Bokt.nl

Lola2018 schreef:

Goedemorgen!

Ik sta voor een dilemma. Mijn paard en ik matchen onder het zadel op het moment niet. We hebben momenten lekker gereden samen (dus het kan wel) maar die momenten zijn er weinig tot niet de laatste maanden. Het moment dat ik dacht dat het zo goed ging en ik weer alleen in de bak durfde te rijden in alle gangen, is het weer mis gegaan. Ik ben er een aantal keer afgevallen nadat is ze is gaan rennen waar ik wel wat blijvende schade aan over heb gehouden fysiek.

Citaat:

Dat ze gaat rennen is omdat we een bepaald spannings moment krijgen waarbij ik ga knijpen en aan mijn teugel trek. Hiervan gaat zij juist rennen, waardoor ik meer ga knijpen en trekken, en zij nog meer gaat rennen. Ik doe het niet bewust maar het gebeurd wel. Anderen die door kunnen/durven pakken of relaxed blijven rijden kunnen gewoon eenvoudig op haar rijden.

Citaat:

Inmiddels zoveel spanning dat ik de laatste week niet meer op kon stappen voor mijn les. Instructie gaf ook aan dat hij hoorde dat ik dacht aan verkopen en dat ik moest doorpakken. Niet omdat hij denkt dat we het niet op kunnen lossen, maar omdat ik zoveel spanning krijg en het niet meer leuk is.

Citaat:

Iedere les lossen we toch altijd veel op, maar hij is er niet iedere dag/week waardoor ik zelf ook weer vastloop.

Elisa2 schreef:

Ik ben echt wel van het doorzetten maar in jouw verhaal lees ik onzeker op onzeker en daardoor een negatieve vicieuze cirkel die ontstaan is.

Daardoor zeg ik, verkoop dit dier en koop een zelfverzekerd aards paard die niet verblikt of verbloosd als jij wat spanning hebt.

Ik denk dat jullie hier beide gelukkiger van worden.

Marije_jiplover schreef:

Ik heb iets dergelijks gezien bij een stalgenootje en haar pony.
Zo veel geprobeerd. Met les ging het goed, met weer zelf doen steeds na verloop van tijd weer heel veel spanning en narigheid.
Met anderen erop geen probleem, zij op andere pony's ook geen probleem.

Instructrice gevraagd om de pony door te rijden voor de verkoop, Instructrice heeft pony bij haar op stal gezet, nog geen km verderop, maar was voor haar makkelijker met eigen paarden en een kind om de pony te rijden/longeren dat het haar uitkwam.
En met de verhuizing veranderde er iets tussen pony en meisje.
Slot van het verhaal is dat pony en meisje samen weer de grootste lol hebben, naar de springles gaan, in het bos rijden en de pony niet meer in de verkoop staat.

Het kan dus zijn dat jullie idd echt geen match zijn, maar het kan ook aan de omstandigheden liggen.

Zoals het met pony en meisje bij ons op stal ging, vond iedereen het logisch dat ze de pony gingen verkopen.
Maar ze zijn nu maar wat blij dat er met een verandering van het management maakte dat meisje en pony het nu weer helemaal naar hun zin hebben samen.

Lola2018 schreef:

Dank voor jullie antwoorden, ik kan ze niet allemaal individueel beantwoorden, maar het bevestigt over het algemeen denk ik ook wel de route die ik al aan het volgen was. Er hing toch nog de gedachte, heb ik echt alles wel geprobeerd, voor mij in de lucht.

Ik heb geen last van knijpende knieën of het vastpakken van de teugels bij andere paarden, normaal ben ik eigenlijk juist licht in mijn hand. Maar bij haar is gekomen dat ik een automatische stressreactie krijg als ik het gevoel heb dat ze gaat rennen. Dan verstrakken mijn spieren en stop ik met rijden. Als ik haar op dat moment een klopje op de hals geef een juist loslaat gaat het goed, en dat is wat mij in de les bij een instructeur wel lukt en tussendoor niet. Alleen kan ik die stress zelf en voor haar niet laten afvloeien en wil ze ervan weg wat logisch is. Ik heb twee verschillende paarden in handen afhankelijk van mijn stresslevel. Als ik lekker rij en niet nadenk gaat het goed en is ze gewoon relaxed, als ik denk oh oliebol, voelt zij dit direct. Het is een opeenstapeling.

Ik ga of laat haar verkopen, en zolang ik haar nog heb blijf ik haar op de grond trainen.

Lola2018 schreef:

Dank voor jullie antwoorden, ik kan ze niet allemaal individueel beantwoorden, maar het bevestigt over het algemeen denk ik ook wel de route die ik al aan het volgen was. Er hing toch nog de gedachte, heb ik echt alles wel geprobeerd, voor mij in de lucht.

Ik heb geen last van knijpende knieën of het vastpakken van de teugels bij andere paarden, normaal ben ik eigenlijk juist licht in mijn hand. Maar bij haar is gekomen dat ik een automatische stressreactie krijg als ik het gevoel heb dat ze gaat rennen. Dan verstrakken mijn spieren en stop ik met rijden. Als ik haar op dat moment een klopje op de hals geef een juist loslaat gaat het goed, en dat is wat mij in de les bij een instructeur wel lukt en tussendoor niet. Alleen kan ik die stress zelf en voor haar niet laten afvloeien en wil ze ervan weg wat logisch is. Ik heb twee verschillende paarden in handen afhankelijk van mijn stresslevel. Als ik lekker rij en niet nadenk gaat het goed en is ze gewoon relaxed, als ik denk oh oliebol, voelt zij dit direct. Het is een opeenstapeling.

Ik ga of laat haar verkopen, en zolang ik haar nog heb blijf ik haar op de grond trainen.