Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
bulck schreef:Een interessant topic.
Met 3 een paard kopen, het lijkt me al gedoemd om te mislukken, maar bon ieder zijn keuze...
TS beweert het paard betaald te hebben, ansich kan ik me inbeelden dat 1 iemand effectief het bedrag overgemaakt heeft, maar met heel dit topic geeft ze zelf aan dat het paard dus van 3 eigenaren was. Of toch bij de aankoop. Het zou dus geheel ongehoord zijn moest ts een aankoopdocument hebben louter op haar naam, want dat zou betekenen dat ze de andere twee op een dwaalspoor zou hebben gebracht en zelf vermoed ik spraken van fraude. Los dat ze eventueel erna iemand uitgekocht zou hebben (dat zou dan andere overeenkomst moeten zijn)
Bon we gaan er vanuit dat de koopovereenkomst dus correct verlopen en opgesteld werd. Twee zouden er geld overgemaakt hebben, de andere voorziet de zorg van locatie (en allicht ook wel andere zaken, anders was die samenwerking toch al langer gestrand) Als dat zo overeengekomen is, leuk, dan is dat de voorwaarde die hij/zij moest maken voor dat aandeel. Dat geeft hem/haar dan effectief recht op 1/3.
Je kan daar heel hard over willen doordrammen en zelf juridische bijstand voor kunnen vragen. Maar ook dergelijke partijen zullen altijd aandringen op mediatie. Ga mss met een derde partij rond tafel zitten, laat ieder zijn zegje doen en kom dan tot een overeenkomst. Heel sec zal dat 1/3 van de aankoopprijs zijn en eventueel een vergoeding ter compensatie. TS wilt immers een paard voor haar alleen. Is er effectief van dat paard meer geworden dan bij aankoop, dan wordt dat ook een vraagstuk. Want wat is dat paard nu waard, allicht in dit geval meet emo dan reële waarde. (onder amateurs zelden echt een meerwaarde aangereden, maar bon dat kunnen we niet zomaar stellen)
Laurie schreef:Wat Nikass schrijft is niet helemaal onzin, maar het wordt veel te zwart-wit gesteld. Door wie het paard verzorgd wordt kan een indicatie zijn. Dat geldt ook voor een koopovereenkomst, bewijs van betaling, waar het paard gestald wordt, wie de stallingskosten betaald etc. Het zijn allemaal losse aanwijzingen en het komt in een rechtszaak vaak neer op een samenspel van meerdere omstandigheden.
Ayasha schreef:Er staat ook dat hij niet betaald heeft wat weer afbreuk doet.Als de afspraak was dat hij eigenaar werd als hij betaalde (zo lees ik het.) dan heeft hij aan zijn deel niet voldaan.
Ben wel benieuwd of TS nog gaat reageren. Hopelijk heeft ze gewoon kunnen praten met de 3e partij.
Babootje schreef:Laurie schreef:Wat Nikass schrijft is niet helemaal onzin, maar het wordt veel te zwart-wit gesteld. Door wie het paard verzorgd wordt kan een indicatie zijn. Dat geldt ook voor een koopovereenkomst, bewijs van betaling, waar het paard gestald wordt, wie de stallingskosten betaald etc. Het zijn allemaal losse aanwijzingen en het komt in een rechtszaak vaak neer op een samenspel van meerdere omstandigheden.
Welnee, een rechter kijkt echt zwart/wit. Volgens TS is afgesproken dat gedrieën de aanschafprijs zouden betalen. officieel mag de weidebaas zijn grond niet onderverhuren. Moreel gezien, mag er best wat betaald worden voor de tijd dat het paard daar heeft gestaan. Maar als dat nooit de afspraak was blijft dat lastig.
Dat het paard daar gratis heeft gestaan maakt de weidebaas nog geen eigenaar.
Gini schreef:Nu is het sowieso een hele gekke constructie dus iets bewijzen gaat sowieso moeilijk zijn. Maar zes maanden lang was dit een situatie waar iedereen oké mee was. Je kan niet 6 maanden lang doen alsof iets A is en dan als het je uitkomt doen alsof het B is. Als de "opa" dus 6 maanden lang als mede-eigenaar behandeld is geweest (en dat kan aanduiden door dus oa. mailverkeer, feit dat hij stalling regelde, gesprekken die voorafgaandelijk aan de aankoop zijn geweest etc.) heeft die best wel wat in handen en kan je niet na een halfjaar zeggen: je hebt niet betaald, dus je bent geen mede-eigenaar.
Zoals je zelf ook aanhaalt, als het wel de afspraak was dat de derde persoon zou betalen, zouden er meerdere gesprekken als tegenbewijs moeten zijn waarin de derde persoon aangemaand wordt tot betaling. Best al zelfs een aangetekende ingebrekestelling etc. Maar de situatie 6 maanden laten sudderen/wel oké vinden en dan niet meer, dat gaat, maar ook weer niet zomaar met alleen een koopovereenkomst.
Nu ja, allereerst denk ik dat dit allemaal met haken en ogen aan elkaar hangt en dat er buiten de koopovereenkomst, nooit deftige afspraken zijn gemaakt en daar kan dan ook het juridische systeem niet heel veel mee. Die gaan dan waarschijnlijk ook aansturen op een bemiddeling, dus ik denk ook dat een goed gesprek de eerste stap is.
bulck schreef:Dat maakt die 3e wel de verzorger/houder van het paard. En of er wel of niet mag onderverhuurd worden, dat weten we eigenlijk niet. En is eigenlijk niet relevant, feit is dat het paard dus dankzij die 3e persoon toch al die tijd op die plek heeft mogen staan en die persoon dus het verblijf van dat paard heeft kunnen faciliteren.
Ayasha schreef:Nu heb ik nog maar weinig constructies van meerdere partijen die één paard bezitten goed weten gaan. Zelfs internationaal waar het een zakelijke constructie is, is dat toch al meer dan eens mis gelopen. Dus ik begrijp niet dat dit particulieren dit soort constructies nog steeds aan gaan en al zeker niet zo beroerd geregeld. (zeg maar: niet geregeld.)
Babootje schreef:Laurie schreef:Wat Nikass schrijft is niet helemaal onzin, maar het wordt veel te zwart-wit gesteld. Door wie het paard verzorgd wordt kan een indicatie zijn. Dat geldt ook voor een koopovereenkomst, bewijs van betaling, waar het paard gestald wordt, wie de stallingskosten betaald etc. Het zijn allemaal losse aanwijzingen en het komt in een rechtszaak vaak neer op een samenspel van meerdere omstandigheden.
Welnee, een rechter kijkt echt zwart/wit. Volgens TS is afgesproken dat gedrieën de aanschafprijs zouden betalen. officieel mag de weidebaas zijn grond niet onderverhuren. Moreel gezien, mag er best wat betaald worden voor de tijd dat het paard daar heeft gestaan. Maar als dat nooit de afspraak was blijft dat lastig.
Dat het paard daar gratis heeft gestaan maakt de weidebaas nog geen eigenaar.
Nikass schreef:Volgens mij ben je het meest eigenaar als je voor het paard zorgt. En dat doet eigenaar 3 met name, want bij hem staat het paard op de wei en mogelijk voert hij het of haalt hij er een keer een borstel over heen. Hij laat er iemand op rijden, misschien heeft hij daar foto's van? Dit is volgens mij allemaal veel meer bewijs van eigendom dan een contract...
Laurie schreef:Wat Nikass schrijft is niet helemaal onzin, maar het wordt veel te zwart-wit gesteld. Door wie het paard verzorgd wordt kan een indicatie zijn. Dat geldt ook voor een koopovereenkomst, bewijs van betaling, waar het paard gestald wordt, wie de stallingskosten betaald etc. Het zijn allemaal losse aanwijzingen en het komt in een rechtszaak vaak neer op een samenspel van meerdere omstandigheden.
Laurie schreef:Babootje schreef:Welnee, een rechter kijkt echt zwart/wit. Volgens TS is afgesproken dat gedrieën de aanschafprijs zouden betalen. officieel mag de weidebaas zijn grond niet onderverhuren. Moreel gezien, mag er best wat betaald worden voor de tijd dat het paard daar heeft gestaan. Maar als dat nooit de afspraak was blijft dat lastig.
Dat het paard daar gratis heeft gestaan maakt de weidebaas nog geen eigenaar.
Dat zei ik ook niet toch?Ik reageerde op deze post van Nikass:
Nikass schreef:Volgens mij ben je het meest eigenaar als je voor het paard zorgt. En dat doet eigenaar 3 met name, want bij hem staat het paard op de wei en mogelijk voert hij het of haalt hij er een keer een borstel over heen. Hij laat er iemand op rijden, misschien heeft hij daar foto's van? Dit is volgens mij allemaal veel meer bewijs van eigendom dan een contract...Laurie schreef:Wat Nikass schrijft is niet helemaal onzin, maar het wordt veel te zwart-wit gesteld. Door wie het paard verzorgd wordt kan een indicatie zijn. Dat geldt ook voor een koopovereenkomst, bewijs van betaling, waar het paard gestald wordt, wie de stallingskosten betaald etc. Het zijn allemaal losse aanwijzingen en het komt in een rechtszaak vaak neer op een samenspel van meerdere omstandigheden.
Edit: sorry 'verzorgt' en 'betaalt' natuurlijk, zware ochtend gehad geloof ik
Er is geen officieel eigendomsbewijs voor paarden. Als je een paspoort hebt dat op jouw naam staat kan dat wel een sterke aanwijzing zijn, maar dat alleen is in een rechtszaak meestal onvoldoende. Andere omstandigheden die (wederom als aanwijzingen!), in de beoordeling meegenomen kunnen worden zijn dan bijvoorbeeld wie het paard verzorgt, waar het paard gestald staat, wie stallingskosten betaalt e.d. Dat is dus niet hetzelfde als 'je bent het meest eigenaar als je voor het paard zorgt'.
f4bjheu schreef:@Nikass, kijk even naar de wet of lees het forum door, zeker ook wat floortje (jurist) zegt.
We hebben het niet over een res nullius oid