Ik heb in het verleden wel eens nare vallen gemaakt en ik merk dat ik daar niet meer overheen ben gekomen. Ik ben begonnen met rijden toen ik 6 was, en ik ben altijd wel vrij angstig geweest. Maar nu is het wel erger. Het grootse probleem is dat ik uit reflex afstijg. Gister tijdens het buitenrijden ging er een paard vandoor en de andere paarden gingen er verstijfd naar kijken en ik had het gevoel dat hij erachteraan zou gaan, en oeps, ik had al een been over het zadel. Super gevaarlijk en voel me dan zo dom
maar dit gaat dus echt automatisch. Heeft iemand dit ook wel eens gehad en werd het beter?
) stap ik af. Neem nu een vrachtwagen, daar houdt mijn paard echt niet van, hebben ooit wat voorgehad daarmee en dat is ze nooit vergeten. Als ik op buitenrit zo'n ding moet passeren, weet ik dat dat kalmer gebeurt als ik naast haar loop. Daar haalt zij voor de één of andere reden ook meer vertrouwen uit dan dat ik op haar zit. Dan stap ik wel even af, en een minuut later zit ik alweer in het zadel. Ze lijkt meer gerust gesteld als ze me kan zien in plaats van alleen kan voelen. 

Op het moment dat jij geen inschatting maakt/kunt maken van wat op dat moment het veiligst is omdat je zo overmand wordt door angst, loop je een groter risico dat je juist een (potentieel) gevaarlijke situatie creëert door eraf te springen, zoals je zelf ook ondervonden hebt bij je buitenrit.