Toch ben ik nooit heel erg meegegaan in de modegrillen. Al jaren zijn mijn basiskleuren voor caps, rijbroeken, handschoenen, dekjes zwart, blauw, bruin en grijs. Het combineert goed dus dan heb je ook wat minder setjes stress. Dus vooral een makkelijke keuze. Ik koop ook graag tweedehands, het scheelt financieel en het voelt beter om iets een tweede leven te gunnen.
Nu ben ik eens gaan uitzoomen naar hoe de tijd is veranderd. Van de mosgroene en beige ribrijbroeken, de vilten dekjes en de wollen trui. En de beperkte maar tijdloze keuzes die je ooit had.
Goddank zijn er door de innovatie nu fantastische lichtgewicht en sneldrogende materialen.
Ik heb de hele opkomst van 'mode' in de paardensport meegemaakt. Ieder seizoen nieuwe frisse kleuren. En alles mooi bij elkaar geeft je een instaworthy look

Maar in een tijd waar we ons bewust moeten gaan worden van onze impact op de wereld. Is de mode in de paardensport niet een enorme belasting op textielindustrie?
En waarvoor? Die kast vol dekjes heeft een enorme weg afgelegd. Duizenden liters water voor het katoen in je rijbroek, de chemicaliën die worden weggespoeld bij het verven van je setje.
Je paard zal het niks uitmaken of hij in Jade, faded blue of burgundy rondloopt. En terwijl de ene set in de was is kan je de andere dragen.
Is de paardenwereld niet juist de wereld waarin natuurlijk bewustzijn belangrijk is?
Staan jullie wel eens stil bij de impact die de mode heeft op jou, de maatschappij, de natuur, de industrie?
Maak je andere keuzes hierdoor?
Zijn er al merken die hun materialen anders kiezen om duurzaamheid te vergroten?