Allemaal goed en wel maar ik protesteer tegen het idee dat je met een veilige pony niet leert rijden.

Ik vind dat het tegendeel waar is. Pas als men zich veilig voelt, heeft men mentale overschot genoeg om te focussen op de ideale lijn, activiteit, afstanden, aantal galopsprongen enz.
Pas dan leer je rijden want dáár gaat het om met springen.

Ik herinner mij een uitspraak van Ludo Phillipaerts toen zijn kinderen leerden rijden: " Ik heb altijd gezorgd voor pony's waarvan ik wist dat ze er veilig mee aan de overkant kwamen".

Maar ik geef toe dat sommige ponyouders niet verder kijken (en van niet meer weten) dan die foutloze ronde of die snelle barrage. Tja, de instructie moet natuurlijk verder gaan.