Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Kabayo schreef:Heel veel dekhengsten hebben meerdere eigenaren (KFPS) en zo ver ik weet gaat dat meestal wel goed. Dus of het perse altijd stuk loopt lijkt mij niet
Voordeel is echt wel de gedeelde kosten.
Nadeel is dat je visie met elkaar kan verschillen. Het is bijvoorbeeld heel lastig als iemand Z wil rijden op stang en trens en de ander eist dat er alleen bitloos gereden wordt.
Kabayo schreef:Heel veel dekhengsten hebben meerdere eigenaren (KFPS) en zo ver ik weet gaat dat meestal wel goed. Dus of het perse altijd stuk loopt lijkt mij niet
Tatyana schreef:Ik deel mijn paard met mijn dochter, dus geen voordelen qua kosten (ze is pas 11) en geen nadelen qua beslissingsbevoegdheid, die ligt bij mij.
Soms is het lastig, als ik wedstrijdgericht wil trainen en zij ook lekker wil rijden. Dan zijn er te weinig dagen in de week en moeten we overleggen wie wanneer wat gaat doen. Maar ik zie bij het paard een grote plus, mijn dochter speelt lekker met haar. Vrijheidsdressuur, rijden met barebackpad, sprongetje maken of een labyrinth in de bak neerleggen. Ik kan lekker serieus aan de bak en het paard heeft fijn de afwisseling tussen beide en dat houdt haar heel vrolijk.
Maar zoiets staat of valt met communicatie, uitspreken van verwachtingen, water bij de wijn kunnen doen en in staat zijn je in te leven in de ander.
Kabayo schreef:Heel veel dekhengsten hebben meerdere eigenaren (KFPS) en zo ver ik weet gaat dat meestal wel goed. Dus of het perse altijd stuk loopt lijkt mij niet
Voordeel is echt wel de gedeelde kosten.
Nadeel is dat je visie met elkaar kan verschillen. Het is bijvoorbeeld heel lastig als iemand Z wil rijden op stang en trens en de ander eist dat er alleen bitloos gereden wordt.
MacavityL schreef:Ik heb nooit anders gekend dan de paarden te delen samen met mn zusje (nu al ruim 30 jaar). Eerst een pony en paard toen we nog jonger waren, er was echt geen geld voor een tweede, dus we zorgden dat het werkte. Ook nu we al ruim volwassen zijn, delen we de paarden (eerst een, toen veulentje gefokt en nu twee). Soms zijn we het heus wel eens niet eens, maar uiteindelijk komen we er wel uit, we willen allebei uiteindelijk het beste voor de paarden.