Geplaatst Ik zit met de handen in het haar en wil even jullie mening.
Ik ben al een hele tijd ziek, waardoor ik vaak niet bij mijn paarden geraak en de zorg volledig op de rest van mijn gezin komt. De paarden krijgen dus wel alles wat ze nodig hebben, maar er wordt niet veel mee gedaan. Bij alle paarden ging dat prima, de meeste moesten toch nog ingereden worden of zijn drachtig en vonden het dus prima om niks te hoeven doen. Maar een van mijn merries kon dit niet gewoon worden. Het is echt een paardje die HEEL graag werkt en met zichzelf geen blijf weet als ze gewoon op de weide staat.
De paarden staan hier in groepjes van 2, met per 2 een groot stuk weide + voor elk een stal waar ze in kunnen wanneer ze willen. Het is dus niet dat ze op stal opgesloten staan en daarom haar energie niet kwijt kan.
Eind augustus kreeg ik het idee om haar te verleasen. Mijn merrie kan tölten, wat voor vele een pluspunt is, ik heb zelf een zwakke rug en vond het tölten heel fijn. Bij mijn merrie merkte ik dat ze sneller in tölt ging dan in draf, maar voor mij was dat geen probleem. Ik had al snel enkele kandidaten en ik liet ze 1 voor 1 komen en keek hoe mijn merrie op hen reageerde. Bij de personen op wie ze het beste reageerde zijn we bij hun gaan kijken waar ons merrie zou terecht komen. Dat zag er allemaal prima uit. In de zomer zou ze in kudde op hun weide staan en in de winter op pensionstal met dagelijkse weidegang of in de paddock.
Eind september was het dan zover, mijn meisje vertrok naar haar (tijdelijk nieuwe thuis, normaal 2jaar). En wij gingen mee om te kijken hoe ze daar reageerde. Ze was in tegenstelling tot hier thuis redelijk onderdanig naar de andere paarden, maar verder leek ze zich vlug 'thuis' te voelen aangezien ze zich al meteen rolde.
Enkele keren per week lieten die mensen weten hoe het ging. De eerste weken was er geen probleem, mijn merrie had al enkele jaren stilgestaan door mijn ziek zijn en ze gingen alles rustig opbouwen. Dus longeerden ze haar en gingen ze met haar wandelen. Aan de longe was ze wat enthousiast, maar verders niks. Na een maand verhuisden ze haar naar de pensionstalling. Mijn merrie was heel enthousiast en werkte goed mee. Ze namen lessen met haar omdat de leaser met haar dressuurmatig wou rijden en het niet fijn vond als ze in tölt ging, dus trainden ze het er uit zodat ze niet zo snel meer in tölt ging. Prima voor mij, zij leasen haar dus als zij niet willen dat ze steeds in tölt gaat en dit onder begeleiding trainen is er voor mij geen probleem. Ook het vrijspringen ging super zeiden ze, ze moesten maar enkele hindernissen zetten en mijn merrie ging er uit zichzelf telkens over. Dat deed ze hier ook dus ik was blij dat ze zich daar zo goed had aangepast.
Toen ze 1.5maand hier weg was, kreeg ik een berichtje via FB. Dat ze het toch wel wat had onderschat qua tijd, want dat ze nu met hogeschool gestart was en ze niet meer dagelijks bij mijn merrie kon gaan en ze liever terug wou brengen. Ik zag dat niet meteen zitten omdat ik met zware behandeling bezig was en de kudde hier dan weer moest herverdelen. Dus we spraken af dat ze ging afwachten tot na haar examens, omdat het dan weer wat rustiger is en ze hoeft ook niet perse iedere dag met de merrie bezig te zijn. Aangezien ze zo lang stil had gestaan moest het toch rustig opgebouwd worden.
Ging een hele tijd goed, leaser maakte ook al plannen om de merrie dit voorjaar te laten dekken. Tot ik op een dag weer een bericht via FB kreeg. Er zou een osteo op stal zijn geweest terwijl zij aan het rijden was en die had gezegd dat mijn merrie vast zat in haar heup. Ze zou niet manken, maar haar been wat stijf optillen. Dus lieten ze de DA komen. Deze week was de DA geweest en belde ze me. De merrie was helemaal nagekeken en stond volgens haar niet kreupel, had geen verdikkingen en ook geen pijn. Dat ze haar beentje wat raar optilde zou volgens haar DA waarschijnlijk komen door een evenwichtsstoornis maar hoe ze die heeft wist hij niet. Maar ze zou gewoon mogen blijven rijden met de merrie, veel longeren en rechtrichten. Na een maand zou die DA dan terugkomen.
Dit was dinsdagavond.
Deze namiddag kreeg ik plots telefoon van de moeder van de leaser. Dat het verhaal niet klopte van de leaser, dat ze nu zelf naar de DA had gebeld en dat de merrie kreupel zou zijn door het tölten en jarenlang revalidatie zou nodig hebben en dat ze dat niet zagen zitten.
Ik zei dat ik graag een verslag van die DA wou en dat ze beter een second opinion vroegen aan een andere DA. Aangezien die eerste zo vaag deed over wat het nou was en wat er aangedaan kon worden. Mijn merrie was in orde toen ze naar daar ging en ze mocht toen door hun DA gekeurd worden, wat ze niet wouden doen.
Ik stuurde dus daarstraks een mail dat ik het raar vond dat moeder en dochter elk iets anders beweerden en daarop volgden enkele mails waarop ze zich telkens tegenspraken. In de ene mail zeiden ze dat mijn merrie verders gewoon ok is, maar het veel werk kost om haar bespiering en evenwicht terug goed te krijgen. En dat ze dat niet wilden doen. Een mail daarna zeggen ze dat de DA zei dat het hopeloos is en dat ze niet meer bereden kan worden.
Ik zit nu met mijn handen in het haar. Ik heb een filmpje gekregen waarop het te zien is dat ze niet goed loopt. Ik vroeg al een week naar dit filmpje maar kon nooit verstuurd worden. Ik kan dit eventueel hier posten als er vraag naar is.
Op het filmpje loopt mijn merrie inderdaad niet goed!! Toen ze hier weg ging liep ze echter wel zuiver. Op mijn aandringen laten ze morgen nu een andere DA langskomen. Ik vroeg om welk uur die kwam, maar dat wisten ze zelf niet. Hij ging hen een half uur op voorhand bellen, maar voor ons is het al een uur rijden dus kunnen we er niet op tijd geraken
. Ik heb hen gezegd dat ik ook van die DA een verslag verwacht. Wat denkt bokt hiervan??
. 
