Kwetal schreef:Is het de bedoeling dat die wrong (waar dan ook) helpt bij "calamiteiten", maar niet als permanente steun - als ruiter hoor je een onafhankelijke zit te hebben![]()
Dan zou zo'n wrong dus zo gepositioneerd moeten zijn, dat je - bijvoorbeeld - steun hebt als je heuvel af gaat, maar niet op een recht vlak. Of tijdens een sprongetje, maar niet tussen de hindernissen in. Of in het vervelendste geval, bij een vervelende bok, dat je er niet voorover af schietEn dan is het afhankelijk van de normale houding van de ruiter, die weer bepaald wordt door de bouw van het paard etc. hoe die wrongen moeten zitten. Wat schuiner en verder naar voor bij de mensen die wat meer met een gehoekt been zitten of dikkere dijen hebben en verticaal voor de rankere ruiter met rechte benen. Dat wil autmatisch zeggen dat wanneer je met meer dan 1 persoon op het paard rijdt, je mogelijk voor elk een andere zitting nodig hebt (in geval van Ghost) Of helemaal geen wrongen uiteraard....
Wrongen zijn hulpmiddelen. Attila de Hun had geen wrongen en wel geaccidenteerd terrein. En Barefoot, Torsion en Startrekk zijn ook eerst met een wrongloos zadel begonnen. (krijg is dat straks weer op mijn brood, dat wrongen voor kneusjes zijn
)
Ja als je het zo ziet, dat je het okee vindt om het gevoel te hebben dat het een zadel zonder wrong is en je de wrong pas tegenkomt tijdens rare bewegingen, dan snap ik hem beter

Ik ben persoonlijk meer op zoek naar constant het gevoel dat ik goed omsloten zit

Maar dat komt ook gewoon doordat Rena zo achterlijk kon doen, als je paardje op elk moment 5 meter naar welke kant dan ook kan springen, en je graag best steile heuveltjes en gras-zijkanten van dijken meepakt enzo, dan is het toch wel een prettig idee dat je nog een buffer hebt tussen jezelf en de zwaartekracht / middelpuntvliedende kracht

Van de oude Ghost ook een keer enorm af getorpedeerd toen mevrouw vanuit een enthousiaste galop ineens in 2 stuiters tot stilstand kwam.... ik ben best wat gewend van die eppo dus zorg al dat ik zeker niet voor de beweging uit kom, maar je hebt dan zelf nog gewoon vaart terwijl je paard ineens stilstaat en die keer werd ik er dus zo over de schouder af-gekatapulteerd en vanaf toen ging de Barefoot er weer gewoon op.... toch wat meer zitkuipje.
Ben sowieso al niet zo happig op galopjes met die muts omdat het meteen zo onstuimig moet, dan kan je beter eerst weer een paar dagen gereden hebben zodat de knopjes weer even bevestigd zijn

Toen met die zachte zitting met steunblokken, was de eerste keer dat ik die uitprobeerde en was de bedoeling om zoals altijd bij een eerste pas-sessie, alleen even wat rondjes door de paddock te stappen....
Nou het voelde direct ZO ontzettend comfortabel en zacht omsloten dat ik tot mijn eigen verbazing en die van Rena, na een rondje rond de wei stappen besloot een galopje èn meteen een hindernisje te pakken...nog zonder beugels ook, en na al een paar weken niet gereden te hebben

Dat zou ik echt met geen enkel ander zadel in mijn hoofd halen

En voor zowel Rena als mij voelde het aan alsof er een wolkje tussen ons in zweefde, echt heerlijk
