ene hand pakt het uiteinde van de teugels en trekt deze door de andere hand heen totdat ze op de juiste lengte zijn. Dan verdeel je de teugels weer over beide handen.
Nu trof ik dit aan op Hippix:
Citaat:Teugels op maat maken.
Je teugels op maat maken kun je op drie verschillende manieren doen, of een combinatie hiervan.
1) Ouderwets en allang achterhaald is door de teugels met één hand boven de schoft samen te nemen en met de andere hand bij de gesp in de buurt, de teugels door te halen. Je begrijpt dat hierbij de aanleuning verloren zal gaan, om van behoud van nageeflijkheid maar niet te spreken.
2) Een tweede manier is om met de handen zó wijd te rijden dat het stuk tussen je handen op spanning komt. Door je handen voorzichtig nog wijder op te stellen wordt de afstand tussen je hand en de mond van je paard kleiner. Op het laatst doe je je handen weer bij elkaar. Het voordeel hiervan is dat de aanleuning niet verstoord wordt en je onmiddelijk een ophoudinkje kunt maken als dit nodig is. Het 'wijd' rijden met de hand is echter niet wenselijk, omdat de hals nu niet meer opgesloten is.
3) Op dit moment wordt het meest gepropageerd om de teugels verdeeld over beide handen steeds om beurten met de andere hand in te nemen. In vier of vijf keer moeten de teugels hierbij op maat zijn. Door dit thuis te oefenen en rustig uit te voeren wordt het totaal beeld het minst verstoord. Een 9 moet hierbij te halen zijn!
Ik ben dus anderhalf jaar geleden flink gestraft (lees een 3! in het B) toen ik op manier 3 mijn teugels op maat maakte (gebrek aan wedstrijdroutine).
Wat is nu de bedoeling?

) .
)
ruiters onder ons het op manier 1 geleerd? (ik wel tenminste)
maar als ik jureer kijk ik niet zo zeer naar de manier waarop maar wel hoe het paard reageert, blijft hij netjes doorlopen of gaat het hoofd een halve meter omhoog, naar beneden of vooruit, ik denk dat het daar ook meer om gaat: hoe reageert het paard op het op maat maken
Alleen na een instructiebijscholing kregen we ineens manier 3 op les en die beviel beter
).