Maar z'n rare als dat ik nu heb, heb ik eigenlijk nog niet meegemaakt.
Dus ik vraag mij af of er meer mensen zijn met z'n one-in-a-lifetime-paard ?
Aan de grond heb ik mijn handen vol aan hem. Niet altijd makkelijk, 680 kilo sterk en bijna 1.70 hoog.
Zo hebben we onze stal aan een kleinere rivier en gebeurde het wel eens met warm weer dat hij langs de crib op zwom en een inham verder weer het land op liep (inmiddels afgezet zodat hij niet meer kan zwemmen). Dit heeft al menig wandelaar de schrik van zijn/haar leven bezorgd.
Hij herkent mijn auto en komt vrijwel altijd aanlopen als ik aan kom rijden. (Mijn andere paarden alleen als ze eten willen

Een jaar geleden vond hij mij eens te traag en kwam hij zelf naar stal lopen, de wei dus uitgezwommen. Stal ligt +- 100 meter van de wei af dus ik schrok mij een hoedje.

Met beleren onder het zadel was hij de makkelijkste die ik ooit heb meegemaakt.
Hij lijkt met rijden mentaal tot rust te komen. Echt zen gewoon.
Longeren is dan wel weer een noodzakelijk kwaad.

Als ik aan het poetsen ben, toilleteren etc. hangt zijn boeren metworst steevast naar beneden.
En ik kan nog wel even doorgaan...