Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-07-16 16:35

Geplaatst: 13-07-16 16:35

gekvanfleur schreef:
mijn merrie was ook zo´n dramaqueen. Zelfs de stal waar ze al een jaar lang iedere dag inkwam was gewoon weer spannend de dag daarna

Uiteindelijk kwamen we toevallig achter de oplossing. Ze verhuisde van stal en kwam bij een groepje van 3 paarden waarvan ze het met een direct heel goed kon vinden. toevallig was dat een tegenpool van haar: zo eentje die nergens bang van is en overal op af stapt.

Uiteindelijk duurde het nog wel een jaar geloof ik, maar omdat ze zulke goede maatjes waren en mijn paard zo hing aan dat andere paard heeft ze blijkbaar wel de goede dingen (en de slechte helaas ook ) opgepikt.
Natuurlijk zal ze nooit dat andere paard worden que karakter. Maar ze is wel lekker bijdehand geworden, heeft geleerd dat je gewoon op vreemde dingen af moet stappen en is een stuk prettiger te rijden en in de omgang.

En nu vloek ik regelmatig omdat ze voorheen een uberbeleeft, makkelijk paard was en nu overal direct met haar mond aanzit

Ik heb in januari verhuisd naar mijn huidige stal en sindsdien gaat het super goed

Mijn merrie stond alleen de 1e maanden met een andere merrie die nog zenuwachtiger kon doen dan zijzelf, maar gelukkig staat ze sinds zo'n 3 weken nu met een hele relaxte en zelfverzekerde merrie, dus hopelijk komt dat dus net als bij jou bij ons ook helemaal goed

**Geplaatst**: 13-07-16 22:12

Geplaatst: 13-07-16 22:12

Mijn Fries is vooral in de buitenbak schieterig. Als hij 'een bui' heeft is het kleinste geluid al reden om ervandoor te gaan. Hij is tegenwoordig gelukkig al veel beter te controleren tijdens zo'n actie dus i heb hem redelijk snel weer terug. Maar als hij eenmaal die spanning heeft is het heel lastig om daar doorheen te breken, en niet in de minste plaats omdat ik dan ook veel spanning voel...

De afgelopen 3 dagen ben ik met Friese tegenzin

weer in de buitenbaan gaan rijden aangezien ik niet eeuwig in die veilige binnenbaan kan blijven. De enige die het spannend vond was ik maar hij was superbraaf en lette alleen op mij.

Wat ik in dit topic veel lees is negeren en blijven doen wat je aan het doen was. Ik ga proberen een bepaalde knop bij mezelf om te zetten en daarmee aan de slag als hij weer schieterig is. Oh ja, ik gebruik ook een oornetje. Daarmee is ook al een groot deel spanning weg.

Het gekke is trouwens wel dat toen ik nog fanatiek wedstrijden reed hij nooit onder de indruk was van vreemd terrein. En ook vorig jaar op de schriktraining op stal liep meneer overal ALS EERSTE door- of overheen. Hij vond het in tegenstelling tot de meeste andere paarden nog leuk ook (en ik ook, had totaal geen spanning stom genoeg). En dat was ook in DE buitenbak...

**Geplaatst**: 14-07-16 10:00

Geplaatst: 14-07-16 10:00

Nou mijn merrie kon ik gisteravond wel achter het behang plakken

Ik heb zelfs met de Febo gedreigd, maar maakte niet echt indruk

Volgens haar zaten er tijgers in de hoek tussen A en K. Volledig hysterisch reageren en dat gewoon meer dan een uur volhouden... heel erg vermoeiend. Ik wou gewoon even lekker een half uurtje ontspannen rijden, helaas had Choice daar andere gedachten over

Vooral linksom werd ze bij de E al hysterisch. De stapmolen stond aan en die zit daar in die hoek achter de kleine binnenbak. Ik vermoed dat het dat geluid was waarop ze zo idioot reageerde... Ik vond het zelf ook wel even spannend omdat ze best heftig reageerde, maar kon me er gelukkig gauw overheen zetten want ik moet er langs... als ik dat niet zou doen en dan die hoek ga vermijden dan kom ik er nooit meer langs. Het is alleen wel doodvermoeiend dat ze dat gewoon ieder rondje volhoudt.

Ik heb haar hard aan het werk gezet, overgangen stap draf stap om haar aandacht bij mij te krijgen en ben op iedere letter een volte 10/15 meter gaan rijden, slangevoltes, wijken voor het been, schouderbinnen. Uiteindelijk werkte dat wel en werd ze een beetje moe en kon ik uiteindelijk aan een beetje los teugeltje linksom en rechtsom die enge hoek in met uitstappen.

Vanavond heb ik les in de kleine binnenbak en gaan we proefjes oefenen want heb volgend weekend wedstrijd... zal mij benieuwen of ze vanavond weer bakkabouters ziet/hoort...

Gulpje, mijn merrie is juist het meest vervelend in de binnenbak, in de buitenbak kan ze beter zien waar 'het gevaar' vandaan komt

Ik snap je spanning wel hoor, dat heb ik ook als ze zo gek gaat doen. Ik ben zelf heel erg bang geweest omdat ik er een paar keer hard vanaf ben gevallen omdat ze dus ging rennen uit angst. Inmiddels hebben we allebei heel veel geleerd dus ik weet nu wat ik moet doen als ik zelf spanning krijg, maar makkelijk is het niet.

**Geplaatst**: 14-07-16 10:25

Geplaatst: 14-07-16 10:25

Ik meld me ook hier!

Sommige verhalen van jullie zijn ZO herkenbaar. Ik rijd op een 5 jarige vosmerrie......en dat is elke dag weer een uitdaging. Het kan de ene dag geweldig gaan, lekker ontspannen en nergens voor schrikken.
En dan heb je weer een dag als gisteren.....lekker ontspannen beginnen totdat ze een paard hoort lopen buiten (ik reed in de binnenbak). Toen was het weer ontploffen, omhoog gaan, wegspringen, geen been of handhulpen meer accepteren....drama. Ik zat op een gegeven moment echt met de tranen in mijn ogen.

Wat het nog wat lastiger maakt is dat ik bijna 10 weken zwanger ben. Sinds ik dit weet ben ik toch een stuk voorzichtiger en dit helpt ook niet mee. Waar ik haar voorheen kon overbluffen blijf ik nu meer afwachten.

**Geplaatst**: 14-07-16 10:54

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 14-07-16 10:54

MaseyZoef, dat snap ik heel goed dat je nu een stuk voorzichtiger bent. Steigeren en ook niet meer reageren op been/handhulpen zijn geen leuke grappen

**Geplaatst**: 14-07-16 14:48

Geplaatst: 14-07-16 14:48

Oeh ik heb echt een rothekel aan paarden die zo schijterig doen.
Ik heb zelf 4 jaar een reus van een knol gereden (een gelderse ruin van 1.82 hoog)
Bewoog als een dinosaurus, en was bang voor alles. Putdeksels, gerepareerd asfalt, een paars bloemetje tussen allemaal gele bloemetjes, een plasticje in de berm, iemand die zijn stoel in de achtertuin iets verschoof, een zwembadje n iemands achtertuin, een vogel die langs vliegt, zijn eigen schaduw, rode auto's, een dekje dat je op zijn rug wilde leggen. zucht... mijn hemel wat een intensief werk was het om hem te rijden.

Achteraf is zijn vaste ruiter heel veel buiten gaan rijden met hem. Gewoon kilometers maken, en geen angstige ruiter erop want die man kende werkelijk geen angst, geen gevaar, geen moeilijkheden. Gewoon rijden. Dit is natuurlijk onverantwoord, en heeft uiteindelijk ook gezorgd voor de vreselijke dood van dit dier.
Doordat de ruiter veel buiten heeft gereden, zag hij natuurlijk steeds heel veel en kon hij eraan wennen. Dat scheelde echt enorm, maar hij kon nogsteeds buien hebben dat hij ineens weer schrok van een vogeltje of een vlinder.
Ben er regelmatig afgestapt omdat ik mijn geduld verloor. Het is niet erg om je geduld te verliezen in mijn ogen, als je het meer herkent en optijd stopt en dit als grens hanteert. anders wordt het oneerlijk naar het dier.

Ben overigens wel heel erg blij dat mijn eigen paard echt een tank is die nergens bang voor is.
Ren naar hem toe, springend, met je armen wijd, met een grote bal of zak in je hand. Hij kijkt je heel nieuwsgierig aan. Vlieg hem om de nek en hij knippert niet eens met de ogen. Tractoren, motoren met een knalpiep... geen probleem. Plastic zakjes, wapperen in de wind.. no problem. Voetballen? Leuk! Dekjes op zijn rug leggen (prima, maar niet te lang, want ik sta voor schut denkt ie dan).
Springbalkjes en de trailer heb ik hem ook niet uit hoeven leggen

haha held. Hopelijk blijft dat mooi zo,.

**Geplaatst**: 14-07-16 22:03

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 14-07-16 22:03

Oei RoyceMack, wat is er gebeurd met het dier dan als ik vragen mag?

**Geplaatst**: 15-07-16 13:49

Geplaatst: 15-07-16 13:49

tmr001, tragisch verhaal.
Paard was altijd al schrikkerig, sinds veulentijd al (had 1 maanoog, we denken dat het misschien daaraan lag ook).
We hadden ooit geprobeerd om het paard te leren slepen (zodat hij later eventueel voor de kar kon). Dus trekzeeltje eraan, eerst alleen touwen erachter en later een autoband enzo. Ging goed, totdat we eens in de wei gingen trekken met een groter band. Paard schrok van iets, rent door de omheining heen en we vinden hem daarna liggend, hijgend in zijn stal. Hebben het tuig en touwen losgesneden en hem tot rust laten komen. Week erna nogmaals trekzeeltje omgedaan en door de bak laten lopen zodat hij niet voor altijd bang is voor het trekken zelf.
Ging goed. Maar omdat hij destijds 5 jaar oud was geloof ik, hebben we besloten om het niet verder te proberen en hem, als hij wat ouder zou zijn, weg te brengen om hem professioneel te laten beleren voor de kar.

Ik ben daar na enkele jaren weggegaan en na een tijdje kreeg ik telefoon dat het paard dood was. Eigenaar was toch weer begonnen met trekken, ditmaal op de openbare weg, met een pallet achter het dier.
Was blijkbaar al een aantal keren goed gegaan, pallet gaf wel veel herrie, maar ging goed met het paard.
Alleen op de desbetreffende dag, is het dier ergens van geschokken, op hol geschoten (eigenaar moest leidsels loslaten want deze was te voet) en paard ging ervandoor. Wil op gegeven moment, in blinde paniek, over een hek springen. Maar dat gaat natuurlijk niet als jij een pallet achter je hebt hangen. Dus hij heeft zichzelf op het hek gespiest. Eigenaar heeft alles gezien (vreselijk natuurlijk) en paard leefde nog aantal minuten, maar is toen overleden. Echt ontzettend heftig en tragisch.

**Geplaatst**: 20-07-16 11:39

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 20-07-16 11:39

Arm paard

ook niet erg handig ook van de eigenaar. Niet ieder paard is geschikt als trekpaard.

Hier gaat het gelukkig weer goed met rijden. Bleek dat ik zelf met te veel druk had gereden toen zij alles zo vreselijk spannend vond, en zij ging dus weer tegen die druk in waardoor we soort van strijd kregen. De dag erna had ik les van mijn instructrice en die hielp me er super doorheen. Op ontspanning gereden en geen strijd meer

Ik was afgelopen weekend een weekendje naar de Veluwe met mijn merrie en stalgenootje met haar merrie. Was super leuk, alleen vonden de paarden het best spannend. De mijne liep al snuivend en schijnbewegingen makend richting bos

was niet echt lekker ontspannen rijden... grappige was wel dat mijn merrie heel stoer voorop liep omdat de andere merrie absoluut niet voorop durfde. Mijn merrie is dus een soort van held op sokken

Dag 2 ging het gelukkig een stuk beter. Over 2 weken gaan we weer 4 dagen naar de Veluwe, hopelijk dan minder snuivend en luchtsprongenmakend door de bossen

**Geplaatst**: 20-07-16 13:39

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 20-07-16 13:39

Wat afschuwelijk Roycemack..

Kilometers maken dus letterlijk AnneOmie, wedden dat jullie op dag 3 beide genieten?

Mijne had ook weer een tantrum in de buitenbaan. Het begon al dat hij heeeeel in de verte iemand in een witte outfit op het fietspad zag lopen. Dus daar moest natuurlijk even goed naar gekeken worden, straks was het een gevaarlijke Pokémon! Rijden kwam niet heel veel van, maar ik durfde hem wel aan te pakken en probeerde zo goed als ik kon zijn stoute gedrag te negeren. Dat ging best goed, dus ik was blij! Hij iets minder

**Geplaatst**: 20-07-16 19:16

Geplaatst: 20-07-16 19:16

Wat een verschrikkelijk verhaal Roycemack.

Het klinkt misschien raar maar mijn merrie is dus eigenlijk wel betrouwbaar. Ook al hupst ze stuiterend rond, er blijven altijd een minimaal aantal neuronen geconnecteerd om zelfdestructie (of ruiterdestructie) te vermijden.
Het is hysterie maar niet ten koste van alles.

Nugoed, laatste tijd heeft ze het energielevel van een vaatdoek dus heel spannend is het nu niet.
Al blijft ze wel haar eigen bizarre logica houden. Over een graanveld waar de graandorser nog aan het werk is, no problemo. Geparkeerde fiets is drama. Tractor met giga aanhanger, who cares. Passerende jogger: snork en stuiter.
En opvliegende duiven kondigen steevast het einde van de wereld aan.
Wel ben ik blij dat de rem er nu goed ingeprent is. Ben een tijdje bezig geweest met haar telkens stilzetten bij 'iets' engs, laten kijken en wachten tot ze zucht of slikt.
Nu remt ze uit zichzelf al wat af als ze denkt iets engs te zien en neemt haar tijd om erover na te denken, voorheen zou ze er al dribbelend, snorkend en stuiterend langs geraced zijn.
Het is makkelijker om haar voorwaarrs te drijven bij twijfel dan tevergeefs aan de rem hangen bij wegschieten.
Dus wel blij dat ze enge dingen nu anders aanpakt.

**Geplaatst**: 21-07-16 12:33

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-07-16 12:33

Komt me bekend voor. Eén van de eerste paarden die ik verzorgde, was erg gevoelig. Reageerde op het minste of geringste. Er is niet echt een oplossing voor, hoewel aanpassingen met voer, supplementen wel kunnen helpen. Het is me eens uitgelegd dat het de ´habitus´ van het paard is, mja.

**Geplaatst**: 21-07-16 22:05

Geplaatst: 21-07-16 22:05

We zijn nu inmiddels een aantal weken verder en ik moet zeggen dat ik de afgelopen weken eigenlijk heel fijn heb gereden! Ik heb mijn merrie eerst een paar weken aan de Nervcontrol gehad en dit werkte als een tierelier. En sinds kort staat zij op magnesium waarvan ik de dosering wat omhoog heb geschroeft en dit lijkt te helpen

We staan nog wel eens achterstevoren, maar lang zo vaak niet meer dan voorheen. Ze schrikt daarom nog wel, maar blijft nu veel beter bij mij en de spanning is over het algemeen ook zo weer weg. Dus al met al een hele fijne ontwikkeling. Nu komen we tenminste beter toe aan het bijbrengen van nieuwe oefeningen en het verfijnen van de oude $*\o/*$

**Geplaatst**: 21-07-16 22:20

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-07-16 22:20

Ook ik heb zo'n rillerige Stravinsky merrie.. Op dit moment Z1 maar loop erg tegen haar (en mijn) spanning aan. Buitenrijden deden we zo nu en dan.... Maar deze week de stoere pet opgezet en haar meegenomen als "voorop" paard op de buitenritten... Hier en daar wat rillerig maar geen hulp nodig gehad van onze "achtervolgers". Ik ben heel blij dat ik deze stap heb genomen, zij leert ervan en ik ook.... je moet er toch op een 1 of andere manier doorheen. Vandaag de 2e voorop rit gereden en ze was al een stuk relaxter. Zo zie je maar weer.... alle beren op de weg hoeven niet zo erg te zijn. Al weet ik wel van haar dat ze nooit er vandoor zou gaan, alleen alles zien, hooguit opzij springen en enorm op de plaats een error zou krijgen. Maar alles was netjes vooruit op te lossen dus ik was blij ;-)

**Geplaatst**: 21-07-16 22:56

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-07-16 22:56

RoyceMack, wat een verschrikkelijk verhaal inderdaad! Niet handig om dan op de openbare weg te gaan trekken maar dan alsnog, verschrikkelijk.

Jullie verhalen zijn zo herkenbaar! Vooral het irrationele bang zijn. Was een keer stukje langs weg aan t stappen, serieus een trekker met aanhang van achter en 2 vrachtwagens van voor (normaal is het nooit zo druk langs de weg), no problemo. Een auto die stilstaat, een fiets of een streepje op de weg is snorkend op hoge potem er langs. De 20 meter van poetsplaats naar binnen- of buitenbak word nog steeds licht snorkend afgelegd en een geluidje van achter resulteert soms in een mooie luchtrsprong. Ze gaat er nooit vandoor en als ze zoiets doet verandert niet eens de druk op je halstertouwtje, ze springt nooit bovenop je en gaat er nooit vandoor. Wandelen gaat meestal goed, soms gaat ze stilstaan en dan kan je doen war je wil, ze gaat gewoon niet verder. Ook op het erf waar we al 2838731 rondjes hebben gelopen. Tegenwoordig zet ik r meteen in de achteruit en meestal loopt ze daarna wel mee.

Vandaag ook weer een feestje, in de binnenbak stond de deur aan de achterkant open, die zit normaal dicht. Expres dus daar gaan rijden en zoals verwacht wilde ze er niet langs. Rest van de bak iets spanning maar wel te rijden, richting de open deur merk je al dat de aandacht verdwijnt, einde van de bak is stilstaan of er heel hard op zn tuigs snorkend wijkend langs. Hulpen of binnenstelling vragen komen niet binnen, ik krijg r echt niet naar binnen gesteld op zo'n moment. Teugeltje los komen we niet eens in de buurt. Als ik haar daar laat stilstaan is ze ook echt bang - staat ze met neusgaten open te trillen als een rietje. Ook aan de hand vind ze het eng, tegenwoordig snuffelt ze wel overal aan en laat ze haar hoofd zakken, waarna ze meteen weg mag van mij.

Hele verhalen weer maar pff zo herkenbaar dit topic

**Geplaatst**: 21-07-16 23:38

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-07-16 23:38

Ik heb je een pb gestuurd!

**Geplaatst**: 22-07-16 10:58

Geplaatst: 22-07-16 10:58

Inxs schreef:
We zijn nu inmiddels een aantal weken verder en ik moet zeggen dat ik de afgelopen weken eigenlijk heel fijn heb gereden! Ik heb mijn merrie eerst een paar weken aan de Nervcontrol gehad en dit werkte als een tierelier. En sinds kort staat zij op magnesium waarvan ik de dosering wat omhoog heb geschroeft en dit lijkt te helpen
We staan nog wel eens achterstevoren, maar lang zo vaak niet meer dan voorheen. Ze schrikt daarom nog wel, maar blijft nu veel beter bij mij en de spanning is over het algemeen ook zo weer weg. Dus al met al een hele fijne ontwikkeling. Nu komen we tenminste beter toe aan het bijbrengen van nieuwe oefeningen en het verfijnen van de oude $*\o/*$

Dat is wel heel fijn om te horen!

**Geplaatst**: 22-07-16 11:12

Geplaatst: 22-07-16 11:12

Oooh wat vreselijk herkenbaar allemaal! Hier alleen een ruin, mijn soort van verzorgpony.

Tractors, vrachtwagens noem het maar op, hij kijkt er niet eens naar. Wegvliegende vogeltjes daarintegen... of een grassprietje wat verkeerd staat of iets dat anders als anders is kan hem helemaal van de kaart brengen :')

.

Gelukkig is hij wel heel erg betrouwbaar. Het is trillen, dribbelen, snorken en aan de grond genageld staan maar hij blijft wel keurig bij me. Als ik zelf gespannen word maak ik het alleen maar erger. Hem uitlachen, even laten kijken en dan zelfverzekerd vooruit rijden werkt het beste.

Niet altijd makkelijk maar het gaat steeds beter!

**Geplaatst**: 22-07-16 11:26

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 22-07-16 11:26

Mocht je nog een ander supplement willen proberen.. Betamag forte van Equistro. Ik heb dat altijd gegeven toen ik met mijn merrie wedstrijden reed. bijnaam niet voor niets Muts... heel kijkerig en als ze iets zag dan wilde ze er vaak niet langs of op haar manier (met zijwind of als een kanon er langs). Daarnaast heb ik ook regelmatig (lees bijna elke week naast de wedstrijden) alleen buiten gereden in het bos of over strand. Regelmatig er een klein stukje naast gelopen als ze echt niet verder wilde. ik moest wel altijd met trailer weg want van het erf wilde ze soms wel en soms niet.. :Y)

In ieder geval.. bij mijn merrie werkte Betamag forte van Equistro echt top!. haalt net de scherpe randjes eraf en gaf beetje rust in haar hoofd.