Cambionn schreef:Ik heb met die laatste zin overigens ook het idee dat de eerste eigenaar niet het paard met blessure heeft verkocht, maar de blessure heeft laten genezen en toen verkocht. Kun je nogsteeds wat van vinden bij een blessure gevoelig paard, maar toch een nuance die ik ff wou benoemen.
Sowieso is een peesblessure niet in anderhalve maand genezen. Dus nee, die nuance is er niet op de manier. Dat duurt langer, zelfs als een paard een lichte blessure heeft en heel snel geneest. Dan heb je al veel geluk als het na 6 weken op de echo weer goed gevuld lijkt, maar zelfs dan is het nog niet genezen.
Plus dat allerlei mensen doen alsof rad lopen met een peesblessure ineens betekent dat het geen probleem is en dat door klinische keuring komen betekent dat de peesblessures niet van belang zijn. Het allergrootste gevaar van peesblessures is dat ze juist helemaal niet onregelmatig hoeven te zijn en zelfs met klinische keuring helemaal goed en mensen dus veel te snel weer gewoon gaan rijden(of niet eens naar de dierenarts gaan want paard loopt goed) en de pees daarmee helemaal slopen. Want tegen de tijd dat het paard dan wel kreupel is is de pees er juist veel erger aan toe.
Ook het stuk dat er geen goed of helemaal geen revalidatie schema aangehouden is, die pees is misschien niet eens heel nu en de vezels hebben ook niet de kans gehad om weer de belasting aan te kunnen door rustig opbouwen.
Afkeuren als rijpaard door peesblessures komt juist regelmatig voor bij dieren die er meerdere hebben gehad, of waarbij de pees laat zien dat deze de belasting niet meer aan kan. Als dit dus peesblessure 3 of 4 is of zelfs 2 aan dezelfde pees of been kan het heel goed dat er gezegd wordt dat een paard de belasting van rijden niet meer aan kan. Ligt ook aan de zwaarte van de blessures en het herstel van het paard.
Verder het bericht van ingvdh over hoe nu te handelen ben ik het helemaal mee eens.