Toen we onze oude fjord (34) in hebben laten slapen, hebben we een jonge (4 jaar) merrie gekocht. Ook fjord natuurlijk. 1.41 hoog. Super lief, ontzettend bomproof. Puur om te mennen, want ik reed al zeker 10 jaar niet meer. Ik ben met mijn ouwetje in galop bijna over de kop geslagen en heel druk met eigen bedrijf, dussssss......
Maar inmiddels in rustiger vaarwater (met pensioen) en het rijden begon weer te kriebelen. Dus rustig met haar begonnen, en een beetje doorgereden met korte ritjes, wat lessen en wat bakwerk, maar ben toch echt tot de conclusie gekomen dat ik te groot en te zwaar ben voor haar.
Voor de wagen struikelt ze praktisch nooit, maar onder het zadel is het een struikelfestijn.....
Als ik wil blijven rijden, zal ik toch een ander paard aan moeten schaffen. Heb er heel veel moeite mee, omdat ze super lief is en ook heel goed haar best doet.
Kan er ook voor kiezen om haar te houden en dan alleen nog maar te mennen. Wat natuurlijk ook kan, maar heb net weer van het rijden geproefd en dat is toch ook wel weer heel erg fijn. Daarbij komt dat we een super leuke groep op stal hebben en als mijn man erbij is gaan we inspannen, rijden, uitspannen en verzorgen en dan naar huis (herkenbaar?)
Als ik alleen ben: lekker tutten met haar, kletsen met de meiden, lekker rijden, verzorgen als we terug zijn, kletsen met de meiden
en dan haar eventueel al buiten zetten of regelen dat dat gebeurt als ze droog is.2 paarden is geen optie. Financieel zou het wel kunnen, maar onze stal is vol, met een behoorlijke wachtlijst.
Zondag gaan we naar een tinker merrie kijken en volgende week naar een paar grote fjorden ruinen. Als er eentje bij is waar ik meteen verliefd op ben, wordt het misschien wat gemakkelijker, maar nu heb ontzettend veel moeite met het idee alleen al.
Stom he?.......
(dit is eigenlijk geen vraag, maar wilde mijn verhaal graag ff kwijt en misschien wat reacties waardoor ik me misschien wat minder tot voel)