevraagd gaat worden.
2. Heb ik voor dit specifieke paard, voldoende kennis en kunde in huis om het paard te helpen.
3. Ben ik lichamelijk in staat om dit paard te rijden.
Heeft één van deze vragen een nee als antwoord. Dan ga ik er niet op.

Citaat:
Die angst is aanwezig en dat is logisch want druk je niet zomaar de kop in, alleen: het ligt niet aan het paard….het ligt aan de ruiter; actie- reactie van het paard….’kennis’/ ratio overrulen angst niet….helaas niet :')

Ik denk dat als je écht goed een paardenlichaam kan aflezen en daarom bepaald gedrag kan verklaren en weet wat je moet doen om het te verhelpen of voorkomen, dat dat 75% van de angst voor vele mensen afneemt. Het gros van de mensen zijn namelijk bang voor de reactie van een paard en de pijnlijke gevolgen die daarbij kunnen komen. Even een heel erg jip en janneke voorbeeld. Als je bang bent dat je paard je gaat aanvallen omdat zn oren naar achter gericht zijn; terwijl zn ogen half dicht zijn, de onderlip hangt en het paard achter op rust staat. Dan ben je bang voor een reactie die niet gaat komen, omdat je onvoldoende kennis hebt.

Zo’n zelfde voorbeeld kan je ook rijtechnisch maken. Je rijd op de linkerhand dan is je paard braaf. Je wil naar de rechterhand en je paard gaat op zn achterbenen staan. Dan zou je kunnen zeggen het is dominant gedrag want linksom merk ik niks en aan de longe gaat het paard ook gewoon rechtsom. Dus het moet rijtechnisch opgelost. Dan stap je dus elke keer weer met angst op om het probleem rijtechnisch te willen verhelpen. Terwijl iemand met kennis bijv aan de hand al zou zien dat er iets niet klopt. En iemand met nog meer kennis kan de locatie van het probleem achterhalen bijv Gebit atlas hals rug lendenen bekken. Hoe meer kennis je hebt. Hoe beter je bepaalde dingen kan verklaren en verhelpen, of liever zelfs voorkomen!

De stellige opmerking “ratio overrulen angst niet”. Is gewoon niet waar. Ik ben er het levende bewijs van. Maar angst heeft verschillende onderliggende oorzaken. De ene persoon is de ander niet. Daarom deel ik het hier. Als sommigen er wat uit kunnen halen zou mooi zijn. En sommigen (jij) kan blijkbaar geen herkenning vinden. Dat is prima lijkt me..

Citaat:
Fouten van anderen herkennen? Wat bedoel je daarmee?

Van andermans fouten kan je leren, zelf kennis opdoen. Dus als je naar andermans privé lessen gaat kijken. Daarnaast zeg je zelf al dat het vaak aan de ruiter ligt. Dus als je kan herkennen wat de ruiter precies verkeerd doet, kan je inschatten of en hoe je het zelf anders kan doen. Zo ben ik eens een paard gaan rijden voor een eigenaresse die er niet meer op durfde omdat ie telkens omhoog kwam. Op basis van mijn kennis en observatie maakte ik de inschatting dat haar rijstijl de oorzaak was van het probleem. Ik maakte ook de inschatting dat ik theoretisch wist hoe ik dit paard wél moest rijden en ik maakte de inschatting dat ik hier lichamelijk toe in staat was. Daarom durfde ik er op. Ben ik dan een waaghals? Nee echt niet. Ik kon gewoon goed inschatten dat het paard bij mij niks zou doen, omdat ik kennis (en eigen lichamelijke controle) had die de eigenaresse niet had. En die kennis heb ik opgedaan door veel bij lessen te kijken en zelf lessen te nemen (en veel paarden te rijden)

Flubberboot

Berichten: 3689
Geregistreerd: 14-09-21

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-06-22 13:33

Ik heb hier al eventjes niet gereageerd omdat paardlief een operatie gehad heeft en aan het revalideren was. Daarna voelde ik eigenlijk niet echt meer angst om haar te rijden maar ik merk dat de angst ineens weer terug gekomen is. Het is vooral als zij iets spannends vind, ik dat eng vind en zij daar weer op reageert, waardoor ik het nog enger vind enz. Ik vind het gewoon rot dat zij iets eng vind en ik er dan niet ben om haar te zeggen dat ze echt niet opgegeten gaat worden. Eerder durfde ik dat wel met haar maar nu ineens weer niet… Super frustrerend want ik dacht er grotendeels van af te zijn…

Pallatin

Berichten: 2945
Geregistreerd: 30-05-08

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-22 08:18

Hi Flubberboot, wat fijn dat het weer goed gaat met je paard nadat deze is geopereerd! Als je paard iets engs vindt, hoe reageert je paard dan? Dus wat is de reactie van haar waardoor jij spanning opbouwt? Komt die spanning uit het niets en stap je dus wel heel ontspannen op?

Flubberboot

Berichten: 3689
Geregistreerd: 14-09-21

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-22 11:28

Er is een stukje in de bak waar zij altijd iets meer kijkt. Eerder deed dat mij niks maar nu bouw ik toch ook lichte spanning op als ze alleen al kijkt. Door mijn spanning springt zij een paar passen opzij waardoor ik de volgende keer het nog enger vind om langs dat stuk te komen. Wat ik nu doe ik ergens anders rijden en langzaam weer naar dat stukje in de bak toe. Gaat so far goed. Alleen dan rijden we weer lekker rond en ben ik allang vergeten dat ze daar kijkt en ineens schrikt ze daar weer en moet dan weer langzaam naar dat stuk werken...
Ik vind opstappen eng (geen idee waar het vandaan komt maar altijd al gehad...) maar zodra ik zit is die spanning weg.

enderdoggy
Berichten: 187
Geregistreerd: 12-07-16

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-06-22 13:23

Vandaag weer geprobeerd om 2 balkjes te rijden, maar dit ging weer niet. Ik heb springen altijd al spannend gevonden, maar ik heb wel meters etc durven springen. Sinds ik mijn eigen paardje heb (super lief ding en springt eigenlijk heel makkelijk) durf ik het niet meer…

We hebben t afgelopen jaar met les veel geoefend met springen en hogee dan n kruisje van 40 cm kom in niet. Opzich prima, maar laatst zijn we samen gevallen met balkjes… Sindsdien durf ik niet eens meer over n grondbalk… Mijn paard durft het wel, maar omdat ik angst heb doet hij het niet… Het ligt dus echt aan mij wat extra frustrerend is. Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen want ik wil enorm graag, maar ik durf het gewoon niet. Ik neig er dis naar om een dressuurzadel aan te schaffen en me te focussen op dressuur, maar mijn paard vindt springen echt het allerleukste dus het voelt dan alsof ik hem tekort doe…

Heeft iemand tips/ ervaringen?

Levita

Berichten: 1506
Geregistreerd: 21-10-01
Woonplaats: arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-07-22 10:58

enderdoggy schreef:
Vandaag weer geprobeerd om 2 balkjes te rijden, maar dit ging weer niet. Ik heb springen altijd al spannend gevonden, maar ik heb wel meters etc durven springen. Sinds ik mijn eigen paardje heb (super lief ding en springt eigenlijk heel makkelijk) durf ik het niet meer…

We hebben t afgelopen jaar met les veel geoefend met springen en hogee dan n kruisje van 40 cm kom in niet. Opzich prima, maar laatst zijn we samen gevallen met balkjes… Sindsdien durf ik niet eens meer over n grondbalk… Mijn paard durft het wel, maar omdat ik angst heb doet hij het niet… Het ligt dus echt aan mij wat extra frustrerend is. Ik weet niet meer zo goed wat ik moet doen want ik wil enorm graag, maar ik durf het gewoon niet. Ik neig er dis naar om een dressuurzadel aan te schaffen en me te focussen op dressuur, maar mijn paard vindt springen echt het allerleukste dus het voelt dan alsof ik hem tekort doe…

Heeft iemand tips/ ervaringen?


Ik zou beginnen met vertrouwen weer op te bouwen in de dressuur. Kan je niet iemand anders je paard laten springen tot die tijd? Je paard blij en bij jou de druk eraf.

Ik ben zelf helemaal geen held met springen, maar ik vind dressuur super leuk dus dat scheelt. Is trouwens ook de reden dat ik mijn vorige merrie heb weg gedaan. Zij wilde alleen maar springen en crossen. Nu heb ik een dressuurpaard gekocht die het helemaal geweldig vind.

Afgelopen weekend uit mijn comfort zone gestapt en dressuur gestart. Gewoon een winstpunt gereden. Hij was super braaf.

Britt_xxx
Berichten: 1040
Geregistreerd: 05-03-19
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-07-22 11:34

Wat goed Levita, gefeliciteerd met je winstpunt! *\o/*

Levita

Berichten: 1506
Geregistreerd: 21-10-01
Woonplaats: arnhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-07-22 14:03

Britt_xxx schreef:
Wat goed Levita, gefeliciteerd met je winstpunt! *\o/*

Dankjewel!

Het was een bonus. Ik heb het echt gedaan van als ik dit kan, kan ik alles (nou ja soort van alles ha ha).