Bokt.nl

Inoterry schreef:

Had je een enkel gebroken, dubbelgebroken of ongebroken pelham? Mijn paard kon alleen met een ongebroken bit rijden anders ging hij of er aan hangen of hij rende met open mond weg. Enkel gebroken is echt geen vriendelijk bit en als je daar de teugels van aanneemt fungeert die als een soort notenkraker op de lagen. Erg pijnlijk dus en logisch dat een paard de mond open doet en het hoofd omhoog

minka schreef:

Ik rij in het bos met een bokkebit, op het bovenste gaatje, dus zo min mogelijk hefboom en bescherming over de kinketting. In principe rij ik altijd buiten met een lange teugel, maar als ze gaat drammen heb ik een stuk meer te zeggen dan met het dubbel gebroken bit waarmee ik in de bak rij

Amanda schreef:

eestheer schreef:

Met de pelham reed ik eerst op het bovenste gaatje, als hij zijn "bui" had, deed ik hem op het onderste gaatje.. Nog een tijdje met een riempje gereden die je dan aan het bovenste en onderste gaatje doet, en de teugels aan het riempje en op het laatste ook met dubbele teugels zoals jij beschrijft..
Maar merkte nog steeds dat hij harder word in zijn mond in de bak..

Toen ik met enkelgebroken reed in het bos, werd hij niet harder in zijn mond in de bak.. maarja dan trekt hij zijn mond weer open en gooit zijn hoofd omhoog..

Edit: Dat is indd een handig bit! Maar word deze bij iedere ophouding een stang, of is dit alleen als je een harde ophouding geeft?

Maar had jij dan constant contact op de teugels?
Ik rijd al jaren buiten met een scharenbit en in de bak op een trens, maar hij is er niet harder van in de mond geworden. Wel rijd ik buiten met een lang teugel en pak hem alleen op wanneer hij zo'n bui heeft en laat weer los als hij zich normaal gedraagt. Een scharenbit is niet gemaakt om constant contact te hebben en dus druk er op. Daar zullen ze inderdaad harder van worden.
Ik zou het ook eens proberen met 2 teugels. 1 teugel op de trensring, ander op de schaar en die laatste er alleen bijpakken als het nodig is.
Dan rijd je in principe op de trens maar heb je wel een rem in noodgevallen.

Amanda schreef:

Maar heb je dan wel teugelcontact of hangen ze echt in een boogje?

Vervelend van die drammers. De mijne deed dat ook in het begin. Kunst is dan om geen druk te blijven houden, maar een ophouding te geven en weer los. Desnoods een paar keer achter elkaar. Houd jij namelijk vast, geef je hem een reden om vast te houden.
Dat is wel lastig, want wij ruiters zijn geneigd om ze tegen te blijven houden. En zeker die koudbloeden zetten dan lekker de nek en kaak vast en hangen net zo hard weer terug
En wees hem ook voor. Zodra je al voelt dat hij wil gaan drammen al een ophouding geven voor hij echt dramt. En dat consequent volhouden. Bij de mijne heb ik dat zeker een jaar vol moeten houden. Het werd wel steeds minder overigens. En nu 5 jaar later heeft hij nog wel eens van die dagen. Maar met 1 ophouding is het dan ook klaar.

eldie schreef:

Ik zou hierin een instructrice om raad vragen. Een scherper bit kan helpen, maar dan moet je wel anders gaan rijden. Ik zou toch proberen om dit probleem rijtechnisch op te lossen en een scherper bit alleen op bijv. buitenritten gebruiken. Spanning van het paard moet je rijtechnisch af laten vloeien. Dat valt niet mee, maar is wel de basis van het rijden. Echt, neem les van een gekwalificeerde instructeur. Kost misschien meer, maar daar heb je ook meer aan.

Mirjam79 schreef:

Is het een gevalletje "kop erop en afgezet"? Dan kan je misschien ook denken aan een Thiedemann teugel. Die heeft vrijwel geen inwerking wanneer deze goed is afgesteld en je beessie zich gedraagt. Wanneer ie dan 't hoofd omhoog wil brengen wordt ie belemmerd door de hulpteugel.