Bokt.nl

Nala schreef:

Hier liet ik ze alles al doen, dus ook uit de wei halen, poetsen, zadelen of optuigen voor de koets, rijden/mennen, etc. Wel met mij erbij uiteraard en als ik ergens twijfel had dan stopte het op dat punt al. Ik liet niemand zadelen die geen klik had met halen/poetsen bijvoorbeeld. Je wilt tenslotte weten hoe je paard en deze persoon klikken, dus dan is het ook belangrijk dat zo snel mogelijk te zien. Je kunt ook een paar keer samen gaan natuurlijk, maar daar moet je dan net de tijd en gezamenlijke timing voor hebben.

Binkie_Eline schreef:

Ik liet de verzorger in principe ook alles doen en legde het dan meteen uit. Ik wilde niet dat ze zouden rijden dus ik ben gaan longeren met hun. Pony is ook vrij eigenwijs bij anderen dus als het longeren niet lukte dan was het al geen match. Er waren 3 mensen die hem wel konden longeren, maar 1 wilde graag rijden en dat was geen optie.

Daihyo schreef:

Inderdaad niet teveel mee bemoeien. Laat de verzorgster vooral veel zelf doen. Natuurlijk moet je paard wennen, maar dat gaat niet als jij er steeds met je neus bovenop staat.

Wat ik vaak doe ik dat ik de verzorgster lekker laat poetsen. En zelf ga ik dan klusjes doen. Wel in het zicht, maar niet te dichtbij. Zo kan ik observeren hoe mijn paard reageert en de verzorgster reageert. Laat ze vooral dingen zelf oplossen. Vertrouwen geven krijgt ook vertrouwen. Pas als het echt dreigt mis te gaan, dan uitleggen wat jij dan altijd doet. En een les van je eigen instructeur in de 1e maand is altijd goed. Die is kundig, kent je paard, maar is wel onafhankelijker dan jij bent.

Besef je goed dat het nooit 100% gaat zoals jij het doet. Maar dat een andere manier ook goed kan zijn.

Eik schreef:

Bij mijn eerste verzorgpaarden kende ik de eigenaar al via via en reed ik de eerste jaren elke zaterdag gezellig samen in het bos. Alle andere dagen die ik kwam reed ik wel alleen. De zaterdag deden we trouwens uit gezelligheid niet omdat de eigenaar mij niet vertrouwde. Wel heb ik de eerste maand of 2 maanden 3 lessen gehad om te zien of er een klik was tussen mij en paard.

Bij het paard erna was de eigenaar er 1x bij daarna kreeg ik de sleutel van de zadelkamer en ging ik altijd alleen.

Paard daarna maakte ik kennis op zaterdag, uur staan kletsen en paarden, honden en eigenaren leren kennen. De dag erna ritje in de bak gedaan waarbij de eigenaar wel even kwam kijken en kletsen maar zich nergens mee bemoeide. Daarna sleutel gekregen en ik kon mn gang gaan met paard. Soms reden we samen, soms reed ik met een pension klant, maar meestal reed ik alleen in het bos.
Deze eigenaar kende de eigenaar van mn eerste paard en gaf aan dat het daarom gelijk vertrouwd was.

Paarden 1 en paard 3 stonden aan huis bij de eigenaar, paard 2 op een pension.

Ik heb het altijd erg prettig ervaren dat de eigenaren mij vrij lieten en er vertrouwen was. Dat vertrouwen heb ik ook nooit beschaamd! Misschien gek om over mezelf te zeggen, maar ik ging en ga heel netjes om met andermans paard én spullen.

Dus een beeld vanaf de andere kant te, misschien ook fijn om te lezen.
Oh en ik begon pas met verzorgpaarden toen ik 19 was. Toen ik stopte bij paard 3 was ik 34. Dus ik was geen jong guppy

belle_boef schreef:

elineAbby123 schreef:

Misschien is het niet duidelijk in de begin post: ik heb het over de allereerste keer dat iemand kennis komt maken. Ik heb het niet over er wekenlang bij zitten. Maar dag een dat je iemand uitnodigt om kennis te maken. Ben ik dan echt zo raar dat ik niet zomaar mijn paard meegeef?

Ik denk wel dat er de eerste keer iets gedaan moet worden met het paard. Zowel de verzorger als jij zullen een eerste indruk moeten hebben. Vanaf de zijlijn ontstaat die niet. Omgaan met paarden is ook voelen of het dier je ligt in wat je er mee gaat doen.

Polarize schreef:

De eerste keer dat ik bij mijn huidige bijrijdpaard kwam was het ook puur even kennis maken, uit het land halen en poetsen om te zien hoe het klikte en of ik, en zij, er mee door wouden. Daarna zijn we pas gaan praten over rijden/werken met hem. En hij is totaal niet lastig, en dat wisten de eigenaren ook echt wel, maar ze wouden gewoon 100% zeker zijn dat degene die hun paard zou verzorgen en rijden zelf ook dat vertrouwen zou hebben.
Dus zo raar is dat echt niet hoor, al helemaal als je paard zo éénkennig is wil je zeker weten dat de verzorger vanaf het begin iets heeft met het paard en rustig aan willen doen.