Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-25 16:34

Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-25 16:34

Hoi! Ik lees al heel wat jaren mee op Bokt, af en aan, en nu zou ik iets willen voorleggen: de looping in mijn hoofd waar ik mee worstel. Twaalf jaar geleden zijn we verhuisd naar een mooi plekje in het buitengebied voor mijn droom: mijn paarden aan huis kunnen houden. Met mijn vriend hebben we een prachtig paddock paradise gecreëerd. De droom was ook: lekker in het bos rijden; vanuit de wei hoef je maar een klein stukje langs de weg voor je op het ruiterpad zit. Helaas is dit er nauwelijks van gekomen, omdat het paard waarmee ik reed (mijn eerste paard en grote liefde) ooit hoefbevangen is geraakt en nooit meer echt fijn heeft gelopen; op een gegeven moment ben ik daar ook mee gestopt. Hij is bijna 27 jaar geworden, een paar jaar geleden heb ik hem moeten laten inslapen.
Naast hem zijn er verschillende andere paarden gekomen en gegaan, eigenlijk altijd paarden die ik heb opgevangen omdat ze anders niet goed terecht zouden komen. Op dit moment heb ik nog drie paarden, een grote Tinker, een kleine Tinker en een Appaloosa. De helft van ons paardenterrein verhuur ik aan een vriendin die in nood zat met haar oude paarden; van de kudde van vier waarmee ze kwam zijn er nu nog twee oudjes over.
Alle drie mijn paarden hebben zo hun 'dingen'. De grote Tinker (15) heeft CPL en artrose. Ze laat haar benen niet graag aanraken, wat lastig is met mijten bestrijden enz, bekappen lukt niet. De kleine Tinker (8) heeft beginnend CPL en ook zomereczeem, ze schuurt zich tot bloedens toe. De Appaloosa (15) verdenk ik ook van artrose en is twee keer hoefbevangen geweest, wat oppassen blijft. Ik ondersteun ze met natuurlijke middelen. Ze zijn geen van allen te berijden. Af en toe wandel ik met het kleintje of de Appie (zij is qua karakter mijn favoriet, zo'n leukerd).
In wezen ben ik tegen wil en dank een soort opvangcentrum voor paarden geworden. Hartstikke nobel en alles, maar ik merk dat ik er steeds minder plezier in heb. Veel verplichting en weinig lol. Ik geniet er vooral van als ze over het terrein rondstruinen. Ik zou de paarden eigenlijk, of misschien, aan de hand moeten trainen om ze soepeler te maken en houden, maar ik mis de motivatie en vind het heel lastig om structuur in dat soort dingen aan te brengen. Wat ik mijn paarden nu bied is een zo natuurlijk mogelijke leefomgeving met vrije beweging. Iets waar veel paarden(eigenaren) alleen al van dromen, snap ik.
Ik vind niet dat paarden er alleen zijn om te rijden, maar ik mis het wel, dat gevoel van samen op stap in de natuur.
Al met al heb ik een wel heel dure hobby die dus eigenlijk niet eens meer een hobby is. En dat kon altijd omdat mijn vriend zo'n goed salaris heeft; in m'n eentje had ik het überhaupt niet kunnen betalen. Nu zou hij graag (veel) eerder met pensioen willen en ik gun hem dat van harte, hij heeft jarenlang zo gebikkeld en zoveel voor mij en de paarden overgehad. Dat zal betekenen dat er dan een stuk minder geld binnenkomt. Eigenlijk kan ik dan geen paarden meer houden, tenzij ik zelf op de een of andere manier veel meer ga verdienen (ik werk freelance). Maar mijn paardenvuur raakt steeds verder uitgedoofd en ik denk erover na hoe het zou zijn om geen paarden meer te hebben. Het lijkt me absoluut een zwart gat, een rare periode die je door moet. Maar ook vrijheid, geen zorgen meer om aan goed hooi te komen, niet elke dag uitmesten en hooinetten vullen, ook als je er geen zin in hebt.
Het feit is: ik heb drie paarden. Die volgens mij sowieso niet te verkopen zijn. Een andere plek zoeken vind ik niet verantwoord - ik zou het de kleine Tinker wel gunnen, een plekje aan de kust bijvoorbeeld in een kudde waar ze niets hoeft (ze ziet er wel uit als een kinderpony maar is het qua karakter niet), maar een paard met haar klachten 'weg doen'... Nee. En hoe lang blijft het leven leuk voor mijn grote Tinker, met haar klachten? En wat als er nog maar één paard zou overblijven?
Dat is dus de looping waar mijn gedachten in rondhollen. Het is allemaal nog niet aan de orde, in het hier en nu is er niets aan de hand, maar het houdt me bezig.
Dus ik ben benieuwd: zijn er hier mensen die gestopt zijn met paarden houden, en hoe heb je dat ervaren? Of mensen die moeilijke beslissingen over hun paarden hebben moeten nemen?

**Geplaatst**: 28-07-25 17:04

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 28-07-25 17:04

Je hebt de helft nog steeds verhuurd aan je vriendin en die heeft nu nog 2 oude paarden staan, begrijp ik, en je hebt zelf 3 'opvangers'. Die vriendin had er 4 staan, dus in theorie moet er nog plek voor 2 pensionklanten zijn, lijkt me dan.
Kun je die verhuurafspraak open breken en 'gewoon' zelf het geheel gaan beheren en dan dus pensionstalling aanbieden? Want dan kun je je huidige paarden 'uitfaseren' - en het zou echt niet raar zijn om met dingen als hoefbevangen, CPL en zomereczeem op relatief korte termijn afscheid te nemen - en met 3-4 pensionklanten erbij zelf alsnog een eigen rijpaard aanhouden zonder dat je jezelf een slag in de rondte moet werken of je vriend niet met pensioen zou kunnen...
Dat moet je wel willen, maar het klinkt alsof je een gouden plek hebt qua buiten rijden, en het is doodzonde dat je daar zelf eigenlijk nooit gebruik van hebt kunnen maken.

**Geplaatst**: 28-07-25 17:10

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 28-07-25 17:10

Vergeet het idee maar van aan de kust geen last van zomereczeem. Hier in omgeving maar zat voorbeelden dat het in tegenwoordige tijd niet meer op gaat. Ook 1 van onze paarden en wij staan letterlijk aan de zeedijk

**Geplaatst**: 28-07-25 17:12

Geplaatst: 28-07-25 17:12

Ik zou stap ritjes gaan maken op je paarden.Je kan het ook te goed willen doen.Beetje bewegen kan geen kwaad voor ze en leuk voor jou ook.

**Geplaatst**: 28-07-25 17:16

Geplaatst: 28-07-25 17:16

office schreef:
Ik zou stap ritjes gaan maken op je paarden.Je kan het ook te goed willen doen.Beetje bewegen kan geen kwaad voor ze en leuk voor jou ook.

Mis jij het stukje 'ze zijn geen van allen te berijden'??

**Geplaatst**: 28-07-25 17:17

Geplaatst: 28-07-25 17:17

Heel erg herkenbaar en lastig. Wij hebben er nu 4. En soms is het er echt wel allemaal te veel aan. Wel gezonde paarden die we nu hebben, gelukkig! Maar elke gedragsverandering of stapje dat mijn paard verkeerd zet, denk ik "dit is het einde" en ik heb 7 jaar lang voor een paard kosten gemaakt, waar ik weinig aan had. Die is inmiddels overleden 2 jaar geleden.
Ik zou niet verkopen, denk ik, maar eerder inslapen. En dat klinkt drastisch, maar je doet er het paard geen plezier mee om van eigenaar naar eigenaar te gaan als ze al zo een ongemak hebben. Overgins niet alle 3 he. Maar als je merkt dat het ze echt lastig word, bijvoorbeeld de eczemer, dan zou ik die wel laten gaan.
En weet, het is oke om er ook je plezier uit te halen en dat te willen hoor.

**Geplaatst**: 28-07-25 17:18

Geplaatst: 28-07-25 17:18

Ik herken je gevoel heel erg en ben ook steeds in worsteling met mezelf vooral mn verstand en gevoel zijn continu in strijd.
Ik weet dat ik inmiddels na 32 jaar paarden ze ben ontgroeid maar als ik denk over verkoop dan voelt het zo verkeerd.
Mijn tinker zou weg kunnen ,hij is gezond maar mijn mini zou ik absoluut de handel niet in willen.

Het lijkt me helemaal lastig als je het aan je eigen huis hebt en dan een knoop doorhakken.
Cpl en zomereczeem vind ik overigens wel hele heftige kwalen die ze hebben.
Ik heb er vroeger 1 laten gaan die zomereczeem en kogelartrose had.

**Geplaatst**: 28-07-25 17:19

Geplaatst: 28-07-25 17:19

Afgelopen November hebben wij (mijn dochter en ik) onze paarden van 25 en 26 tegelijk in laten slapen. Het paard van mijn dochter kampte al jaren met artrose en was de laatste 2 jaar slecht op gewicht te houden ondanks dat ze samen stonden en 24/7 ruwvoer kregen. Na veel wikken en wegen heb ik toen besloten om mijn paard niet meer al die veranderingen, het rouwen om zijn maatje en het wennen aan eventueel een nieuw maatje met daarbij de nodige stress, te laten doormaken en hem ook laten inslapen.
Sinds 2010 stonden ze altijd samen en deden we de verzorging helemaal zelf, tja en dan is het ineens voorbij. Niet meer dagelijks naar de paarden, geen mest ruimen, niet meer hoeven te voeren. Rijden deden we al jaren niet meer dus dat misten we ook niet. In het begin was het echt wel een gemis om niet meer te gaan maar nu na al die maanden ben ik blij dat we niet meer hoeven te "zorgen".
Het enige wat ik nog weleens mis is het contact met de paarden maar het werk eromheen mis ik totaal niet meer!

Laatst bijgewerkt door vilheide op 28-07-25 17:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-07-25 17:20

Geplaatst: 28-07-25 17:20

Als je voldoende plek hebt, maar eigenlijk wil je meer inkomsten genereren, dan zou ik 2 verhuurplekken DIY aanbieden; met als voorwaarde alles uitmesten en dagelijks hooi in overleg met z'n 3en.
Dan komt er wat meer ruimte en tijd vrij.
Zodra de kwalen van de huidige paarden toenemen kun je altijd besluiten afscheid te nemen.
Hier staan er ook 3 te niksen, op een rustige buitenrit na. Maar ik geniet er nog wel van, dat is wel een verschil.

**Geplaatst**: 28-07-25 17:21

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 28-07-25 17:21

Met verhuren kun je inderdaad geld binnenhalen. En zorg voor jezelf voor een paard waar je mee kan doen wat je wil. Waarom heb je anders paarden?

**Geplaatst**: 28-07-25 17:28

Geplaatst: 28-07-25 17:28

Ik lees mee. Ik zit ook in de fase dat ik over een jaartje of wat wil stoppen. Niet definitief maar iig niet meer aan huis.

Zolang die vriendin van jou daar paarden heeft, komt er bij jou toch geen 1 alleen te staan? Dat is iig op te lossen.
Er is niets mis met euthanasie als het paard problemen heeft en jij ook de zorg niet meer kan/willen voortzetten. Dat paard heeft echt zijn genadebrood van jou wel gekregen en paarden hebben geen toekomstplannen, die leven met de dag.

Sterkte evenzogoed. Je voltooide droom opdoeken is niet leuk. Maar misschien helpt het om te weten dat er zonder paarden ook een ander leven mogelijk is, met meer tijd en geld voor andere dingen die ook leuk zijn. Zoals vakanties, een andere hobby, meer uitstapjes.
Wij kijken iig NU al uit naar veel minder werk.

**Geplaatst**: 28-07-25 17:34

Geplaatst: 28-07-25 17:34

Ik zou, om te beginnen, stoppen met het binnenhalen van 'zielige' paarden. Laat iedereen in je omgeving alvast luid en duidelijk weten dat je (op termijn) met paarden stopt. Wat er nu staat, mag blijven. Maar er komen geen nieuwe bij. Ook niet voor die vriendin die een deel van het terrein huurt.
Dat kun je volhouden tot er nog maar 1 staat. Bij die ene kun je tegen die tijd een tijdelijk weidemaatje regelen. Met de afspraak dat het weidemaatje (tegen betaling) welkom is zolang jouw laatste paard er is, maar daarna helaas verder moet kijken.

**Geplaatst**: 28-07-25 17:49

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 28-07-25 17:49

Ik vind dit wel een interessant topic. Heb ook alles aan huis en vind dat nu nog leuk maar lig wel eens wakker met de vraag wat nu als je stopt?
Wat ga je met je paarden doen? Mijn man word 62 en is het wel eens beu.
Alles houden tot de laatste zucht is nobel maar wanneer je zelf ouder word is het ook wel eens een onmogelijke opgave maar te blijven verzorgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-25 17:52

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-25 17:52

Ibbel schreef:
Je hebt de helft nog steeds verhuurd aan je vriendin en die heeft nu nog 2 oude paarden staan, begrijp ik, en je hebt zelf 3 'opvangers'. Die vriendin had er 4 staan, dus in theorie moet er nog plek voor 2 pensionklanten zijn, lijkt me dan.
Kun je die verhuurafspraak open breken en 'gewoon' zelf het geheel gaan beheren en dan dus pensionstalling aanbieden? Want dan kun je je huidige paarden 'uitfaseren' - en het zou echt niet raar zijn om met dingen als hoefbevangen, CPL en zomereczeem op relatief korte termijn afscheid te nemen - en met 3-4 pensionklanten erbij zelf alsnog een eigen rijpaard aanhouden zonder dat je jezelf een slag in de rondte moet werken of je vriend niet met pensioen zou kunnen...
Dat moet je wel willen, maar het klinkt alsof je een gouden plek hebt qua buiten rijden, en het is doodzonde dat je daar zelf eigenlijk nooit gebruik van hebt kunnen maken.

Is inderdaad zonde! Ik moet niet denken aan meer pensionklanten. De regeling met mijn vriendin heb ik kunnen maken omdat dat helemaal oké voelde en alsof het 'de bedoeling' was. Zij is heel rustig en het stoort me niet dat ze er is, maar andere mensen op het terrein... daar heb ik op dit moment echt geen zin in. We hadden eerst nog het plan om onze kuddes samen te voegen, maar dat bleek o.a. niet te gaan vanwege verschillende voerbehoeften.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-25 17:54

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-25 17:54

dierenfan schreef:
Vergeet het idee maar van aan de kust geen last van zomereczeem. Hier in omgeving maar zat voorbeelden dat het in tegenwoordige tijd niet meer op gaat. Ook 1 van onze paarden en wij staan letterlijk aan de zeedijk

Die kunnen we dus afstrepen... Ik weet ook wel dat het niet alleen door 'de mugjes' komt. Ik ben bezig met het Darm Herstel Plan van de Groene Os (vanuit de gedachte dat de huidklachten en longklachten - heeft mijn pony ook, gelukkig al wel veel minder - samenhangen met darmwerking en -milieu). Het is zo'n rotaandoening.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-25 17:59

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-25 17:59

Goof schreef:
office schreef:
Ik zou stap ritjes gaan maken op je paarden.Je kan het ook te goed willen doen.Beetje bewegen kan geen kwaad voor ze en leuk voor jou ook.

Mis jij het stukje 'ze zijn geen van allen te berijden'??

Zou inderdaad leuk zijn, maar met de grote Tinker sowieso niet te doen, de Appie heeft me de tweede keer dat ik op haar rug zat eraf gegooid (ze heeft iets met haar SI-gewricht en vindt het sowieso niet leuk) en de kleine Tinker... Bij haar denk ik er soms over om dat te doen, gewoon om haar inderdaad wat beweging te geven, ze is als enige ook te dik. Maar ze schakelt heel snel uit als ze druk ervaart (en ze vindt al snel iets druk), dan 'verdwijnt' ze gewoon. Van haar hoeft het ook niet, en wie ben ik dan om dat wel te willen, denk ik dan.

**Geplaatst**: 28-07-25 18:00

Geplaatst: 28-07-25 18:00

Ik heb mijn hele leven in de paarden gezeten, ook meerdere paarden aan huis gehad. Ook hebben we pensionklanten gehad. Mijn laatste paard is 2 jaar geleden overleden en we hebben besloten om geen nieuwe te nemen. Mijn man is 64 en was er al een poosje klaar mee, want er is altijd wat met de paarden. De pensionklanten zijn vertrokken, dus bij ons is alles nu leeg. Eerlijk gezegd mis ik het helemaal niet, we hebben nu veel meer rust en ontspanning en tijd voor andere leuke dingen. De aanwezigheid van paarden mis ik wel, alles er omheen niet.

Om op jouw situatie terug te komen, de paarden verkopen lijkt me erg lastig en ze ergens als weidemaatje onderbrengen zou ik ook niet zo snel doen. Pensionklanten klinkt leuk, maar is ook veel gezeur, dus als je met paarden wil stoppen zou ik dat ook niet doen. Als je paarden slechter worden inslapen misschien? Ze hebben dusdanige klachten dat je die niet kunt verkopen, veel andere opties heb je ook niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-25 18:03

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-25 18:03

Furst schreef:
Heel erg herkenbaar en lastig. Wij hebben er nu 4. En soms is het er echt wel allemaal te veel aan. Wel gezonde paarden die we nu hebben, gelukkig! Maar elke gedragsverandering of stapje dat mijn paard verkeerd zet, denk ik "dit is het einde" en ik heb 7 jaar lang voor een paard kosten gemaakt, waar ik weinig aan had. Die is inmiddels overleden 2 jaar geleden.
Ik zou niet verkopen, denk ik, maar eerder inslapen. En dat klinkt drastisch, maar je doet er het paard geen plezier mee om van eigenaar naar eigenaar te gaan als ze al zo een ongemak hebben. Overgins niet alle 3 he. Maar als je merkt dat het ze echt lastig word, bijvoorbeeld de eczemer, dan zou ik die wel laten gaan.
En weet, het is oke om er ook je plezier uit te halen en dat te willen hoor.

Dankje, je dat is ook zo. Ik ga ze ook echt niet verkopen hoor, of weg doen. Maar de vraag wannéér het dan te veel is en inslapen de beste oplossing is - die blijft zo lastig.

**Geplaatst**: 28-07-25 18:07

Geplaatst: 28-07-25 18:07

Ik denk eigenlijk dat alle drie de paarden met goed management nog wel meer kwaliteit van leven zouden kunnen hebben. ZE is knudde maar sommige paarden hebben op andere plekken echt minder last.
Zo een zou ik dus best durven verkopen.

Dan heb je twee paarden met vermoedelijk artrose? Zijn deze ook medisch nagekeken want met de juiste supplementen/ beweging en soms inspuiten kunnen ze soms toch nog wel wat doen. Bij artrose is het zo dat rust roest. En bij de appaloosa, is daar sprake van kanteling in het hoefbeen?

Ik kan het begrijpen als je de motivatie kwijt bent en wilt stoppen. Ik denk zelf wel dat het voor de paarden het meest eerlijk is als je weet wat er precies speelt en of daar nog verbetering mogelijk is etc.

**Geplaatst**: 28-07-25 18:09

Geplaatst: 28-07-25 18:09

Even los van jou maar wat is de kwaliteit van leven van deze paarden met hun kwalen.
Ze hebben allemaal chronische problemen.
Die Tinker met CPL en benen die je niet kan behandelen. Slechte combi.
Een Tinker met zomereczeem en cpl.
Een appie met artrose en gevoelig voor bevangen.
Allen vragen om micromanagent om nog enigszins gezond te blijven. Ze zijn niet rijbaar, het zijn paddockmaatjes want gok dat ze geen van alle op de weide kunnen de hele dag.

Ze hebben een baas die er klaar mee is. Wat ik volkomen begrijp.

Ik had ze aan huis en heb door omstandigheden alles verkocht. Ik mis de lusten maar zeker niet de lasten. Ik baal dat het stil is aan huis maar weet dat het voor nu beter is zo.
En we hebben tijd om weg te gaan wanneer we willen. Ik krijg een ander soort vrijheid nu. En de rust van niet met de paarden bezig zijn in je hoofd. Wat een verademing.
In de toekomst komt er wel weer een denk ik. Maar eerst maar eens op pension, niet zo snel weer thuis.
En verkopen geeft voor deze dieren 90%geen fraaie toekomst.
Wat zou je dierenarts zeggen als je dit bespreekt?

**Geplaatst**: 28-07-25 18:09

Geplaatst: 28-07-25 18:09

Heel eerlijke mening van een buitenstaander? Ik zou ze alle drie laten hemelen en een nieuw gezond paard kopen wat niet een ras is wat kans heeft op CPL.

CPL is al dramatisch, maar een chronische aandoening als zomereczeem of zware arthrose erbij? Die paarden staan vooral te lijden... Ik zeg hiermee niet dat je een paardenmishandelaar bent, ik denk wel dat het voor de paarden misschien juist wel een verlichting is om verlost te worden van de pijn en de jeuk.

Koop een leuk gezond paard ervoor terug, neem 1 of 2 pension klanten en ik denk dat je plezier zo weer terug is.

Edit: chronologische>>chronische

**Geplaatst**: 28-07-25 18:24

Geplaatst: 28-07-25 18:24

Tot een jaar of 6 geleden stond ik met mijn paardjes op een weide in eigen beheer. Niet aan huis maar op een weide die ik huurde van een particulier. Mijn verhaal is daardoor ietsje anders want ik bleef niet zitten met een terrein waar ik geen eigen paarden meer had staan. Maar hopelijk heb je toch wat aan mijn stuk over ineens geen paarden meer.

Ze zijn op dezelfde dag ingeslapen. Ze hadden beide al een tijd af en aan klachten, mijn ruin was een klein jaar voor ze overleden flink ziek geweest. Toen hij voor de tweede keer ziek werd (minder heftig, maar geen vechtlust meer. Hij wilde niet meer) stond mijn merrie van bijna 30 ineens acuut hoefbevangen. Van tevoren had ik mij ook druk gemaakt om hoe het moest qua 1 paard alleen overblijven, een nieuwe pony er bij en wilde ik dat allemaal wel. Maar het hoefde niet. Het was wel duidelijk dat het voor allebei klaar was.

Twee dagen later zat ik met een vriendin op een terrasje. Ze vroeg hoe het ging. Mijn antwoord: alsof ik vakantie heb.
Na jaren zorgen, piekeren, en inderdaad wel de lasten zoals hooi regelen, uitmesten, twee keer per dag door weer en wind naar de wei, en niet de lusten was het eindelijk onomkeerbaar voorbij. En nog steeds mis ik het geregel en gezwoeg er omheen niet. Ik heb het met liefde gedaan. Maar ik heb de afgelopen jaren niet één keer de neiging gehad om bij -6 of in een regenstortbui in het donker naar buiten te gaan en stront te ruimen om daarna nog verder te doorweken met hooinetten en flapperende dekens. Vooral in de winter vind ik het héérlijk om 's avonds warm binnen te blijven en niet meer in het donker de paarden te hoeven doen.

Ik zal altijd van paarden blijven houden. Vooral van die van mij. Maar ik houd ook van mijzelf. Jij hebt een partner, TS, en daar houd je als het goed is ook van. En het is niet slecht om aan jezelf en aan je vriend nu ook wat tijd te gaan besteden.

Wat je met je terrein moet: geen idee. Wie weet je vriendin een dhz-stalling laten runnen? Of zelf doen, maar dan ben je alsnog steeds met paarden bezig en dan ook nog die van een ander. Ik kan niet voor je invullen hoe dat voor jou zou zijn.

Kijk, wie weet gaat het over 10 jaar wel weer heel erg kriebelen. En dan kun je dan altijd met je vriend in gesprek. Maar geen paarden meer hebben betekent niet dat je niet meer van paarden houdt, en ook niet dat je nooit meer een paard zal hebben.

Mis ik het: ja. Ik mis de goede dingen. Vooral de persoonlijkheid, de humor en intelligentie van mijn ruin en de rustige zachtheid van mijn merrie mis ik enorm. Maar ik mis het ook niet. De zorgen, het geregel, het alles zelf moeten doen mis ik echt niet. De leuke dingen wegen daar momenteel voor mij niet tegenop. Wie weet dat dat nog eens verandert. En wie weet ook niet. Ik ben nu met andere dingen bezig, en dat is goed zo.

Sterkte met je keuze. Ik zou het vooral heel goed met je vriend overleggen, hij woont er tenslotte ook.

**Geplaatst**: 28-07-25 18:41

Geplaatst: 28-07-25 18:41

Iris82 schreef:
Heel eerlijke mening van een buitenstaander? Ik zou ze alle drie laten hemelen en een nieuw gezond paard kopen wat niet een ras is wat kans heeft op CPL.

CPL is al dramatisch, maar een chronische aandoening als zomereczeem of zware arthrose erbij? Die paarden staan vooral te lijden... Ik zeg hiermee niet dat je een paardenmishandelaar bent, ik denk wel dat het voor de paarden misschien juist wel een verlichting is om verlost te worden van de pijn en de jeuk.

Koop een leuk gezond paard ervoor terug, neem 1 of 2 pension klanten en ik denk dat je plezier zo weer terug is.

Edit: chronologische>>chronische

Ik sluit me hierbij aan...

**Geplaatst**: 28-07-25 18:53

Geplaatst: 28-07-25 18:53

Ik moest ivm verliezen weide en geen andere optie qua prijzen (net inflatiesprong, dus nogal een he, dat verhuren dekt mijn tekorten wel af prijzen). Alles (2 pony's & 6 ooien) is de trialer van de handelaar op gegaan. Gelukkig waren ze allemaal gezond en staan de pony's nog steeds samen nu bij een meisje die er goed mee uit de voeten kan.
Eerste pony verloor ik aantal jaar er voor en gezien de omstandigheden "gelukkig maar", die verkopen was geen optie geweest (leeftijd). Ik was al op het punt van uitsterfbeleid qua pony's, tussen steeds meer gezondheidsproblemen (pssm, etc.) en de stijgende kosten van voer en DA. Maar verwachting was nog 10-15 jaar pony's te hebben.
Ik mis het rondrommelen en kleine interacties nog steeds, de zorgen en kosten niet. Gezien de risico's van DA rekeningen vindt ik het niet meer verantwoord om weer een paard te kopen, ook niet op een pensionstalling oid. Misschien ga ik weer wat lessen en rijden, maar ook daar is iets vinden wat fijn voelt lastig, want zo makkelijk stap ik niet meer op een paard zonder grondbasis met mij, die tijd is voorbij.

De gezondheidsklachten die je schetst en de grenzen die je paarden stellen qua mogen helpen met de ongemakken ervan zou voor mij een reden zijn om kritisch in gesprek te gaan met de DA.

**Geplaatst**: 28-07-25 19:09

Geplaatst: 28-07-25 19:09

Iris82 schreef:
Heel eerlijke mening van een buitenstaander? Ik zou ze alle drie laten hemelen en een nieuw gezond paard kopen wat niet een ras is wat kans heeft op CPL.

CPL is al dramatisch, maar een chronische aandoening als zomereczeem of zware arthrose erbij? Die paarden staan vooral te lijden... Ik zeg hiermee niet dat je een paardenmishandelaar bent, ik denk wel dat het voor de paarden misschien juist wel een verlichting is om verlost te worden van de pijn en de jeuk.

Ik ben het hier denk ik ook mee eens ts. Ik vind het heel mooi wat je doet, maar op een gegeven moment moet er een knoop doorgehakt worden, ook voor de paarden. Wacht niet tot ze nog meer lijden als het al tot bloedestoe gaat, regelmatig met pijn lopen(of constant). Cpl is ook echt een rotziekte.
Koop voor jezelf één leuk paard, niet te jong, niet te oud, laten keuren, en ga weer lekker rijden. Je mag soms echt even ''egoistisch'' zijn (ben je absoluut niet, maar zo voelt het misschien). Je zult zien dat de moeilijkste keuzes verlichting brengen, voor jullie alle vier. En ook voor je man die minder kan werken. Iig sterkte ts, heel lief wat je doet, maar denk ook aan je eigen plezier\leven.