Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-15 11:39

Paard durft nergens heen ohz., help?!

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-15 11:39

Hoi,
Ik zit met een probleem wat eigenlijk al een tijdje speelt. Lobke is het paard van mijn moeder en mij en is over het algemeen een heel braaf paard, totdat je ergens heen wilt onder het zadel.
Ze wil bijvoorbeeld best vaak niet de bak inlopen. Als je naar de bak toeloopt, heb je aan je rechterhand trailers en een longeercirkel staan. Soms zijn die eng en soms ook niet. Aan de linkerkant heb je echter een slootje. Wanneer Lobke heeft bedacht dat ze de bak niet in wil, begint ze achteruit te lopen met een afwijking naar links, waardoor ze bijna in die sloot terecht komt. Dit is nog nooit gebeurd, maar ze is wel zo lomp om dat te kunnen doen. Dit probleem is er niet wanneer er al een paard in de bak is, ik er naast loop, of wanneer iemand anders (paard, persoon of hond) voor/naast haar loopt.

Dit zelfde probleem(dit is wel ernstiger) is er met het erf afgaan. Zodra ze doorheeft dat ik naar buiten wil, begint ze achteruit te lopen en om te draaien. Hierbij loopt ze ook regelmatig tegen dingen aan. Hier is het ook weer zo dat ze wel gaat wanneer er iemand mee is. Dit kan ook iemand zijn die we niet kennen en een paar honderd meter voor ons loopt. Maar ook nu is er weer de kans dat ze achteruit kan lopen en zo de sloot in.
De reden dat we weten dat ze daartoe in staat is, komt doordat ze een aantal jaar terug, toen ze voor de kar stond, op een fietsdijk met in het midden een ruiterpad (dus het is net iets breder dan een kar met aan de zijkanten schuin aflopede kanten met aan beide kanten sloten) uit het niets er vandoor ging en de aanspanning die voor ons liep is in gaan halen. Ik stond achterop ennben er afgesprongen en mijn moeder die mende is er ook afgesprongen. Er is gelukkig niets ernstigs gebeurd, maar dat scheelde ook maar weinig.
Dit laat dus zien dat ze in staat is om zichzelf en daarbij ook ons, in gevaar te brengen.

Aan de hand heeft ze dit totaal niet en is ze één van de braafste paarden die ik ken.

Toen we haar net hadden, had ze dit niet en kon ze wel alleen naar buiten. Ze heeft ook een tijdje gehad dat ze zelfs met andere paarden niet naar buiten kon omdat dat veel te gevaarlijk was. Dit kan nu gelukkig wel.
We hebben Lobke trouwens sinds september 2010.

Wie heeft er een idee wat we eventueel zouden kunnen doen?

Edit: Lobke is eigenfok en voordat we haar kochten had ze haar hele leven bij haar moeder gestaan. Ze was op dat moment zeven. Misschien dat dat er iets mee te maken kan hebben?

**Geplaatst**: 07-02-15 11:57

Re: Paard durft nergens heen ohz., help?!

Geplaatst: 07-02-15 11:57

Zo te lezen neemt ze jullie in de maling en hebben jullie niets te zeggen.

Hoe pak je haar aan als ze dit gedrag vertoont?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-15 12:00

Re: Paard durft nergens heen ohz., help?!

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-15 12:00

Met rust en veel beloning wanneer ze het wel goed doet. Ervaring heeft namelijk geleerd dat hoe bozer je wordt, hoe meer ze zich afsluit voor jouw hulpen en het gedrag erger wordt.

**Geplaatst**: 07-02-15 12:03

Re: Paard durft nergens heen ohz., help?!

Geplaatst: 07-02-15 12:03

Voor jullie zou grondwerk heel goed zijn. Les nemen bij iemand die daar ervaring mee heeft zodat je lobke kan leiden en leert dit voor te zijn.

Succes

**Geplaatst**: 07-02-15 12:11

Geplaatst: 07-02-15 12:11

Goof schreef:
Zo te lezen neemt ze jullie in de maling en hebben jullie niets te zeggen.

Hoe pak je haar aan als ze dit gedrag vertoont?

+1

Sanneloes schreef:
Voor jullie zou grondwerk heel goed zijn. Les nemen bij iemand die daar ervaring mee heeft zodat je lobke kan leiden en leert dit voor te zijn.

Succes

Van grondwerk leer je niet per se duidelijker worden naar een paard dat vrij duidelijk last heeft van 4 hele grote middelvingers. Het risico is vrij groot dat er op enig moment een welgemikte schop onder een kont gegeven moet worden. Moet je wel de instructie hebben die niet bang is om dat punt te maken.......

**Geplaatst**: 07-02-15 12:14

Geplaatst: 07-02-15 12:14

ierusju schreef:
Ervaring heeft namelijk geleerd dat hoe bozer je wordt, hoe meer ze zich afsluit voor jouw hulpen en het gedrag erger wordt.

Paard doet dus sowieso al niet wat je wil en heeft ook nog geleerd dat als ze 'aangepakt' wordt en ze nog meer stennis schopt ze alsnog haar zin krijgt. Dat gaat nooit werken natuurlijk.

Ik sluit me bij ikke aan; dier heeft gewoon een no-nonsense aanpak nodig en een flinke schop onder haar hol.

**Geplaatst**: 07-02-15 12:18

Geplaatst: 07-02-15 12:18

Misschien een rare tip in jouw ogen maar als ze achteruit gaat lopen draai haar dan zo dat ze achteruit de bak in loopt. En dan gewoon gaan rijden net of er niets aan de hand is. Gaat dit na verloop van tijd goed dan ga je met iemand op buitenrit, eerst gewoon achter iemand aan , dan naast iemand en dan voorop. Best kan dat het kwartje dan snel valt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-15 12:22

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-15 12:22

Goof schreef:
ierusju schreef:
Ervaring heeft namelijk geleerd dat hoe bozer je wordt, hoe meer ze zich afsluit voor jouw hulpen en het gedrag erger wordt.

Paard doet dus sowieso al niet wat je wil en heeft ook nog geleerd dat als ze 'aangepakt' wordt en ze nog meer stennis schopt ze alsnog haar zin krijgt. Dat gaat nooit werken natuurlijk.

Ik sluit me bij ikke aan; dier heeft gewoon een no-nonsense aanpak nodig en een flinke schop onder haar hol.

Ik sluit me ook bij ikke aan hoor. Mijn moeder en ik zijn echt niet vies van een schop onder haar reet op het juiste moment, maar het wordt er alleen maar erger door. Zit daarom ook met mn handen in mijn haar...

**Geplaatst**: 07-02-15 12:23

Geplaatst: 07-02-15 12:23

Jlie zijn te lief, paard is d'r baas, ik ga mee met het advies hulp erbij halen die jullie leert aan te pakken, en dat is idd niet altijd grondwerk zoals ik het zie om me heen zie , zoek maar meer de no nonsens aanpak

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-15 12:27

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-15 12:27

bigone schreef:
Misschien een rare tip in jouw ogen maar als ze achteruit gaat lopen draai haar dan zo dat ze achteruit de bak in loopt. En dan gewoon gaan rijden net of er niets aan de hand is. Gaat dit na verloop van tijd goed dan ga je met iemand op buitenrit, eerst gewoon achter iemand aan , dan naast iemand en dan voorop. Best kan dat het kwartje dan snel valt.

Absoluut niet raar en hebben we ook al een aantal keer geprobeerd, maar ze laat zich heel slecht sturen op zo'n moment. Wanneer ze dan eindelijk is omgedraaid, is het heel lastig om haar te atuen terwijl ze acheruit loopt.
Op buitenrit kan ze ook voorop, maar dat lukt met veel pijn en moeite wanneer we in het duin zelf zijn.

**Geplaatst**: 07-02-15 12:33

Geplaatst: 07-02-15 12:33

Lastig probleem. Dit heb ik vroeger ook met mijn merrie gehad. Ik zeg niet dat dit voor jou werkt, maar dit is wat ik heb gedaan:

Mijn merrie nam me ook in de maling. Steeds meer dingen werden een reden om vooral niet verder te gaan. Op een goed moment was ik het helemaal zat (met een buitenrit kwam ik niet verder dan het eerste verkeersbord

)..... Die woensdagmiddag heb ik gedacht: hoe je het doet, doe je het, maar wij gaan naar het volgende dorp en ik stap niet af! Ik zat er om 12 uur op en had tot 18 uur de tijd. Ik dacht: kom maar op!
De heenweg duurde 2 uur en een kwartier. Telkens draaien, steigeren, achteruit lopen, dreigen de sloot in te lopen etc. Maar lieverlee kreeg ze door dat ze het toch écht niet ging winnen en werden de meters in stap vooruit langzamerhand steeds langer.
De terugweg had ze het liefst in één sprint naar huis gegaloppeerd. Maar ja, op de heenweg kon ze ook alleen maar stappen en mini stukjes draven. Dus dat gold natuurlijk op de terugweg ook

(vervelende ikke

) Daar deden we dus 45 minuten over.
Toch is die middag een kantelpunt geweest. Zaterdag heb ik de oefening herhaald en ging het al veel beter. Daarna bleef het opletten buiten, het bleef een angsthaas, maar was het échte gedraak wél over en was duidelijk dat ik degene was die bepaalde wat er gebeurde $*\o/*$
Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-15 16:11

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-15 16:11

Apochewinta schreef:
Lastig probleem. Dit heb ik vroeger ook met mijn merrie gehad. Ik zeg niet dat dit voor jou werkt, maar dit is wat ik heb gedaan:

Mijn merrie nam me ook in de maling. Steeds meer dingen werden een reden om vooral niet verder te gaan. Op een goed moment was ik het helemaal zat (met een buitenrit kwam ik niet verder dan het eerste verkeersbord )..... Die woensdagmiddag heb ik gedacht: hoe je het doet, doe je het, maar wij gaan naar het volgende dorp en ik stap niet af! Ik zat er om 12 uur op en had tot 18 uur de tijd. Ik dacht: kom maar op!
De heenweg duurde 2 uur en een kwartier. Telkens draaien, steigeren, achteruit lopen, dreigen de sloot in te lopen etc. Maar lieverlee kreeg ze door dat ze het toch écht niet ging winnen en werden de meters in stap vooruit langzamerhand steeds langer.
De terugweg had ze het liefst in één sprint naar huis gegaloppeerd. Maar ja, op de heenweg kon ze ook alleen maar stappen en mini stukjes draven. Dus dat gold natuurlijk op de terugweg ook (vervelende ikke ) Daar deden we dus 45 minuten over.
Toch is die middag een kantelpunt geweest. Zaterdag heb ik de oefening herhaald en ging het al veel beter. Daarna bleef het opletten buiten, het bleef een angsthaas, maar was het échte gedraak wél over en was duidelijk dat ik degene was die bepaalde wat er gebeurde $*\o/*$
Succes!

Dit wil ik binnenkort denk ik ook gaan proberen. Alleen is ze herstellende van een peesblessure en ben al blij dat we weer mogen rijden, dus wil het zeker de komende maand nog niet doen, maar het klinkt zeker als een optie

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-02-15 19:22

Re: Paard durft nergens heen ohz., help?!

Geplaatst door de TopicStarter : 08-02-15 19:22

Zijn er nog meer tips?

**Geplaatst**: 08-02-15 20:10

Re: Paard durft nergens heen ohz., help?!

Geplaatst: 08-02-15 20:10

Het is maar een ideetje, maar ik heb het idee dat het paard wel erg graag aandacht en begeleiding wil. Ik heb een verzorgpony die soms midden in het duin besluit om niet verder vooruit te willen, zonder dat ik naast haar loop. (Nu werkte een zweepje goed, maar ik die het zelf liever zonder.) Voor mij is de oplossing dan negeren. Gewoon precies, helemaal niets doen en het paard op dezelfde plek houden. Je kunt echt een half uur midden op een fietspad staan, maar uiteindelijk kwam bij mij de pony tot de conclusie dat de enige manier om verder te gaan, toch vooruit lopen is.

**Geplaatst**: 08-02-15 21:58

Geplaatst: 08-02-15 21:58

Ik ken het paard ook persoonlijk en het is wel een volhardend type. Ik ging helpen haar laden met NK carrousel vorig jaar.

We zijn zeker een half uur of niet langer bezig geweest met laden. Longeerlijnen, trailer tegen muur en uitweg versperren met hekken en wat niet. NIKS hielp. Uiteindelijk probeerde zij tussen een gaatje van 30 cm te springen en bleef haken aan het hek. Werd toen veels te gevaarlijk dus we zijn gestopt.

Ze was niet in paniek of bang. Maar wilde gewoon echt niet

Laatst bijgewerkt door Bralindy op 08-02-15 21:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-02-15 21:58

Geplaatst: 08-02-15 21:58

IK heb vroegr ook zoiets meegemaakt:

Toen ik nog wat jonger was had ik een lease pony merrie (een echte merrie merrie) die altijd heel sloom was in de bak maar zodra je haar meenam op buitenrit liep ze met oortjes naar voren helemaal vooraan. Op een dag ging ik met een vriendin op buitenrit naar een plek waar we normaal niet op buitenrit gingen, we waren al zo'n anderhalf uur onderweg toen mijn lease pony uit het niets niet meer vooruit wilde. Ze begon achteruit te lopen/steigeren/trappen etc. Ik snapte er helemaal niks van aangezien het een doodnormale weg was, er gebeurde ook helemaal niks engs ofzo dus het was ook niet dat ze schrok ofzo. We zijn uiteindelijk maar terug gereden aangezien geen een van ons haar vooruit kreeg. Ik was toen nog maar 12 en durfde haar niet zo goed aan te pakken en mijn vriendin die toen mee was ook niet. Na een tijdje ging ik met een andere vriendin weer op buitenrit en deze keer gewoon naar het vertrouwde bos waar mijn lease pony al sinds dat ze is beleerd op buitenrit ging dus dat was zeker al zo'n stuk of 8 jaar . M'n pony verzette zich om de 10 meter en begon weer met achteruitlopen/trappen/steigeren, ik snapte er helemaal niks van. We wisten zeker weten dat ze niet bang was of iets. Mijn vriendin die toen mee ging stond heel sterk in der schoenen dus hadden we even van pony geruild zij op mijn lease pony en ik op die van haar. Na een hoop geschop en gedraai kregen we haar telkens een stukje verder. Ik ben trouwens iemand die meestal tegen de techniek van schoppen en slaan is en alles probeer te bereiken door middel van geduld, respect en beloning, ik kan je verzekeren dat ik dit ook echt wel bij haar had geprobeerd maar het lukte gewoon echt niet op de een of ander gekke manier. Zo ging het na die ene buitenrit dus elke keer, en in het begin werd het ook telkens maar erger. Ik baalde verschrikkelijk dat ik op die ene buitenrit was gegaan en heb serieus dagen gehuild dat ik niet meer met mijn pony op buitenrit kon en dat ze er ook helemaal niet meer van genoot. Maar goed we zijn echt 100 keer met haar de sloot in gelopen tijdens het klieren op buitenrit, toch gaven we het niet op. Doordat ik altijd met mn ene vriendin (die meeging op de buitenrit na het ongeluk) op buitenrit ging leerden we samen mijn lease pony heel goed kennen en wisten we precies wanneer ze wat ging doen. Het heeft maanden geduurd voordat ik normaal weer op buitenrit kon. Ik moet helaas wel concluderen dat ik deze situatie dus op een manier heb aangepakt dat ik haar er door heen sleurde, natuurlijk als ze weer stapjes naar voren deed beloonde we haar met heel veel enthousiasme. Zoals ik al zei ben ik normaal echt tegen zo'n manier van aanpakken maar het leek ons toen echt de enige optie aangezien we zeker wisten dat ze niet bang was of dat ze pijn had. Uiteindelijk kon ik gelukkig wel weer normaal op buitenrit en zag ik dat mijn pony er ook weer van begon te genieten.

Succes !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-15 19:03

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-15 19:03

Bralindy schreef:
Ik ken het paard ook persoonlijk en het is wel een volhardend type. Ik ging helpen haar laden met NK carrousel vorig jaar.

We zijn zeker een half uur of niet langer bezig geweest met laden. Longeerlijnen, trailer tegen muur en uitweg versperren met hekken en wat niet. NIKS hielp. Uiteindelijk probeerde zij tussen een gaatje van 30 cm te springen en bleef haken aan het hek. Werd toen veels te gevaarlijk dus we zijn gestopt.

Ze was niet in paniek of bang. Maar wilde gewoon echt niet

Volgens mij was het bijna een uur

Normaal gesproken kun je haar in je eentje laden en is er totaal niets aan de hand. Nu was het alleen 6 uur 's ochtends dat we haar uit stal haalden en toen heeft ze ons een dikke middelvinger gegeven (als ze dat had kunnen doen iig) en ging er NIET in. Met longeerlijnen letterlijk geprobeerd haar er echt in te duwen na een tijdje, maar ze werd echt veel te gevaarlijk. De staleigenaar had ook nog een tijdje geholpen en dat is een echte boer, dus na een tijdje ging het er niet echt bepaald nog heel vriendelijk aan toe.
Op zo'n moment lijkt het net of ze bedacht heeft om dat écht niet te gaan doen en dan kun je op je kop gaan staan, maar ze sluit zich een soort van af van de buitenwereld en ze doet niet wat er van haar verwacht wordt.

Bedenk me net dat de staleigenaar er ook een keertje er op heeft gezeten, want hij wist wel hoe hij haar van het erf af kreeg. Nou hij kwam van een koude kermis thuis, want hij kreeg het ook niet voor elkaar.

Romy001996 schreef:
Het is maar een ideetje, maar ik heb het idee dat het paard wel erg graag aandacht en begeleiding wil. Ik heb een verzorgpony die soms midden in het duin besluit om niet verder vooruit te willen, zonder dat ik naast haar loop. (Nu werkte een zweepje goed, maar ik die het zelf liever zonder.) Voor mij is de oplossing dan negeren. Gewoon precies, helemaal niets doen en het paard op dezelfde plek houden. Je kunt echt een half uur midden op een fietspad staan, maar uiteindelijk kwam bij mij de pony tot de conclusie dat de enige manier om verder te gaan, toch vooruit lopen is.

Dit heb ik ook nog niet geprobeerd, maar denk dat ik dan kan wachten tot ik een ons weeg, want als ik niks aan haar vraag, gaat ze ook echt niks doen _-:(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-02-15 18:25

Geplaatst door de TopicStarter : 11-02-15 18:25

Sanneloes schreef:
Voor jullie zou grondwerk heel goed zijn. Les nemen bij iemand die daar ervaring mee heeft zodat je lobke kan leiden en leert dit voor te zijn.

Succes

Klinkt misschien heel dom, maar als het grondwerk niet goed zou zijn, dan zou ze toch ook niet naar buiten gaan als ik er naast loop? Of zie ik dat verkeerd?

**Geplaatst**: 16-02-15 15:04

Geplaatst: 16-02-15 15:04

Goof schreef:
Zo te lezen neemt ze jullie in de maling en hebben jullie niets te zeggen.

Hoe pak je haar aan als ze dit gedrag vertoont?

Een paard neemt niemand in de maling. Het kan zijn dat het leiderschap (nog) niet bevestigd is, maar waar ik eerder aan denk is dat het zicht van dit paardje minder goed is. Heb je de ogen al eens laten testen? Verder denken ruiters vaak waar het aan kan liggen ("Er staat daar een roze fiets" of "Die man deed zijn wenkbrauwen omhoog"), maar dat is zoeken naar een reden en dus ben je zelf ook niet (meer) geconcentreerd op de situatie. Als jij iets niet eng vindt, dan vindt een paard dat doorgaans ook niet. Mocht er echt iets aantoonbaars "eng" zijn, dan zou je deze angst bij het paard weg kunnen nemen door met hem te oefenen. Net zolang ergens bij blijven staan tot er ontspanning is of (als het tijdens het rijden is) er net zolang langs blijven rijden, tot het "saai" wordt. Ga in ieder geval niet tegen een paard praten als je in de buurt van iets "engs" komt, want dan bevestig je het alleen maar of máák je een paard juist bang voor iets.

**Geplaatst**: 16-02-15 15:09

Re: Paard durft nergens heen ohz., help?!

Geplaatst: 16-02-15 15:09

Dit paard heeft bij jullie geleerd dat als hij/zij maar volhardend genoeg is. Hij/zij zijn/haar zin krijgt. Dit is iets voor de lange adem. En zou er eens iemand bij gaan halen die echt doorgaat tot het gaatje. En ja, dat kan dan de eerste keren uren kosten. Maar bij volharding, gaat dit steeds korter.

**Geplaatst**: 16-02-15 15:10

Geplaatst: 16-02-15 15:10

Misschien een vreemde gedachtengang hoor, maar heb je wel eens geprobeerd wat extra magnesium te geven?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-02-15 15:26

Geplaatst door de TopicStarter : 16-02-15 15:26

Shenavallie schreef:
Goof schreef:
Zo te lezen neemt ze jullie in de maling en hebben jullie niets te zeggen.

Hoe pak je haar aan als ze dit gedrag vertoont?

Een paard neemt niemand in de maling. Het kan zijn dat het leiderschap (nog) niet bevestigd is, maar waar ik eerder aan denk is dat het zicht van dit paardje minder goed is. Heb je de ogen al eens laten testen? Verder denken ruiters vaak waar het aan kan liggen ("Er staat daar een roze fiets" of "Die man deed zijn wenkbrauwen omhoog"), maar dat is zoeken naar een reden en dus ben je zelf ook niet (meer) geconcentreerd op de situatie. Als jij iets niet eng vindt, dan vindt een paard dat doorgaans ook niet. Mocht er echt iets aantoonbaars "eng" zijn, dan zou je deze angst bij het paard weg kunnen nemen door met hem te oefenen. Net zolang ergens bij blijven staan tot er ontspanning is of (als het tijdens het rijden is) er net zolang langs blijven rijden, tot het "saai" wordt. Ga in ieder geval niet tegen een paard praten als je in de buurt van iets "engs" komt, want dan bevestig je het alleen maar of máák je een paard juist bang voor iets.

Het 'grappige' is dat ze bijna geheel verkeersmak is. Het enige wat ze eng vindt zijn mensen die in de tuinen aan het werk zijn en daarbij voorover gebukt staan. Heeft volgens mij iets te maken met de aanval positie van roofdieren te maken. Omgevallen bomen en de bakkabouters zijn ook vaak eng.
Ik heb niet het idee dat er iets mis is met haar zicht. Als ik in de bak aan het rijden ben, dan kijkt ze vaak naar mensen en paarden die op de dijken lopen en dat is grofweg zo'n 800meter. Ook wanneer ze nog op het land staat en ze heeft door dat ik of mijn moeder er al zijn, blijft ze je volgen waar je bent, totdat je haar haalt. Dit is zo'n 100/150 meter. Ik denk niet dat ze dat zo goed zou kunnen als haar zicht verminderd zou zijn, maar ze is er nooit op getest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-02-15 15:27

Geplaatst door de TopicStarter : 16-02-15 15:27

annebe schreef:
Misschien een vreemde gedachtengang hoor, maar heb je wel eens geprobeerd wat extra magnesium te geven?

Nee. Wat zou dat kunnen doen dan?

**Geplaatst**: 16-02-15 16:07

Geplaatst: 16-02-15 16:07

ierusju schreef:
annebe schreef:
Misschien een vreemde gedachtengang hoor, maar heb je wel eens geprobeerd wat extra magnesium te geven?

Nee. Wat zou dat kunnen doen dan?

Magnesium kan een factor zijn om het paard rustiger/evenwichtiger te maken.

Shenavallie schreef:
Goof schreef:
Zo te lezen neemt ze jullie in de maling en hebben jullie niets te zeggen.

Hoe pak je haar aan als ze dit gedrag vertoont?

Een paard neemt niemand in de maling. Het kan zijn dat het leiderschap (nog) niet bevestigd is, maar waar ik eerder aan denk is dat het zicht van dit paardje minder goed is. Heb je de ogen al eens laten testen? Verder denken ruiters vaak waar het aan kan liggen ("Er staat daar een roze fiets" of "Die man deed zijn wenkbrauwen omhoog"), maar dat is zoeken naar een reden en dus ben je zelf ook niet (meer) geconcentreerd op de situatie. Als jij iets niet eng vindt, dan vindt een paard dat doorgaans ook niet. Mocht er echt iets aantoonbaars "eng" zijn, dan zou je deze angst bij het paard weg kunnen nemen door met hem te oefenen. Net zolang ergens bij blijven staan tot er ontspanning is of (als het tijdens het rijden is) er net zolang langs blijven rijden, tot het "saai" wordt. Ga in ieder geval niet tegen een paard praten als je in de buurt van iets "engs" komt, want dan bevestig je het alleen maar of máák je een paard juist bang voor iets.

Meet the Poowney!!
Een paard niet redeneren maar ze kunnen wel uitvogelen wat nodig is om hun zin te krijgen! Sommige paarden zijn daar heel gehaaid in!

Dat kun je interpreteren als onvoldoende bevestigd leiderschap of gaan wijten aan allerlei fysieke problemen, maar de uiteindelijke oplossing:

FriesWytske schreef:
Dit paard heeft bij jullie geleerd dat als hij/zij maar volhardend genoeg is. Hij/zij zijn/haar zin krijgt. Dit is iets voor de lange adem. En zou er eens iemand bij gaan halen die echt doorgaat tot het gaatje. En ja, dat kan dan de eerste keren uren kosten. Maar bij volharding, gaat dit steeds korter.

Skip de rest van de onzin........

**Geplaatst**: 16-02-15 17:00

Geplaatst: 16-02-15 17:00

ierusju schreef:
Shenavallie schreef:

Een paard neemt niemand in de maling. Het kan zijn dat het leiderschap (nog) niet bevestigd is, maar waar ik eerder aan denk is dat het zicht van dit paardje minder goed is. Heb je de ogen al eens laten testen? Verder denken ruiters vaak waar het aan kan liggen ("Er staat daar een roze fiets" of "Die man deed zijn wenkbrauwen omhoog"), maar dat is zoeken naar een reden en dus ben je zelf ook niet (meer) geconcentreerd op de situatie. Als jij iets niet eng vindt, dan vindt een paard dat doorgaans ook niet. Mocht er echt iets aantoonbaars "eng" zijn, dan zou je deze angst bij het paard weg kunnen nemen door met hem te oefenen. Net zolang ergens bij blijven staan tot er ontspanning is of (als het tijdens het rijden is) er net zolang langs blijven rijden, tot het "saai" wordt. Ga in ieder geval niet tegen een paard praten als je in de buurt van iets "engs" komt, want dan bevestig je het alleen maar of máák je een paard juist bang voor iets.

Het 'grappige' is dat ze bijna geheel verkeersmak is. Het enige wat ze eng vindt zijn mensen die in de tuinen aan het werk zijn en daarbij voorover gebukt staan. Heeft volgens mij iets te maken met de aanval positie van roofdieren te maken. Omgevallen bomen en de bakkabouters zijn ook vaak eng.
Ik heb niet het idee dat er iets mis is met haar zicht. Als ik in de bak aan het rijden ben, dan kijkt ze vaak naar mensen en paarden die op de dijken lopen en dat is grofweg zo'n 800meter. Ook wanneer ze nog op het land staat en ze heeft door dat ik of mijn moeder er al zijn, blijft ze je volgen waar je bent, totdat je haar haalt. Dit is zo'n 100/150 meter. Ik denk niet dat ze dat zo goed zou kunnen als haar zicht verminderd zou zijn, maar ze is er nooit op getest.[/quote]

Het gehoor en de reuk zijn beter ontwikkeld bij paarden dan hun zicht, dus dat een paard reageert op iets wat verderop gebeurt is doorgaans dat het datgene hoort of ruikt. Hetzelfde is de herkenning als jullie op stal komen.

Laatst bijgewerkt door Shenavallie op 16-02-15 17:01, in het totaal 1 keer bewerkt