Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73
dresjoepie schreef:Zoekt het paard verder wel gwn contact met je? Hoe is het verder in de omgang met rijden/mennen?
Hoe gedraagt die zich buiten in de wei/paddock?
Hoe lang heb je het paard al? Waar gebruik je het paard voor?
Zwerte schreef:Als het bestaat, heeft de mijne het zeker. Altijd al heeeeel gevoelig geweest voor prikkels. Hoe meer routine, hoe meer sleur, hoe gelukkiger hij is. Hij kan al bang worden van een kruiwagen die op een andere plek staat.
Wat ik bij hem wel heel fijn vind, is dat als hij eenmaal iets kent, hij dat altijd braaf doet. Het komt gewoon niet in hem op om uit te testen of te klieren. Ik vraag iets, dus doet hij dat.
Maar die weg daar naartoe...pffff wat vermoeiend... Hij is niet al te slim en het kost dus veel moeite om hem iets te leren. Moet ook met babystapjes, je gaat erg snel te ver voor hem. Iets nieuws leren, hoe klein en simpel ook, kost hem een paar dagen om te verwerken. Toen hij 3 was, konden we niet meer dan 5 min achter elkaar met hem grondwerken, dat kon zn koppie gewoon echt niet aan.
Als je teveel van hem vraagt, sluit hij zich wel heel erg af. Dat zie je ook echt aan zn ogen, die worden heel dof en hij staart in de verte. Ga je dan nog verder, dan ontploft ie.
Paarden zijn idd gewoontedieren, maar het wisselt sterk in hoeverre dat naar voren komt. De mijne maak je echt niet blij met meer uitdaging, het kan hem echt niet saai en stil genoeg zijn. Nou moet ik wel erbij zeggen dat ik nog niet eerder eentje ben tegengekomen die hier zo extreem in is.


paardje87 schreef:Ja er is er een op bokt. Of je het echt autisme kan noemen weet ik niet maar zoals de eigenaar het beschrijft wel de eigenschappen er van. Zoek maar eens op gouden hengst Frummel als ik het goed heb. Is een heel volg topic van.