Ik zit met een vraag, ons paard (net een week gekocht nog niet verhuisd van stal) is volgensmij eenkennig. Hij is super gevoelig en ik denk dat hij heel ruw voor zijn gevoel is ingereden. Ik kan er zelf zo mee wegrijden en bij mij doet hij niks raars terwijl bij mijn vader, (die nog niet heel erg ervaren is buiten manege paarden) schrikt ons paard super snel. Mijn vader heeft alleen nog maar aan de logeerlijn en los gestapt en gedraafd. Mijn paard is ook heel gevoelig voor de zweep, toen mijn vader perongeluk iets te hard tikte schrok hij enorm en begon ie te rennen en bokken. Dit was wel echt vluchtgedrag. Keer erna reden we zonder zweep en probeerde mijn vader hem (aan de logeerlijn) in galop te zetten. Ook hier raakte Jules heel erg over de zeik van dus besloten we om dat nog uit te stellen. Echter toen mijn vader Jules erna in draf wilde aanzetten schrok Jules weer en steigerde hij best flink. Vervolgens wel goed afgesloten en daarna ben ik nog even het pad op en af gestapt. Dit deed hij weer super braaf. Bij het schrikken en steigeren leek Jules geen gemene bedoelingen te hebben.
Nu is mijn vraag of dit tussen Jules en mijn vader gewoon een gewenningsproces is wat tijd nodig heeft? Of hoe zouden we dit misschien handig aan kunnen pakken dat zij ook over een tijd samen kunnen rijden? Er zijn ook al een aantal keer gewoon helemaal goed gegaan maar dit blijft toch wel in mijn hoofd spoken. Ik dacht zelf aan vanaf de grond aan elkaar laten wennen maar hoe denken jullie over deze situatie?
Terzijde, dit is natuurlijk allemaal niet net gebeurd na de verhuizing, hij komt zondag pas naar ons toe en staat nu nog op zijn oude stal
