Bokt.nl

Faelivrin schreef:

Als je een scherp enkel gebroken bit neemt kan dat wel eens prikken in het gehemelte.
Een dubbel gebroken zou dàn vriendelijker zijn ja.

Maarem, het is sowieso niet de bedoeling om te trekken aan je teugels.

_brunette schreef:

iemand heeft mij wijs gemaakt dat een enkel gebroken bit in het gehemelte prikt als je aan de teugels trekt.. en dat als je een dubbel gebroken bit hebt.. dat tussenstukje tegen het gehemelte komt. En dat zou dan vriendelijker voor je paard moeten zijn.

Nu wilde ik graag weten of het echt zo is, en als het niet zo is, wat dan het verschil is tussen die twee.

groetjes

Valentinow schreef:

_brunette schreef:

iemand anders zei toen weer tegen mij dat een dubbelgebroken bit weer op de tong duwt.

En is het erg om van een enkel gebroken bit over te stappen op een dubbel gebroken bit?

Groetjes

Ik denk niet echt dat het op de tong duwt maa ik zou het niet et zekerheid kunnen zeggen..

Waarom zou je overstappen? Als het goed gaat op een enkel gebroken waarom overstappen?

Groetjes

Jeany schreef:

het eerste wat ik dacht was: heb je het bit dan niet verkeerd om?
als het goed is moet je het bit * enkel gebroken * de bitringen helemaal tegen elkaar kunnen 'vouwen'

wist niet dat die zo óok al in het gehemelte kunnen prikken...

polly2 schreef:

Een bit is zo scherp en straf als de ruiterhand die er mee rijdt....
In principe kun je beter een enkelgebroken bit hebben bij een ruiter met een vriendelijke hand, dan een dubbelgerboken bij een ruiter die de hand vast zet (dan is het bijna hetzelfde als een ongebroken trens).

Ik heb ook wel paarden gehad die een dubbelgebroken bit minder fijn vonden. Die vonden de druk op de tong vervelend.
Een enkel gebroken bit prikt niet in het gehemelte...er zit immers geen punt aan. Bij prikken denk ik aan een naald o.i.d.. Het beweegt schuin omhoog richting gehemelte en geeft druk op het gehemelte. Vooral paarden met aanleg voor een hangend rooster kunnen dit vervelend vinden. Bovendie "wringt" een enkelgebroken bit net iets meer op de lagen dan een dubbelgebroken.
Een dubbelgebroken met een plat tussenstukje kan echter ook heel straf inwerken op de tong en de lagen.
Kortom...wat prettig is kan per paard en per ruiter verschillen.
Op dit moment rijd ik mijn beide paarden op een dubbelgebroken bit (de ene watertrens, de andere bustrens). Maar mijn paard dat ik naar Engeland heb verkocht vond dat juist minder fijn. Als je dan eens een halve ophouding maakte klapperde hij met het hoofd, iets dat hij bij een enkelgebroken watertrens niet deed. Dus die reed ik daar mee.