Jannepauli schreef:Wat je op de eerste plaats nodig hebt is veel geduld én vriendelijkheid. En de bereidheid om e.e.a. stap voor stap te doen, niet te overhaasten.
Of je paard nu groot of klein is, je leert het dier eerst op zachte druk het hoofd omlaag te doen. Veel paarden zijn gevoelig op hun oren, respecteer dat en ga rustig te werk. Je plaatst je hand achter de oren op de hals en geeft zachtjes druk. Druk rustig opvoeren - gééft het paard een paar milimeter mee, dan meteen uitvoerig belonen. Herhaal het een of twee keer en stop dan! Ga wat anders doen, maar zet de handeling niet door. Zo bouw je het in een paar dagen op en echt geloof me, als je paard na enige tijd vertrouwen krijgt dan is de tijd ( desnoods een paar weken) die je eraan besteedt, goud waard.
Als het 'hoofd geven' goed gaat en je paard misschien zelfs wel uit zichzelf dit aanbiedt, kun je de handeling iets uitbreiden door zachtjes het oor te strelen. Kijk hoe je paard reageert en werk er langzaam naar toe dat hij beide oren laat aanraken en eventueel zachtjes laat masseren.
Volgende stap is het hoofdstel; je kunt beginnen met een stalhalster - niet meteen met bit werken. Doorgaan totdat je er van overtuigd bent dat het halster zonder probleem over de oortjes kan. De kern van het geheel is herhaling, herhaling. Maar óók: op tijd stoppen! Beter twee of drie keer goed, dan 10 x gehannes. Wees tevreden met de medewerking van je paard en beloon!
De stap hierna is werken met het bit. Een bitje insmeren met wat honing is een goede stap, en als dat bit er eenmaal in zit, haal het er weer uit en STOP! Néé, niet denken "het zit" dus nu kan ik aan de slag. Laat het paard eraan wennen dat het bit in doen niet meteen consequenties heeft ( zoals werken oid) maar dat hij beloond wordt door het wegnemen van dat ding in z'n mond. Ook dit bouw je langzaam op, steeds wat langer het bitje erin, dan een klein stukje aan de hand wandelen, enzovoorts. Je kunt ook met bit-clipjes werken om te voorkomen dat het hoofdstel omhoog trekt en het bit in de mond omhoog drukt.
Welnu, als je de tijd geïnvesteerd hebt om aan dit probleem te werken, zul je achteraf kunnen constateren dat het de moeite waard geweest is. Je hebt dan nl een paard wat zich zonder probleem laat halsteren en optuigen.
Mensen zijn veel te prestatiegericht, willen meteen resultaat. Zo werkt het niet met paarden. Veel succes!
Helemaal en 100% mee eens, scheelt mij een heleboel tikwerk. Het is idd zo dat je je paard moet desensibiliseren voor de aanraking achter de oren en met leren wijken voor druk achter die oren. Dat doe je o.a. door de advance and retreat methode, (dus aaien op de hals, je zachtjes naar de oren toetasten, bij tekenen van protest weer terug naar een plek waar je paard het niet erg vindt), en door het paard zelf te laten uitvinden dat hij wegkan voor druk achter het oor door continue druk te houden, ook als het paard tegendruk geeft de druk daar te houden (niet harder tegenduwen, paard wint het namelijk qua kracht van je) en acuut de druk te laten varen als het paard ook maar 1mm weggaat voor die druk.
Ik weet niet hoe goed jullie Engels is, (en ik ga het volgende artikel ook niet vertalen) maar het is zeer de moeite waard:
http://www.downunderhorsemanship.com/ar ... ghead.html