Geplaatst Het begon toen ze 2 weken geleden sloeg en net miste. Scheelde echt niks. Moest haar longeren omdat de DA kwam kijken, sommige mensen hadden het idee dat ze wat onregelmatig liep. Ik zag er persoonlijk niks mis aan maar toch op zeker gespeeld en DA gevraagd te komen kijken. DA kon pas na het weekend dus 3 dagen stilgezet voor het geval dat.
Wat was me dat. Stond ernaast, ze rende er ineens al bokkend vandoor. Haar hoef flitste langs mijn gezicht. Ik ben daar erg van geschrokken.
Ben sowieso een angsthaas eenmaal ik erop zit dus safe gespeeld en aanhaar gedrag gewerkt op de grond. Dat zit inmiddels weer goed, ze is rustig en luistert naar mijn hulpen. Ze geeft uit gekheid wel eens een bokje aan de longe maar dan wel ver van mij vandaan en niet naar mij gericht.
Daarna 2 dagen laten rijden door een vriendin die op Bilzen naar paardenschool gaat en heel netjes rijd. Tweede dag er zelf op, ging echt héérlijk. We hebben op ontspanning gewerkt, voorwaarts neerwaarts, paardlief liep op het einde met haar neus over de grond door de hoek waar ze normaal heel gespannen lamastyle doorgaat. Toppie!
Ik heb dan 2 dagen minder tijd dus vrijaf, wat op de buitenpiste laten lopen maar niet gereden.
Gisteren er weer op maar voelde me niet zo zeker dus iemand van stal gevraagd haar te rijden. Ging erg goed, ze was superbraaf, enkel veel zin in galopperen, bij het aandraven sprong ze altijd in galop aan (wat door de ruiter meteen gecorrigeerd werd).
Maar het ging goed, dus ik had zin om er vandaag zelf op te kruipen. Andere vriendin meegevraagd.
Bij het instappen ging alles top, ze liep ontspannen maar actief, normaal loopt ze te traag. Bij het aandraven begon het. Ze wou niet vooruit, maakte huppelpasjes... Ik ben eraf gegaanen we hebben haar aan de longe gezet maar daar was niks te zien, liep mooi regelmatig, correct. Dus weer opgestapt.
Drama. Elke keer dat ik been gaf sloeg ze met haar hoofd en dreigde ze te gaan steigeren. Ze draaide haar achterhand compleet naar binnen.
Ze heeft effectief een keer gesteigerd. Gelukkig laag (normaal gaat ze loodrecht). Uiteindelijk gaf ze zich en stapte ze weer rustig ontspannen rond. Extra teugel gegeven om haar aan te tonen dat ik haar vertrouw, dit leek ze te appreciëren.
Dan in draf gevraagd. Zelfde spelletje van voor af aan: achterhand of voorhand naar binnen draaien, dreigen te steigeren. Ik ben er voor mijn doen vrij kalm onder gebleven en heb haar iedere keer dat ze dreigde met mijn stem terechtgewezen. Eenmaal dat ze dan in gang was was ze wel braaf en ontspande ze zich terug, nam ze mijn teugel en ging ze omlaag. Dus uiteindelijk draf ook goed. Daarna uitgestapt aan de lange teugel, dat was meer dan genoeg voor vandaag.
Ik vraag me echt af wat er gaande is. Ze probeert soms wel, maar meestal uit zich dat in gespannen lopen en kijkerig gedrag. Zoals vandaag, zo continu dreigen om te steigeren, heeft ze nog nooit gedaan. Ze heeft anderhalf jaar geleden wel eens een keertje gesteigerd maar dat was toen ook wel een extreme stressituatie.
DA heeft ze goed bevonden, osteo is recent geweest en heeft niet veel werk eraan gehad, tandarts is ook recent nog geweest en haar zadel is ook recent aangekocht/gepast door een vakkundig iemand. Ze loopt momenteel wel vrij scheef omdat ze 1,5 maand heeft stilgestaan door een hoefprobleem. Maar dat dat kan leiden tot zo'n gedrag lijkt me straf.
Ik ben zelf een erg onzeker persoon, snel bang maar probeer hier aan te werken en word daar goed in begeleid. Ik heb vandaag ook gewoon doorgereden, losgegooid vandoor en been gegeven, en elke keer dat ze dreigde met de stem afgestraft. Ik ben rustig gebleven, niet kwaad geworden, wel gecorrigeerd en laten weten dat ik niet gediend was met haar gedrag.
Wat doe ik in godsnaam toch zo fout?
Lichamelijk denk ik niet dat er iets is gezien ze recent door iedereen gecontroleerd is. Dus het zal vast wel aan mij liggen, ik zal wel iets fout doen. Hopelijk kunnen we uitvissen wat voor het escaleert...
Vrijdag heb ik les van die eerste vriendin. Ik ben benieuwd. Tot die tijd laat ik haar rijden door de vrouw van stal.
En danhet solliciteren dat niet lekker gaat, nu dit weer. Begin een beetje het positivisme kwijt te geraken. Kan er nu niks eens gewoon goedlopen?
. En ik genoot omdat zij genoot. Echt heerlijk om te zien!
. Geen contact vind ik zelf niets, dat bewaar ik voor het uitstappen. Voel graag de mond van mijn paard aan. Ze geeft meestal erg duidelijk aan hoe ze zich voelt, na 1 rondje weet ik al in wat voor humeur ze is. Merries he 
. 