Geplaatst Hierbij een kopie voor op Bokt
...................................................
Het oorspronkelijke westernzadel, was in de periode van 1820 – 1900 voor een groot deel een werktuig. Een werktuig waarmee je als cowboy niet alleen vaak halve etmalen op je paard kon (moest) blijven zitten, maar waarmee je ook je werk zo goed mogelijk en zo veilig mogelijk kon doen. Geen wonder dat er in die tijd heel sterk gezocht werd naar een goede balans tussen degelijkheid en comfort.
Naar mate de tijd vorderde verdwenen er een aantal belangrijke omstandigheden. De grote ranches werden – deels - gemotoriseerd en de lange routes naar het moorden werden vervangen door spoorwegen, die hoe langer hoe verder naar het zuiden werden aangelegd. Niet dat cowboys niet meer met paarden werkten, maar de randvoorwaarden van het werktuig “zadel” veranderden langzaam.
In de 20ste eeuw, werd paardrijden in USA en Europa ontdekt als vrije tijd besteding. Er ontstonden verschillende disciplines in vele takken van paardensport. Vreemd genoeg zou het tot rond 1980 duren voordat het westernrijden naar Europa kwam.
Ook de ontwikkeling van westernrijden in USA, als sport, is nog erg jong, in vergelijken met andere paardensporten. Dit komt waarschijnlijk omdat men in USA meer ziet / zag in de rodeo onderdelen als calf-roping.`
Nu het westernrijden met onderdelen als Reining, Pleasure, Horsemanship, enz. in USA en Europa een sterke groei heeft doorgemaakt, komen er ook steeds meer typen westernzadels en mode gevoelige zaken om de hoek kijken. Heel duidelijke voorbeelden zijn de heel hoog opgebouwde seats en extreme “butterfly” skirts in Reining zadels. Met een dergelijk zadel rijdt een Vaquero (de ouderwetse cowboys die nu nog in USA hun werk te paard doen) geen meter. Gewoon omdat het zadel niet meer voldoet aan zijn specifieke eisen voor een goed werktuig. Daarmee is niet gezegd dat een Reiner geen goed westernzadel zou zijn. In tegendeel: het is een werktuig, dat helemaal is toegesneden op die ene tak van westernrijden: de Reining. En zo zijn er meer soorten westernzadel die helemaal zijn toegespitst op een specifiek onderdeel.
Helaas zijn er andere zaken, belangrijker geworden.
Begrippen als optiek en merknaam, hebben de degelijkheid al vaak bij de productie naar een lagere plaats verschoven. Daarnaast is ook het westernzadel een consumptie artikel geworden. Onderhevig aan mode (-grillen) en andere invloeden van commercie. Het gevolg is, dat ook hier met grote regelmaat nieuwe zaken worden bedacht, die de verkoop van westernzadels moeten stimuleren, maar die vaak weinig bijdragen tot een beter en degelijker werktuig. Veel moderne westernzadels, halen de 25 jaar zware arbeid niet meer.
Persoonlijk vind ik het erg jammer, dat het oorspronkelijke westernzadel in Nederland tot voor kort een beetje in vergetelheid was geraakt. Ik ben waarschijnlijk één van de weinigen in Nederland, die een –kleine- collectie Oldtimer replica’s heeft.
Qua constructie en degelijkheid, kun je geen beter westernzadel hebben dan een “Oldtimer”. Ook het zitcomfort, waarbij het lichaam uren lang in een relaxte houding op een paard kan rijden, is onovertroffen. Wij hebben zelf de luxe, meerder typen zadels te kunnen rijden, maar onze voorkeuren gaan toch steeds weer naar uit naar die “oude A-fork Oldtimers”.
Vaquero’s in het zuiden van California en New-Mexico, zijn wat zadels betreft, echte kieskeuren. Ze rijden vrijwel allemaal op A-Fork type westernzadels. Het model is steevast Cliff Wade. De seat is diep, om zodoende de krachten achter de trekkende lasso op te kunnen vangen. In 50% van de gevallen heeft de seat een “zachte” vulling, maar het percentage “hard seats” is net zo groot. De horn op deze zadels heeft zijn oorspronkelijke functie behouden en is dus groot. De hals daarvan is dik, zodat de lasso er goed op af remt en de cap heeft geen overdreven brede rand: net groot genoeg om er voor te zorgen dat de lasso er niet af glijdt. De skirts zijn wel kleiner dan in de oude tijden. Omdat er geen potten, pannen, slaapzakken en andere grote bagage meer mee hoeft, zijn de vierkante skirts vervangen door ronde. Dit laatste ook, omdat het paard van Vaquero’s - veelal QH’s – in de loop van de jaren korter werd.
Gelukkig “her ontdekken” de laatste paar jaar steeds meer westernruiters in Nederland, de Oldtimer, als een prima allround westernzadel. Een westernzadel waarmee niet alleen de echte cowboys heel goed uit de voeten kunnen, maar die ook in een Reiningproef geen enkele belemmering hoeft te zijn om een goede score te halen.
