Bokt.nl

xSCWx schreef:

Ik merk wel dat het nu erger is, ik ben net terug van vakantie en madam moet weer even de grenzen verkennen. Ik moet duidelijk weer even een stapje terug in de training.

koend schreef:

Dorine92 schreef:

Of juist de controle overnemen over het hard gaan. Zo van oh je wilt hard gaan, is goed. Maar dan wel net zolang als ik wil. Dus ook als jij geen zin meer hebt gaan we nog even door, zodat ...

Dit wordt wel eens gezegd. Maar het is naar mijn ervaring meestal een slecht idee.
Paarden met een echt renbaankarakter lopen zich zo ongeveer steendood. Dat kan de bedoeling niet zijn.
Andere worden het gewend dat ze telkens ze de kriebels krijgen echt wel mogen rennen, dat is ook niet wat je wil.

xSCWx schreef:

Bedankt voor al jullie onderbouwde tips, ik neem ze allemaal zeker mee.
@Elisa2, wat zijn precies wacht oefeningen? Kan je een voorbeeld geven?

Het is inderdaad niet een mega groot probleem, maar wel iets waarvan ik denk: hè jammer, hebben we zo’n heerlijke rit gehad en dan neemt ze op het laatste moment nog net even een loopje met me (en het blijft zeker veilig gelukkig, ze loopt alleen onder me uit). En dan moet ik al teveel druk geven waar ik niet van hou, dan geef ik liever 1 hardere hulp dan continu eraan hangen zeg maar.
Ze is overigens wel getraind maar heeft niet gekoerst, en daarna heeft ze een half jaar omscholing gehad.
Ik merk wel dat het nu erger is, ik ben net terug van vakantie en madam moet weer even de grenzen verkennen. Ik moet duidelijk weer even een stapje terug in de training.

Duhelo schreef:

Ik zou toch even testen met een pelhammetje hoor, gewoon dubbele teugel eraan, de onderste laat je gewoon lossig, en als ze zo gaat testen gewoon een keer een scherpe ophouding. Ik persoonlijk zou eerst een mondelinge waarschuwing geven (een scherpe "HEY!" bv) en daarna dan inkomen met de Hey+bit.

Dikke kans dat ze na 2-3 keer die ophouding al reageert op de HEY! en je die gewoon niet meer nodig hebt.

Als ik het zo goed lees is er rijtechnisch niets verkeerd, is het gewoon het laatste stukje waar de stal roept en jij in je handen wat "moe" wordt, en ze ertussen uit naait, dan kan dit gewoon een goede, effectieve oplossing zijn.
Ik heb uit ervaring dat de meeste paarden op buitenrit veel comfortabeler lopen op een scherper bitje met een losse aanleuning (ik rij dan ook gewoon meestal op stem, pas als ik denk dat de rem wel een beetje weg is kom ik in met het bitje), dan met een zacht bitje waar er constant druk op staat.

Little_Gift schreef:

Een paard wat ertussenuit peert omdat ruiter in de handen wat moe wordt na lange rit, is rijtechnisch nu eenmaal niet voor elkaar...

Een paard zou namelijk niet merken moeten dat de ruiter moe wordt in de handen want die handen zouden er niks mee van doen moeten hebben...

Duhelo schreef:

Maar een paard merkt gewoon wel dat de ruiter moe wordt, minder aanwezig is, etc.
En als de stal / haar bak voer dan ook nog eens roept.

Ikzelf heb superbrave paarden, echt, bomproof, op de twee pinken te rijden, 100 % betrouwbaar. Maar die stal en die bak voer die staat te schreeuwen, ik die ook met mijn gedachten ook al bij het afzadelen / opruimen ben, dan gaan ze er toch wel wat van gaan profiteren hoor.

Is het dramatisch of gevaarlijk? nee, zeker niet. Maar ze duwen er nét ietsjes meer tempo in dan dat ik wil. zijn nét ietsjes dover voor een vraag voor terug dan ik wil en gaan gewoon nét ietsjes meer duwen dan ik wil.

Ik kan ze dan rijtechnisch aan het werk gaan zetten, wachtoefeningen geven,etc, maar daarmee maak ik ze alleen maar boos en gefrustreerd (en stiekem mezelf dan ook).
Ik kan op mijn gewoon bitje meer druk gaan nemen, maar ik háát druk, en mijn paarden ook.
Of ik kan er mijn billy allen bitje inhangen en moment dat ik voel dat ze gaat profiteren eens zeggen "Hey!" met een ophouding erbij, en ze zijn per direct terug onder mij en gaan niet meer gaan proberen om snel thuis te komen. En ik kan weer die teugels losgooien en lekker verder hobbelen.

En de keren erop is die Billy Allen zelfs niet meer nodig, want de "Hey!" is voldoende om ze terug tot de les te roepen.

pol013 schreef:

Dat de ruiters niet echt moe moet worden in de armen ben ik in de basis met je eens.

Maar ik hier loopt er ook één die een fase zo bloed en bloed fanatiek werd op de terugrit dat hij af en toe bijna gevaarlijk werd. zijwaarts de sloot inlopen en (minder ernstig) aanverwant gedrag. Die was thuis op een halsring te rijden.
Wat had ik daar rijtechnisch nog aan kunnen sleutelen? Welke oefeningen had ik daar nog mee kunnen doen die dat heel specifieke gedrag konden verhelpen dan?

Duhelo schreef:

Ik zou toch even testen met een pelhammetje hoor, gewoon dubbele teugel eraan, de onderste laat je gewoon lossig, en als ze zo gaat testen gewoon een keer een scherpe ophouding. Ik persoonlijk zou eerst een mondelinge waarschuwing geven (een scherpe "HEY!" bv) en daarna dan inkomen met de Hey+bit.

Dikke kans dat ze na 2-3 keer die ophouding al reageert op de HEY! en je die gewoon niet meer nodig hebt.

Als ik het zo goed lees is er rijtechnisch niets verkeerd, is het gewoon het laatste stukje waar de stal roept en jij in je handen wat "moe" wordt, en ze ertussen uit naait, dan kan dit gewoon een goede, effectieve oplossing zijn.
Ik heb uit ervaring dat de meeste paarden op buitenrit veel comfortabeler lopen op een scherper bitje met een losse aanleuning (ik rij dan ook gewoon meestal op stem, pas als ik denk dat de rem wel een beetje weg is kom ik in met het bitje), dan met een zacht bitje waar er constant druk op staat.

Lindsey_99 schreef:

pol013 schreef:

Dat de ruiters niet echt moe moet worden in de armen ben ik in de basis met je eens.

Maar ik hier loopt er ook één die een fase zo bloed en bloed fanatiek werd op de terugrit dat hij af en toe bijna gevaarlijk werd. zijwaarts de sloot inlopen en (minder ernstig) aanverwant gedrag. Die was thuis op een halsring te rijden.
Wat had ik daar rijtechnisch nog aan kunnen sleutelen? Welke oefeningen had ik daar nog mee kunnen doen die dat heel specifieke gedrag konden verhelpen dan?

Op de heenweg pittig tempo aanhouden, waarschijnlijk moet je dan (flink) aansporen want hij wil niet graag van huis. Werk aan de winkel. Zodra je terug richting stal gaat weten ze dat heel goed, en dat gaat dan in stap. Niet in draf, en zeker geen galop, dat kan op de heenweg. Terug in stap.

Sta je paarden die op de terugweg 'bloedfanatiek worden' toe om lekker vlot naar huis te gaan, dan kan het gevolg zijn wat je hierboven schrijft.
Het kan de eerste paar keer best lastig zijn in ontspannen stap terug te gaan. Gaat het tempo omhoog, dan een volte maken. Net zo lang tot ze ervan balen en blijven stappen.