Een ongebroken trens is het zachtste. Die kan niet dubbelklappen en dus prikken of klemmen.
Daarna dubbelgebroken, dat kan niet prikken.
Enkelgebroken is het minst vriendelijk, omdat dat inderdaad prikt in het gehemelte.
Qua dikte is een dunner bit wat fijner, omdat het paard dan genoeg ruimte in de mond heeft om de mond goed te kunnen sluiten. Dat hangt natuurlijk ook af van de grootte van de mond.
Een té dun bit is scherp in de mondhoeken (en dan bedoel ik écht dun, zoals de bitten die je wel eens op amerikaanse sites tegenkomt; twee ijzerdraadjes om elkaar gewikkeld)
En dan over de materialen. Metaal is wel vriendelijk. Maar wel wat koud, dus in de winter doe ik het altijd wat opwarmen. "Sweet iron" bitten gaan roesten en dat smaakt lekker. Niet elk paard houdt ervan, maar als ze het lekker vinden dan is dat een fijn bit.
Kunststof is ook wel fijn. Dat is wat minder koud en hard dan metaal.
Rubber is niet zo vriendelijk, omdat dat ruw is en schuurt, waar paarden soms zelfs blaren van kunnen krijgen.
Laatst bijgewerkt door 8nnemiek op 21-05-07 22:57, in het totaal 1 keer bewerkt