Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-03-15 20:52

Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 25-03-15 20:52

Hallo,

Ik stel me die vraag al een hele tijd, maar afgelopen tijd komt deze vaker aanbod om dat ik 2 vriendinnen heb die toch serieus twijfelen of ze wel de goeie match zijn met hun paard.
Zelf denk ik dat ik de goeie match heb met mijn paard. Ik kan mezelf zijn zonder me anders te hoeven voordoen. Hoe ik het wist dat mijn paard het paard was? Dat vind ik de moeilijkste vraag, ik zag hem en wist het gewoon.

Hoe weet je of je een match hebt met een bepaald paard?
Kan elke persoonlijkheid een match vinden met zijn/haar paard?
Of moet je echt een leidertype zijn?
Wat is jou visie hierover?

Ik hoor graag jullie inbreng op dit interessant onderwerp.

**Geplaatst**: 26-03-15 08:32

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 08:32

Waarom twijfel jij er aan of die vriendinnen van jou een goede match zijn met hun paard?

**Geplaatst**: 26-03-15 08:34

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 08:34

Ts twijfelt daar niet aan. Haar vriendinnen twijfelen aan hun match met hun paard.

Ik denk zelf dat ook een gevoel is. Het klikt of het klikt niet. Denk dat het gevoel heel anders is.

**Geplaatst**: 26-03-15 08:40

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 08:40

Ik denk dat als je, het lastig vindt om een ander op je paard te zien. Je liever alles zelf voor het paard doet, enorme zin hebt om er heen te gaan en geniet van alles wat je met je paard doet, dat je een goede match bent met je paard!

**Geplaatst**: 26-03-15 09:23

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 09:23

Oeps, een beetje te vluchtig gelezen blijkbaar..

Icecrystal, ik ben het daar niet geheel mee eens. Ik vind het niet erg als mijn paard door een ander vertroeteld of gereden wordt. En ik ben dol op haar.

**Geplaatst**: 26-03-15 09:45

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 09:45

Balou_K; Dat zal inderdaad wel voor iedereen persoonlijk zijn. Bij mij geld dit wel zo.

**Geplaatst**: 26-03-15 09:49

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 09:49

Als je je geen leven meer zonder dat ene paard kunt voorstellen, dan kun je er toch wel vanuit gaan dat je een goede match bent.

Ik vind het trouwens ook geen probleem om anderen plezier te laten hebben van mijn paard.

**Geplaatst**: 26-03-15 09:57

Geplaatst: 26-03-15 09:57

Lastig. Ik denk dat dat puur gevoel is. De meeste paarden die ik ken vind ik wel leuk, sommige zijn speciaal, en sommige heb ik helemaal niks mee. De paarden die ik heb gereden, had ik eigenlijk allemaal wat mee, hoe verschillend ze ook zijn. Het gevoel van bij elkaar passen, vertrouwen hebben en plezier hebben in wat je samen doet.

**Geplaatst**: 26-03-15 11:34

Geplaatst: 26-03-15 11:34

Ga ook wel mee met wat eigenlijk al gezegd is. Het is een gevoel. En ik spreek nu even voor mezelf maar ik heb eigenlijk nog nooit echt een paard verzorgd of gehad waar ik geen goed gevoel bij had. En het zijn toch allemaal wel verschillende. Maar ieder paard had wel iets. Dus bij geen match kan ik me niet zo heel veel indenken. Wat bij mij dan op komt is dat je een paard hebt dat een maatje "te groot" voor je is. Of dat je ambities niet passen bij het paard. Maar dat komt wellicht omdat ik dus nooit echt het gevoel heb gehad dat ik niet met een paard match of de wel bekende "klik" ontbreekt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-15 11:38

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-15 11:38

Hoe wisten jullie dat jullie paard HET was?

**Geplaatst**: 26-03-15 11:38 · **Anoniem** **Geplaatst**: 26-03-15 11:38 Dat je samen echt op één lijn zit

Geplaatst: 26-03-15 11:38

Dat je samen echt op één lijn zit

**Geplaatst**: 26-03-15 11:46

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 11:46

Ik zag Eros staan en wist gelijk: dit is hem. Het gaat dus puur om gevoel vind ik, er moet een klik zijn.

**Geplaatst**: 26-03-15 11:50

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 11:50

Als je bij je paard komt en je ziet aan hem dat die chaggerijnig is, dat je aan het orenspel kunt zien wat hij bedoelt, dat je tijdens het rijden iets denkt en je paard volgt het eigenlijk al op voordat je de hele hulp hebt gegeven. Mijn oude merrie bijvoorbeeld weet ik precies wat ze bedoelt tijdens het mennen, ze wil bijvoorbeeld graag galopperen, dat zie ik aan alles, ik hoef dan geeneens een stemcommando te geven, de leidsels iets losser laten is al voldoende en ze gaat.

**Geplaatst**: 26-03-15 11:52

Geplaatst: 26-03-15 11:52

Ik heb een paard wat ik samen met mijn moeder en zus gekocht. Ik was toen 11 jaar. We hebben heel lang niet echt een klik gehad, maar we zijn wel naar elkaar toe gegroeid. Hij was heel gevoelig, en ik ben soms wel een beetje boers. Ik heb nu heel veel plezier met hem, en zou hem nooit meer kwijt willen. Al houd ik toch wat afstand omdat als ik ga verhuizen, hij niet meegaat. (Ben nu 20)
Mijn opa heeft laatst een veulen 'voor mij' gekocht, samen zijn we naar de Zuidlaarder markt geweest. Waarom precies geen idee, maar met dat veulen een superklik ook al gaat niet alles vlekkeloos. Ze is op mij gericht, en ik kan echt relaxen als ik daar ben.

**Geplaatst**: 26-03-15 11:52

Geplaatst: 26-03-15 11:52

Het is een gevoel, je hebt dan gewoon een paard waarvan je zeker weet dat je met geen ander paard gelukkiger bent en hem voor geen goud wilt ruilen.

**Geplaatst**: 26-03-15 11:55

Geplaatst: 26-03-15 11:55

Ik heb mijn paard gewoon gekregen

Niks aan uitgezocht eigenlijk, dat heeft mijn vader gewoon gedaan... :')

Uiteindelijk toen besloten was dat wij dit paard zouden kopen hebben we eerst de naam veranderd

en daarna heeft Gil nog 2 maand bij de handelaar gestaan en daar heb ik hem 2 maanden 2 keer in de week gereden. daarna is hij pas mee naar huis gegaan.

Ik heb dus nooit het gevoel gehad bij mijn eigen paard dat ik zoiets had van, dit is hem, wel meteen verliefd op geworden, maar niet meteen dat gevoel.
Wel hadden wij een klik op de grond, maar in het zadel nog niet echt.
Het was gewoon een leuk paard wat ik mocht rijden :')

De klik in het zadel kwam jaren later pas toen hij steeds mee ging naar stages etc.

Hoe ik het nu ervaar?
Gil is mijn maatje en mijn alles... ik kan mij niet voorstellen een leven zonder hem te hebben en daar aan denken maakt mij ook heel verdrietig.

Overigens heb ik wel met 2 andere paarden gehad dat ik ze zag en meteen dacht, dit is mijn paard

niet dat ze ooit van mij zijn geweest hoor :')

let wel, dit is bij mij dus een ander gevoel dan meteen verliefd worden op een dier

**Geplaatst**: 26-03-15 11:57

Geplaatst: 26-03-15 11:57

Het karakter van een paard moet matchen met je eigen karakter. Mijn paard kan heel eigenwijs zijn, heel vurig, maar aan het eind van de dag weten we wel dat we op elkaar kunnen vertrouwen. Daarbij zijn we ontzettend goed op elkaar ingespeeld. Ik maak bijna alleen maar buitenritten met mijn paard. Vaak draaft hij al aan voor ik echt de hulpen geef (maar dus wel zelf wil aandraven). En andersom voel ik aan hem aan wanneer hij graag een galopje wil pakken of juist terug wil naar stap.

Overigens heb ik er totaal geen problemen mee om (de juiste!) andere persoon met hem te zien. Vind het heerlijk om te zien hoe zijn verzorgstertje lekker met hem aan het tutten is, of als ze meegaat op buitenrit en we halverwege omruilen.

**Geplaatst**: 26-03-15 12:08

Geplaatst: 26-03-15 12:08

LauraFlexx schreef:
Ik zag Eros staan en wist gelijk: dit is hem. Het gaat dus puur om gevoel vind ik, er moet een klik zijn.

Zelfde hier, alleen dan met mijn paard natuurlijk

Ze was eigenlijk niet wat ik zocht (ik wilde een paard van minstens 1.75, vind ik prachtig, maar zij is 1,65) en het is geen zacht knuffelpaardje. Maar ben gaan kijken omdat er iets in de foto's was, wat me aantrok.
Toen ik haar zag, wist ik het al en toen ik ging rijden, wist ik het helemaal zeker. Ik was zó zeker, dat ik helemaal geen keuringen heb laten doen, ik wilde het gewoon niet weten. Ze was 2 jaar ervoor nog wel gekeurd, maar toch..

Nu 6 jaar later is ze nog steeds mijn grote trots. Nooit ernstige problemen gehad overigens.
In het rijden gaat het niet altijd even goed. Ik ben onzeker, lichtelijk angstig en nouja, gewoonweg niet de beste ruiter en zij neemt mijn spanning natuurlijk over. Daardoor zijn we nu dus M2 -1

En we zitten "vast". Maar er is geen haar op mijn hoofd die daardoor denkt dat we nooit een goede combinatie kunnen zijn/worden. Het is allemaal mijn probleem, niet het hare.

Ik heb een pauze ingelast afgelopen december, omdat ik dat nodig vond, maar toeval wilde dat er het een en ander voorviel (wondjes, ontstekingen, bak te nat, bak bevroren, ikzelf niet helemaal gezond), dus is die kleine break een vakantie van 4 maanden geworden

.
Maar in die tijd heb ik gewoon veel tijd met haar doorgebracht, lekker ongedwongen, beetje spelen in de bak, lange poetsbeurten, enz enz. Om weer wat meer een vertrouwensband op te bouwen.
Nu heb ik er weer een paar keer op gezeten, maar ik merk zoveel verschil al. Vooral bij mezelf, ik heb geen centje angst meer. Ook al zag ik er tegenop, om na zo'n lange pauze weer er op te gaan zitten, vond ik eng. (Uiteraard heb ik eerst wel wat conditie opgebouwd door longeren etc.).
Gek eigenlijk...

Maar ik heb er zo'n hekel aan dat mensen hun paard de deur uit doen omdat het even niet wil. Of omdat ze die verrekte vliegende wissel er niet op kunnen rijden in 2 dagen, ofzo >;)

Dat zou ik zelf nooit doen. Mocht de combinatie tussen haar en mij nou over 2 jaar nóg niet werken, dan misschien.. Maar ik denk het alsnog niet. Dan maar lekker niet (wedstrijd) rijden. Ik heb zoveel geleerd van haar inmiddels, dat ik het niet over mijn hart zou kunnen verkrijgen.

Dus ja, het gevoel telt voor een groot deel, naar mijn mening. Maar ik vind persoonlijk ook dat je eigen wilskracht er ook wat mee te maken heeft.

**Geplaatst**: 26-03-15 12:15

Geplaatst: 26-03-15 12:15

Een goede match komt van 2 kanten uit, van jezelf en van het paard uit. Paard en ruiter moeten bij elkaar passen. Dat zie je ook terug in de resultaten (welk doel je dan ook voor de combi stelt, recreatief of wedstrijden).
Sommige combi's hebben meer werk nodig om aan elkaar te wennen, sommige combi's zullen na verloop van tijd blijken geen goede match te zijn. Ik heb in de loop der jaren vaak genoeg combi's gezien waarvan je denkt hoe zoek je ze uit?
Als ruiter/eigenaar moet je denk ik realistisch zijn in je eigen kunnen/ervaring, de doelen en toekomstperspectieven die je met je paard wilt hebben en je karakter en het karakter van het paard. Karakters moeten matchen! Ik hoor veel mensen redeneren vanuit hunzelf, maar vanuit het paard vind ik net zo belangrijk. Je kunt een paard geweldig vinden maar als jij niet de beste ruiter/eigenaar bent voor dat paard?

Mijn eigen paard is mijn verzorgpaard geweest, ze is eenkennig en het heeft een half jaar geduurd eer ze me niet meer aankeek met een blik van "wat doe jij hier". Ik was zelf verliefd al vanaf de eerste keer dat ik haar zag

Toen ik haar ging verzorgen was ze nog een 'maatje te groot', veel te temperamentvol met wat ik gewend was. Ik heb het eerste half jaar alleen in de bak gereden en rondjes stappen om de boerderij om haar rustig te krijgen en aan mij te laten wennen. Na een paar maanden leek ze nog steeds niet blij om mij te zien (erg eenkennig en haar vorige verzorgster heeft haar 9 jaar eigenlijk als enige verzorgd/gereden). Ik heb toen serieus overwogen om ermee te stoppen, puur omdat ik het gevoel had haar echt geen plezier ermee te doen. Ze heeft overigens nooit iets gedaan tegen mij (niet eens gebokt of watdan ook)en ik heb haar altijd met respect behandeld. Maar vooral het contrast met vorige verzorgpony's die erg knuffelig en aanhankelijk waren, was gewoon groot. Na ongeveer een half jaar, op het moment dat ik er over aan het denken was om ermee te stoppen, kwamen kleine veranderingen. Oortjes naar voren als ik de stal inliep, blijven staan in de wei in plaats van wegrennen en de hele kudde opjagen, ze begon me te accepteren

.
Achteraf gezien was ik misschien toen nog te 'groen' voor haar, maar ze heeft me veel geleerd en nu weet ik dat dit de ideale match is voor ons beiden. Dat waren we op papier al, alleen duurde het even eer ze überhaupt aan mij wende. Op papier omdat ze temperamentvol is en ik kalm en haar kan temperen, ze leiding nodig heeft maar met een gebruiksaanwijzing en ik die kan geven en zelf ook een gebruiksaanwijzing heb

Als ik een droompaard zou mogen dromen, dan is dat precies mijn Furi. Ik zou niks aan haar veranderen. Hopelijk denkt ze ook zou over mij

**Geplaatst**: 26-03-15 12:33

Geplaatst: 26-03-15 12:33

Ik snap wat je bedoelt TS.

Zelf heb ik het volgende, ik heb een super lieve friese merrie van 12 jaar. Heeft altijd voor de kar gelopen in het 4 span, nooit echt gedressuurd. Naar 1,5 jaar kunnen we een redelijk B proefje rijden. We hadden heel veel miscommunicaties, het rijden ging op gegeven moment niet meer en ik begon te denken dat dit niet het juiste paard voor mij was.

Ik kwam er achter naar een tijdje dat dressuur rijden niet echt mijn ding was. Buitenritten maken vindt ik leuk, springen, eventing (al hebben we dat laatste nog nooit gedaan.) Maar ik heb een friese merrie, natuurlijk is het geen spring paard, ik kreeg weer het gevoel dat ik niet het geschikte paard had. Op de buitenritten na.

Hierdoor wordt je gevoel of je wel matcht met je paard toch iets anders, soms dacht ik dat een alrounder wat leuk kan dressuren, leuk kan springen, buitenritten kan maken en voor de kar kan(paps ment met haar) niet geschikter was voor ons. (waar ik bijvoorbeeld ook springwedstrijden mee zou kunnen rijden)

We reden wel veel buitenritten en ik merkte dat we dit beide leuk vinden, zo nu en dan een boomstammetje mee. (hooguit 30 cm) We maakten vooral lange ritten, niet gewoon alleen ontspannen buitenritten met een lange teugel. Nee conditie training, galoptraining enz. Mijn paard vindt dit leuk, ik vindt dit leuk en opeens besefte ik hoe z'n leuk paard ik had. Nee ik zal er nooit geen L parcours mee kunnen springen of Z dressuren, maar ik kan wel heerlijk op buitenrit, een leuk sprongetje maken, mennen en gaat het dressuren stukken beter. Doordat ik mijn verwachtingen heb bijgesteld en andere opties heb bekeken weet ik dat ik ontzettend met mijn paard match, en gaan de dingen die eerst niet goed gingen plotseling stukken beter.

Ja het gevoel dat ik meer wil springen dan dressuren is er nog steeds, maar door dat ik mijn verwachtingen heb aangepast is mijn paard opeens super ontspannen en heb ik echt het gevoel dat het goed zit en dat weegt zwaarder dan het springen.

Ik denk dat je vriendinnen dat misschien ook eens moeten doen. Wat zijn de verwachtingen? Ben je berreidt die te veranderen als het desbetreffende paard er niet bij past? Zo niet, dan zou ik eerlijk zijn tegen over jezelf. Dan is het logisch dat je niet matcht met je paard.

Net zoals MDH zegt door de ervaringen krijg je de klik met je paard. Toen wij ons paard kochten waren we gewoon opzoek naar een leuk paard, ik had eigenlijk helemaal geen gevoel erbij toen ik haar voor het eerst zag. (zoals je in de penny altijd leest

) Wel had ik toen ik met haar in de eerste week dat we haar op proef hadden in het bos reden z'n gevoel dat het goed zat, ik had normaal in het bos z'n angstig gevoel dat het paard zo op hol kon slaan ect, maar bij haar voelde het goed, geen angst, zelfs een ren galopje gedaan, zat er toen voor het eerst op.

En niet te vergeten, jou paard moet jou ook leren kennen en anders om ook. Dat lukt echt niet binnen een half jaartje. Door ervaringen, zelf je eigen verwachtingen bij te stellen als het moet en plezier zul je merken dat je een stuk beter klikt met je paard. Soms zul je zien dat het toch niet klikt en dan moet je ook eerlijk naar jezelf en je paard zijn.

Hobke: Dat lijkt mij ook niet echt.. ik heb wel eens getwijfeld of een ander paard mij gelukkig zou maken, maar naar bovenstaande ben ik er toch achter gekomen dat dit mijn paard is.

Dus kortgezegd: Je moet investeren in tijd en verwachting.

**Geplaatst**: 26-03-15 12:37

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 12:37

Ik ben - vind ik zelf - een échte match met mijn Bonte Jaopie, zowel qua postuur als karakter.

Niet, dat we nooit moeilijkheden tegenkomen, hebben of gehad hebben, dat is wat anders. Daar werk je je samen uit.

Maar het is meer dat je je geen passender paard qua uiterlijk, gangwerk, gedragswijze etc. kunt voorstellen, dat je het gevoel hebt dat wát er ook gebeurt, je het wel aankunt samen met je paard.

**Geplaatst**: 26-03-15 12:41

Geplaatst: 26-03-15 12:41

Terpentijn: Ik heb liever een paard met een leuk karakter dan een paard wat iedereen moeders mooiste vindt. Als het gevoel goed zit hoeft het geen plaatje te zijn.

**Geplaatst**: 26-03-15 12:45

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 12:45

Mijn paard heeft écht ALLES dat ik leuk vind, inclusief een soms opstandig karakter (dat heb ik zelf ook, hahaha).

**Geplaatst**: 26-03-15 12:49

Geplaatst: 26-03-15 12:49

De eerste blik en de proefrit op Napolion.Toen wist ik dat hij de ware was.En Britta en ik zijn naar elkaar toe gegroeid.

**Geplaatst**: 26-03-15 12:52

Re: Wanneer ben je een match met je paard?

Geplaatst: 26-03-15 12:52

Ik moest kost wat kost een halve stal hebben en zo vond ik Zara . En van lief en leed is ze nu van mij .
Soms denk ik passen we wel bij elkaar maar dan is er weer een dom ons momentje en dan weet ik zeker dat het zo heeft moeten zijn