RianneH schreef:Veiliger? Echt niet, heb eens een pony met een losse bandage rond zien lopen, je houdt je hart vast.
Tegen tikken? Pff.. waar beschermt zo'n stukje stof nou tegen? Maakt het been alleen maar breder en minder makkelijk om te buigen, wat weer meer kans op tikken kan geven. Daarnaast hoort een paard dat correct gereden wordt zichzelf ook niet aan te tikken, dat hoor je rijtechnisch op te lossen.
Als je bandage losraakt, kun je niet fatsoenlijk bandageren. 
Ik rij al meer dan tien jaar met bandages, soms wel zes paarden per dag, en bij het eerste paard wat ik bandageerde op 16-jarige leeftijd raakte er ooit een los onder het rijden. Daarna nooit meer.
Een been wat niet kan buigen, is te hoog gebandageerd, je bandageert nl. om het pijpbeen en dat buigt niet (anders is er iets grondig mis
. Dus die bandages die een stukje knie meenemen zitten te hoog
Dat stukje stof vangt toch behoorlijk wat op (je wilt de krassen op mijn strijklappen echt niet zien...). De klappen die het niet opvangt, kan een peesje ook niet opvangen en wil je de effecten zonder bescherming helemaal al niet van zien.
En een paard met ruime bewegingen, zeker de jonge paarden die nog niet helemaal hun balans onder de ruiter hebben, kan zichzelf zeker wel aantikken zonder dat er iets rijtechnisch aan de hand is, evenals paarden met een incorrecte beenstand. Wrangler bijvoorbeeld heeft een ruim en snel achterbeen, maar is zo ontzettend in de groei dat hij nogal eens zelf in de war raakt waar zijn benen nou ook alweer zijn, een beetje Bambi-effect.
Dat kan hem in de weg zitten met het schakelen in het tempo maar ook bij bijv. het aanleren van de travers had hij van die momenten van 'Ehm, vrouwtje... dat kruisend achterbeen he, moet dat nou voorlangs of achterlangs?'
Maar goed, iedereen doet het zijne en doet oprecht zijn best voor het paard. Ik kies voor bandages om de dag DAT het misloopt niet bij de slager te moeten denken: HAD ik nou maar...
Alleen zo irritant dat mensen die voor het verbod zijn, andersom niet kunnen denken: iedereen doet het zijne en doet oprecht zijn best voor het paard. Dat stoort me wel