Gini schreef:Wat ik denk dat je probleem "verergerd" heeft is dat je twee keer hebt moeten "opgeven" omdat er tijdsdruk achter zat. Jouw paard heeft in twee weken tijd tweemaal de bevestiging gekregen van 'zie je wel, als ik maar lang genoeg weiger, moet ik dat rotding niet op'. Dus neem eens lekker de tijd voor dat trailerladen (niet wanneer je ergens moet zijn). Al moet je een halve dag voor die trailer staan. En als je een helper nodig hebt, zorg dan dat die evenveel geduld en tijd heeft.
En probeer uit te zoeken wat het beste werkt voor jou paard. Mijn paard loopt netjes de trailer op wanneer ik een wortel voor haar neus houd of schudt met een bakje eten. Laat ik dat weg, dan staan we te klooien voor die laadklep. Dus ook al is het niet helemaal volgens het boekje (je zou het paard namelijk niet met eten de trailer op mogen lokken), als mijn paard op die manier zonder stress binnen de 5 minuten op de trailer staat, dan kan dat boekje me wat.

Dat is het probleem, we hebben het eten al geprobeerd... Daar heeft hij als hij niet de trailer op wil ook totaal geen boodschap aan. Het is heel fijn dat het voor jou wel werkt, maar het is iets dat wij allang hebben moeten opgeven helaas...
janouk schreef:Succes
Tip : laat iemand jou eens filmen als je je klaar maakt om richting trailer te lopen en te laden.
Kan soms heel verhelderend zijn om jezelf eens te bekijken en dan vooral je lichaamshouding.
Vind ik ook een hele goeie!
Gypsy schreef:Kun je dan niet gewoon hem er een uur te vroeg inzetten als je samen met stalgenootje moet laden? Van een uur wachten in de trailer gaat hij niet dood, lekker een net met hooi of zelfs kuil vullen en laat maar staan.
Volgens mij is het namelijk de tijdsdruk waar jij zenuwachtig van word. De enige keren dat het je niet lukt is bij tijdsdruk.
Nou het gekke is dus dat het afgelopen zaterdag toen ik op wedstrijd moest totaal geen punt was. Ik begon om half zeven met inladen en uiterlijk zeven uur moest ik weg. Ik had ingezet op kwart voor zeven. En om kwart voor zeven reden we ook!
Maar in geval van samen reizen is het inderdaad wel een goed idee om hem er gewoon op te zetten, klep dicht en een hooinet. Voorlopig in ieder geval.
chantalhaf schreef:Waar ik zo zo zo onwijs veel aangehad heb is de online cursus van Eddy Modde!!! Klinkt bizar zo online maar mijn ABSOLUUT niet te laden pony loopt nu zonder iemand in dr eentje de trailer op! Het vergt wat tijd en oefening maar zijn methode is echt top!
Heb ik ook bekeken en zijn ebook gelezen vanochtend, is zeker interessant en ook iets waar ik me wel aan zou willen wagen. Maar omdat ik net John erbij heb gehad, betwijfel ik of beide dingen wel te combineren zijn. Voor mijn totaal niet NH georiënteerde gevoel zijn het twee geheel verschillende dingen.
bigone schreef:Op het moment dat jij denkt van O Jee, daar gaan we weer dan ga je ook. Paarden spiegelen en er word je op dit moment een grote spiegel voor gehouden. Adem in, adem uit en oefenen. Je weet hoe het moet en nu nog je eigen frustraties uit zetten. Als je op wedstrijd of naar de club moet zorg dan de eerste weken dat je niet van een ander afhankelijk bent qua tijd want dan moet je afhaken en ook dat hebben ze donders goed in de gaten.
Nouja, ook de vraag vooraf: Gisteren ging het goed, maar heb ik alles onthouden en kan ik het nog wel? Ik twijfel in heel veel dingen aan mezelf, kennelijk ook hierin. Omdat ik mijn eigen valkuilen ken en omdat ik totaal niet geoefend ben in dit soort dingen.
De tijd is een goed punt, ga ik mee aan de slag!
Aankomende maandag heb ik les, in principe moet ik daarvoor naar de binnenbak (dus met de trailer weg). Op tijd beginnen lijkt me dan een goede oefening en hopelijk alleen. En anders zoals Gypsy zegt, eerst de mijne er op en dan gaat hij maar een uurtje in de trailer staan.
piezze schreef:Hey, wat bij de mijne giga geholpen heeft is de trailer met de klep zowat in de staldeur te parkeren. De terugweg zet ik dekar altijd zo strak mogelijk langs de muur of een hek. Bij sommige paarden zijnhet de kleine dingen die het doen. Een zweepje in je linkerhand. Zolang je er zelf maar in gelooft. Komt vast goed!
Is hier geen optie, nouja het kan wel op een andere manier maar er blijft ruimte. Paard staat rechts geladen, dus zweepje heb ik ook in mijn rechterhand (aangezien ik achterstevoren sta). In de ebook van Eddy Modde heb ik gelezen dat het opsluiten van de trailer juist geen goed idee is. Weet niet hoe de methode van John hierin staat. Trailer stond maandag ook gewoon vrij en daar was het ook geen probleem. Op meerdere locaties overigens!
nummer13 schreef:jammer dat jij het laden al 2 keer hebt moeten staken... dat heeft hem bevestigd dat als hij maar genoeg tegensputtert, het niet meer hoeft en híj dan in control is...
Even geknipt in je reactie, anders wordt het zo onoverzichtelijk.
Na het lezen van de ebook van Eddy Modde en de training van John afgelopen maandag geloof ik niet dat dit paard het zo ziet. Ik begrijp je reactie volkomen, ik weet ook dat er paarden zijn die zo lijken te denken hoewel menigeen daar niet in gelooft. Ik dacht ook altijd zo en menig koppig paard krijg je er heus wel op. Maar dit paard doet het niet om mij te pesten, als hij mij zou willen pesten had hij nadien niet zo hard gewerkt onder het zadel gisteren. Dan had hij me ook nog op andere manieren kunnen pesten. Na de training van John afgelopen maandag heb ik met eigen ogen kunnen zien en beoefenen dat hij me niet pest, maar dat hij het prima kan zonder morren.
ijssnuiver schreef:Ik herken mezelf wel een beetje in jou.
Zolang het een paard van een ander betreft, is er niets aan de hand. Geen onrust bij mij(ook niet als ik weet dat ze moeilijk laden) en staan ze vrij vlot op de trailer. Ik heb genoeg manieren geleerd om moeilijk te laden paarden op de trailer te krijgen en daar ook de eigenaars bij de helpen.
Maar zodra het een eigen paard betreft... De stress slaat direct toe, ook zonder tijdsdruk. Bij mij is het (denk ik) dat ik me wil bewijzen tov stalgenoten oid.
Het enige wat ik je kan adviseren, werk aan jezelf.. Hoe confronterend dat ook is, je krijgt het paard wat je nodig hebt. En ik kan daar over mee praten(niet zozeer op gebied van trailerladen, wel persoonlijk). Kom erachter waar jou onrust/stress/angst vandaan komt. Is het daadwerkelijk de tijdsdruk? Dan is het vrij eenvoudig op te lossen. Of is het iets anders?
Het is niet mijn eigen paard hoor
Enige verschil is wel dat ik weet dat deze nooit verkocht wordt zolang de eigenaar leeft en dat ik daarmee een heleboel houvast heb. Dat zal wel een wezenlijk verschil kunnen zijn. Want inderdaad, ik wil me gigantisch bewijzen. Niet tegenover mijn stalgenoten hoor, totaal niet. En misschien heb je nu wel een heel eind de goede richting op gedacht... Het is mij eerder nog nooit gelukt om te komen waar ik wil komen, terwijl ik weet dat ik het in me heb. En nu heb ik de kans, misschien denk ik onbewust juist wel: "Pffff... dat bestaat niet, het kan niet anders dan ergens mis gaan." Ondanks dat mijn paard nu best wel op de trailer gaat en dat best kan, geloof ik er misschien daarom juist niet in? Omdat ik toch nooit zou kunnen komen waar ik wil komen?
Maar als dat het is, hoe moet ik dat dan oplossen?