runningkawa schreef:Mijn paard pikt het dan ook niet
Zelfs na jaren toen ik eens ff uit nood een hoofdstel met enkel gebroken bit in deed (lang verhaal) liep hij slecht.
Liep achter de teugel (wat hij als jong paard dan altijd deed) maar nu durfde hij er ook vol tegen in te gaan. En dat op zo min mogelijk hand
En dat doet ie van mij dus juist met een dubbel gebroken. Het liefst gooit hij zn hoofd helemaal tegen mn neus aan of hij kruipt er inderdaad achter.
Ik heb al op veel manieren geprobeert het op te lossen. Gister dus met een enkelgebroken bitje gereden die ik nog had liggen, was benieuwd hoe hij daarop zou reageren. Met verbazing heb ik op mn paard gezeten. Hij nam het bit aan en ik heb nog nooit zo lekker ontspannen kunnen rijden...
Ik denk dat het inderdaad voor ieder paard anders is..