Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Sas_Mon schreef:Elk bit zonder hefboomwerking werkt ongeveer even hard in. NL zo hard als dat jij trekt. Of het dan een watertrens of een knevel of iets ertussen in als een bustrens maakt voor de scherpte niet uit. Hooguit voor het zijwaarts sturen. Dikte van het bit en of de vorm van het bit bij je paard passen wel. Een te dik bit is niet fijn want dan krijgt ie zijn mond niet dicht. En hoe dunner je bit hoe scherper je inwerkt. Je zou dus een dunner bit kunnen proberen. Een bit met hefboomwerking zonder volledige hefboom, pessoa, zou ik nooit gebruiken. Daar zit geen kinketting aan waardoor het alleen maar meer in de mondhoeken trekt. Ik zou als ik jou was een baby pelham met korte scharen en een ongebroken mondstuk, niet te dik maar ook zeker niet dun en een beetje tongboog proberen en dan met dubbele teugels gaan rijden. Gebroken bitten met hefboom geven veel meer een notenkraker effect dan een gebroken bit zonder hefboom. Vandaar ongebroken.
Los van je vraag zou ik heel streng worden in mijn aanwijzingen. Niet hard, wel duidelijk. En weer eerst stap-halt-achterwaarts bevestigd willen hebben op elk willekeurig moment voor ik ook maar zou denken aan draf. En dan in draf ook weer draf-halt-achterwaarts-stap-draf etc. Net zo lang tot ik het op elk gewenst moment kan vragen zonder dat ie hard word. En dan pas galop.
Askja schreef:Dit soort problemen komt praktisch altijd voort uit gebrek aan balans en zelfhouding. Plus dat er door verkeerde training in het verleden bij jouw paard heel duidelijk een aantal negatieve reflexen zijn ontwikkeld. Met een ander bit los je dat niet op, wel kan je paard zich met een beter passend bit comfortabeler voelen waardoor hij subtieler reageert (minder defensief).
Je paard beweegt waarschijnlijk te 'groot' en vindt het moeilijk te schakelen in paslengte zonder steun te zoeken op het bit.
Train de balans van je paard door hem te leren op zit onder je te blijven, met minimale teugelinwerking. Contactteugeltje en subtiele signaalhulpen vanuit je vingers. Oppassen dat je bij die signaalhulpen niet terugwerkt met je hand, liever iets opwaarts.
Streef naar een rustig basistempo met de nadruk op takt, balans, lichtheid en ontspanning. Rijd hele geleidelijke overgangen. Pas-voor-pas laten stappen is ook een goede oefening voor balans en coordinatie.
Niet heel actief voorwaarts drijven, maar gedoseerd je been gebruiken en verder gewoon contact houden met je kuiten zodat je paard zijn buikspieren aanspant zonder van het achterbeen af te lopen.
Pas meer impuls en activiteit opvragen als je paard meer balans en zelfhouding heeft (door het stabiliseren van de romp tussen de voorbenen). Dan kun je het achterbeen geleidelijk meer aanspreken.
Zie het rijden en trainen als je paard helpen zijn lichaam goed te gebruiken. Geef hem de kans om te zoeken naar een goede balans/bewegingspatroon en begeleid hem daarbij, in plaats van te streven naar gehoorzaamheid en snelle reacties. Besteed veel aandacht aan je eigen zit: ontspannen, gecentreerd, opgericht. Hoe beter jij zit en je hulpen geeft, hoe beter je paard jou begrijpt en hoe gemakkelijker het voor hem is om zijn lichaam goed te gebruiken.
Het zal tijd kosten om de negatieve reflexen van je paard af te bouwen, maar deze benadering werkt heel goed, weet ik uit ervaring met meerdere paarden.