ik heb geen idee of dit topic goed staat...
Vorig jaar december heb ik een nare val van een paard gemaakt, en heb mijn scheenbeen op 2 plekken door de helft gebroken, net een driehoek vorm
. Ik heb er pinnen in, die gaan er binenkort uit en dan moet ik een tijd wachten tot het been weer geheeld is.Ik ben ongeveer een maand (of wat langer) geleden weer begonnen met paardrijden, Maar merk dat ik alles spannend vind. Ik zie en hoor alles om me heen, en raak al in paniek als het paard zijn oortjes naar voren heeft. Ik voel dat ik heel licht in het zadel zit, alsof ik elk moment ga vallen, en zo ook geen normale (mooie) houding heb, en me niet goed voel. Vandaag ben ik ook afgestapt, omdat het paard iets een beetje spannend vond en een stapje opzij deed
. Als ik af stap word ik vaak emotioneel en sta zelfs te trillen, terwijl het best betrouwbare paarden zijn. Op sommige momenten, als ik op het paard zit, zie ik het letterlijk al mis gaan, en het paard er bij vandoor schieten en ik eraf donderen.. Ik denk veel met beelden dus ik zie het letterlijk.de filmpjes en het nieuws op het internet helpt ook niet echt, daar zie je zo veel nare dingen, waardoor ik wel begin te twijfelen of dit nog wel zo een goed idee is. (ik wil blijven rijden, dus graag geen reacties van 'misschien moet je stoppen')
Ik vind het zelf fijner om op wat kleinere paarden te rijden, komt door het gevoel van dichter bij de grond zijn, maar ben zelf 1,81 ofzo dus dat is lastig. het paard waar ik vandaag op reed is rond de 1.60.
Heeft iemand tips om rustig te blijven, en de angst wat minder te maken?
. En bij haar voel ik gewoon geen spanning als ik eenmaal zit. Nu is ze ook ontzettend gemakkelijk voor een 3 jarige en neemt ze mijn spanning niet over. Ik verwacht met haar helemaal van mijn angst af te komen.
Geen wonder dat de wachtlijsten zo lang zijn, als mensen tegenwoordig al voor het uitoefenen van een hobby naar de GGZ rennen... 
).