
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Nadiine__x schreef:ja bitloos gaat dus niet bij hem, dat doet denk ik zeer aan zijn neusbot..
maar in de bak houd ik zeker mijn huidige bitje!
Duhelo schreef:Weet je, het rijtechnisch oplossen is allemaal goed en fijn hoor, en uiteraard ook de bedoeling. Maar veiligheid komt nog altijd eerst. Als het geen rijtechnisch probleem is, maar paardenbeest gewoon zijn zin wil doordrijven, dan is er imo niks mis met een scherper bitje. Zéker als je 99% van de tijd gewoon lekker met een los teugeltje rondhobbelt en alles op zit en stem kan doen, maar ALS het nodig is je eens kan inkomen en paard ook weer met de 4 voetjes op de grond staat.
De mijne rij ik gewoon op hackamore of touwhalstertje buiten als ik alleen ben, of op een gewoon trensbitje. Maar op dagritten met 100+ paarden die lukraak en onverwacht voorbijstuiven in volle galop, heb ik toch gewoon mijn stangetje in, risico dat ze besluit mee te gaan en ongelukken veroorzaakt is gewoon iets te groot, en is er niet met het stangetje in. Safety first.
Cococo schreef:Voordat ik er een scherper bit in hang, zou ik eens een instructeur zoeken, die mij opnieuw vanaf de basis met hem leert rijden.
Op de baan is er een hoop inwendig voor bij de ruiters, dat slaat over op de paarden.
Dus, rustig beginnen, de rust er in houden, vooral ook bij jezelf, veel belonen als hij rustig blijft.
En vaak buiten gaan wandelen, waar je hem leert dat rustig blijven de bedoeling is, beloning, pauzes met een picknick voor jou en een lekkere appel of wortel voor hem.
Het kost tijd om de inprenting eruit te krijgen.
Het ligt niet aan hem, jij wilt gewoon te snel.
Willemina_L schreef:Nadiine__x schreef:ja bitloos gaat dus niet bij hem, dat doet denk ik zeer aan zijn neusbot..
maar in de bak houd ik zeker mijn huidige bitje!
Stoute Akkie...Jammer dat je hem niet op de neus kunt rijden, anders was het Parelli cradle bridle een geweldig alternatief geweest. Een combinatie van bitloos en bit.
Ik heb voor buiten (veiligheid) een Myler bit met korte shanks en uiteraard geen neusriem. Daar loopt hij op lange teugels mee totdat het echt tijd is om in te grijpen als hij niet op stem terugkomt en op zit. Ja, gewoon echt even ongehoorzaam maar daar is het ook een nog een jong paard voor.
Dit bit heeft voor mij de juiste balans tussen niet te lange scharen voor het heftige en het mondstuk wat toch heel anatomisch is en onafhankelijk links en rechts werkt.
Cococo schreef:Voordat ik er een scherper bit in hang, zou ik eens een instructeur zoeken, die mij opnieuw vanaf de basis met hem leert rijden.
Op de baan is er een hoop inwendig vuur bij de ruiters, dat slaat over op de paarden.
Dus, rustig beginnen, de rust er in houden, vooral ook bij jezelf, veel belonen als hij rustig blijft.
En vaak buiten gaan wandelen, waar je hem leert dat rustig blijven de bedoeling is, beloning, pauzes met een picknick voor jou en een lekkere appel of wortel voor hem.
Het kost tijd om de inprenting eruit te krijgen.
Het ligt niet aan hem, jij wilt gewoon te snel.
marije1109 schreef:Ik had hetzelfde probleem. Heb 2 jaar buiten met pelham en kinketting gereden, koppelstuk dus 1 teugel.
Had gewoon licht contact met de mond tot ze wilde vertrekken. Dan kon ik een duidelijke ophouding maken.
ik heb niet het idee dat ik haar ooit pijn heb gedaan.
Daarvan ik zo consequent kon zijn rijd ik inmiddels alweer bijna 2 jaar op een "gewoon" stangetje buiten. (Mijn paard accepteert geen gebroken bit vandaar het stangetje)
Net alsof ze nu weet wat de bedoeling is, natuurlijk is onze band ook gegroeid.
Misschien kan je er een lenen van iemand? Hoef je niet gelijk te kopen.
Denk dat je draver kleiner is dan m'n 1.72 kwpn-er, anders hadden je die van mij kunnen lenen.
Resistance schreef:Ik weet niet of je hier wat aan hebt, maar ik heb in Zweden heel lang een draver die ook gekoerst was verzorgd. We reden altijd buiten. De eerste keer dat we in draf/galop gingen kreeg ik hem ook absoluut niet terug; hangen/trekken/watdanook. Uiteindelijk inderdaad de struiken in. De eigenaresse vertelde me toen dat je hem moet loslaten en moet ontspannen, en dat hij dan terugkomt bij je, aangezien dravers op dat gebied andersom waren? Harder trekken betekende harden rennen, vertelde ze me.
Kortom, elke keer als ik terugwilde uit galop liet ik hem gewoon los. Teugels los, lekker ontspannen, dan kwam hij al gauw weer terug.
Natuurlijk is ieder paard anders, ik weet niet of het helpt. Maar misschien goed om een keertje te proberen?