Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-11-20 20:52

Geplaatst: 20-11-20 20:52

Wat stoer! Komt vast goed en anders gewoon lekker balkjes draven.

Ik heb deze week heerlijk gereden. Mijn man wat minder. Die viel er gister af. Dus ik had vandaag toch ergens een wat als stemmetje in mijn hoofd. Maar grap is als ik er gewoon aan ga rijden het eigenlijk altijd goed gaat. Als hij gaat kijken zelf de leiding nemen door been eraan en hand naar voren. Mijn man zat gister niet op te letten, en ik keek alleen op mijn horloge

**Geplaatst**: 20-11-20 23:04

Geplaatst: 20-11-20 23:04

Ik ben zojuist op een heel banketstaaf manier van mijn pony gedoken. :')

Hij gaf een heel klein bokje, maar door mijn evenwichtsstoornis kon ik het niet uitzitten en gleed ik heel gracieus van mijn pony af. xD Het goede nieuws: het airvest doet het en bevalt goed! Daarna gelijk weer opgestapt en nog even gedraafd, dus wel goed afgesloten. Morgen maar even kijken hoe zijn pet staat haha.

**Geplaatst**: 20-11-20 23:53

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 20-11-20 23:53

Britt heel knap dat je toch weer terug opgestapt bent!

Ik ben vandaag weer naar het bos geweest, op een gegeven moment met willen aandraven bokte ze en galoppeerde ze aan. Normaal zou ik er zijn afgesprongen en naar huis zijn gelopen.

Nu had ik iets van, oke ze heeft er zin in, even tot rust komen en weer doorrijden. Laat ook wel zien dat ze niet bokt om me er af te gooien, dat ik haar zelf weer terug kan nemen en (heel belangrijk!) dat we daarna weer gewoon ontspannen konden doorrijden.

**Geplaatst**: 21-11-20 08:24

Geplaatst: 21-11-20 08:24

Je pony niet erg geschrokken van de knal Britt_xxx? Stoer dat je er weer op gegaan bent!

Veraaaah goed voor je vertrouwen

**Geplaatst**: 21-11-20 17:57

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 21-11-20 17:57

Ik lees al een tijd mee, maar ik vroeg me af of ruiters met faalangst zich ook mogen melden?

Ik heb niet zozeer angst met rijden, meer mijn faalangst die geregeld extreem opspeelt wanneer ik met anderen in of om de bak rijd etc

**Geplaatst**: 21-11-20 19:00

Geplaatst: 21-11-20 19:00

SusanH schreef:
Wat stoer! Komt vast goed en anders gewoon lekker balkjes draven.

Ik heb deze week heerlijk gereden. Mijn man wat minder. Die viel er gister af. Dus ik had vandaag toch ergens een wat als stemmetje in mijn hoofd. Maar grap is als ik er gewoon aan ga rijden het eigenlijk altijd goed gaat. Als hij gaat kijken zelf de leiding nemen door been eraan en hand naar voren. Mijn man zat gister niet op te letten, en ik keek alleen op mijn horloge

Ojee, hopelijk heeft hij zich niet al te erg bezeerd.

Het rijden vanmiddag was geen succes. Sinds gisteren al echt zenuwachtig. Vandaag in de auto onderweg naar stal ook echt ademhalingsoefeningen moeten doen, dat was lang geleden.
We begonnen met balkjes, dat vond ik spannend, maar ging goed.
Daarna gewoon een stijltje op de laagste stand, eerste keer ging goed. Maar goed, toen had Limbo de smaak te pakken. Hij wordt zo mega enthousiast van springen.
Dus ik moest echt even mijn tijd nemen om verder te kunnen.
De spanning zat zo enorm hoog inmiddels.
Vervolgens via balkjes op een hindernisje af, waarvan t bedoeling was dat hij er in draf overheen ging. Maar hij besloot echt een sprong te maken. En daar schrok ik zo erg van, dat ik vanaf dat moment echt in tranen uitbarsten en niks meer lukte. Ik zat zo hoog in mijn angst, dat ik voor mijn gevoel compleet de controle kwijt was. Ik heb nog wel wat gestapt en gedraaft om de hindernissen heen. Maar hij wilde zo graag, werd zo sterk. En ik kon alleen maar met trillende benen erop zitten.

Heb op een moment echt gevraagd of mijn instructrice Limbo wilde vasthouden. Ik wilde er gewoon af, maar vertrouwde mijn lijf niet meer.
Ze heeft hem vastgepakt, rondje over hoefslag gelopen, waar ze balkjes had liggen. Ze zei; doe dit even....voor jezelf, zodat je niet de volgende keer bij balkjes al in je angst schiet. Even vertrouwen zien te vinden. Dus dat gedaan en t laatste balkje op de hoefslag zelf overheen gegaan.
Daarna eraf gegaan en heel hard geroepen; dit doe ik nooit meer!!
Ik kon alleen nog maar huilen.

Maar goed, ik heb t wel geprobeerd. Iets waarvan ik altijd zei; dat ga ik nooit doen!

En ik heb mijzelf voorgenomen om vaker balkjes neer te gaan leggen. Voor mijzelf en voor Limbo. Voor hem andere oefeningen en voor mij om vertrouwen te krijgen in die dingen.

**Geplaatst**: 21-11-20 19:06

Geplaatst: 21-11-20 19:06

amazaballss schreef:
Ik lees al een tijd mee, maar ik vroeg me af of ruiters met faalangst zich ook mogen melden?
Ik heb niet zozeer angst met rijden, meer mijn faalangst die geregeld extreem opspeelt wanneer ik met anderen in of om de bak rijd etc

Tuurlijk mag je ook meeschrijven!
Misschien herkent iemand hier zich er ook wel in.
Of zijn er mensen die tips voor je hebben.

Ik zelf heb er geen last van, maar herken het wel bij mijn dochter.
Die focust ook zo erg op wat andere (in haar ogen) beter kunnen. Of op de dingen waarvan zij vind dat ze het beter moet kunnen.

**Geplaatst**: 25-11-20 18:41

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 25-11-20 18:41

Hoi dames, zo te lezen ben ik niet de enige met een nare ervaring deze week. Ik twijfelde erg of ik dit wel moet plaatsen, want ik wil ook niet dat anderen angstiger worden door mijn ervaring. Afgelopen zaterdag ging ik zoals zo vaak weer naar t bos met mijn stalgenootje, toen we net op weg waren zagen we over het ruiterpad wat op een open terrein ligt een grote hond loslopen (Deense dog). Allebei onze paarden hielden in en wilden eerst niet verder, maar wij zijn doorgereden, want niet zeuren dit gebeurt helaas wel vaker. Maar helaas kwam de hond vervolgens blaffend op ons afgestormd en maakte mijn paard direct rechtsomkeert. Het ging heel hard, maar ik ben blijven zitten godzijdank en kreeg m na 100 meter terug tot stilstand. Ik wilde er snel afgaan, maar vervolgens kwam het paard van m’n vriendin aanstormen: zonder ruiter. Gelukkig kon ik voorkomen dat de mijne erachteraan ging en kon ik afstijgen om m’n vriendin te zoeken. Haar paard rende ondertussen een drukke N weg over....zij is met paard en al ten val gekomen door die k*thond, gelukkig is er zij eraf gekomen met wat kneuzingen en zijn wij en de paarden ok. Maar ik was even doodsbang....ik heb na het hele gebeuren nog even in de bak gereden wat redelijk ging, al deed alles me zeer van de spierpijn en was m’n paard nog erg gespannen. Ik ben zondag weer naar het bos geweest met iemand anders: ik hoopte dat mijn paard het gebeuren niet aan honden in het algemeen koppelde, maar helaas was elke hond nu erg eng. Hij heeft niks gedaan maar er was spanning en ik baal er zo van...hij was juist altijd zooooo braaf met honden, zelfs als die zich agressief gedroegen deed hij niks en bleef relaxt....Ik denk en hoop dat ook dit weer slijt bij hem, ik neem hem niks kwalijk: wij hadden beter naar het instinct van onze paarden moeten luisteren in dit geval...Aan het eind van de rit zondag kwam er al meer ontspanning in als we een hond zagen en gister heb ik weer in de bak gereden. Aan een lange teugel alleen maar op mijn eigen ontspanning gelet, hij was wederom superbraaf....

**Geplaatst**: 25-11-20 23:05

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 25-11-20 23:05

Door het verhaal hier boven ben ik zelf ook wat angstig als ik honden zie. Paard heeft (gelukkig!) nog nooit gek gedaan maar ik heb het niet zo op honden in het bos. En juist omdat ik bij elke hond angstig word geef ik dit weer door...

Vind het wel ontzettend knap dat je daarna het bos weer in bent geweest, erg dapper!

**Geplaatst**: 28-11-20 10:45

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 28-11-20 10:45

Wat een verhaal hierboven! Inderdaad ontzettend dapper dat je gelijk weer het bos in bent gegaan na deze vervelende ervaring. Honden in het bos / op het ruiterpad vind ik ook altijd wel een struikelpunt. Hier lopen mensen helaas ook graag met hun hond over het ruiterpad, terwijl ernaast toch echt een duidelijke stoep is aangelegd

. Ik hoop dat je stalgenootje er naast de blauwe plekken ook niets van angst aan over heeft gehouden :(:)

Vanmiddag ga ik weer richting stal. Het staat op de planning om te gaan rijden, alleen merk ik dat ik mij nu al weer druk zit te maken over wie er op stal zijn, of het druk is en of er mensen in de bak zijn. Ik ben er normaal nooit op zaterdag (bijrijdpaard), dus weet ik niet precies wanneer het druk is. Vandaag zit ik helaas ook aan een ‘tijdschema’ vast, waardoor ik hoogst waarschijnlijk midden op de dag op stal ben; het drukste moment. Juist wanneer ik dus de drukke tijden altijd zoveel mogelijk probeer te vermijden ivm de faalangst. Goed, heel verhaal, we gaan het gewoon doen en dan zie ik het wel

**Geplaatst**: 28-11-20 21:32

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 28-11-20 21:32

Amazaballs hoe is het gegaan vandaag? Ik vind het ook altijd heel onprettig als het druk is. Zeker omdat ik wat rondhobbel en echt geen sterruiter ben. Bovendien loopt mijn paard door spat af en toe echt moeilijk maar ze moet beweging hebben. Ook hierdoor voel ik me altijd zo naar. Altijd bang dat mensen over me praten.

Donderdag weer naar het bos geweest, was behoorlijk angstig maar toch gedraafd en gegaloppeerd. Nu uit enthousiasme bokte ze waardoor ik helemaal in de stress schiet. Ze heeft nu 2 keer op hetzelfde plek gebokt waardoor ik die plek nu dus als eng ga zien...

Iemand tips?

**Geplaatst**: 29-11-20 10:16

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 29-11-20 10:16

Ben je vaker in een hogere gang langs dezelfde plek gegaan? Misschien helpt het om rustig langs deze plek te stappen? Dan is er misschien minder kans daf ze mega enthousiast wordt en een bok geeft?

Gisteren is het onwijs goed gegaan! Toen ik aankwam zag ik iemand zijn paard uit de paddock halen. Om te vermijden dat ik met haar in de bak zou rijden, besloot ik eerst alle klusjes te gaan doen en daarna pas paard te pakken. Ik eindigde alleen nog steeds met haar samen in de bak. Ik schoot alleen voor het eerst niet volledig in de stress. Normaal verstar ik dan volledig en kom in nier verder dan stap, want ‘wat zullen ze wel niet van mij denken?!’ of ‘straks doe ik het niet goed in hun ogen!’. Vandaag niet. Paardlief liep vanaf moment 1 al onwijs onwijs lekker, wat mij ook weer zelfvertrouwen gaf. Ik heb geen moment last gehad van de faalangst. Alleen moest ik een beetje slalommen, agz ik met iemand reed die geen centimeter aan de kant ging als ik in de buurt kwam (en voorrang had) :')

Dat was dus een beetje zoeken, maar al met al ging het onwijs goed en was ik mega trots op zowel mijzelf als paardlief

$*\o/*$

Na een tijd werd het wel erg druk in de bak, lees; 4/5 mensen in een 20/40 bak, en had ik een beetje het idee dat ik m’n kont niet meer keren kon haha. Toen heb ik heel fijn afgesloten en daarna lekker uitgestapt. Al met al heb ik genoten van ons ritje, ondanks dat ik met anderen reed, en daar ben ik echt mega trots op!

**Geplaatst**: 29-11-20 21:09

Geplaatst: 29-11-20 21:09

Iedereen: super bedankt voor de lieve berichtjes, ik zal zo even vertellen hoe het gegaan is deze week.
@Veraaaa: eens met amaze: ik probeer ook telkens andere stukken tijdens de rit te draven of galopperen, ze hebben het vaak snel door. Verder zou ik zeggen: als je echt stress krijgt van het idee dat je paard gaat bokken: blijf stappen of longeer je paard even van te voren als het echt uit enthousiasme is.
@Amaze: goed bezig zeg! Goed dat je je niks hebt getrokken van eventuele kritische blikken en lekker hebt gereden.

Na het debacle van vorig weekend ben ik gister weer naar het bos geweest met een ander maatje: ging super!!! We zijn wel weggebleven van de ergste drukke plekken, maar we zijn wel de nodige loslopende honden tegengekomen en daar keek ie al niet meer naar, dus dat is fijn! Zo lang de honden m met rust laten is t alweer prima. En vandaag: naar het strand geweest!!! $*\o/*$ en wat deed ie het goed! Hij is sinds ik m kocht nooit meer in de trailer geweest en dan ook nog voor het eerst op het strand... Hij was heel braaf. Ik zat er zelf niet op, dat leek mij geen goed idee met m’n gestress, dus m’n bijrijder had de eer. Ik heb prachtige foto’s gemaakt!
Afbeelding

**Geplaatst**: 29-11-20 23:22

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 29-11-20 23:22

Oh strand lijkt me ook zo ontzettend gaaf! Vroeger ging ik in de zomervakantie altijd op strandrit, hoe harder we gingen hoe beter!

Nu durf ik het niet, ik weet dat mijn paard braaf is maar toch, het strand is zo lang... stel je voor dat je geen rem meer hebt

Toch hoop ik ooit de ballen te hebben om bij een meer/de zee te rijden!

**Geplaatst**: 30-11-20 12:12

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 30-11-20 12:12

Zover ik weet is dit de eerste x dat mijn paard op het strand was. Het is heel erg, maar ik moet eerst bij iemand anders zien dat mijn paard het gewoon braaf doet voor ik zoiets zou durven
En ik denk ook echt dat je zelf ook relaxt moet zijn bij dit soort dingen om je paard relaxt te houden. Mijn paard bleef keurig bij z’n maatje, ook bij de galop: hij wilde niet eens voorop
Ik heb me wel voorgenomen om een trailerlaadcursus te gaan doen, want dat heb ik altijd al vreselijk gevonden om te doen. Ook bij mijn bijrijdpaarden hield ik me er verre van dat trailer gedoe... Maar als ik ook eens zelf elders op buitenrit wil zal ik daar toch mee aan de gang moeten. Ik kan het nu ook niet echt oefenen want heb zelf geen trailer... en ik vind het vervelend om stalgenoten te vragen: bang dat m’n paard zich dan bezeerd of de trailer beschadigd ofzo...

**Geplaatst**: 01-12-20 18:16

Geplaatst: 01-12-20 18:16

Ik ben ook een onzekere bij vlagen bange ruiter. Na ongeveer 7 jaar zonder paard te zijn geweest heb ik sinds oktober weer een eigen paard. Een 4,5 jarige IJslander ruin. Hij is natuurlijk nog jong maar heeft wel een rustig karakter.
Afgelopen augustus heb ik eerst een workshop gevolgd voor ruiters met angst. Ik hoopte daar wat uit te halen zodat ik wat aan mijn angst kan doen. Ik heb daar ook zeker wat aan gehad.

Bij mij zit het voornamelijk in het ‘wat als ‘ denken. Het waait hard, dus hij zal zo wel gaan schrikken.
Maar ik kan ook best angstig zijn naast een paard. En dan met name wanneer ik met een paard aan het halster(touw) loop.
Zo was ik vanmiddag bij mijn paard. Ik wilde hem vanuit de bak terug brengen naar de wei. Ik moest even een hek open doen en ineens trekt hij zich los en galoppeert weg. Geen idee waarom want ik stond met de rug naar hem toe.
Ik ben naar hem toe gelopen en hem gepakt. Vervolgens maakt hij zich, waarschijnlijk op de plek waar hij schrok, groot en staat te snuiven.
En dan word ik bang. Ik moet daar wel langs, maar ben als de dood dat hij het op een lopen zet of mij onder de voet loopt.
Hij heeft op dat moment een leider nodig, maar ik ben alles behalve dat..
Het is goed gegaan maar ik was blij dat hij in de wei stond.
En dat had ik helemaal niet bij hem. Ik vertrouwde hem daar helemaal in. Verstandelijk weet ik dat hij natuurlijk kan schrikken alleen had ik deze reactie niet echt van hem verwacht.

**Geplaatst**: 02-12-20 09:35

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 02-12-20 09:35

Als iemand tips heeft hoe wat zekerder te worden naast het paard, dan hoor ik het heel graag.

**Geplaatst**: 02-12-20 09:42

Geplaatst: 02-12-20 09:42

Ja lastig om te zeggen van achter de PC. Dan is iemand bij jou die je live meehelpt wel het fijnste. Krijg je gelijk feedback die je meteen in de praktijk kan brengen.

Als je bang bent dat hij een loopje met je neemt zou voor nu het touw over de neus misschien kunnen helpen? De pony van onze dochter is een paar keer om gedraaid en weg gerend toen we hem net hadden. Wij hebben toen het touw zoals je met een hengstenketting zou doen over de neus gehad met leiden aan de hand. Geeft geen druk als je paard netjes mee loopt maar als hij praatjes krijgt gaat hij wat extra druk voelen. Nu hij ons inmiddels langer kent en meer vertrouwt is het niet meer nodig. Hocus kan ook schrikken aan de hand, maar die doet nooit gek aan het touwtje. Die gaat alleen stilstaan als hij denkt dat hij iets eng vindt. En die loopt weer netjes mee als je het uiteinde van het touw als een zweepje gebruikt en zegt, kom, er is niks aan de hand.

**Geplaatst**: 02-12-20 11:18

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 02-12-20 11:18

Hij is normaal gesproken altijd heel rustig. Gisteren was ook de eerste keer dat hij zo schrok. Toen ik hem weer bij het touw had, was hij eerst nog erg gespannen maar later niet meer. Hij deed verder niet gek of zo. Het zit echt in mijn hoofd. Stel dat hij nu weg schiet of mij van m’n voeten loopt. En ik neem zijn gespannenheid heel erg over en kan dat heel slecht loslaten. Ook al loopt hij dan rustig mee. Dat stukje zou ik heel graag onder controle willen krijgen. Dat ik zelf dan kan ontspannen in voor hem stress volle situaties.

**Geplaatst**: 03-12-20 23:37

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 03-12-20 23:37

Wat lastig Lotje, ik kan je ook moeilijk tips geven, ik ben naast m’n paard niet snel onder de indruk en hij doet ook eigenlijk nooit iets, hij gaat eerder stil staan als ie iets eng vindt. Heb je geen tips in die cursus gehad waarmee je kan oefenen? En hoe gaat het grondwerken? Als m’n paard vrij heeft wandel ik wel eens in de bak en dan doe ik simpele oefeningen als stoppen als ik stop, wegstappen als ik naar voren loop, achterwaarts op commando, voetje geven op commando. Hij vindt dat leuk om te doen en ik heb er profijt van in de dagelijkse omgang (Het is een groot paard). Is er iemand op je stal die je grondwerkles kan geven oid? Om je weer een beetje vertrouwen te kunnen geven?

**Geplaatst**: 04-12-20 10:17

Geplaatst: 04-12-20 10:17

Ik zou ook aan grondwerkles denken. Als jij hem beter kan lezen en jij duidelijk bent voor hem dan heb je al meer dan de helft gewonnen.

**Geplaatst**: 04-12-20 10:40

Geplaatst: 04-12-20 10:40

lotje01 schreef:
Bij mij zit het (de angst, J.) voornamelijk in het ‘wat als ‘ denken. Het waait hard, dus hij zal zo wel gaan schrikken.

Dat is een prima gedachte!

Angst is geen gedachte, maar meer je overlevingsinstinct.
Dat instinct van ons mensen kan zich vertalen in dit soort gedachten (en in nare gevoelens, etc).

Volgende vraag : 'wat te doen als hij schrikt?'

Citaat:
Maar ik kan ook best angstig zijn naast een paard. En dan met name wanneer ik met een paard aan het halster(touw) loop.
Zo was ik vanmiddag bij mijn paard. Ik wilde hem vanuit de bak terug brengen naar de wei. Ik moest even een hek open doen en ineens trekt hij zich los en galoppeert weg. Geen idee waarom want ik stond met de rug naar hem toe.
Ik ben naar hem toe gelopen en hem gepakt.

oliebol happens en dit is zoiets.
Goed dat hij zich weer liet pakken.

Citaat:
Vervolgens maakt hij zich, waarschijnlijk op de plek waar hij schrok, groot en staat te snuiven.
En dan word ik bang. Ik moet daar wel langs, maar ben als de dood dat hij het op een lopen zet of mij onder de voet loopt.

Mijn tip: bij Linda Tellington deden we heel veel met 'the wand', de toverstaf, nu ja: een dressuurzweep als verlenging van je arm.

Op een rustig moment begin je je dier overal te aaien met je 'wand'.
En op spannende plekken (... waar mijn Knollie dus stil gaat staan....) strijk ik de 4 benen af.
Ik blijf voor mijn paard staan als leidende merrie - maar kan ook over de voorkant van de achterbenen strijken en op de hoef doe ik zachtjes 'tik tik tik'.

Ondertussen doe je ook 'je eigen werkjes', adem naar je buik, en dan lang uitademen met een lage 'hoe-oe-oemmmm', doe als of je kauwgom kauwt - of ga zingen. (Ik breng al een tijdje 'hoor de wind waait door de bom' ten gehore.)

Citaat:
En dat had ik helemaal niet bij hem. Ik vertrouwde hem daar helemaal in. Verstandelijk weet ik dat hij natuurlijk kan schrikken alleen had ik deze reactie niet echt van hem verwacht.

De eerste keer dat mijn Spaanse schone schrok was ik ook van de kaart en menselijkerwijze boos. ('Dit wil ik niet, ik wil een rustig paard!!')

En er zijn allerlei manieren om je dier als leider van de twee persoons kudde 'dapperder' te maken.

**Geplaatst**: 04-12-20 11:41

Geplaatst: 04-12-20 11:41

Hoi Lotje,
Ik denk dat wij elkaar gezien hebben

Gefeliciteerd met je nieuwe paard !

Inderdaad "Wat als hij schrikt" ...
Op een moment dat je niet bij je paard bent kun je dat uit gaan werken.
"Wat zou je kunnen doen om die kans te verkleinen ?"(bv grondwerk lessen nemen), "Hoe kun je hem helpen ?" ( bv Oefenen met aarden en te ademen op andere momenten zodat dat in je systeem komt), en "Als hij zich eens los trekt, hoe erg is dat dan ?" (op een afgesloten erf valt dat misschien nog mee en als hij je daarbij van je voeten loopt heb je misschien alleen een modderbroek), "Welk risico wil je nu wel en niet nemen ?"
Heb je bv al een nummer gekozen wat je kunt zingen in spannende situaties ?

Controle krijgen over ontspanning is eigenlijk iets wat elkaar tegenspreekt, maar dingen doen om de situatie te beheersen kunnen helpen.

En bedenk eens hoe vaak het goed gaat ....

Als de wat-als gedachten blijven overheersen is EMDR misschien nog een optie. Daar reset je hoofd en lijf.

**Geplaatst**: 04-12-20 13:02

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 04-12-20 13:02

Ik doe vrij veel grondwerk met mijn paard en krijg daar ook les in. De oefeningen die Pallatin beschrijft doen we regelmatig en dat doet hij ook goed.

Als hij zich zo groot maakt en iets eng vind, dan kom je in mijn beleving, niet echt meer door bij een paard. Dan wil hij alleen maar weg van die enge plek en let dan niet meer op of jij daar loopt of staat.
Althans dat is mijn ervaring. Tijdens een buiten rit is hij ook wel eens geschrokken en toen kroop hij zowat in het paard wat voor hem liep. Dat paard werd er niet anders van gelukkig. Het los trekken is eigenlijk niet waar ik me druk over maak kom ik nu achter, meer het onder de voet gelopen te worden.

jetm: Klopt wij kennen elkaar inderdaad ;-)

Het gaat gelukkig meestal ook heel goed hoor. Het is meer dat ik dit gevoel bij hem niet kende.

Janneke2: Bedankt voor je tips. Ik denk dat vooral je laatste opmerking heel belangrijk is. Dat hij dapperder moet worden. Hij is niet gewend om zonder een ander paard iets te ondernemen. Tijdens het rijden of grondwerk was er altijd een ander paard of paarden bij hem. Hij staat nog steeds op de stal waar hij ook ingereden is. Dat merk ik ook tijdens het rijden.

Ik denk wel eens dat het goed voor zijn zelfstandigheid zou zijn als hij tijdelijk ergens in training gaat.
Vooral ook omdat ik dat soort dingen best lastig vind en waar een ervaren trainer hem doorheen kan helpen.

**Geplaatst**: 04-12-20 17:55

Geplaatst: 04-12-20 17:55

Ik lees over EMDR, weet iemand een geschikt persoon in het noorden die dat geeft?