Bokt.nl

germie schreef:

Wat ik lees is dat je mogelijk niet meerdere keren bent gaan kijken bij een stal. Heb je dit wel gedaan? Want bepaalde dingen als geen hooi om 10 uur 's morgens zou je moeten zien als je eens om half 12 langs zou gaan. Dan kun je al heel wat voor komen.

Je hebt verder meerdere keren geprobeerd om je paard 7*24 buiten te zetten. Dat blijkt bij jouw paard niet te werken, dus streep die stallen dan helemaal af. Daar moet je ook niet meer naar gaan zoeken.

Samen met een 'vriendin' verhuizen is ook een valkuil voor jou. Sta je ergens 2 maanden en is het goed, wil je ineens verhuizen. Maar dan laat die ander je vallen zeg je. Hoe lang ken je zo'n 'vriendin' eigenlijk? En je moet niet omwille van een ander je paard verhuizen. Dat is ook niet goed. Dus trek je eigen plan. Is je paard gelukkig, dan niet gaan.

Waar je nu staat betekent het dat je paard dus er goed uit ziet, maar alleen die 6 a 7 uur zonder voer. Dat is niet geheel optimaal, maar dat gebeurt ook wel waar ik sta. Je kunt ook niet alles hebben moet je ook in je achterhoofd houden. Als je paard nu aan komt, er goed uit ziet, dan moet je nog kijken naar: is hij gelukkig? Heeft je paard vriendjes? Is dat een ja, dan zou ik zeker niet gaan verhuizen, maar eventueel het gesprek aangaan met de stalhouder of er een grotere neer gehangen mag worden. Zelf ben ik niet van de slowfeeders omdat de tanden vaak slijten hier door. Dus dat zou ik ook even checken. Vreselijk voerbeleid, is dat echt zo of denk je dat? Die 45kg afvallen kan ook van stress komen, je paard staat ergens nog maar 2 weken. En een 22 jarige komt minder snel aan dan een 7 jarige. Als je denkt dat het een probleem gaat worden in de winter, tja, dan moet je weer verhuizen. Maar je lijkt elke keer in dezelfde vuilkuilen te lopen. Waar gaan anderen dan naartoe? Stallen met een wachtlijst zijn vaak de betere, dus misschien toch op een wachtlijst? Ook al duurt dat dan misschien nog een poosje?
Zelf bij voeren?

Maar vergeet niet, er is geen stal perfect. Waar ik sta zou ik niet hoeven uitmesten. Nou, de stallen waren dus altijd smerig. Want er werd ongeveer 1/4 van wat er gescheten werd uitgehaald en er werd bezuinigd op stro (1 pak voor 3 paarden per week). Dus ik ben zelf gaan mesten, en nam uiteindelijk hun paarden er bij. Er gingen toen 2 pakken stro per week door, maar nog steeds was het een bende. Maar omdat het paard verder gelukkig was hier besloten om mijn paard op vlas te zetten en verder 1 keer per week zelf uit te mesten. Niet volgens oorspronkelijke afspraak, en nu gaan ze er al van uit dat ik in het weekend ook hun paarden uitmest, maar voor mij is het nu prima.
De bak had verlichting toen ik kwam, maar onderhoud werd er niet gedaan, dus palen verrot, nooit vervangen. 1 bakrand bestaat nu uit schrikdraad met een stroomklok op een accu die ik zelf gekocht heb. Heb dat ook zelf geplaatst, want anders kwamen de paarden uit de wei in de (altijd droge) buitenbak en dat betekende stront in de bak (slecht voor de bodem) en ik had er last van met rijden (dat ging niet). Dus nu dat opgelost met zelf schrikdraadpaaltjes, schrikdraad en een stroomklok kopen.
Is er alleen ergernis? Nee. Paard is gelukkig, ik rij hun paard ook nog, ik kan er inmiddels in huis lopen wanneer ik wil, krijg er altijd thee, ga wel eens samen met de stalhouder naar een rommelmarkt.
Dus het is misschien anders dan hoe het zou zijn als ik de stalhouder zou zijn, maar het is er overall gewoon goed. En zo moet je ook naar een stal kijken.
Ja, voer moet in orde zijn. Maar misschien zijn er opties. Ik kom ook niet dagelijks bij mijn paard overigens en als je 2 keer per week komt, is vlas een optie hoor als je zelf moet mesten.

callippo schreef:

Allereerst: respect voor jou, je lijkt er al sinds jonge leeftijd veel voor over te hebben dat het je paard goed gaat.

Ik kan je keuzes voor de andere stallen ook begrijpen, want als je ergens weg wil, of dat nu is vanwege de gezondheid van je paard of door een staleigenaar waar je de kriebels van krijgt, dan lijkt een nieuwe stal al snel beter.

Ook 24/7 buiten is m.i. niet slecht voor je paard, maar wel bij slecht management. Stalhouders die teveel paarden op een te klein oppervlak zetten, te weinig voeren, te weinig schuilmogelijkheden en een bodem die ze niet aangepast hebben aan het Nederlandse weer. Daar overleven alleen de 'sterksten' en de rest klaagt over het feit dat 24/7 buiten niet werkt.

Uit de reacties van anderen maak ik op dat het op veel plaatsen bizar slecht gesteld is met de houderij, als niet eens de basisvoorzieningen op orde zijn.

Wat is nu wijsheid... Je paard staat nu alleen op een paddock? Of komt hij nog wel met anderen in de wei?

Als je paard hier gelukkig lijkt, zou ik proberen op deze stal eigen hooi te voeren. Zelf inkopen, zodat het de stalhouder geen extra geld kost. Mogelijk zelfs volledig je eigen hooi voeren (wel hetzelfde stalgeld betalen, dan kan het voor de eigenaar toch alleen maar voordelig zijn?).
Als zelfs dat niet mag, zou ik toch rondkijken naar andere stalling, maar dan wat anderen al zeggen: uitgebreid onderzoek. Vraag zoveel mogelijk mensen naar hun ervaring daar.

Of ga op zoek naar een stuk land, zodat je zelf alle regie in handen hebt. Je hebt intussen een hoop ervaring met wat er mis kan gaan, dus kun je dat allemaal voorkomen.

Gitana schreef:

Wat een verhaal ts. Ik snap hoe moeilijk het is als je jong bent, veel over hebt voor je paard maar je gewoon niet genoeg kunt doen. Ookal doe je alles wat binnen je macht ligt. Zeer frustrerend!

Mijn ervaring is dat bij elke pensionstal wel "iets" is. Soms zijn het inderdaad dingen waardoor je er weg moet, soms zijn het dingen die je zelf moet leren accepteren en soms zijn het dingen waardoor je extra moeite moet doen (zoals verder fietsen). Het gaat op niet 1 stal helemaal 100% perfect worden.

Ik heb geen tip voor je, over wat je nu moet doen. Je kan alleen maar heel goed informeren naar hoe het is op een stal, hoe de paarden zijn, hoe de kudde met elkaar omgaat, hoe de mensen zijn, reviews opzoeken, maar dan nog kan het tegenvallen. Ik heb zelf jarenlang op een erg rustige fijne plek gestaan. Ja het was een rommel en je moest eigenlijk zelf wel de omheining en de veiligheid checken, maar het was respectvol naar de paarden en ze kwamen veel buiten met genoeg voer. Helaas overleed de stal eigenaar. Dat kan altijd gebeuren.

Indien mogelijk zou ik wel echt langer rondkijken als ik jou was. Neem even een maand of twee om goed rond te kijken, wellicht ook iets verder weg van huis. Je paard verhuizen uit een noodsituatie is nooit fijn. Of misschien kan je op bokt ervaringen verzamelen van stallen uit jouw regio? En maak even een lijstje voor jezelf, wat zijn no-go punten, wat zijn punten die je liever niet ziet maar waar je mee kan leven, welke punten zijn eisen, etc

Eef_Bam schreef:

Ik wil je vooral een dikke knuffel geven, herken het helaas heel erg. Het geeft zoveel stress als je niet weet of je paard wel genoeg te eten krijgt als je er zelf niet continu heen gaat. Ik wilde op een gegeven moment niet eens meer op vakantie omdat ik zo mijn paard niet durfde achter te laten. Helaas heb ik zelf de oplossing nog niet echt gevonden. Nou ja wel, ze bij mijn moeder aan huis zetten waar ze volop Gras en hooi krijgen. Maar helaas is dat voor mij te ver weg om regelmatig heen te gaan. 24/7 buiten is niet zaligmakend, ik zie het alleen werken als je max 4 paarden hebt die dezelfde voerbehoefte hebben of echt heel veel gras. Als ze een deel van de dag op stal gaan weet je in ieder geval dat ze dan hun rust krijgen en hun eigen eten, mits je dat zelf klaar kan zetten.

Kidde schreef:

Wel zonde om te lezen dat je je doms door vriendinnen hebt laten leiden, maar goed daar ben je nu ook wel achter denk ik. Heb je je nadat stal 7 niet beviel ook weer op de wachtlijst van stal 6 laten zetten? Dat klonk goed toch? Is het geen optie om daar uiteindelijk weer terug naar te gaan?

Gitana schreef:

Ik heb eens op een stal gestaan waar ik ook zelf hooi bij voerde. Dit hooi lag in mijn tuinhuis en ik nam dan elke avond 2 van die blauwe ikea tassen en deed daar elk 4 plakjes in en nam dat mee. Dan hadden mijn paarden ruim genoeg voor de avond en de nacht. Het was eerst even wat gedoe, maar als je het eenmaal gewend bent dan valt het mee.

Amber_anne schreef:

Ik herkende het helaas erg goed en mijn pony heeft ook op 9 stallen gestaan in 7 jaar tijd. Om de meest uiteenlopende redenen zijn we weggegaan, van een schreeuwende stal eigenaar, 20cm modder tot een stal eigenaar die haar gewoon irritant vond en ik daardoor weg moest.
De stress die het je geeft is heel intens. Ik schoot ook elke keer in de stress als de stal eigenaar een bericht stuurde of als een stalgenoot een klacht had.

Is het geen idee om je paard op een pensioen stal te zetten? Ik weet niet hoe actief je nog met hem bent maar ik kan me ook voorstellen dat het fijn is om eindelijk rust te hebben na al die jaren heen en weer gezeul en stress.

Katootje7791 schreef:

Wat een gedoe ts, ik leef met je mee. Ik ken en herken de stress, de zoektochten, de veranderingen van stalmanagement etc heel goed. Helaas kom je soms ook pas echt achter de werkelijke gang van zaken of de condities van de terreinen, paddocks en bak vaak pas als je er zelf eenmaal staat en het mee maakt. Het is mij in elk in al die jaren dat ik eigen paarden heb (20 jaar plus) en allerlei stallingsvormen heb meegemaakt, ook heel erg opgevallen dat mijn visie en acceptatie van wat ik redelijk en acceptabel vind voor mijn paard, heel erg kan afwijken van wat pensionhouders maar ook stalgenoten acceptabel vinden. Of willen zien. Dus als jij je ogen niet sluit voor de impact van één of ander op het welzijn van je paard en bepaalde zaken niet wilt accepteren, dan kan het een hele zoektocht zijn. Helaas. Daarmee wil ik dus absoluut niet zeggen dat ik vind dat je te hoge eisen stelt of geen goede beweegredenen hebt voor je verhuizingen, integendeel. Ja,vaak verhuizen is, of kan, stressvol zijn voor je paard en ja, paarden houden van rust, regelmaat etc etc. Ik heb mijn paarden ook vaak verhuisd, helaas ook veelal om vergelijkbare zaken. En ja, ik maakte me ook heel erg zorgen over de impact daarvan op zijn welbevinden. Maarrrr, ik ben héél blij dat ik nooit heb opgegeven en ondertussen alweer bijna een jaar op een plek sta die voor ons écht alle boxen afvinkt. Tevens kan ik wel stellen dat de vele verhuizingen al met al een positieve ontwikkeling hebben gehad op de vorming van mijn huidige paard. Ik heb hem vanaf 1,5 jaar jong en hij is ondertussen 12. Hij heeft nooit in de opfok gestaan, maar vanaf koop de eerste jaren aan huis met een paar soortgenoten. Ik heb zijn ontwikkeling van drukke kleuter die aardig kon flippen en driest kon zijn de eerste jaren tot mega stabiele en ontzettend geweldig kuddepaard, heel bewust meegemaakt. Ik ben er van overtuigd dat de verhuizingen hem mentaal robuuster hebben gemaakt en hij zich ondertussen (bijna) overal kan settelen en met (bijna) alle typen paarden weet om te gaan.
Moraal van mijn verhaal: je eigen criteria of maatstaven bijstellen om van het gedoe af te zijn, wellicht ten koste van je paard, zou niet mijn advies zijn. De juiste stalling kan een enorme zoektocht zijn, en houd rekening met mogelijk een fors kostenplaatje qua stallingskosten, voor de écht juiste plek. Maar het gaat je zoveel opleveren, dat het niet alleen is voor je paard maar ook een cadeau aan jezelf!
Hou vast aan je principes en wees reëel vwb reistijd en kosten die de juiste plek met zich mee kan brengen (dus niet binnen 5 km van huis en voor een dubbeltje op de eerste rang).