Ieder bit is zonder inwerking inderdaad even vriendelijk.
Echter, bij lichte teugelaanname zie je bij enkelgebroken trensen (deze zul je bij mij gewoon NIET vinden) dat ze een notenkraker effect krijgen, waardoor de mondhoeken van het paard bij elkaar geknepen kunnen worden (afhankelijk van de teugeldruk) EN zal de punt, die door het notenkrakers effect ontstat kunnen prikken in het gehemelte van het paard.
Zelf ben ik fan van dubbelgebroken watertrensen. Waarom watertrens? Omdat je bij teugelaanname bij een watertrens niet de trens meedraait, maar alleen de ringen draaien, waardoor de trens beter op zijn plek blijft. Dit is mijn redenatie, anderen zijn juist weer voor een bustrens, omdat deze minder beweegt en daardoor stiller blijft liggen.
Het ligt natuurlijk aan het paard, maar enkel- of ongebroken trensen zijn wel mijn voorkeur.
Daarnaast: dik is vriendelijker dan dun bij dezelfde teugeldruk. Maar: een dik bit is een hoop ijzerwerk in de mond van je paard en bij dikkere bitten zijn er genoeg paarden, die hun mond daarmee niet gesloten kunnen houden. Zelf ben ik dan ook een voorstander van wat dunnere bitten en dan een zachter gebruik door de ruiter, maar niet iedere ruiter heeft deze zachte hand.