Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-02-22 09:54

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 11-02-22 09:54

Nobli doet ook niks, die heeft gewoon nog geen kracht en balans en ik heb die balans ook niet. _O-

Die kan alleen maar hard.

Een natte bak is ook niet alles om in te belanden, nee…

**Geplaatst**: 11-02-22 12:17

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 11-02-22 12:17

Innd het is hier ook echt een balans ding. Zowel baasje als beesje

**Geplaatst**: 11-02-22 12:18

Geplaatst: 11-02-22 12:18

Bij mij alleen bij het baasje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-22 16:43

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-22 16:43

SusanH schreef:
O gelukkig een hoefzweer.

Britt wat fijn.

Ik heb juist een beetje een terugval. Kan het altijd wel goed afsluiten. Maar in het begin toch veel spanning. Hij is fris, ik wacht teveel af. En dan gaat hij lopen kijken. Dan komen we in een cirkel terecht. Dat we buiten rijden en het waait helpt niet mee. Katten die rond de bak rennen, duiven die opvliegen. Mensen die ineens op het veld naast de bak lopen. Gelukkig verhuizen we zaterdag, dan hebben we een binnenbak. En is de wind geen issue meer. Ook staan we dan niet meer met de rijbak naast de camping. Vorig jaar in de lente was het ook drama. Moest hij zo wennen aan al die mensen die ineens overal opdoken. Daar hebben we dit voorjaar geen last van.

Wel fijn dat je het goed kan afsluiten, maar een terugval is toch altijd balen. Op de nieuwe plek zullen ook wel weer de nodige uitdagingen zijn, maar in een binnenbak is het toch wel een stuk relaxter denk ik. Hopelijk bevalt het daar!

Pallatin schreef:
Hopelijk breekt de hoefzweer snel door! Schitterende cap trouwens, weet niet of ik dat al gezegd had. Is dat een kask?

En daar over gesproken; ik ga vanavond lessen bij mijn oude lesjuf (die destijds niet met mijn angst en spanning kon helpen) want m’n huidige lesjuf is helaas een tijd uit de running. Dat vind ik dus alweer een hele stap, maar we gaan gewoon kijken hoe het gaat en ik probeer 0 van mezelf en paardlief te verwachten. Op het angstfront heb ik ook nog weer een stapje gezet: ik ga binnenkort weer oefenen met trailerladen. Ik zou graag eens een relaxte buitenrit maken op een andere locatie, maar heb al mijn hele paardenleven een aversie tegen trailerladen (of in een auto zitten die een trailer trekt) Dus dat is geen goed uitgangspunt als je zelf je paard wil leren laden. Ik heb dat afgelopen zomer ook een keer gedaan en moet nu doorpakken vind ik, dan wordt het voor m’n paard ook makkelijker…

De cap is van Harry’s Horse, ben zelf totaal niet van de glittertjes en de bling bling maar deze vond ik echt prachtig.

Wat een spannende stappen ga je weer maken! Super zeg!
Hopelijk klikt het een beetje met je oude juf, is toch ook weer spannend he. Ik heb zelf dat ik echt aan iemand kan ‘hechten’ met rijden, toch een soort vertrouwen.

Xxblinkxx schreef:
Hoi allemaal ik kom me hier graag melden en meekletsen.

Ik kom stapje voor stapje mijn angst te boven maar weet ook dat ik bij 1 minder goede ervaring weer 10 stappen terug doe. Het doet me goed om te lezen dat er meer mensen zijn met angst, voor mijn gevoel ben ik altijd de enige

Sinds 1,5 jaar hebben wij onze pony Noa, Noa heeft hiervoor altijd eventing gelopen en heeft dus veel gezien gelukkig.
Nou ben ik 20 jaar geleden flink gevallen op buitenrit waardoor ik flinke angst ontwikkelt heb voor het buitenrijden.

Voor Noa hebben we een half jaar een tinker gehad, daar durfde ik uiteindelijk ook in de bak er niet meer op, zat er steeds huilend op, EMDR leek weinig te helpen dus die hebben we weggedaan.
Met Noa heb ik in de bak eigenlijk altijd lekker kunnen rijden, al was ze op de vorige stal in de winterperiode zo fel dat er geen ontspanning was en dus alleen maar frustratie.

Sinds half december is ze verhuisd en staat ze 24/7 buiten ipv maar 2 uur per dag en ze is nu zo relaxt geworden! In de bak kan ik alles weer met haar, gisteren zelfs het hoofdstel eraf gehaald met uitstappen

Nou is ze in het bos altijd nog wat drukker, ze wilt graag hard terwijl ik graag eerst vertrouwen en controle wil.
We hebben het nu een paar keer gehad dat ze niet terug wilde naar draf vanuit galop, ze gaat er niet keihard vandoor maar dat stukje controle omdat ze niet terugkomt veroorzaakt bij mij paniek.
We hebben dus nogal een lange remweg

Als er een zelfverzekerde ruiter op zit is ze heerlijk te rijden, soms dribbelt ze een keertje maar geen gekke dingen. Ook bij mij doet ze geen gekke dingen maar met het dribbelen ben ik weer bang voor controleverlies pfff.

We proberen nu wekelijks in het bos te rijden, met de nodige spanning van mij maar ik vind het zo leuk verder.

Ik probeer in de bak mijn grenzen steeds te verleggen en ons vertrouwen in elkaar te vergroten en weet zeker dat we dit ook overwinnen, benieuwd of ik ooit helemaal van de spanning af ga komen. Ik heb er tegenwoordig wel een thiedeman aan hangen in het bos, ik rijd met lange teugel dus hij heeft geen werking maar het is een mentaal steuntje voor mij haha.

Hoihoi,

welkom hier! Jammer dat je ook met angsten worstelt, maar zoals je al gemerkt hebt ben je echt niet de enige.
Ik lees ook wel wat herkenning in je verhaal… een hoofd die alles groter maakt dan nodig en controle issues. Gok zo dat dat half jaar met de Tinker ook niet geholpen heeft…
Er is echt een heel fijn boek: Tussen je oren, onder je cap Ruiterpsyche
Hier staat volgens mij onder andere in dat je inderdaad 10 positieve ervaringen nodig hebt om 1 negatieve ervaring ‘weg te werken’. Het is heel veel stappen terug en steeds weer eentje naar voren, maar uiteindelijk kom je er wel.

Pallatin schreef:
Hopelijk geen nieuws is goed nieuws maar hoor graag hoe het met jullie gaat op het moment. Ik ben vooral blij dat het weer wat rustiger is, rijden met stormwind en regen is niet m’n grootste hobby en deed een paar nachten geen oog dicht omdat alles in huis klapperde en herrie maakte…
Met paardlief alles prima, heb nu 2 lesjes gehad bij m’n oude lesjuf en vooralsnog gaat het verrassend goed, ik ben wat zekerder dus kan haar ook tegengas geven als dat nodig is en raak niet van slag als iets niet helemaal gaat zoals ‘t moet’. Net niet veel zin om te rijden na een langgggge werkdag maar toch even erop gekropen en na simpel los te hebben gereden gewoon lekker een poosje gegaloppeerd en daar echt van genoten, heerlijk! Zal er geen proef mee winnen maar onder het mom lol met de knol wel…
Met les trouwens wel iets om aan te werken: ik zit teveel achterover, dus als ik volgens de lesjuf recht zit voelt t voor mij alsof ik als een springruiter zit….en dat voelt onwennig/ onveilig….daar moet ik dus mee aan de slag, ik heb mezelf aangeleerd om achterover te hangen

Wat fijn dat het tot nu toe goed bevalt bij je oude juf. Ondertussen heb je natuurlijk gemerkt wat wel en niet werkt voor jullie, dat scheelt misschien weer met tegengas geven.
Ook fijn dat je toch lekker hebt kunnen rijden ondanks je lange dag.
Rijden met die wind is ook zeker niet mijn favo dingetje… We staan nu gelukkig op een hele rustige plek, maar dat geruis door de bomen en opwaaiende bladeren is soms voor mij genoeg hahaha.

SusanH schreef:
Wij zijn heel blij met de binnenbak helaas ben ik er wel vrijdag af gevallen . Hij schrok en ik gaf net goed been die combi was niet handig. Normaal schrikt hij niet zo explosief meer maar nu reageerde hij net zo als toen we hem net hadden, en zo is de angst bij mij ontstaan. Geen fijne ervaring dus. Gisteren er weer op en voor mijn gevoel 1000 stappen terug. Gelukkig zag ik zelf dat hij heel relaxt was. Ik nog niet, maar toen ik mijn sporen af had gedaan durfde ik wel.weer te rijden. Ben heel trots op mezelf.

Oh wat balen zeg! Dat is iets wat je eigenlijk echt niet wil in dit traject. Alhoewel sommigen beweren dat het soms alleen maar helpt omdat je er dan achter komt dat vallen niet veel hoeft voor te stellen, maar ik weet niet helemaal of ik die mening wel deel…
Wat ontzettend knap dat je een paar dagen later toch hebt durven rijden!
Zal hij misschien wat explosiever reageren door de verhuizing?

SusanH schreef:
Ik wilde gisteren ook afstappen, buiten de bak waren honden aan het blaffen daar reageerde hij op. Niet gedaan. Uiteindelijk toch fijn gereden.

Vet stoer man! Voor je gevoel heb je dan misschien 1000 stappen terug gedaan na de val, maar zo te lezen ben je ze ook wel weer (grotendeels) vooruit gegaan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-22 16:50

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-22 16:50

Hier is de hoefzweer gelukkig weer achter de rug $*\o/*$ Hoe blij kan je zijn met iets simpels als dat want ik had uiteraard al ergere dingen in mijn hoofd gehaald

Helaas had ze zich wel helemaal vast gezet in de spieren ter compensatie, gelukkig stond er voor afgelopen woensdag al een afspraak met een osteopaat. Morgen maar even kijken of ze weer wat kan bewegen.

Gelukkig gaat het hier met rijden echt stukken beter $*\o/*$ Af en toe nog wat lichte spanning, vooral de afgelopen tijd met die harde wind, dat veroorzaakt een soort onrust bij mijzelf. Maar ik kan er wel om door rijden en dat is echt wel een groot verschil.
Ik durf alleen nog niet te rijden zonder les, het goede gevoel voelt een beetje breekbaar als jullie begrijpen wat ik bedoel. Dus dan de komende tijd maar 2 x per week les

Laatst realiseerde ik me trouwens iets waarvan ik denk dat jullie het wel begrijpen maar een 'normale' ruiter niet

: Ik ben bang dat mijn paard schrikt omdat ik bang ben voor haar schrikken :')

Aldus de rare kronkels is mijn hoofd

**Geplaatst**: 12-02-22 16:56

Geplaatst: 12-02-22 16:56

Susanh: wat vervelend dat je er van af gevallen bent. Zul je altijd zien dat je net flink been geeft op precies dat moment. Super knap dat je een paar dagen later toch weer hebt gereden en ondanks de spanning toch hebt kunnen rijden!

Hier 2 weken geleden een bosrit van 2 uur durven te maken inclusief galop, ze was perfect te rijden en was echt een mega fijne ervaring.

Inderdaad maitestar23 10 stappen terug naar langzaam aan kruipen we toch echt omhoog en weet ik zeker dat we er komen. Zolang we het maar op mijn tempo doen komt het goed.

**Geplaatst**: 12-02-22 17:00

Geplaatst: 12-02-22 17:00

maitestar23 schreef:
Hier is de hoefzweer gelukkig weer achter de rug $*\o/*$ Hoe blij kan je zijn met iets simpels als dat want ik had uiteraard al ergere dingen in mijn hoofd gehaald
Helaas had ze zich wel helemaal vast gezet in de spieren ter compensatie, gelukkig stond er voor afgelopen woensdag al een afspraak met een osteopaat. Morgen maar even kijken of ze weer wat kan bewegen.

Gelukkig gaat het hier met rijden echt stukken beter $*\o/*$ Af en toe nog wat lichte spanning, vooral de afgelopen tijd met die harde wind, dat veroorzaakt een soort onrust bij mijzelf. Maar ik kan er wel om door rijden en dat is echt wel een groot verschil.
Ik durf alleen nog niet te rijden zonder les, het goede gevoel voelt een beetje breekbaar als jullie begrijpen wat ik bedoel. Dus dan de komende tijd maar 2 x per week les

Laatst realiseerde ik me trouwens iets waarvan ik denk dat jullie het wel begrijpen maar een 'normale' ruiter niet : Ik ben bang dat mijn paard schrikt omdat ik bang ben voor haar schrikken Aldus de rare kronkels is mijn hoofd

Zo herkenbaar! Ik heb sinds 2 maanden geen binnenbak meer dus moet nu wel buiten rijden. Voorheen reed ik niet graag buiten, pony was dan nogal schrikkerig en explosief. Sinds ze 24/7 buiten staat kan ik perfect buiten rijden zonder dat ze schrikt, zelfs als het hard waait gaat het perfect. Dat heeft mij veel vertrouwen gegeven.

Soms zou het handig zijn als we geen kronkels hadden maar ach we leren er wel weer veel van. $*\o/*$

**Geplaatst**: 12-02-22 17:56

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 12-02-22 17:56

Ik denk dat ik hier ook maar eens mee ga kletsen!!
Ik ben zelf een meid van 19 jaar oud en ben sinds mijn 12e bang tijdens het paardrijden. Bij mijn vorige paardje was de angst weg en maakten we samen met een vriendin de bossen onveilig :))

Toen zij overleed in 2020 ben ik in een enorme paardrij-dip gekomen. Het helpt namelijk ook niet dat ik perfectionistisch ben en vind dat ik of perfect moet rijden, of beter kan stoppen. Nu heb ik sinds oktober een eigen paardje waar ik sinds december op rijd. Zij geeft mij hetzelfde veilige gevoel als mijn vorige paardje dus nu moet ik het allemaal langzaam weer opbouwen. Inmiddels kan ik te stappen en draven zonder een angstig gevoel te krijgen, alleen het bos en galop blijft een dingetje..

**Geplaatst**: 12-02-22 19:22

Geplaatst: 12-02-22 19:22

Hocus is de hele week weer net zoals hij in het begin was, toen we er net stonden, en zoals hij eigenlijk altijd is.. Het was vrijdag gewoon een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Ik heb nog wel last van sommige spieren. Vandaag heb ik de pony van onze dochter gereden. Die is heerlijk ongecompliceerd dat is soms ook wel heel fijn. Lekker wendingen en overgangen rijden ook stap galop. Daar wordt hij fanatiek van. Beestje is al bijna 23 maar daar merk je met rijden niks van.

**Geplaatst**: 12-02-22 20:34

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 12-02-22 20:34

@ SusanH; Volgens mij is het met dat type pony/paard; hoe ouder hoe gekker (lekker en leuk gek bedoel ik dan hoor) paardje van een stalgenoot is ook zo, zet er een kind op en hij doet echt geen pas verkeerd, maar met z’n baas of in het bos is het best een heethoofd

Lekker dat je dan gewoon even relaxt rond kunt rijden, zeker als je nog zo’n spierpijn hebt…

@ flubberboot, welkom! Wat super dat je weren paard hebt gevonden die je net zo’n vertrouwen geeft als je vorige topper. Dat gevoel in het bos komt wel weer, net zoals de galop. Is wandelen in het bos ernaast een optie? En een handige bevriende ruiter die eens een galopje kan doen zodat je ziet dat dat gewoon goed gaat? En pas zelf doen als het goed voelt hoor, niks moet…

**Geplaatst**: 12-02-22 21:47

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 12-02-22 21:47

Ja ben echt super blij met haar!
Wandelen is zeker een optie en ben ik ook van plan om te doen zodra het iets beter weer is! Heb ook een vriendin die me door mijn angst getrokken heeft in het bos bij mijn vorige paardje, alleen is haar brave paard geblesseerd dus het rijden in het bos moet nog even wachten.
Een handige ruiter ken ik wel, ik wil alleen eerst zelf iets meer een band opbouwen met paardlief voordat ik er iemand anders op zet. Ze blijkt nogal een eenmanspaard te zijn

Ik heb ook al eerder op haar gegaloppeerd en die paar pasjes gingen goed. Ik bouw alleen zelf te veel spanning op waardoor ik ga klemmen en zij zooets heeft van “wat moet dat geklem?” Dus dat werkt elkaar een beetje tegen. Ik ben nu bezig om de gedachte van aangalopperen minder eng te maken. Dus als ik in een fijne draf zit, zeg ik in mijn hoofd tegen mijzelf dat ik nu aan wil galopperen, kijken of dat helpt.

**Geplaatst**: 13-02-22 07:06

Geplaatst: 13-02-22 07:06

Dat komt vast wel goed Flubbetboot

Haha ja Pallatin zo is het precies. Branco in het bos, dan wil hij HARD :')

hij is poepie braaf verder. En hij stopt ook heus wel weer. Maar hij moet 1 keer racen. Zo'n bui heeft hij soms ook met in de bak rijden. Dan schiet hij ineens weg zonder dat hij schrikt. Van hem vindt ik het alleen maar grappig. Longeren is geen doen. Want dan gaat hij ook keihard rondjes racen. Mafkees. En als hij het kwijt is weer hoofd naar beneden en uitdraven alsof er niks gebeurd is.

**Geplaatst**: 13-02-22 10:35

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 13-02-22 10:35

@ maitestar, wat heerlijk dat je zo vooruit bent gegaan en de spanning zoveel minder is geworden! Dat je heftige weersomstandigheden een tikje spannend vindt is normaal; de meeste paarden zijn dan ook ietsjes anders dan normaal. Er zijn zat stalgenoten die even wat anders gaan doen met hun paard als het hard waait en regent… en als je liever een tijdlang alleen wil rijden met les is dat toch prima? Ik heb t precies andersom, rijd liever zelf omdat ik dan niet op de klok hoef te kijken of mezelf druk op leg omdat ik ‘goed’ moet rijden. Ik leg de lat (te) hoog en dat geeft meer spanning dan als ik zelf bepaal wat ik doe en voor hoe lang. Maar ik les weer en dat is al heel wat.
Vrijdag het trailerladen geoefend en dat ging eigenlijk best heel goed. Hij liep er in 1x op en doorheen (vooruitlader) pas als de voorkant dicht is vindt hij het iets spannender, maar hij heeft er netjes een paar keer rustig op gestaan, dus doel bereikt..Ik blijf het wel een tikje ‘eng’ vinden als ik dan met een groot paard voorin zo’n trailer sta en ik geen kant op kan. Eigenlijk is het een wonder dat een paard in zo’n donker klein wiebelding wil staan…

Gister een stalgenootje begeleid op een van haar eerste buitenritjes en haar paardje was behoorlijk gespannen en zij ook (het was ook wel een gekkenhuis qua drukte in het bos door het mooie weer) dus mijn paard voorop gezet zodat zij haar paard desnoods in de kont van de mijne kon parkeren en nog een drafje gedaan in de hoop dat haar paard dan de spanning kwijt zou raken. Ik hoorde het paard van m’n stalgenoot achter mij dribbelen en galopperen maar mijn paard bleef keurig draven en luisteren naar mij…..we zijn teruggegaan, want het andere paard kalmeerde niet en ik kon daar niet mee helpen, maar heb de hele weg terug voorop gereden en was gewoonweg zoooooo ontzettend trots op mijn paard en zoooo blij dat hij zo relaxt was en bleef. Ik had het helemaal gesnapt als hij ook gestresst was geraakt van z’n paardenmaatje maar niets van dat al

Kortom, dolblij met m’n relaxte nuchtere GVR…wel jammer dat ik m’n stalgenootje niet kon helpen, je voelt je dan wel machteloos, want als je op een paard zit kun je een andere ruiter eigenlijk niet echt helpen…

@ Susan, zoals jij Branco omschrijft is idd net die oude zot van m’n stalgenoot, vrijdag waren we samen in het bos en dan is die ouwe bij een galopje al zowat het halve bos door terwijl ik die van mij dan nog in galop moet zetten en ook die van mij gaat dan heeellll hard om het gat weer dicht te lopen… :')

je snapt t al; ik galoppeer liever voorop dan is t tempo wat beter te beheersen…

Maar zulke paarden zijn goud waard, want met beginners of kinderen is hij zo voorzichtig en lief…

**Geplaatst**: 13-02-22 10:43

Geplaatst: 13-02-22 10:43

Wat geweldig dat je dan voorop durft te rijden Pallatin! Ik vind dat zo knap en ben daar heel jaloers op. Ik ben nu nog het type van je stalgenootje, die achterop moet zodat ik een paardenkont als rem kan gebruiken. :')

**Geplaatst**: 13-02-22 11:22

Geplaatst: 13-02-22 11:22

Ik ben van het type o wat gaan we hard om er dan achteraf achter te komen dat dit best wel meeviel.

Pallatin ja Branco is als je niet kunt rijden superlief

maar achter een ander paard houden gaat je niet lukken hij blijft er in stap en draf braaf achter maar in galop piept hij er gauw voor. In het bos dan, in de bak is hij best een plakker. Dan moet je vanaf het begin wel duidelijk zijn naar hem.

**Geplaatst**: 13-02-22 22:38

Geplaatst: 13-02-22 22:38

Ik meld me ook

Ik ben van het zomer in het bos flink gevallen….
Paard is naar huis gerent en zelf ben ik zonder borstprotector op me rug gevallen

Elke keer als ik op een paard zit voel ik het nog steeds, de angst is minder maar de pijn blijft…

Laatst in het ziekenhuis toch maar helemaal laten scannen en ik heb iets van littekenweefsel ofz ik begreep het niet maar het sloeg erop neer dat de pijn nooit meer volledig weg gaat

De angst is minder, maar springen durf ik amper ik denk 40 cm dat daar mijn Max ligt het is helemaal niks maar ja hoger durf ik niet ik ben bang om weer te vallen bang dat ik zelf niet goed mee zit bang dat ik haar belemmer waardoor ze de sprong niet goed kan nemen etc etc

Ik probeer elke keer bij der posetief en blij te zijn met alles dat goed gaat maar toch ben ik er vorige week op dezelfde manier af gevlogen weer op me rug geland en me angst is weer groter :(:)

**Geplaatst**: 15-02-22 18:11

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 15-02-22 18:11

Oei dat klinkt als een nare val Haflinger343! Kan me voorstellen dat je er flink van geschrokken bent. Geen advies, maar beterschap en rustig aan :knuffel:

**Geplaatst**: 19-02-22 01:51

Geplaatst: 19-02-22 01:51

Ik ben blij na gisteren.

het lijkt nu echt wel de goede kant op te gaan, de privelessen helpen enorm. Maar ik durf nog steeds niet te galopperen en we doen bijna alles nog aan de longeerlijn.

ik zit echt met mijn angst. Kasper heeft zwakke kniebanden, dus ik zou hem juist vaker moeten trainen om dat te verbeteren. Toen ik dat nog durfde liep hij ook een stuk beter, nu zie ik hem weer wat achteruit gaan omdat ik nu maar 1 keer per week rij. Vandaar dat ik een bijrijder voor hem heb gevonden. Hopelijk wordt hij dan weer wat sterker. We zijn er ook achter gekomen dat hij echt ontzettend scheef is in zijn lijf. Dat helpt hem ook niet natuurlijk. Maar ik leer nu wel hoe ik hem correct moet rijden. En gisteren durfde ik voor het eerst weer los te stappen.

**Geplaatst**: 19-02-22 08:51

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 19-02-22 08:51

Oh super goed Jeika!!! Het beeld vind ik er eigenlijk ook goed uitzien! Super!!

**Geplaatst**: 19-02-22 12:17

Geplaatst: 19-02-22 12:17

Jelka goed zo!

Ik stap nu ook heel veel ook op advies van de juf. In stap heb ik controle en durf ik te schakelen in tempo. Van daaruit pak ik dan de andere gangen mee, als de focus bij mij is. Viel niet mee donderdag met die wind dat vind ik dan zelf spannend maar ben blij met hoe het ging.

**Geplaatst**: 19-02-22 21:18

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 19-02-22 21:18

Dankjewel beide!!

SusanH fijn dat het goed ging. De wind viel niet mee inderdaad, snap dat dat spannend was! Bij mij waaide het ook al zo, ik word dan al helemaal zenuwachtig van het lawaai terwijl het Kasper helemaal niks boeit verder, maar ja dan steek ik hem toch aan -O-

**Geplaatst**: 19-02-22 21:33

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 19-02-22 21:33

Hier vandaag ook gereden ondanks de wind. Merk dat ik opstappen echt super spannend vind en ondanks dat paardlief nog geen stap verkeerd heeft gezet en netjes blijft wachten tijdens opstappen, durf ik toch niet mijn been erover te doen. Als ik dan eenmaal een beetje rondstap gaat het wel weer maar dat opstappen... Verder heerlijk gereden en zelfs durven draven! Had niet verwacht dat ik durfde te draven met die wind maar toch de stoute schoenen aangetrokken en gedaan.

**Geplaatst**: 19-02-22 21:41

Geplaatst: 19-02-22 21:41

Hee wat een positieve verhalen allemaal! Leuk om te lezen! $*\o/*$
Hier was het Saturday funday (want morgen gaat het heel de dag regenen, dus ik verplaats de Sunday gewoon naar voren :')

)
Heerlijk gehobbeld met barebackpad, en voor het eerst een paar pasjes galop gedaan! Ben heel blij met mijn brave pony, ook met die wind zet hij geen stap verkeerd.

**Geplaatst**: 20-02-22 12:53

Geplaatst: 20-02-22 12:53

Wow op de bbpad. Dat is wel heel stoer. Mijn man had gisteren les van degene die mij 2 jaar terug gecoacht heeft. Even een update. Ik reed ook in de bak op de pony van onze dochter dus kon mooi meeluisteren. En heb er ook wat aan gehad want vandaag op Hocus gereden en het ging zo fijn. Wat ook helpt er staat een radio in de binnenbak. Als die aanstaat ben ik zelf veel relaxter. Ik zet nu dus voortaan de radio aan.

**Geplaatst**: 20-02-22 13:06

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 20-02-22 13:06

Ik meld me ook!
Ik heb dus de kans om een paard te verzorgen/rijden. Hij kan nog wel is driftig zijn en je er af gooien en ik ben gewoon zo bang om te vallen.