Lusitana schreef:Ik zou nog wat zeggen over dat wel stoppen met bit en niet zonder. Maar daar is feitelijk al antwoord op gegegeven. Het gaat bij het gebruik van bit om aangeleerde tekens, in elk geval bij ophoudingen. Mist hij het bit, dan mist hij het aangeleerde teken en begrijpt hij de boodschap niet erg. Hij zal dan kiezen tussen proberen te begrijpen of doorgaan tot het teken duidelijker wordt.
Als het paard niet wordt bevestigd in wat hij probeert, weet hij niet dat het is wat je wilt.
Voorbeeld: Je zit op een onbeleerd paard en wilt dat hij gaat lopen en drukt aan. Paard reageert met een aarzelend stapje. Als er dan verder niks meer volgt, weet hij niet of hij nu goed of slecht gedaan heeft. Als je dan beloont (en dit kan met de stem) weet hij dat het dus idd was wat je wilde en gaat hij door daarin.
Dit belonen wordt zo vaak weggelaten en dan wordt een paard dus in het ongewisse gelaten en paarden reageren daar verschillend op.
in het voorbeeld waarin ene paard met bit wel stopt en zonder niet, is dat omdat hij mét blijkbaar wél bevestigd heeft gekregen dat bij een bepaalde hulp verwacht wordt dat hij stopt, en bij zonder niet echt. En omdat hij het bekende teken mist, dendert hij maar door tot hij een teken krijgt dat hij wel begrijpt of beloont wordt op het moment dat hij stopt en het kwartje gaat vallen...
Gewoonlijk zijn paarden gewend aan de hand al te stoppen aan het halster en snappen daarom druk oop de neus wel, maar lang niet alle paarden hebben geleerd om braaf mee te lopen aan het halster en te reageren op lichte druk om te stoppen...
Een jong paard reageert trouwens niet (altijd) vanzelf met stoppen als je het een bit in doet een ophouding geeft. Dit wordt gewoonlijk eerst aan de hand of longe geleerd met hulp van stemhulpen. Het is niet zo dat een onbeleerd paard vanzelf stopt als je aan een bit trekt, tenzij je het zo hard doet dat het acute pijn heeft en met vier benen schrap gaat met de staart tussen de benen en de neus hoger dan de oren, niet echt de bedoeling.
Ik wil wel toevoegen dat sommige jonge paarden wel accuut met stoppen reageren op een bit, maar dat heeft wellicht ook te maken met een bepaald verrassings effect. Van :"Wat is er in mijn mond aan de hand? Ontloop ik dat door stil te staan?" Waar anderen eerder terug trekken bv.
Vergelijk dit met een kind aan de hand nemen (probeer dit eens uit). Het ene kind loopt meteen mee, een ander trekt terug, een ander wijfelt en gaat dan toch. Het is een teken dat sommigen wel hebebn gelerd als "kom" op een vriendelijk manier, anderen hebben er slechtere ervaringen mee (dwang) en anderen staan er neutraal tegen over. De mate van vertrouwen in de persoon telt ook mee. Dit is bij paarden en bitten ook zo.
Er is ook nog een type mens dat alles vor elkaar krijgt bij kinderen zonder al te veel moeite (dus dan gaan alle kinderen ook wel aan de hand mee), ook als zijn ze daar een vreemde voor en zo zijn er ook mensen die dat hebben met paarden.
Verder moet je hulpen zien als lezen. Ze leren eerst lezen ala roos, maan, pop, maar uiteindelijk zijn het eigen denkprocessen die het ontwikkelen tot beter begrijpen en kunnen ze hele zinnen en moeilijke woorden lezen.
In het begin zijn de hulpen van ho, ga, links, rechts, maar van daaruit leren ze een hele taal.
Welke taal je aanleert (en hoe) maakt niet zoveel uit en je kunt ze zelfs verschillende talen naast elkaar leren.
Laatst bijgewerkt door Lusitana op 27-03-08 16:27, in het totaal 1 keer bewerkt