Ik wilde graag even klankborden, meningen horen van anderen.
Ik heb een paard, kruising fries, welke een boefje is. Lekker eigenwijs, op een leuke manier.
Al enige tijd bezig met omscholing van western naar dressuur.
Van een westernshank.
hierop werd gereden door vorige eigenaar. Op teugelcontact. Dit paard kende niet anders dan een bit met hefboomwerking.
Wat op zich erg goed gaat. Hij loopt inmiddels op 4 benen. Niet meer scheef over de schouder. Netjes in 3 gangen.
Maar.. Het is altijd strijd. Meneer wilt om zich heen kijken, is graag gauw afgeleid. "Trekt" zich dan omhoog, weg uit evt aanleuning. Gooit z'n hoofd die kant uit en gaat z'n eigen gang.
Voor mijn gevoel moet ik heel grof zijn.. Ik heb het gevoel veel "gewicht" in mijn handen te hebben.
Dit ook meermaals overlegd met mijn instructrice. Volgens haar een kwestie van doorgaan. Zij noemt hem "adhder", gauw afgeleid. Korte concentratieboog. En het gewicht noemt zij "normaal contact". Echter heb ik het gevoel zijn hoofd te dragen

Ik moet voor m'n gevoel wel heel hard werken om goed te kunnen sturen.
Sturen vanuit "je navel" zoals instructrice zegt. Handen "stil". Met je hele lijf de bocht inkijken, en paard moet volgen. Sinds kort bezig met schouder verplaatsen en rechtrichten. Dit laatste gaat voor mijn gevoel met kracht gepaard.
Nu rijd mijn dochter met een babypessoa bitje. Miniem hefboomwerking, de ringen zitten IN de grote ring, niet erbuiten. Ook hangt het bit ietsje lager dan zou horen. Dit zodat de hefboom nog wat kleiner is (hangt uit zichzelf al "om").
Dit omdat meneer heeel goed doorheeft dat dit meisje van 12 een kabouter is van 1.40. Een lichtgewicht hupsje. En hij heel graag standaard de verkeerde kant uit gaat. Om dan uit zichzelf rondjes te galopperen want galopperen is leuk

Dochters rijd met een te losse teugel. Vind contact houden moeilijk. Zit keurig mee met sturen. Stuur met haar buik netjes de bocht in. Kijkt naar waar ze heen wilt. En pony draait kei blij de andere kant uit

Nu ben ik vandaag even opgestapt na dochterlief. En heb ik het pessoabitje gevoeld.
Wat een wereld van verschil....
Ik had 0 gewicht in handen. Hij was niet afgeleid. Hij zocht direct nageeflijkheid op zonder dat ik überhaupt iets vroeg. Ik stuurde op een los teugeltje een paar rondjes draf door de bak. En meneer ging uit zichzelf mijn hand zoeken.
Hij was 100% gefocust. Terwijl ik zelf eigenlijk alleen la la la een rondje wilde doen, ging hij als volleerd dressuurpaard m'n hand zoeken en gooide er een geweldige draf uit

Nu sta ik voor een aantal vraagtekens...
Vind hij dit bit zelf fijner?
Kan het zijn dat hij een gewone trens gewoonweg niet begrijpt na die 10 jaar op een hefboombit?
Zijn er meer paarden die op deze wijze reageren op een hefboombitje? En rijden jullie deze dan ook op een hefboombitje?
Wat moet ik hiermee doen?
Mijn gevoel zei echt "hij vind dit duidelijk fijner".
Met de gewone trens altijd miscommunicatie..
Verschillende bitten geprobeerd overigens;
Dubbelgebroken bustrens.
Enkel gebroken bustrens.
Dubbel gebroken watertrens.
Enkel gebr watertrens.
K&k bit dat een stangetje word bij aannemen.
En ook verschillende (zwaar loszittende!) Neusriemen.
Ik vond hem tot vandaag het beste lopen op een dubbelgebroken water trens van koper/brons kleur. Met een gecombineerde neusriem.
Uiteraard ga ik dit nog overleggen met instructrice. Maar ik ben ook heel benieuwd naar nog meer meningen! Dus brand alsjeblieft los!