Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-12-11 00:43

Geplaatst: 29-12-11 00:43

WhySoWhite schreef:
Quellian schreef:
WhySoWhite, dat is niet te vergelijken.
Als een kind het niet naar zijn zin heeft, dan ga je daarover praten met school, desnoods gaat het kind naar een andere school. Helaas heeft een mens verplichtingen die vanuit de overheid gesteld zijn.
Bij een paard geldt dat niet, dus waarom zou ik mijn paarden dwingen en pushen waardoor ikzelf (én mijn paarden) opgefokt raken en niet meer eerlijk naar elkaar -kunnen- zijn? Waarom de boel zo uit de hand laten lopen?
Afstappen, aai over de hals en ga lekker freewheelen. We hebben allemaal onze dag weleens niet.
En daardoor heb ik dus een heel makkelijk paard die amper moeilijk doet.

Dan ga je naar je paard kijken, heeft niks met uit de hand laten lopen aan elkaar. Dat is gewoon een stuk opvoeding~!! en dan pas je jouw manier aan zonder opgefokt te raken. Als het niet van links komt dan komt het van rechts voor of achter maar dat paard doet toch zeker wat jij wilt. Zal wat zijn, zeg wil ik op stappen gaat me paard liggen.. .. Geen zin vandaag witje? Mwa kom maar kan je weer lekker buiten spelen... Zo werkt het bij mij niet hoor!

Prima dat jij het anders doet. Ik doe het op mijn manier en dat gaat al jaaaaaaaaaaaren goed

Ik geloof niet in druk en dwang. Ik hou ook niet van eisen en moeten.

**Geplaatst**: 29-12-11 00:59

Re: Ik ben een aso ruiter

Geplaatst: 29-12-11 00:59

Nou idd. Doen jullie allemaal lekker je ding met een hoop getrek en gepluk.

Bij ons werkt het prima zoals wij het doen. En wat een heerlijkheid, geen gefrustreerde mensen op stal die hun eigen perikelen op het paard uiten.

**Geplaatst**: 29-12-11 01:03

Geplaatst: 29-12-11 01:03

mijn friese merrie en ik zijn even koppig, en dat leidt af en toe idd tot (soms zware) conflicten.. Zij is dan niet al te lief voor mij, wat resulteert in dat ik niet al te lief ben voor haar.. Dierenmishandeling? Nee, ruzie.. En dan laat ik madam echt niet over me heen lopen..

**Geplaatst**: 29-12-11 01:14

Geplaatst: 29-12-11 01:14

nine1987 schreef:
mijn friese merrie en ik zijn even koppig, en dat leidt af en toe idd tot (soms zware) conflicten.. Zij is dan niet al te lief voor mij, wat resulteert in dat ik niet al te lief ben voor haar.. Dierenmishandeling? Nee, ruzie.. En dan laat ik madam echt niet over me heen lopen..

Precies, dan moet er getoond worden wie de baas is en daar is niks mis mee. Sommige mensen hier denken meteen dat een paard mishandeld word als het eens een schop of tik krijgt maar in sommige gevallen is het nodig om de rangorde weer even duidelijk te stellen.
Het is echt niet zo dat half bokt zijn paarden afmat hoor. :roll:

**Geplaatst**: 29-12-11 01:18

Re: Ik ben een aso ruiter

Geplaatst: 29-12-11 01:18

Het zijn juist de mensen die geen onderscheid kunnen maken tussen een correctie en een onterechte afstraffing. Genoeg is genoeg. Maar tanden poetsen met het bit of je paard de ribben willen breken met je hakken is niet meer een straf op zich.

**Geplaatst**: 29-12-11 01:26

Geplaatst: 29-12-11 01:26

Chaos schreef:
Het zijn juist de mensen die geen onderscheid kunnen maken tussen een correctie en een onterechte afstraffing. Genoeg is genoeg. Maar tanden poetsen met het bit of je paard de ribben willen breken met je hakken is niet meer een straf op zich.

Daar heb je zeker gelijk in. Wat ik bedoelde te zeggen met mijn laatste zin uit bovenstaande post is dat TS dit topic met een knipoog geopend heeft en dat sommige mensen onnodig ontzettend heftig reageren.

**Geplaatst**: 29-12-11 02:02

Re: Ik ben een aso ruiter

Geplaatst: 29-12-11 02:02

Moet zeggen dat ik het best vervelend vind dat iedereen die hier iets opbiegt direct word afgebrand..
Volgens mij is echt niet iedereen altijd even romantisch tegen zijn/haar paard

Mijn pony ben ik ook niet altijd even romantisch tegen, zeker niet als ze op een crosshindernis afgaat en ineens beslist te gaan rennen (combi van jong en jolig). Daarom rijd ik haar op de cross nu op pessoa, kan ik hard doorkomen als het nodig is, maar ook HEEL goed loslaten en lekker springen (99 % van de tijd).

**Geplaatst**: 29-12-11 02:18

Geplaatst: 29-12-11 02:18

smurffie schreef:
Moet zeggen dat ik het best vervelend vind dat iedereen die hier iets opbiegt direct word afgebrand..
Volgens mij is echt niet iedereen altijd even romantisch tegen zijn/haar paard

Ik ben er ook niet van gecharmeerd dat mijn manier wordt afgebrand

Leven en laten leven, zolang er maar geen schoppende en schreeuwende ruiters in de bak zijn als ik aan het rijden ben, want dan ben ik heel snel klaar.
Aan sommige mensen kun je zien dat ze een rot dag hebben gehad, vreselijk.

**Geplaatst**: 29-12-11 02:47

Geplaatst: 29-12-11 02:47

K snap ook van vele bokkers niet, waarom ze allemaal zo reageren
Andermans manieren afkraken!! Laat ze lekker,
Het is hun paard en niet het jouwe, willen ze slaan schoppen of trekken? Boeien is niet jouw paard
Willen ze afstappen en volgende x weer oppakken? Boeien, het is niet jouw paard!
Laat ieder in zn waarde, mensen weten heus waar ze mee bezig zijn? Oh nee want in theorie zijn we allemaal anky!!! Doe wat jij denkt dat het beste is voor je paard :))

**Geplaatst**: 29-12-11 05:59

Geplaatst: 29-12-11 05:59

Geloof me ik heb mijn paard ook echt wel eens een flinke opdonder gegeven, maar als je hier een half uur over moet doen is dat in mijn ogen gewoon aftuigen ipv duidelijkheid geven. Geef dat arme beest dan gelijk een mep in plaats van dat je eerst een half uur vaag moet doen, alsof een paard snapt wat je wilt als je in zn bek gaat zitten zagen

**Geplaatst**: 29-12-11 07:56

Re: Ik ben een aso ruiter

Geplaatst: 29-12-11 07:56

Toen ik mijn paard nog had heb ik die ook weleens een behoorlijke lel verkocht hoor, en ook weleens meerdere kort achter elkaar. Hij heeft een nogal flegmatieke periode gehad en daar moesten we even doorheen, dus actie is reactie en als die uitbleef dan ging het ook weleens even fel ja. Met been, maar soms ook wel eens met mijn zweep. Flegmatieke was er zo af, dat kan ik je wel vertellen.
Hij is er niet slechter van geworden en ook niet dood aan gegaan en als het dan weer goed ging was hij gelijk ook weer HEUL braaf natuurlijk.
Ik denk alleen inderdaad, dat als het 'gevecht' te lang duurt, je beter even daarmee kan stoppen of zelfs afstappen als je zelf boos dreigt te worden, nadenken hoe je het moet aanpakken en dan het dan opnieuw proberen. Daar bereik je meer mee als lang doorgaan en er feitelijk niks mee opschieten.

**Geplaatst**: 29-12-11 09:51

Geplaatst: 29-12-11 09:51

Gelicht uit een stuk van de gedragsbioloog Andrew McLean, die een enorme studie naar het leervermogen van een paard achter de rug heeft, actief op dit vlak werkt en betrokken is bij een belangrijk project om de training van olifanten humaner te maken
http://www.aebc.com.au/articles/23/
Mensen die het paard belangrijker vinden dan hun ego, nodig ik uit om het volledige artikel (en evt meer daarover) te lezen. Het is in het engels, maar daar kunnen vertaalmachines bij helpen-
Onderstaand stuk heb ik al vertaald, omdat niet iedereen engels machtig is.

Wat mensen ten onrechte beschouwen als voorbeelden van redeneren in hun paard in het algemeen blijken uitstekende voorbeelden te zijn van trial and error leren.

Waarom doen deze verschillen toe?
Dat, als een paard al mogelijkheid tot redeneren heeft, dit zeer slecht is ontwikkeld.. Overschatten van geestelijke vermogen leidt tot allerlei veronderstellingen die fatale gevolgen voor paarden hebben. Het feit dat het paard niet kan redeneren betekent namelijk dat het paard een geheel onschuldige partner is in het opleidingsproces. Het paard kan geen overtredingen of slechte prestaties worden verweten - deze zijn grotendeels toe te schrijven aan de ruiter of opleiding (of gezondheid) problemen. Wanneer een paard zich gedraagt op een manier die ons niet past het is verkeerd om te zeggen "Hij weet dat wat hij deed verkeerd is" of "Hij begrijpt mij best". Er is geen begrip in het paard - hij reageert gewoon op situaties, evenementen, aids enz. Zijn gedrag op een bepaald moment is een momentopname in de totale som van alle zijn opleiding. Als hij zich slecht gedraagt op een evenement in vergelijking met huis betekent het een van twee dingen - ofwel niet bevestigd in zijn werk thuis of anders is er sprake van verwarring door de veranderde omstandigheden. Spanning is een goede indicator. Doet hij zijn tanden knarsen omdat hij hard werkt, echt 'zijn best doet' of omdat hij een beetje verward is - misschien zijn er conflicterende hulpen of teveel hulpen op in een keer.... Wij zijn het verplicht aan onze paarden om al deze zaken te overwegen.

Onze grootste verantwoordelijkheid is nooit vergeten dat het welzijn van het paard het belangrijkste is. Elke paardentrainer moet altijd een open geest over mogelijke beperkingen en verwarring in hun opleiding hebben. Net als alle sporten en podiumkunsten, kunnen ego's in de weg komen en begrip ernstig worden belemmerd door afgesloten mentaliteit. Maar als het gaat om sport waarbij dieren zijn betrokken, zouden ego's geen rol mogen spelen. Het is een voorrecht om te rijden op paarden en opmerkelijk dat de natuur die mogelijkheid geëvolueerd. Niet voor één ogenblik mogen we dat vergeten.

Nog even een kleine toevoeging...
Menig paard wordt naar de maan gereden, omdat ruiters geen oog hebben voor de signalen die het paard afgeeft en gedrag wat niet past veel te snel wordt afgeschreven naar koppigheid en niet willen.
Menig ruiter is erop gefixeerd dat het paard dat ene uurtje maar 'moet doen zoals gezegd' en daarbij de eigen rol in kennis/kunde vergeet en totaal blind is voor ongemakken die het paard aangeeft.
Totdat het paard niets meer aangeeft en kleine ongemakken veranderen naar onherstelbare schade.
Een blik op menig topic hier op bokt, geeft aan dat angstaanjagend veel jonge paarden richting slacht koersen omdat ze kapot gereden zijn.
Hoe kan het zover komen? Wat hebben we allemaal gemist toen er nog iets aan te doen was?

Voor de mensen die het normaal vinden om tijdens een training een paard/pony flink op de mieter te geven als het niet doet wat ze willen: Kijk eens naar je eigen rol, want die is doorslaggevend.
En sta niet te huilen als blijkt dat het paard een reden had om dwars te zijn en op een bepaald moment kapot is. Ben dan ook eerlijk en zeg dat je zelf je paard naar de knoppen hebt geholpen ipv op dat moment begrip te zoeken.

**Geplaatst**: 29-12-11 09:58

Geplaatst: 29-12-11 09:58

ik biecht ook eerlijk op dat ik ook wel eens een tik/schop geef, en mn paardjes ook wel eens op de rem "trek"

vooral de 4 jarige, die weinig respect voor je heeft.
soms is het even nodig. liever 1 keer goed dan 10 keer zachtjes en dat het niet over komt

**Geplaatst**: 29-12-11 10:03

Geplaatst: 29-12-11 10:03

Chaos schreef:
Nou idd. Doen jullie allemaal lekker je ding met een hoop getrek en gepluk.

Bij ons werkt het prima zoals wij het doen. En wat een heerlijkheid, geen gefrustreerde mensen op stal die hun eigen perikelen op het paard uiten.

dit wordt niet gezegd, er wordt gezegd dat het soms niet zo vriendelijk gaat zoals het eigenlijk zou moeten, dat men een keer een foutje maakt en niet zo lief wat tegen het paard, neem aan dat niemand dit dagelijks doet...

**Geplaatst**: 29-12-11 10:05

Geplaatst: 29-12-11 10:05

Hier doe ik niet aan mee...

Als je gewoon consequent bent heb je geen geweld nodig. Mijn zweepje gebruik ik als aanwijsstok of begrenzing, ik train met positief belonen ipv straffen, en áls er dan al eens over de scheef gegaan wordt dan heb ik voldoende aan mijn stem. Wáárschijnlijk probeert je paard je iets duidelijk te maken als hij bepaald gedrag vertoont. Hoe moet een paard dat anders duidelijk maken?

**Geplaatst**: 29-12-11 10:06

Geplaatst: 29-12-11 10:06

suikermeisje schreef:
Chaos schreef:
Nou idd. Doen jullie allemaal lekker je ding met een hoop getrek en gepluk.

Bij ons werkt het prima zoals wij het doen. En wat een heerlijkheid, geen gefrustreerde mensen op stal die hun eigen perikelen op het paard uiten.

dit wordt niet gezegd, er wordt gezegd dat het soms niet zo vriendelijk gaat zoals het eigenlijk zou moeten, dat men een keer een foutje maakt en niet zo lief wat tegen het paard, neem aan dat niemand dit dagelijks doet...

nou.. ik trap mn paarden elke dag verrot, hun mondjes zijn allemaal open door het trekken in de mond, en als ik alleen mn benen iets van de buik afhaal vliegen ze naar voren, want dan weten ze dat ze en trap krijgen

haha ( geintje!!)

**Geplaatst**: 29-12-11 10:13

Geplaatst: 29-12-11 10:13

tsja paardlief ging nog al eens op haar achterbenen huppelen en kreeg dan van mij een mep met m'n hand tussen der oren, op een duur wist ze het al dan wou ze het proberen en deed ik mijn teugels in een hand en dan legde madame haar oren al opzij en liep gauw verder,,
tsja mishandeling? ik heb dit liever als achterover klappen.

**Geplaatst**: 29-12-11 10:20

Geplaatst: 29-12-11 10:20

AxS136 schreef:
Die van mij weet wat GODVER.... betekend.
Ze weet dat ze dan haar best mag gaan doen.

Overigens ik heb haar 1 keer een tikje met een zweep gegeven omdat ze nogal vervelend was en niet wou aanspringen. Heb alle hoeken van de bak gezien, met als bonus, het zand.

Ze is haantje de voorste, overal met de neus bovenop. En krijgt ze haar zin niet, word ze dwars. Dan moet je maken dat je de baas word, of je hebt er echt ellende van om haar weer de baas te worden. Zo heeft ze het een keer verdomd om aan te springen, ze heeft echt gegaloppeerd voor haar leven.

proest

overgens, die zinnetjes er voor, dat ken ik...

die van mij heeft een tijdje terug het gepresteerd, om na een fikse tik tussen ze oren (hij kwam omhoog) tebesluiten dat achteroverslaan dit keer niet leuk was... dus hij kwam met vier benen op de grond, draait zijn hoofd om...
bijt in mijn laars en trekt me uit het zadel...
het dier heeft gerent voor zijn leven want ik kwam hem met de zweep achterna ~~}>

en eerlijk is eerlijk...
IK SCHAAM ME ER NIET EENS VOOR!!!!!!!
kan er nog boos om worden als ik er aan denk!! de brutaliteit wat die daar had

hij bleef me natuurlijk hartstikke voor :')

maar dat maakt niet uit...
het feit dat hij gerent heeft voor zijn leven... en dus bang was dat is al straf genoeg!!
hij heeft het nog niet weer gedaan

**Geplaatst**: 29-12-11 10:23

Geplaatst: 29-12-11 10:23

Ik schop nooit maar heb wel eens een takje gebruikt om hem even duidelijk te maken dat ik de baas ben.

En dat moet ook wel want ik heb een ZEER koppige fjord haha

Maar ik zou hem NOOIT schoppen.

**Geplaatst**: 29-12-11 10:34

Geplaatst: 29-12-11 10:34

M_D_H schreef:
AxS136 schreef:
Die van mij weet wat GODVER.... betekend.
Ze weet dat ze dan haar best mag gaan doen.

Overigens ik heb haar 1 keer een tikje met een zweep gegeven omdat ze nogal vervelend was en niet wou aanspringen. Heb alle hoeken van de bak gezien, met als bonus, het zand.

Ze is haantje de voorste, overal met de neus bovenop. En krijgt ze haar zin niet, word ze dwars. Dan moet je maken dat je de baas word, of je hebt er echt ellende van om haar weer de baas te worden. Zo heeft ze het een keer verdomd om aan te springen, ze heeft echt gegaloppeerd voor haar leven.

proest

overgens, die zinnetjes er voor, dat ken ik...

die van mij heeft een tijdje terug het gepresteerd, om na een fikse tik tussen ze oren (hij kwam omhoog) tebesluiten dat achteroverslaan dit keer niet leuk was... dus hij kwam met vier benen op de grond, draait zijn hoofd om...
bijt in mijn laars en trekt me uit het zadel...
het dier heeft gerent voor zijn leven want ik kwam hem met de zweep achterna
en eerlijk is eerlijk...
IK SCHAAM ME ER NIET EENS VOOR!!!!!!!
kan er nog boos om worden als ik er aan denk!! de brutaliteit wat die daar had
hij bleef me natuurlijk hartstikke voor
maar dat maakt niet uit...
het feit dat hij gerent heeft voor zijn leven... en dus bang was dat is al straf genoeg!!
hij heeft het nog niet weer gedaan

Wat een boef,
Je zegt het goed, NOG niet

**Geplaatst**: 29-12-11 10:40

Geplaatst: 29-12-11 10:40

MyrtheJ schreef:
Hier doe ik niet aan mee...

Als je gewoon consequent bent heb je geen geweld nodig. Mijn zweepje gebruik ik als aanwijsstok of begrenzing, ik train met positief belonen ipv straffen, en áls er dan al eens over de scheef gegaan wordt dan heb ik voldoende aan mijn stem. Wáárschijnlijk probeert je paard je iets duidelijk te maken als hij bepaald gedrag vertoont. Hoe moet een paard dat anders duidelijk maken?

$_/-\o_$

Blij dat er toch ook nog mensen met verstand zijn.

Helaas blijkt ego hier duizend keer belangrijker dan het paard. Het is o zo gemakkelijk om paard de schuld te geven. (blijkt ook wel dat niemand geinteresseerd blijkt in de bevindingen van een bioloog die zijn leven aan onderzoek op dat gebied heeft gewijdt en zijn stellingen kan ondersteunen met deuglijk wetenschappelijk onderzoek)

Als zulke mensen dan beweren dat ze van paarden houden...

Ze houden van zichzelf als ze kunnen bewijzen dat ze het paard tot onderdanigheid kunnen dwingen.
Dat is heel wat anders. En in een aantal gevallen lijkt hier het paard wel de pispaal van eigen frustraties.
Houden van paarden.... laat me niet lachen

Als een van de personen die hier zo trots verteld hoe het paard met de harde hand wordt gestrafd als het tijdens de training niet doet wat de ruiter wil, later een topic opent over afscheid van zijn zogenaamde vriendje, hoop ik dat ze lik op stuk krijgen ipv begrip.

En bij deze trek ik mij terug uit dit misselijk makend topic.

**Geplaatst**: 29-12-11 10:40

Geplaatst: 29-12-11 10:40

haha, ken mijn draak langer als vandaag, die kan zo in eens weer een bui hebben waar in alles fout is en kan me dan echt het bloed onder mijn nagels vandaan halen, maar zoals iemand hier ook al zei...
ik heb tegenwoordig het geduld om af te stappen, rondjes te lopen, even een siagretje op te steken en daarna te bepalen of ik wel of niet op ga stappen...
het is niet dat ik bang ben, absoluut niet...
maar ik wil mijn sensibele draak niet nog meer opfokken... als ik boos wordt, wordt het gedrag natuurlijk alleen maar erger...
dus vaak kijk ik na het sigaretje ff hoe zijn oogjes staan en als die boos staan zadel ik hem gewoon lekker af...
staan ze weer lief en geduldig dan kan ik weer af stappen en verder gaan waar we gebleven zijn

als ik hem zo op zijn flikker geef als ts had gedaan dan was hij om hoog gekomen en had hij zich laten vallen, of hij was net zo lang gaan bokken (als een rodoepeerd) tot je er naast lag...
mijn keizer pikt dat soort dingen echt niet hoor

en gelijk heeft die!!!!
tuurlijk ben ik ook wel eens buiten mijn buikje gegaan, maar gelukkig pakt mijn heethoofd me dan altijd net zo hard weer terug en dan weet ik ook dat ik te ver ben gegaan

en idd nog niet nee

maar dan ren ik hem gewoon weer achter na :')

**Geplaatst**: 29-12-11 10:46

Re: Ik ben een aso ruiter

Geplaatst: 29-12-11 10:46

moet overgens wel eerlijk zeggen dat ik mezelf dus absoluut geen asoruiter vind

**Geplaatst**: 29-12-11 10:57

Geplaatst: 29-12-11 10:57

Toen ik zeventien was had ik een fase van dat de ruiter de baas was en dat het paard maar moest barsten en anders...

als ik er later op terug kijk heb ik nog het schaamrood op mijn kaken hoe ik hem afgeranseld heb soms. Misschien valt het nog mee hoor, ik voel mij al gauw schuldig, maar ik durfde mijn paard een tijdje niet meer aan te kijken toen die fase voorbij was.

Want deed dat paard nou wat ik wilde, nee, helemaal niet. Sjorren in de mond 'naar beneden rijden', hard slaan met de zweep, schoppen... het enige wat ik er voor terug kreeg was een paard die peentjes begon te zweten zodra hij door kreeg dat hij 'iets' niet goed deed of naar mijn believen, en begon zo nerveus te doen en dicht te slaan dat we eigenlijk alleen nog maar door de bak sjeesde omdat hij bang was voor een pak slaag.

Dus in dit geval was het geen trial en error van het paard, maar trial en error van een arrogant ruitertje die nog een aantal dingetjes moest leren.

Uiteindelijk accepteerde ik, dat ik geen paard had dat geschikt was om dressuur te rijden. Hij was al richting de 15, was op een waardeloze manier ingereden, had altijd voor de kar gelopen daarna, had een lijf zo stijf als een hark, en ik verwachtte hem met enkel wat manegelesjes om te toveren tot een dressuurpaard terwijl zijn lijf er gewoon niet voor gemaakt was.

Als ik er later op terug kijk hoezeer hij zijn best voor mij deed, en zo graag wilde doen wat ik van hem vroeg maar mij gewoon niet 'begreep.'

weet ik nu al dat ik het nooit meer zal doen met mijn huidige paardje.
De laatste paar jaar van zijn leven hebben we voornamelijk buiten gereden, stad en land af, met een los teugeltje. Dat was zijn talent, en werd hij gelukkig van. Ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld, als op zijn rug buiten. Tja, en Z hebben we nooit gehaald, ik ben er niet meer rouwig om.

IK wilde perse dressuur rijden, en dan nog hoog niveau ook, als het aan mij lag. Geen enkele keer keek ik echt naar mijn paard, beetje verblind door liefde als ik was waardoor ik niet zag... dat hij gewoon niet geschikt was voor mijn doel.

Dus hoewel ik een aso ruiter was... en dat arme beest het moest ontgelden, heeft hij me toch een belangrijke les geleerd. Namelijk dat boos worden, en dan dwingen, koste wat kost... levert niks op. Je kan beter kalm blijven, het rustig uit proberen te leggen. Wil niet zeggen dat je niet boos mag worden! Ik word af en toe ook boos op mijn jaarling die bijzonder bijdehand is en je uit blijft proberen; maar na 1 trap is het genoeg, er is geen reden om boos te blijven en een trap na te geven bij wijze van spreken. Wat mijn tempramentje af en toe nog wel eens zou willen.

Dus ja, ik was een aso ruiter. Maar IK heb er van geleerd. :')

**Geplaatst**: 29-12-11 11:09

Re: Ik ben een aso ruiter

Geplaatst: 29-12-11 11:09

wat denken jullie dan van aso omstanders?
mijn pony (die zoals je mischien wel gelezen hebt niet zo onwijs lief/braaf is

) overgens wel lief en braaf is, maar niet altijd onder het zadel...
is eens tijdens het trainen van een proef helemaal door het lint gegaan...
mijn vader (die de proef toen aan het voor lezen was) raakte zo in paniek van die rodeoachtige scenes...
dat hij de pony tot reden probeerde te brengen...
echter... het is geen echte paardenman(hij begint tegenwoordig wel steeds meer paardenman te worden), dus leek het hem beter op afstand te blijven :')

gevolg, het begon met een pion, die schopte hij naar de pony toe, in de hoop dat de pony schrok en dan mischien na een paar sprongetjes zou gaan stil staan...
nou schrikken deed de pony zeker :oo

stil staan echter helemaal niet :')

het werd natuurlijk alleen maar erger...
toen gooide vati het proefje boekje naar zijn hoofd (hij miste) en pony ging natuurlijk nog erger door het lint :oo

en toen dacht vaders: "okey, nu ga ik dus echt mijn dochter redden"
en onder luidgeroep van: "ik kom er aan, ik kom er aan, ik kom je helpen, blijf zitten, laat hem stil staan dan haal ik je er van af"
kwam hij aan gerent... majah, als ik de pony had kunnen laten stilstaan dan was ik er natuurlijk zelf wel af gekomen :')

en die pony die dacht ook van: "ja daaahhhaaag, jij schopt pionnen en gooit boekjes naar me jij bent ENG" :oo

dus die zetten het op een lopen sprong over de bakrand heen en liet mij achter terwijl hij regelrecht de wei in rende :oo

harstikke terecht natuurlijk, maar vaders wilde me alleen maar helpen en was destijds natuurlijk totaal on ervaren met paarden...
zag die ponby steigeren en bokken en stuiteren, met zijn kleine meisje er op... en raakte in paniek :oo

met dit als gevolg :')

neem vaders niks kwalijk, ben hem zelfs dankbaar voor de liefde die hij mij geeft (ondanks dat ik door zijn waardeloze reddingspogging mijn ribben weer eens zwaar gekneusd had :')

) hij kon het niet helpen, en de pony heeft er weinig onder geleden

ze zijn dikke maatjes nu

een van de weinige mannen waar mijn poown wel van houdt